Donald O'Connor
Donald David Dixon Ronald OʻConnor (talaffuzi: „Donald Devid Dikson Ronald OʻKonnor“, 1925-yil 28-avgust — 2003-yil 27-sentyabr) amerikalik raqqosa, qoʻshiqchi va aktyor edi. U Gloria Jean, Peggy Ryan va Francos the Talking Mule bilan birga suratga tushgan bir qator filmlarda shuhrat qozondi.
| Donald O'Connor | |
|---|---|
 | |
| Tavalludi |
Donald David Dixon Ronald O'Connor 28-avgust 1925-yil Chicago, Illinois, A. Q. Sh. |
| Vafoti |
27-sentyabr 2003-yil (78 yoshda) Los Angeles, Kaliforniya, A. Q. Sh. |
| Fuqaroligi | AQSh |
| Kasbi |
|
| Faoliyat yillari | 1932-1999 |
| Turmush oʻrtogʻi |
Gwen Carter (turm. 1944; ajr. 1954) Gloria Noble (turm. 1956) |
| Bolalari | 4 |
Dastlabki yillari
tahrirU Illinoys shtatidagi Denvillni oʻz shahri deb bilgan boʻlsa-da, OʻConnor Chikagodagi Sent-Elizabet kasalxonasida tugʻilgan 200-chi bola edi. Koʻpincha, uning otasi ham onasi ham OʻConnorning qayerda va qachon tugʻilganini eslashga qiynalardi, chunki oila Vodevil jamoasi sifatida keng sayohat qilgan[1]. Darhaqiqat, uning ota-onasi Effie Irene va Jon Edward „Chuck“ OʻConnor vodevil koʻngilochar edilar. Otasi yalangoyoq chavandoz edi va u sirkning kuchli akrobati boʻlgan[2]. Uning otasining oilasi Irlandiyadan edi[3].
Karyerasi
tahrirOʻConnor onasi va akasi Jack bilan raqsga qoʻshildi. Ular OʻConnorlar oilasi, Vodevil qirollik oilasi deb atalgan. Ular qoʻshiq kuylash, raqsga tushish, komediya qilish va aktyorlik qilish uchun mamlakat boʻylab sayohat qilishdi. „Bizning butun oilamiz spektakl yozgan“, deydi u. „Bizda boshqa tanlov yoʻq edi; agar siz oilada boʻlsangiz, harakatda paydo boʻlgansiz. Men vodvilni yaxshi koʻrardim. Jonli tomoshabinlar maʼlum bir spontanlikni yaratdilar[4].“
Ular gastrol safariga chiqmaganlarida, Illinoys shtatidagi Danvil shahrida OʻConnorning amakisi Bill bilan qolishardi. OʻConnor hech qachon maktabga bormagan[5].
Keyinchalik u shunday dedi: "Men ikkita raqs usulini oʻrgandim. Men dunyodagi eng zoʻr raqqosga oʻxshab qoldim. Men uch qanot va hamma narsani qildim. Ammo hech qachon rasmiy mashgʻulot oʻtkazmaganman. Shunday qilib, men kinoga kirganimda va barcha buyuk raqqosalar bilan ishlay boshlaganimda, men dahshatli vaqt oʻtkazdim.
Oʻlimi
tahrirOʻConnor 1990-yilda toʻrt marta yurakni aylanib oʻtish operatsiyasini oʻtkazdi[6] va u 1999-yil yanvar oyida plevral pnevmoniyadan vafot etishiga sal qoldi. U 2003-yil 27-sentyabrda 78 yoshida Kaliforniyaning Vudlend-Xillz shahridagi Motion Picture & Television Country House va Hospitalda yurak yetishmovchiligi asoratlaridan vafot etdi[7]. Uning qoldiqlari kuydirildi. Buyumlari kim oshdi savdosiga qo‘yilgan va barcha tushumlar xayriya ishlariga berilgan.
- Little Me (1964; 1965; 1968; 1980)
- Promises, Promises (1972)
- Whereʼs Charley? (1976)
- Weekend with Feathers (1976)
- Sugar (1979)
- Wally’s Cafe (1980)
- Bring Back Birdie (1981)
- Say Hello to Harvey (1981)
- Show Boat (1982; 1983)
- I Ought to Be in Pictures (1982)
- How to Succeed in Business Without Really Trying (1985)
- Two for the Show (1989)
- Charley’s Aunt (1989)
- The Sunshine Boys (1990)
- The Fabulous Palm Springs Follies (1998)
Manbalar
tahrir- ↑ Hess, Earl J. Singin' in the rain : the making of an American masterpiece. University Press of Kansas, 2009 — 45-bet. ISBN 9780700616565. Qaraldi: 2021-yil 21-aprel.
- ↑ Cullen, Frank. Vaudeville, Old and New: An Encyclopedia of Variety Performers in America. New York: Routledge, 8 October 2006. ISBN 0-415-93853-8.
- ↑ Current Biography Yearbook, Vol. 16. H.W. Wilson Co., 1955. Qaraldi: 2012-yil 24-avgust.
- ↑ DONALD OʻCONNOR’S MUSICAL JOURNEY KEEPS HIM ON ROAD: [SPORTS FINAL, CN Edition] Dale, Steve. Chicago Tribune 20 Dec 1985: 50.
- ↑ The Life Story of DONALD OʻCONNOR. Picture Show, London, Vol. 62, Iss. 1607 (January 16, 1954): 12.
- ↑ „Archives - Philly.com“.
- ↑ Welkos. „Donald O'Connor, 78; Entertainer Immortalized by 'Singin' in the Rain'“. Los Angeles Times (2003-yil 28-sentyabr). Qaraldi: 2012-yil 12-noyabr.