Anʼana [1] - ( lotincha: traditio - davomiylik) - ijtimoiy-madaniy merosning uzoq vaqt davomida odamlar otadan bolaga qoldiradigan, odatga aylangan, oʻsha jamiyatning yoki ijtimoiy guruhning qadriyatlar tizimi bilan qoidalariga bogʻlangan qismi. Anʼana nafaqat merosning shakllarinigina emas, balki ijtimoiy meros jarayoni va uning usullarini ham oʻz ichiga oladi. [2] Ular jamiyatning barcha jabhalarida namoyon boʻlishi mumkin, ularning dindagi, fandagi, sanʼatdagi, adabiyotdagi va boshqa sohalarda ham tutar oʻrni alohida. Jamiyatdagi taraqqiyot holatlaridan An’ana roli birqancha pasayadi. Ularning jamiyat xizmatlari sanoat jamiyatga qaraganda, sanoatlashtirishga deyingi jamiyatda ancha kengroq boʻldi. Anʼana - urf - odatlarga koʻra kattaroq hodisadir. Ijtimoiy kontekstda anʼanalarning rolini baholash aniq amalga oshirilishi kerak. Anʼanani eʼtiborsiz qoldirmaslik kerak, chunki u jamiyatning tarixiy rivojlanishining davomiyligining buzilishiga olib keladi. Shuningdek, an’anani mutloq cheksizlandirishga ham boʻlmaydi, chunki u jamiyatning eskirgan tomonlarini oʻsha holatida saqlab, uni barqarorlashtiradi va turgʻunlikka soladi. Siyosatning fani va sanʼati anʼana bilan yangilikni oʻzida mujassamlashtirib, optimal yoʻlini topishda yotibdi. [3] [4]

Yana qarang

tahrir

Manbalar

tahrir
  1. Жантану атауларының түсіндірме сөздігі. — Алматы: "Сөздік-Словарь", 2006. - 384 бет. ISBN 9965-409-98-6
  2. Биекенов К., Садырова М. Әлеуметтанудың түсіндірме сөздігі. — Алматы: Сөздік-Словарь, 2007. — 344 бет. ISBN 9965-822-10-7
  3. Саяси түсіндірме сөздік. – Алматы, 2007. ISBN 9965-32-491-3
  4. Қазақ мәдениеті. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2005 ISBN 9965-26-095-8