Ahmad Amin

Ahmad Amin (1878-yil 1-oktabr — 1954-yil 30-may) — misrlik tarixchi, filolog va yozuvchi. Xalifalik tarixi va uning ijtimoiy fikr tarixiga oid asarlar, jumladan, islom sivilizatsiyasi tarixiga oid koʻp jildli kitoblar turkumi (1928-1953), mashhur avtobiografiya (“Mening hayotim”, 1950) muallifi.

Biografiyasi

Al-Azhar universitetida anʼanaviy diniy taʼlim olgach, 1926- yilgacha qozi boʻlib ishladi. Keyin Qohira universitetida arab adabiyotidan dars bergan, u yerda San’at fakulteti dekani etib tayinlangan va 1946- yilgacha bu lavozimda ishlagan.

Ahmad Amin o‘z davrining eng yorqin ziyolilaridan biri edi: u “ar-Risola” (1933) va “as-Saqaf” (1939) adabiy jurnallariga muharrir bo‘lgan, Adabiyot, tarjima va nashrlar qo‘mitasiga asos solgan. U Misr taʼlim vazirligida madaniyat boʻlimi boshligʻi boʻlib ishlagan, keyin esa Arab Ligasi madaniyat boʻlimiga rahbarlik qilgan.

Ilmiy hissasi

Uning entsiklopediya lug'atida tarix, iqtisodiyot, adabiyot, misrliklarning urf-odatlari haqida juda ko'p ma'lumotlar mavjud ("Misr urf-odatlari va iboralari lug'ati", 1953). U o‘z tarjimai holini ham qoldirgan va asosiy maqolalari “Fayd al-Xotir” nomi bilan chop etilgan. Amin 1939 -yildan 1946- yilgacha Misr adabiyoti tarixidan ma’ruza o‘qidi. Aynan oʻsha paytda Amin misrliklar oʻrta asrlarda arab sheʼriyati rivojiga boshqa arab xalqlari singari unchalik hissa qoʻshmaganligini taʼkidlagan edi.

Adabiyot

• Sharbatov G.Sh.Ahmed Amin va uning Misr ensiklopediyasi // to'plamda: Sharqshunoslik institutining qisqacha ma'ruzalari. Arabcha toʻplam, [jild] 32, M., 1958.

Havola

https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0%BC%D0%B8%D0%BD,_%D0%90%D1%85%D0%BC%D0%B5%D0%B4