Carol Channing
Carol Elaine Channing (talaffuzi: „Kerol Channing“, 1921-yil 31-yanvar — 2019-yil 15-yanvar) amerikalik aktrisa, qoʻshiqchi, raqqosa va komediyachi boʻlib, Brodvey va kinomuzikllarda rol oʻynagan. Uning qahramonlari odatda qizgʻin ifodalilik va qoʻshiq aytish yoki komediya effekti uchun osongina tanib olinadigan ovozga ega edi.
| Carol Channing | |
|---|---|
 | |
| Tavalludi |
Carol Elaine Channing 31-yanvar 1921-yil Seattle, Vashington, A. Q. Sh. |
| Vafoti |
15-yanvar 2019-yil (aged 97) Rancho Mirage, Kaliforniya, A. Q. Sh. |
| Fuqaroligi | AQSh |
| Kasbi |
|
| Faoliyat yillari | 1941-2017 |
| Turmush oʻrtogʻi |
Theodore Naidish (turm. 1941; ajr. 1944) Alex Carson (turm. 1953; ajr. 1956) Charles Lowe (turm. 1956; vafot 1999) Harry Kullijian (turm. 2003; vafot 2011) |
| Bolalari | 1 |
| Imzosi | |
| Fayl:Carol Channingʻs Signature.png | |
Yoshligi
tahrirChanning 1921-yil 31-yanvarda Vashington shtatining Sietl shahrida[1] Adelaida (née Glaser, 1886-1984) va George Channing (1888—1957)ning yagona farzandi boʻlib tugʻilgan. Uning otasi koʻp irqli (afro-amerikalik va yevroamerikalik) boʻlgan va Carol tugʻilishidan oldin diniy sabablarga koʻra familiyasini oʻzgartirgan. U xristian fanlari boʻyicha amaliyotchi, muharrir va oʻqituvchi boʻldi[2][3]. George Channingning onasi Clara afro-amerikalik, otasi George Stuker esa nemis muhojirlarining oʻgʻli boʻlgan. Carolning ota-bobosi Otto Glazer va Paulina Ottmann ham nemis-yahudiy boʻlgan[4][5]. The Seattle Star gazetasining shahar muharriri boʻlgan Channing San-Fransiskoda ishga joylashdi va Channing ikki yoshga toʻlganida oila Kaliforniyaga koʻchib oʻtdi[2][3].
Karyerasi
tahrirChanning sahnaga onasiga gazetalarni teatrlar orqasiga yetkazishga yordam berayotganda tanishtirildi[lower-alpha 1].
Uning Nyu-Yorkdagi sahnadagi birinchi ishi 1941-yil yanvar oyidan boshlab Makka ibodatxonasida (keyinchalik Nyu-York markazi) Marc Blitzsteinning „No for an Answer“ filmida boʻldi. U 19 yoshda edi. Channing „Letʼs Face it“ filmi uchun Brodveyga koʻchib oʻtdi!. FIlmda u Channingdan 13 yosh katta boʻlgan Eve Ardenning oʻqituvchisi rolida edi. Koʻp oʻtmay, 1966-yilda Arden „Hello Dolly“ filmida bosh rolni oʻynash uchun yollangan. Channing 1966-yilda Chikago teatrlaridagi faoliyati uchun Sara Siddons mukofotiga sazovor boʻldi (keyingi yili Eve Arden gʻolib boʻldi)[7].
Shaxsiy hayoti
tahrir
Channing toʻrt marta turmushga chiqdi. Uning birinchi eri Theodore Naidish edi, u 1941-yilda 20 yoshida turmushga chiqdi. 1944-yilda „Watch out for Whilie Carter“ kitobini yozgan yozuvchi edi[8][9]. Lekin ularning turmush qurgan deyarli besh yil davomida, kam daromad: „Oziq-ovqat, kiyim-kechak yoki uy-joy uchun pul yoʻq edi“[8]. Shunday boʻlsa-da, Channing oʻzining muhojir yahudiy oilasini hayratda qoldirib, oʻz xotiralarida shunday dedi: „Atrofingizdagi chet tillarda soʻzlashuvchi muhojir oilasi kabi xavfsiz narsa yoʻq. Bu men uchun ushalgan orzu edi. Ular sizga qarashadi, siz ularga qaraysiz. Agar kasal boʻlsangiz, ular sizni davolashadi. Siz har daqiqada ajoyib yangi soʻzlarni oʻrganasiz[8]“. Channing va Naidish Nyu-York shahridagi Bruklin tumanidagi Brayton-Bichda bobosi va buvisi yonida yashashgan. U bobosi Sem Koenni mahalladagi baʼzi doʻstlari bilan tanishtirganini esladi, ular ularning kulgili hikoyalarini eshitishdan zavqlanishgan. „Ular men ularni tiriklayin yeb qoʻyganimdan xursand boʻlishdi, “ deb yozadi u. Channing yahudiy tilida ravon gapirishni „Koen bobo“ dan oʻrgangan, bu mahorat unga shahar atrofida boʻlib oʻtadigan taxta suhbatlarini tushunishga yordam bergan[8].
Teatr
tahrir| Yil | Sarlavha | Rol |
|---|---|---|
| 1941 | No for an Answer | |
| Letʼs Face It! | Maggie Watson | |
| 1942 | Proof Throʻ the Night | Steve |
| 1948 | Lend an Ear | Miss Playgoer |
| 1949-52 | Gentlemen Prefer Blondes | Lorelei Lee |
| 1953 | Pygmalion | Eliza Doolittle |
| 1954 | Wonderful Town | Ruth Sherwood |
| 1955 | The Vamp | Flora Weems |
| 1959 | Show Business | |
| 1961 | Show Girl | Lynn |
| 1963 | The Millionairess | Epifania Ognisanti di Parerga |
| 1964-66; 1977-79; 1981-83; 1994-96 | Hello, Dolly! | Miss Dolly Gallagher Levi |
| 1971 | Four on a Garden | Miss Dunkelmayer, Betty, Irene, Miss Wexel |
| 1973-75 | Lorelei | Lorelei Lee |
| 1974 | Juleʼs Friends at the Palace | Oʻzi |
| 1976 | The Bed Before Yesterday | |
| 1980 | Sugar Babies | Carol (Oʻzi) |
| 1984 | Jerry’s Girls | Oʻzi |
| 1985 | Legends! | Sylvia Glenn |
| 1987 | Happy Birthday, Mr. Abbott! | Oʻzi |
| 1988 | Broadway at the Bowl | Oʻzi |
| 1991 | Give My Regards to Broadway | Oʻzi |
| 2003 | Singular Sensations | Oʻzi |
| 2004 | Razzle Dazzle! | |
| 2014 | Hello, Dolly! 50th Anniversary | Oʻzi |
| Time Steppin' | ||
| 2016 | 95th Birthday in Celebration of a Broadway Legend | Oʻzi |
Manbalar
tahrir- ↑ „Carol Channing biography“ tcm.com; retrieved August 17, 2010.
- ↑ 2,0 2,1 "World is O. K., Says Church Lecturer", The Seattle Times, September 29, 1954, pg. 32.
- ↑ 3,0 3,1 "Channing, Religious Editor, Dies", The Seattle Times, May 29, 1957, pg. 33.
- ↑ „Carol Channing, Iconic Broadway Star of Hello, Dolly!, Dies at 97“ (EN). PEOPLE.com. Qaraldi: 10-yanvar 2021-yil.
- ↑ Kaplan. „I Remember 'Aunt Carol' Channing“ (inglizcha). The Forward (16-yanvar 2019-yil). 2019-yil 16-yanvarda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 10-yanvar 2021-yil.
- ↑ Faires, Robert. „The Carol You Don't Know“. Austin Chronicle, Online Edition (22-iyul 2005-yil). Qaraldi: 2006-yil 10-may.
- ↑ „Awardees“ (inglizcha). Sarah Siddons Society. Qaraldi: 7-mart 2019-yil.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Channing, Carol. Just Lucky I Guess: A Memoir of Sorts, Simon & Schuster, (2002), ISBN 0743216067
- ↑ Watch Out For Willie Carter, Amazon Books
Manba xatosi: <ref> tags exist for a group named "lower-alpha", but no corresponding <references group="lower-alpha"/> tag was found