Mo‘g‘ul-Tibet do‘stlik va o‘zaro yordam to‘g‘risidagi shartnoma

1912-yil 29-dekabrda (1913 — yil 11-yanvar) Urga shahrida imzolangan Moʻgʻul-Tibet doʻstlik va oʻzaro yordam toʻgʻrisidagi shartnoma, har ikki davlat xalqaro huquqning toʻliq mustaqil subyektlari sifatida qatnashgan Sin imperiyasi qulashidan keyingi birinchi shartnomadir[1][2].

Tarixi

tahrir

Sinxay inqilobi va Sin imperiyasi qulagandan keyin Tibet va Tashqi Moʻgʻuliston oʻz mustaqilligini eʼlon qildi. Ikkala davlatda ham teokratik monarxiyalar Moʻgʻuliston poytaxti Urgada oʻrnatildi[3]. Tibet nomidan uni 13-Dalay Lamaning shaxsiy ustozi va vakili Hambo Lama A. Dorjiev va Tibet rasmiylari; Moʻgʻulistondan — tashqi ishlar vaziri Da Lama Ravdan va bosh qoʻmondon Manlay-Bator Damdinsuren imzolashdi[4].

Shartnomada tomonlar oʻzaro tan olish aktini amalga oshirdilar va "sariq eʼtiqod " asosida oʻzlarining hamjamiyatini va qarindoshligini taxmin qildilar, „tashqi va ichki dushmanlarga qarshi“ bir-birlarini har tomonlama qoʻllab-quvvatlashga vaʼda berishdi, davlatlararo erkin savdoni va va bir xil umumiy xarakterdagi boshqa bir qator maqolalarni eʼlon qilishdi[5].

Shartnoma matni

tahrir

Huquqiylik masalasi

tahrir

Shartnomani imzolashdan oldin Dorjiev Rossiyaning Urgadagi diplomatik vakili I. Ya. Korostovets bilan uchrashib, Tibet Moʻgʻuliston va Rossiya bilan shartnoma tuzmoqchi ekanligini aytdi. Korostovets „Xalxa allaqachon oʻz mustaqilligini eʼlon qilgan, Rossiya tomonidan tan olingan“, deb javob berib, Tibet va Moʻgʻuliston oʻrtasidagi kelishuvga qarshi emas[6][7], balki Tibet va Rossiya oʻrtasidagi kelishuvga qarshi edi[8].

Shu bilan birga, Rossiya TIVga kelishuv matnini joʻnatar ekan, Korostovets hamrohlik joʻnatmasida "tomonlarning noqobilligi tufayli kelishuv „hech qanday siyosiy ahamiyatga ega emas va xalqaro akt nomiga loyiq emas“ligini taʼkidladi", chunki ikkala davlat ham rasmiy ravishda Xitoy Respublikasining bir qismi boʻlganligi sababli, u „baʼzi alomatlardan“ xoli boʻlmasa-da, „Xitoy suverenitetining Tibetga ham, Moʻgʻulistonga ham oʻrnatilishiga qarshi norozilik“ bildirdi. Ammo 1912-yilgi Rossiya bilan tuzilgan shartnoma ishlab chiqish va tuzilishi jihatidan Moʻgʻulistonni mustaqil davlat sifatida tan olgan hujjat boʻlganligi sababli uning 1913-yilda Tibetni tan olishi ham uchinchi shaxsning sanktsiyasini talab qilmaydigan haqiqiy xalqaro hujjat edi. Natijada, shartnoma Tibetning xalqaro huquq subyekti sifatida qonuniy tan olinishi sifatida qoraladi.

Shartnoma imzolanganligi haqidagi xabar Britaniya diplomatiyasini xavotirga soldi, u Rossiya imperiyasi tomonidan Tibet siyosatida undan foydalanishidan qoʻrqdi.

Manbalar

tahrir
  1. Barkmann U.B. Geschichte der Mongolei. Bonn, 1999. p.119-122,380f
  2. [Батсайхан О., Кузьмин С. Л. 2008. Основания современной монгольской государственности. — Олон улс судлал, № 2.]
  3. Андреев А. И. Тибет в политике царской, советской и постсоветской России. СПб.: Изд-во Санкт-Петербургского ун-та — «Нартанг», 2005. — ISBN 5-288-03813-9 — с. 200
  4. Известия МИД. СПб., 1913., Т. 2. — сс. 51-53
  5. [Коростовец И. Я. 2009. Девять месяцев в Монголии. Дневник русского уполномоченного в Монголии. Август 1912 — май 1913 гг. Улаанбаатар: Адмон, — c.198]
  6. [Батсайхан О. 2009. Монголо-русское соглашение 1912 г. — Восток, № 3, — с.60-69]
  7. [Известия МИД. СПб., 1913., Т. 2. — сс. 52]
  8. http://www.vostlit.info/Texts/Dokumenty/Mongol/Dogovor_Tibet_1913/pred.htmAndoza:Недоступная ссылка Кузьмин С. Л. Договор 1913 г. между Монголией и Тибетом: новые данные. — Восток, № 4, 2011, стр. 122—128

Havolalar

tahrir