Mengirlar (bretancha ten — tosh hir — uzun) — jez va ilk temir davrida marhumlar xotirasiga qoʻyilgan megoligpik inshootlarning bir turi. Uzun tosh ustunlardan iborat boʻlib, yerga tik holda oʻrnatilgan. Balandligi 4–5 m dan to 20 m gacha (Frans iyada boʻyi 20 m, ogʻirligi 300 tonnaga yaqin M. bor). Baʼzan M. uzun yoʻlak yoki halqasimon toʻsiq shaklida joylashtirilgan (qarang Karnak, Kromlex), M., koʻpincha, dolmenlar bilan birgalikda uchraydi. Har bir tosh har bir marhumga alohida atab qoʻyilgan. Qazish vaqtida M. ostidan kul, sopol idish siniqdari va hayvon suyaklari topilgan.[1]

Manbalar

tahrir
  1. OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil