Jevachi, jibachi — sovutdor; oʻrta asrlarda sovut kiygan otliq va piyoda askar; har xil temir qurol egasi; qurol-aslaha saqlanadigan maxsus ombor — jevaxona mutasaddisi (boshqaruvchisi); harbiy yurish vaqtida podshoh va xonning sovut va ogʻir qurol-aslahalarini olib yuradigan kichik mansabdor — jibachigiri. Toshkentdagi qad. jevaxona oʻrni Eskijoʻva (jeva soʻzining buzib talaffuz etilishi) deb ataladi.[1]

Manbalar

tahrir
  1. OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil


Jevachi qadimda Xorazm va Buxoro hududlarida paydo boʻlgan.