Kadesh (afsonalar)
Kadesh[1] (Kudshu[2], Kedshet[3] ; misr. Qdšt — „Muqaddas“[4] ; xaanaaney-amorey qdʒ[1]) — Gʻarbiy Semit afsonasida unumdorlik, jismoniy zavq va diniy fohishalik[3][5] maʼbudasi hisoblangan. Shuningdek, Qadimgi Misrda Yangi Shohlik davrida ham hurmatga sazovor boʻlgan[1]. Astart shakllaridan biri.
U sher ustida, tomoshabinga qaragan holda, bir qoʻlida gullar, bir qoʻlida ilon bilan turgan holatda tasvirlangan[2].
Kadesh madaniyati Kadesh markazidan kelib chiqib, Misrga keladi va Xathor madaniyati bilan tenglashadi. Maʼbuda Min va Reshef bilan triadani hosil qiladi.
R.Shtadelmanning fikriga koʻra, „Kudshu“ nomi Kadesh shahrining nomi bilan bogʻliq emas, chunki u holda uni Baʼlat-Kadesh deb nomlashar edi (Baʼlat-Gublaga koʻra — „Bibla bekasi“). Menfe moʻjizalari haqidagi maktubda Ramses II hukmronligi davrida Menfedagi Ptax ibodatxonasida boshqa Osiyo xudolari qatorida Kadeshga sigʻinish haqidagi xabar ham saqlanib qolgan[2].
Misrliklar orasida Kadesh „Barcha xudolarning bekasi“, „Samoviy yulduzlarning xonimi“, „ Ptaxning sevgilisi“, „Buyuk sehrgar, yulduzlarning bekasi“, „Tengi yoʻq Raning koʻzi“[6]
Eslatmalar
tahrir- ↑ 1,0 1,1 1,2 Сергей Александрович Токарев. Мифы народов мира: Энциклопедия. Советская энциклопедия,, 1982 — 21-bet.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Палестинский сборник. Изд-во Академии наук СССР, 1978 — 157—158-bet.
- ↑ 3,0 3,1 Мероэ: Страны Северо-Восточной Африки и Красноморского бассейна в древности и раннем средневековье : проблемы истории, языка и культуры. Восточная литература, 1989 — 259-bet.
- ↑ Игорь Михайлович Дьяконов, В. Д. Неронова, Ирина Сергеевна Свенцицкая, Институт востоковедения (Академия наук СССР). История древнего мира. Наука, 1982 — 225-bet.
- ↑ Henry G. Spooner. American Journal of Urology and Sexology. Urologic Publishing Association, 1918.
- ↑ Johanna Stuckey. „The "Holy One"“ (deadlink). www.matrifocus.com. 2008-yil 31-yanvarda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 1-mart.
Adabiyotlar
tahrir- Turaev B. A. Kadesh, v mifologii // Ensiklopedicheskiy slovar Brokgauza i Yefrona : v 86 t. (82 t. i 4 dop.). — SPb., 1890—1907.