Konstruktiv mantiq
Bu maqolada ichki havolalar juda kam. |
Bu maqolaga boshqa birorta sahifadan
ishorat yoʻq. (avgust 2024) |
Konstruktiv mantiq (lot. constructo — tuzish, qurish, yasash) — matematik mantiqdagi yoʻnalish. Asoschilari: L.Brauer, G.Veyl, A.Geyting va boshqa Chekli koʻp obʼyektlarga mansub boʻlgan prinsiplarni cheksiz koʻp obʼyektlarga qoʻllashni inkor etadi (mas, butunning qismdan kattaligi haqidagi qoida). Cheksizlik tushunchasi klassik (anʼanaviy) mantiq va Konstruktiv mantiqda turlicha talqin etiladi. Klassik mantiq cheksizlikni tugal mavjud deb, Konstruktiv mantiq esa nooshkor shakllanayotgan deb qaraydi. Konstruktiv mantiq uchun obʼyektlar va umuman mantiqiy matematik nazariyalarni induktiv tuzish (konstruksiyalash) harakterli. Ayrim olimlar Konstruktiv mantiq prinsiplariga asoslanib, hozirgi zamon matematik mantiq va matematikaning asosiy natijalarini qayta koʻrib chiqishga urinmoqdalar.[1]
Manbalar
tahrirUshbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |
Bu maqola birorta turkumga qoʻshilmagan. Iltimos, maqolaga aloqador turkumlar qoʻshib yordam qiling. (avgust 2024) |