Muzoraʼa (arab. — chorakorlik) — islom mamlakatlarida sugʻoriladigan yerdan olinadigan hosilning bir qismi evaziga ijaraga berish. M. taxminan 14-asrdan boshlanib, shartnomasi yozma shaklda tuzilib, natura bilan toʻlanadigan ijara haqi aniq belgilangan. M. amalda yersiz dehqonlarni yirik yer egalariga tobe qilib qoʻygan.[1]

Manbalar

tahrir
  1. OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil