1956-yilgi Sport avtomobillari boʻyicha jahon chempionati
1956-yilgi sport avtomobillari boʻyicha jahon chempionati FIA sport avtomobillari boʻyicha jahon chempionatining toʻrtinchi mavsumi boʻldi. Musobaqa 1956-yil 29-yanvardan 12-avgustgacha boʻlgan vaqt oraligʻida boʻlib oʻtdi va beshta poyga oʻtkazildi.
1955-yilda 80 tomoshabinning oʻlimiga sabab boʻlgan 24 soatlik Le-Mandagi yirik avariyadan soʻng, 1955-yil chempioni Mercedes-Benz rasman musobaqadan voz kechdi va shu tariqa oʻz unvonini himoya qilmadi.
Chempionlikni Ferrari qoʻlga kiritdi.
Tarixi
tahrir1956-yilgi sport avtomobillari boʻyicha jahon chempionatida ishtirokchilar oxir-oqibat beshta poyga boʻyicha bahslashdi. Le Mansdagi fojia bilan bogʻliq koʻplab bahs-munozaralar 1956-yil yanvariga kelib toʻxtagan boʻlsa-da, xalqaro poyga hamjamiyatidagilar hali ham halokatga qarshi kurashmoqda edi. 24 Heures du Mans tashkilotchilari prototipli avtomobillar uchun maksimal dvigatel hajmini 2,5 litrgacha qisqartiruvchi qoidalarni kiritdilar, bu poyga chempionlik maqomini yoʻqotdi, ammo 1957-yilda chempionatga qaytdi. RAC Tourist Trophy va Carrera Panamericana ham oʻtkazildi. RAC kubogi hech qachon Dundrod poygasi sifatida qaytmadi, shu sababli Carrera Panamericana ham keyinchalik bekor qilindi. Koʻp urinishlarga qaramay, uni tiklashni iloji boʻlmadi. Chempionat reglamentiga koʻra, kamida beshta saralash musobaqasi oʻtkazilishi talab qilinganligi (Le Mans endi saralash huquqidan mahrum boʻlgan edi) va RAC Kubogi, Carrera Panamericana bekor qilinganligi sababli Sveriges Gran-prisi yangilandi. Chunki ushbu natija beshinchi poyga sifatida oʻtkazilar edi. Natijalar tan olindi[1][2][3].
Chempionatda Scuderia Ferrari, Maserati, Aston Martin va Yaguar zavod jamoalari yetakchilik qildi. Oldingi mavsumlarda boʻlgani kabi, poygachilarning koʻpchiligi havaskor yoki yosh haydovchilardan iborat boʻlib, koʻpincha Formula 1da tajribaga ega boʻlgan professional poyga haydovchilari bilan raqobatlashardi.
Ferrari 1956-yilgi chempionatda gʻolib boʻlish uchun ular deyarli bir xil toʻrt va oʻn ikki silindrli dvigatelli mashinalardan foydalanishga qaror qilishdi. Ikkala mashina ham bir xil shassi va oʻxshash uslubga ega edi. Carrozzeria Scaglietti ikkalasi uchun alyuminiy korpuslarni yaratdi. Ulardan eng muvaffaqiyatlisi Eugenio Castellotti tomonidan Mille Migliaʼda debyut gʻalabasiga erishgan V12 dvigatelli 290 MM boʻldi. Mavsum finalida Phil Hill and Maurice Trintignant oʻzining uchinchi yirik poygasida 290 MM koʻrsatkichiga erishib ikkinchi gʻalabani qoʻlga kiritdi[2][4].
Ferrarining asosiy raqibi Maserati mavsum uchun Stirling Mossni jamoasiga qoʻshdi va chempionatning barcha bosqichlari uchun yangi jamoasini tayyorladi[2][5].
Poyga jadvali
tahrir| Bosqich | Sana | Musobaqa | Avtodrom | Gʻolib poygachi | Gʻolib jamoa | Gʻalaba qozongan (poyga mashinasi) | Natijalar |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Yanvar 29 |  1000km of Buenos Aires
|
Autódromo Municipal-Avenida Paz |  Stirling Moss Carlos Menditéguy
|
 Officine Alfieri Maserati
|
Maserati 300S
|
Natijalar |
| 2 | Mart 24 |  Florida International Grand Prix of Endurance
|
Sebring International Raceway | Juan Manuel Fangio Eugenio Castellotti
|
Scuderia Ferrari
|
Ferrari 860 Monza
|
Natijalar |
| 3 | Aprel 29 | Mille Miglia
|
Brescia-Rome-Brescia | Eugenio Castellotti
|
Scuderia Ferrari
|
Ferrari 290 MM
|
Natijalar |
| 4 | May 27 |  Internationales ADAV 1000 Kilometre Rennen auf dem Nürburgring
|
Nürburgring | Piero Taruffi Harry Schell Jean Behra Stirling Moss
|
Officine Alfieri Maserati
|
Maserati 300S
|
Natijalar |
| 5 | Avgust 12 |  Sveriges Grand Prix
|
Rabelövsbanan | Phil Hill Maurice Trintignant
|
Scuderia Ferrari
|
Ferrari 290 MM
|
Natijalar |
Natijalar
tahrir| Oʻrin[6] | Jamoa[6] | BUE
|
SEB
|
MMI
|
NÜR
|
SWE
|
Jami[7] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Ferrari
|
(6) | 8 | 8 | (6) | 8 | 24 (36) |
| 2 | Maserati
|
8 | 2 | 8 | 18 | ||
| 3 | Jaguar
|
4 | 3 | 7 | |||
| 4 | Aston Martin
|
3 | 2 | 5 | |||
| 5 | Porsche
|
1 | 3 | 4 | |||
| 6 | Mercedes-Benz
|
1 | 1 | 2 |
Manbalar
tahrir- ↑ Posthumus, Cyril. World Sports Car Championship, 1961.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 „World Sportscar Championship - Championships - Racing Sports Cars“.
- ↑ „Reference at www.sportscardigest.com“.[sayt ishlamaydi]
- ↑ „1956 World Sportscar Championship winning Ferraris“.
- ↑ „1955 Maserati 300S | Maserati“ (18-aprel 2016-yil).
- ↑ 6,0 6,1 World Sports Car Championship (1953—1961), FIA Yearbook of Automobile Sport, Grey section, pages 118 & 119
- ↑ „1956 World Sportscar Championship, www.wspr-racing.com, as archived at web.archive.org“. 27-sentabr 2007-yilda asl nusxadan arxivlangan.