Adabiy yodgorlik — biror xalqning muayyan davrdagi hayoti, tili va madaniyati, urf-odatlari haqida maʼlumot beruvchi ogʻzaki yoki yozma adabiyot namunasi. Adabiy yodgorlik muayyan adabiyotning paydo boʻlishi va shakllanishida muhim adabiy-tarixiy ahamiyatga ega. Yusuf Xos Hojibning „Qutadgʻu bilig“, Mahmud Koshgʻariyning „Devonu lugʻotit turk“, Ahmad Yugnakiyning „Hibat ul-haqoyiq“ asarlari turkiy xalqlarning mushtarak adabiy yodgorlikgi, tilshunoslik, adabiyotshunoslik, tarix, etnografiyaga oid qimmatli manbalardir. Ularning bizgacha qoʻlyozma nusxalari yetib kelgan. Adabiy yodgorliklarning baʼzilari, „Toʻmaris“ afsonasining mazmuni yunon tarixchisi Gerodotning „Tarix“ kitobi, „Shiroq“ afsonasining mazmuni yunon tarixchisi Polienning „Harbiy hiylalar“ kitobi orqali yetib kelgan.

Adabiyotlar

tahrir
  • OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
  • Oʻzbek adabiyoti tarixi, 5 j.li, 1-j. T., 1977; Rahmonov N., Toshga bitilgan kitoblar, T., 1983.