Lisichansk
Lisichansk (ukraincha: Лисича́нськ [lɪsɪˈtʃɑnʲsʲk]; ruscha: Лисича́нск [lʲɪsʲɪˈtɕansk]) – Ukrainaning Lugansk viloyati Sievierodonetsk tumanidagi shahar. 2020-yilgi munitsipal tasnif islohotidan oldin u viloyat ahamiyatiga ega shahar toifasiga kiritilgan. U Donets daryosining yuqori oʻng qirgʻogʻida joylashgan, viloyat markazi Luganskdan taxminan 115 km uzoqlikda joylashgan. U daryoning narigi tomonida Severodonetskka qaraydi. Aholisi taxminan 95,031 kishi.
Lisichansk Лисичанськ | |
|---|---|
| Shahar | |
      | |
 Bayroq  Gerb | |
| 48°55′1″N 38°25′50″E / 48.91694°N 38.43056°E | |
| Mamlakat | Ukraina |
| Asos solingan | 17101 |
| Aholisi (2021) |
95 031 |
| Vaqt mintaqasi | UTCEET |
|
| |
Lisichansk munitsipaliteti maʼmuriyati tarkibiga Novodrujesk va Priviliya shaharlari kiradi. Severodonetsk, Rubijne, Kreminna shaharlari va boshqa eng yaqin shaharlar bilan birgalikda Lisichansk hududi Donbas hududining yirik shahar va sanoat markazini tashkil etadi.
Lisichansk shahri 2022-yilda Rossiyaning Ukrainaga bosqini doirasida 2-iyulda Rossiya kuchlari va Lugansk Xalq Respublikasi tomonidan bosib olinishi bilan tugallangan Lisichansk jangi vaqtida yirik janglar maydoni vazifasini bajargan[1].
Aholisi
tahrir
2006-yil holatiga koʻra, aholining etnik boʻlinishi:[3]
- ukrainlar – 66,7%
- ruslar – 30,5%
- belaruslar – 1%
- Boshqalar – 1,8%
-
„Eski shahar“, Komsomolskaya koʻchasi, 1932-yil -
Shahardagi birinchi koʻmir koni -
„Eski shahar“ -
Lisichanskdagi shikastlangan bino, 2014-yil -
Karnaval Maslenitsa -
Karnaval-Maksim bog'i -
Urush faxriylari -
Shahar kuni -
Shahar kuni
OAV
tahrir- „Novyy put“ gazetasi (Yangi yoʻl)
- „Aktsent“ teleradiokompaniyasi (Accent)
- „Chas Pik“ nashriyoti
Manbalar
tahrir- ↑ „Ukraine confirms Russia captured eastern city Lysychansk“ (inglizcha). BBC News (3-iyul 2022-yil). Qaraldi: 3-iyul 2022-yil.
- ↑ „Cities & towns of Ukraine“. Pop-stat.mashke.org. Qaraldi: 19-may 2015-yil.
- ↑ Dnіstryanskiy M. Yetnopolіtichna geografіya Ukraїni: problemi teorії, metodologії, praktiki. – Lvіv: LNU іmenі Іvana Franka, 2006. – 490 s. (ukraincha)