Isnod — 1) uyatga yoki taʼnaga keltiradigan, nomiga dogʻ tushiradigan ish, nomus; 2) islomda har bir hadisning tarkibiy qismi. Hadisning boshlanishida uni birinchi boʻlib aytgan va eshitgan kishidan boshlab, hadislarni toʻplovchiga qadar barcha shaxslarning ismlari birma-bir koʻrsatib chiqiladi va bu hadisning asosi, dalili qisoblanadi. Hadisning haqiqiy yoki soxta ekanligini ulamolar shu ismlarni taqqoslash yoʻli bilan tekshirganlar. Hadisni naql qiluvchi kishilarning yashagan yillari va ijobiy sifatlari shartga toʻgʻri kelsa, Isnod toʻgʻri, demak, hadis ham toʻgʻri deb hisoblangan[1].

Manbalar

tahrir
  1. OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil