1915-yilda Angliya-Franko-Rossiya kelishuvi
Angliya-Franko-Rossiya shartnomasi ― 1915-yil 18-martda Buyuk Britaniya va Fransiya Usmonli imperiyasining Osiyo qismida yer evaziga Rossiya imperiyasining qora dengiz boğazları bilan Konstantinopolni oʻtkazish orqali asrlik Sharqiy masalani hal qilishga rozi boʻlgan Antanta davlatlari oʻrtasida maxfiy bitim[1].
U quyidagi hujjatlar bilan rasmiylashtirildi:
- Rossiya tashqi ishlar vaziri S. D. Sazonovning 1915-yil 4-martdagi Buyuk Britaniyaning Petrograddagi elchisi J. Byukenan va Fransiya elchisi M. J. Paleolog nomiga yozgan yordamchi-memuar;
- Byukenanning 1915-yil 12-martdagi Sazonov nomiga yozgan memorandumi;
- Sazonovning 1915-yil 22-martdagi Byukenanga yoʻllagan yordamchi-memuari;
- Fransiyaning Petrograddagi elchixonasining 1915-yil 10-apreldagi Rossiya Tashqi ishlar vazirligiga ogʻzaki notasi.
Ingliz-fransuz-rus maxfiy kelishuvi bolsheviklar hokimiyat tepasiga kelguniga qadar sir boʻlib qoldi, garchi ittifoqchilarning Konstantinopol va boʻgʻozlarni Rossiya tomonidan bosib olinishiga roziligi haqiqati chor hukumati tomonidan 1916-yilda Davlat Dumasida eʼlon qilingan edi. Rossiya uchun Anglo-Franko-Rossiya kelishuvida amaliy natijalar yoʻq edi; uning keyingi rivojlanishi Sayksa — Piko shartnomasi edi.
Usmonli imperiyasining kelishuvi natijasida tarixda birinchi marta uchta buyuk kuchlar koalitsiyasi qarshi chiqdi. Rossiya Istanbulning, Bosfor qirgʻogʻi, Marmara dengizi va Dardanellning Yevropa qirgʻoqlarini, shuningdek, Usmonli Trakiyasini Midiya-enos liniyasiga daʼvo qildi. Fransiya Suriyaga (jumladan, Falastinga), Aleksandretta koʻrfaziga va Kilikiyaga [2] daʼvo qildi. Buyuk Britaniya Yaqin Sharqning muhim hududini tark etdi. Rossiya floti ishtirokisiz ingliz qoʻmondonligining Dardanel operatsiyasi muvaffaqiyatsiz tugadi, ammo 1917-yilda Muvaqqat hukumat tashqi ishlar vaziri P. N. Milyukov ittifoqchilardan 1915-yilgi kelishuv shartlari kuchda qolganligi toʻgʻrisida tasdiqnoma oldi[3].
Oktyabr inqilobidan soʻng, Lenin tinchlik haqidagi farmonni eʼlon qildi va (3-dekabr 1917) „Rossiya va Sharqning barcha ishlaydigan musulmonlari“ ga murojaat qildi, u yerda maxfiy kelishuv mavjudligini oshkor qildi va „Konstantinopolni qoʻlga olish uchun qirolni agʻdardi va taxtdan agʻdarilgan Kerenskiy tomonidan tasdiqlangan maxfiy shartnomalar yoʻq qilingan“.
Yana qarang
tahrirManbalar
tahrir- ↑ V. K. Shatsillo. Pervaya mirovaya voyna 1914—1918: fakti, dokumenti. Moskva, 2003. S. 107.
- ↑ Роган 2018.
- ↑ Bertran Russell. Pacifism and Revolution, 1916-18. ISBN 9780415094108. Page 140.
Adabiyotlar
tahrir- Сборник договоров России с другими государствами. 1856—1917. (Wayback Machine saytida 2020-07-11 sanasida arxivlangan)
- Раздел Азиатской Турции по секретным документам б. Министерства иностранных дел. М.: Литиздата НКИД, 1924. . Tak je dostupna dlya skachivaniya na sayte NEB.
- Константинополь и проливы по секретным документам б. Министерства иностранных дел. Часть I. Л.: Литиздата НКИД, 1925.
- Константинополь и проливы по секретным документам б. Министерства иностранных дел. Часть II. Л.: Литиздата НКИД, 1926.
- A.V. Oleynikov. Pokarat tureskogo agressora. Soglasheniya o Prolivax i Sayksa-Piko 1915-16 gg. // Bitva gvardiy. — 2022.
- Eugene Rogan. The Fall of the Ottomans The Great War in the Middle East. Basic Books, 2015. ISBN 978-0-465-02307-3.
- Юджин Роган. Падение Османской империи. Первая мировая война на Ближнем Востоке, 1914–1920 гг. М.: Альпина Нон-фикшн, 2018. ISBN 978-5-91671-762-4.