Abulqosim Lohutiy
Abulqosim Lohutiy (1887-yil 12-oktyabr, Kirmonshoh, Gʻarbiy Eron – 1957-yil 16-mart, Moskva) – fors-tojik shoiri, yangi tojik sheʼriyatining asoschilaridan biri. 1905—11 yillardagi Eron inqilobining ishtirokchisi. „Bisotun“ gazetasi (1916, Kirmonshoh shahri), „Fors“ jurnali (1921, Istanbul shahri)ni nashr ettirgan. 1922 – yil ikkinchi Tabriz qoʻzgʻoloniga („Lohutiyxon qoʻzgʻoloni“) rahbarlik qilgan. Bu qoʻzgʻolon bostirilgach, Erondan chiqib ketishga majbur boʻladi. Avval Moskvada, soʻng Dushanbe shahrida yashay boshlaydi. „Uch qatra“ (1932), „Farangiston safari“ (1934) dostonlari, „Shevchenko vasiyatnomasiga javob“ (1934), „Oqin Jambulga“ (1937) va boshqa sheʼrlari xalqlar doʻstligi mavzusida. Ikkinchi jahon urushi yillari yozilgan sheʼr va dostonlari fashizm ustidan gʻalabaga ishonch ruhi bilan sugʻorilgan. „Temirchi Kova“ (1939) librettosi tojik adabiyotida bu janrda yozilgan ilk asardir. Urushdan keyingi yillarda yaratilgan asarlarida tinchlik tarannum etilgan („Tinchliksevarlar qoʻshigʻi“, „Miting“ va boshqalar). „Eron naʼrasi“ (1950), „Koreya xalqiga“ (1952) sheʼrlarida esa Sharq xalqlari ozodlik va mustaqillik uchun kurashga daʼvat etiladi. A. S. Pushkin, A. S. Griboyedov, V. V. Mayakovskiy, U. Shekspir, Karpo Vega va boshqa yozuvchilarning asarlarini tojik tiliga tarjima qilgan. Lohutiy bir necha yil Toshkentda yashadi. Oʻzbekistonga bagʻishlangan bir turkum sheʼrlar yaratdi („Oʻrta Osiyo“, 1934; „Oʻzbekiston“, 1939; „Oʻzbek onasining topshirigʻi“, „Doʻst keldi“, 1941 va boshqalar). Asarlari oʻzbek tilida nashr etilgan (Devon, 8 • 1 1958; „Tanlangan asarlar“, 1968).[1]
| Abulqosim Lohutiy | |
|---|---|
 | |
| Asl ismi | forscha: ابوالقاسم لاهوتی |
| Tavalludi |
12-oktyabr 1887-yil |
| Vafoti |
16-mart 1957-yil (69 yoshda) Moskva, SSSR |
| Kasbi | 1907 – 1957 |
| Ijod qilgan tillari | Fors tili |
| Fuqaroligi |
 SSSR |
| Mukofotlari |
Tojikiston Qahramoni Lenin ordeni |
Manbalar
tahrir| Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
 |