Adolf von Baeyer (talaffuzi: Adolf fon Baeyer) (31-oktyabr 1835-yil, Berlin – 20-avgust, Shtarnberg) – nemis kimyogari. Peterburg Fanlar Akademiyasining xorijiy muxbir aʼzosi (1892). Boʻeqlar va atsiklik birikmalar sintezi asoschilaridan biri. 1883-yilda indigoni toʻliq sintez qilib, uning tuzilishini aniqladi. Sistransizomeriya tushunchasini amaliyotga tadbiq etdi. Pirrol va piridin asoslarini, siydik kislota guruhi birikmalarini oʻrgandi, kondensatsiya reaksiyalarini tadqiq qildi. Baeyerning atsetilen, aromatik va alitsiklik uglevodorodlar sohasidagi tadqiqotlari kuchlanishlar nazariyasining kashf etilishiga olib keldi. Nobel mukofoti laureati (1905)[1][2]

Adolf von Baeyer
Tavalludi 31-oktyabr 1835
Berlin
Vafoti 20-avgust 1917
Shtarnberg
Fuqaroligi Germaniya imperiyasi
Sohasi Kimyo
Taʼlimi Berlin Universiteti
Mukofotlari Nobel mukofoti

Manbalar

tahrir
  1. Nobel mukofoti sovrindorlari
  2. OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil