Broneavtomobil – zirhli jangovar mashina. Pulemyot, baʼzan toʻp bilan jihozlanadi. Broneavtomobil asosan aloqa va qoʻriqlash vazifalarini bajaradi. Qurollar broneavtomobilning aylanadigan zirhli minorasiga oʻrnatiladi. Broneavtomobil qurollari ogʻirligiga qarab yengil, oʻrta, ogʻir turlarga boʻlinadi. Broneavtomobil ekipaji 2—6 kishidan iborat boʻladi. Broneavtomobil Birinchi va Ikkinchi jahon urushida qoʻllangan. Hozirgi armiyalarda ham baʼzi turlari ishlatiladi.

AQSH Ikkinchi jahon urushida foydalangan T17E1 Staghound nomli zirhli avtomobil

Harbiy „zirhli avtomobil“ tarixan josuslik, ichki xavfsizlik, qurolli soqchilik va boshqa maqsadlarda jang maydonidagi vazifalar uchun ishlatilgan transport vositasidir[1]. Otliq qoʻshinlarning asta-sekin kamayishi bilan zirhli mashinalar tarixda yengil otliq qoʻshinlarga yuklangan vazifalarni bajarish uchun ishlab chiqildi[2]. Tank ixtiro qilingandan soʻng, zirhli avtomobil oʻzining tezligi, nisbatan oddiy texnik xizmat koʻrsatish va past ishlab chiqarish xarajatlari tufayli ommabop boʻlib qoldi. Shuningdek, u rivojlanmagan hududlarda foydalanish uchun arzonroq qurol sifatida bir nechta mustamlaka armiyalari tomonidan maʼqullandi[3]. Ikkinchi Jahon urushi davrida aksariyat zirhli mashinalar razvedka va passiv kuzatuv uchun ishlab chiqilgan, boshqalari esa aloqa vazifalari uchun ishlatilgan.

Manbalar

tahrir
  1. Lepage, Jean-Denis G.G.. German Military Vehicles of World War II: An Illustrated Guide to Cars, Trucks, Half-Tracks, Motorcycles, Amphibious Vehicles and Others, 2007, McFarland & Company, 7 March 2007 — 169–172-bet. ISBN 978-0786428984. 
  2. Bull, Stephen. Encyclopedia of Military Technology and Innovation, 2004, Greenwood Publishing Group, 2004 — 19–20-bet. ISBN 978-1573565578. 
  3. Bradford, James. International Encyclopedia of Military History, 2006, Routledge Books, 2006 — 97–98-bet. ISBN 978-0415936613. 

Adabiyotlar

tahrir
  • OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil