Vikipediya

Noyshvanshteyn

Noyshvanshteyn qalʼasi (shuningdek Neuschvanshteyn, nemischa: Schloss Neuschwanstein [nɔy’ʃvanʃtain] soʻzma-soʻz — Yangi oqqush toshi)—19-asrga oid, Germaniyaning janubiy Bavarga tepaligidagi Xonshvest qishlogʻida joylashgan tarixshunoslar saroyi. Saroy Bavariya qiroli Lyudvig II tomonidan chekinish sifatida va Richard Vagner sharafiga foydalanishga topshirilgan. Lyudvig saroy uchun toʻlovni Bavariya davlat mablagʻlaridan koʻra oʻzining shaxsiy boyligi va katta miqdordagi qarzlar orqali toʻlashni tanladi. Qurilish 1869-yilda boshlangan, ammo toʻliq yakunlanmagan.

Qalʼa
Noyshvanshteyn qalʼasi

ha
Noyshvanshteyn is located in Bavaria
Noyshvanshteyn
Location within Germany
Noyshvanshteyn is located in Germany
Noyshvanshteyn
Location within Bavaria
Umumiy maʼlumot
Turi Neo-Romantik qalʼa
Joylashuvi Noyshvanshteyn Germaniya
Manzili Shvangau
Shahar Bavariya
Mamlakat  Germaniya
Koordinatalar 47°33′27″N 10°44′58″E / 47.55750°N 10.74944°E / 47.55750; 10.74944
Qurilishi boshlangan 1869-yil
Qurilishi tugagan 1886-yil
Dizayn va konstruksiya
Muhandis duard Riedel
Noyshvanshteyn

Qalʼa 1886-yilda qirol vafot etguniga qadar shaxsiy qarorgohi sifatida moʻljallangan edi. U oʻlimidan koʻp oʻtmay omma uchun ochildi[1]. Oʻshandan beri Noyshvanshteyn qalʼasiga 61 milliondan ortiq odam tashrif buyurgan[2]. Har yili 1,3 milliondan ortiq odam tashrif buyuradi, yozda kuniga 6000 kishi[3].

Manzil

tahrir
 
Bavariya va Tirol oʻrtasidagi chegaradagi Sauling togʻidan (2047 m yoki 6716 fut) Noyshvanshteyn qal’asining shimoliy koʻrinishi: Katta Forggensee suv ombori (1952) va Hohenshvangau va Noyshvanshteyn saroylari orasidagi Shvangau

Shvangau munitsipaliteti Germaniyaning Bavariya shtatining janubi-gʻarbiy chegarasida 800 m (2620 fut) balandlikda joylashgan. Uning atrofi janubdagi Alp togʻ etaklari (yaqindagi Avstriya chegarasi tomon) va shimoldagi tepalik landshafti oʻrtasidagi oʻtish bilan tavsiflanadi, bu taqqoslaganda tekis koʻrinadi.

Oʻrta asrlarda qishloqlarga uchta qalʼa qaragan. Ulardan biri Shvanshteyn qalʼasi deb nomlangan[nb 1]. 1832-yilda Lyudvigning otasi Bavariya qiroli Maksimilian II uning xarobalarini sotib oldi, ularning oʻrniga Xohenshvangau qalʼasi deb nomlanuvchi qulay neogotik saroy qurishdi. 1837-yilda qurib bitkazilgan saroy uning oilasining yozgi qarorgohiga aylandi va uning katta oʻgʻli Lyudvig (1845-yilda tugʻilgan) bolaligining katta qismini shu yerda oʻtkazdi[4].

Shvanshteyn qalʼasiga, yaqin atrofdagi ikkita koʻlga (Alpsee va Shvansi) va qishloqqa qaraydigan qoʻpol tepalikda oʻtirdi. Faqat xandaq bilan ajratilgan ular birgalikda zal, qoʻriqxona va mustahkam minora uyidan iborat edi[5]. Oʻn toʻqqizinchi asrda oʻrta asrlardagi egizak qalʼalardan faqat xarobalar qolgan, biroq Xinterxohenshvangau qalʼalari Silfenturm deb nomlanuvchi kuzatuv joyi boʻlib xizmat qilgan[6].

Oila saroyi ustidagi xarobalar toj shahzodaga ekskursiyalaridan maʼlum boʻlgan. U birinchi marta 1859-yilda kundalik daftarida ulardan birini eskizini chizgan[7]. 1864-yilda yosh qirol hokimiyat tepasiga kelganida, ikki vayronaga aylangan qasr oʻrniga yangi saroy qurilishi uning saroy qurilishi loyihalarida birinchi boʻlib qoldi[8]. Lyudvig yangi saroyni Yangi Xohenshvangau qalʼasi deb ataydi; faqat oʻlimidan keyin u Noyshvanshteyn deb oʻzgartirildi[9]. Ajablanarlisi shundaki, Xohenshvangau va Shvanshteyn nomlarini samarali ravishda almashtirdilar: Xohenshvangau qal’asi Shvanshteyn qal’asi vayronalari oʻrnini egalladi va Noyshvanshteyn qal’asi ikkita Xogenshvangau qal’asi xarobalari oʻrnini egalladi.

Tarix

tahrir

Ilhom va dizayn

tahrir

Noyshvanshteyn qalʼa romantizmi (nemischa: Burgenromantik) deb nomlanuvchi zamonaviy meʼmorchilik modasini va qirol Lyudvig II ning Richard Vagner operalariga boʻlgan ishtiyoqini oʻzida mujassam etgan.

19-asrda koʻplab qalʼalar qurilgan yoki rekonstruksiya qilingan, koʻpincha ularni yanada chiroyli qilish uchun sezilarli oʻzgarishlar kiritilgan. Noyshvanshteynga oʻxshash saroy qurish loyihalari ilgari Germaniyaning bir qancha shtatlarida amalga oshirilgan boʻlib, ular orasida Xohenshvangau qalʼasi, Lixtenshteyn qalʼasi, Xogenzollern qalʼasi va Reyn daryosidagi Stolzenfels qalʼasi kabi koʻplab binolar kiradi[10]. Noyshvanshteynni qurish ilhomini Lyudvig 1867-yilda qilgan ikkita sayohatidan olgan. Biri may oyida Eyzenax yaqinidagi rekonstruksiya qilingan Vartburg shahriga[11] yana biri iyulda Ejen Viollet-le-Duk vayron boʻlgan qasrdan tarixiy saroyga aylantirgan Château de Pierrefonds[12][nb 2].

1868-yil fevral oyida Lyudvigning bobosi qirol Lyudvig I vafot etdi va bundan oldin taxtdan voz kechilgan qirolning qoʻshimchasiga sarflangan katta mablagʻni ozod qildi[8][nb 3]

Bino dizayni sahna dizayneri Kristian Yank tomonidan ishlab chiqilgan va meʼmor Eduard Riedel tomonidan amalga oshirilgan[13]. Texnik sabablarga koʻra vayron boʻlgan qalʼalarni rejaga kiritib boʻlmadi. Saroyning dastlabki gʻoyalari stilistik jihatdan Nyurnberg qalʼasiga qaratildi va eski Vorderhohenschwangau qalʼasi oʻrniga oddiy bino qurishni koʻzda tutdi, ammo ular rad etildi va ularning oʻrnini tobora kengayib borayotgan loyihalar egalladi, natijada Vartburg namunasidagi kattaroq saroy paydo boʻldi[14]. Qirol batafsil reja tuzishni va har bir loyihani shaxsan tasdiqlashni talab qildi[15]. Lyudvigning nazorati shu qadar yetib bordiki, saroy arxitektorlar tomonidan emas, balki uning shaxsiy ijodi sifatida qaraldi[16].

Zamonaviy arxitektura tanqidchilari XIX asrning soʻnggi yirik saroy qurilishi loyihalaridan biri boʻlgan Noyshvanshteynni masxara qilgan boʻlsa-da, Kitsch, Noyshvanshteyn va Lyudvig II ning boshqa binolari hozir Yevropa tarixshunosligining asosiy asarlari qatoriga kiradi[17][18]. Moliyaviy sabablarga koʻra, Noyshvanshteynga oʻxshash loyiha-Falkenshteyn qalʼasi—hech qachon rejalashtirish bosqichlarini tark etmadi[19].

Saroyni XIX asr meʼmorchiligi uchun odatiy deb hisoblash mumkin. Romanesk shakllari (oddiy geometrik figuralar, masalan kuboidlar va yarim doira arklar), gotika (yuqoriga qaragan chiziqlar, nozik minoralar, nozik bezaklar) va Vizantiya arxitekturasi va sanʼati (Taxt zali dekorasi) eklektik uslubda aralashib, 19-rasm bilan toʻldirilgan. Palas (asosiy bino) hovli yuzidagi Patrona Bavariya va Avliyo Jorj mahalliy Lüftlmalerei uslubida, Allgäu dehqon uylari uchun xos boʻlgan freska texnikasida tasvirlangan, Ritsarlar uyi galereyasi uchun bajarilmagan qoralamalar esa Art Nouveau elementlarini aks ettiradi[20]. Noyshvanshteyn dizaynining oʻziga xos xususiyati teatr mavzulari: Kristian Yank oʻzining manzarali rassom boʻlgan davridagi kulis qoralamalaridan foydalangan[21].

Asosiy uslub dastlab neo-gotik boʻlishi rejalashtirilgan edi, ammo oxirida saroy asosan Romanesk uslubida qurilgan. Opera mavzulari asta-sekin Tannhauser va Lohengrindan Parsifalga oʻtdi[22].

Qurilish

tahrir
 
Noyshvanshteyn qurilmoqda: Bower hali ham yoʻq, Toʻrtburchak minora qurilmoqda (fotosurat taxminan 1882-85-yillar)
 
Noyshvanshteyn qurilmoqda: yuqori hovli (taxminan 1886-yil fotosurati)

1868-yilda oʻrta asrlarga oid qoʻsh qalʼa xarobalari butunlay buzib tashlangan; eski qoʻrgʻonning qoldiqlari portlatilgan[23]. Saroyning tamal toshi 1869-yil 5-sentyabrda qoʻyilgan; 1872-yilda uning yertoʻlasi qurib bitkazildi va 1876-yilda birinchi qavatgacha boʻlgan hamma narsa, birinchi navbatda darvozaxona qurib bitkazildi. 1882-yil oxirida u qurib bitkazildi va toʻliq jihozlandi, bu Lyudvigga u yerda vaqtinchalik turar joy olish va davom etayotgan qurilish ishlarini kuzatish imkonini berdi[22]. 1874-yilda qurilish ishlarini boshqarish Eduard Rideldan Georg fon Dollmanga oʻtdi[24].

Toʻldirish. Palas uchun marosim 1880-yilda boʻlib oʻtdi va 1884-yilda qirol yangi binoga koʻchib oʻtishga muvaffaq boʻldi. Xuddi shu yili, Dollmann qirolning foydasidan tushib ketganidan soʻng, loyihaning yoʻnalishi Yuliy Xofmanga oʻtdi.

Saroy anʼanaviy gʻishtdan qurilgan va keyinchalik har xil turdagi toshlar bilan oʻralgan. Jabhalar uchun ishlatiladigan oq ohaktosh yaqin atrofdagi karerdan olingan[25].

Portallar va dafna oynalari uchun qumtosh gʻishtlari Württembergʻdeki Schlaitdorfʼdan kelgan. Derazalar, kamar qovurgʻalari, ustunlar va poytaxtlar uchun Salzburg yaqinidagi Untersberg marmaridan foydalanilgan. Taxt zali rejalarga keyinchalik qoʻshimcha boʻlgan va temir ramkani talab qilgan.

Qurilish materiallarini tashish iskala va materialni qurilish maydonchasiga koʻtaradigan bug 'krani yordamida osonlashtirildi. Qurilish maydonchasida yana bir kran ishlatilgan. Yaqinda tashkil etilgan Dampfkessel-Revisionsverein (Bug 'qozonlarini tekshirish assotsiatsiyasi) har ikkala qozonni muntazam ravishda tekshirib turdi.

Taxminan yigirma yil davomida qurilish maydonchasi mintaqadagi asosiy ish beruvchi edi[26]. 1880-yilda obʼektda[27] etkazib beruvchilar va bilvosita qurilishda ishtirok etgan boshqa shaxslarni hisobga olmaganda, 200 ga yaqin usta ishgʻol qilingan. Qirol ayniqsa yaqin muddatlar va shoshilinch oʻzgarishlarni talab qilgan paytlarda, xabarlarga koʻra, kuniga 300 ga yaqin ishchi faol boʻlgan, baʼzan esa tungi chiroqlar yorugʻida ishlaydi. 1879/1880-yillardagi statistik maʼlumotlar juda koʻp qurilish materiallarini tasdiqlaydi: 465 tonna (513 qisqa tonna) Zalsburg marmari, 1550 tonna (1710 qisqa tonna) qumtosh, 400 000 gʻisht va 2050 kub metr yogʻoch (2,68 kub) iskala.

1870-yilda podshoh tomonidan oshirilgan kam oylik toʻlov evaziga ishchilarni sugʻurta qilish jamiyati tashkil etildi. Qurilish qurbonlarining merosxoʻrlari (statistik maʼlumotlarda 30 ta holat qayd etilgan) kichik pensiya oldi.

1884-yilda qirol (hali tugallanmagan) Palasga koʻchib oʻtishga muvaffaq boʻldi[28] va 1885-yilda onasi Marini 60 yoshga toʻlishi munosabati bilan Noyshvanshteynga taklif qildi.[nb 4]. Oxir-oqibat, Lyudvig II saroyda jami atigi 172 kun yashadi[29].

Moliyalashtirish

tahrir
 
Noyshvanshteyn 1886-yilda

Noyshvanshteyn qurilishi davrida qirolning istak va talablari kengayib, xarajatlar ham kengaydi. Loyihalar va taxminiy xarajatlar bir necha bor qayta koʻrib chiqildi[30]. Dastavval katta taxt zali oʻrniga kamtarona tadqiqot oʻtkazish rejalashtirilgan edi va Moorish Hall uchun joy ajratish uchun loyihadan loyihalashtirilgan mehmon xonalari ajratildi, bu esa resurslarning etishmasligi tufayli amalga oshirilmadi. Tugatish dastlab 1872-yilga moʻljallangan edi, lekin bir necha bor kechiktirildi[30].

Oʻrta asrlardagi ramziy ritsar qalʼasi Noyshvanshteyn qirol Lyudvig II ning yagona ulkan qurilish loyihasi emas edi. Undan keyin Linderhof saroyining rokoko uslubidagi Lustschloss va absolyutizm davrining yodgorligi boʻlgan Herrenchiemseeʼnin barokko saroyi keldi[8]. Loyihalarning eng kichigi boʻlgan Linderhof 1886-yilda tugatilgan, qolgan ikkitasi esa toʻliq emas. Uchta loyiha birgalikda uning resurslarini quritdi. Qirol oʻzining qurilish loyihalarini shaxsiy mablagʻlar va fuqarolik roʻyxatidan toʻlagandaromad. Tez-tez aytilgan daʼvolardan farqli oʻlaroq, Bavariya xazinasiga uning binolari toʻgʻridan-toʻgʻri yuklanmagan[28][31]. 1871-yildan boshlab Lyudvig Otto fon Bismarkga berilgan siyosiy xayrixohlik evaziga qoʻshimcha maxfiy daromadga ega boʻldi.

Qirolning hayoti davomida Noyshvanshteynning qurilish xarajatlari 6,2 million markani (43 million 2017 evroga ekvivalent) tashkil etdi[32], dastlabki smeta 3,2 million markadan deyarli ikki baravar koʻp edi[31]. Uning shaxsiy mablagʻlari tobora kuchayib borayotgan qurilish loyihalari uchun yetarli boʻlmagani uchun qirol doimiy ravishda yangi kredit liniyalarini ochdi[33]. 1876-yilda toʻlovga layoqatsizlik xavfini koʻrsatib, sud maslahatchisi almashtirildi[34]. 1883-yilga kelib u allaqachon 7 million marka qarzga ega edi[35] va 1884-yil bahorida va 1885-yil avgustida tegishli ravishda 7,5 million marka va 6,5 million marka qarzni konvertatsiya qilish zarurat tugʻildi[33].

Uning qarzlari 14 million markaga yetganidan keyin ham qirol Lyudvig II oʻzining meʼmoriy loyihalarini davom ettirishni talab qildi; agar kreditorlari uning saroylarini tortib olsalar, oʻz joniga qasd qilish bilan tahdid qilgan[34]. 1886-yil boshida Lyudvig oʻz kabinetidan 6 million marka kredit soʻradi, bu rad etildi. Aprel oyida u Bismarkning maslahatiga amal qilib, parlamentga pul soʻrab murojaat qildi. Iyun oyida Bavariya hukumati oʻsha paytda Noyshvanshteynda yashovchi qirolni taxtdan tushirishga qaror qildi. 9-iyun kuni u mehnatga layoqatsiz deyilib va 10-iyun kuni u depozit komissiyasini darvozaxonada hibsga oldi[36]. Komissiyani kutgan holda, u oʻzini himoya qilish uchun atrofdagi jandarmeriya va oʻt oʻchirish brigadalarini ogohlantirdi[33]. Bernxard fon Gudden boshchiligidagi ikkinchi komissiyaertasi kuni yetib keldi va shoh oʻsha kechasi saroyni tark etishga majbur boʻldi. Lyudvig fon Guddenning nazorati ostida edi. 13-iyun kuni ikkalasi ham Berg qalʼasi yaqinidagi Starnberg koʻlining sayoz qirgʻogʻida sirli sharoitda vafot etdilar.

Soddalashtirilgan tugatish

tahrir
 
Noyshvanshteyn old jabhasi va atrofi (fotoxrom nashri, taxminan 1900-yil)
 
Berg qal’asining 1901-yildagi otkritkasi

Qirol Lyudvig vafot etgan paytda saroy qurib bitkazilmagan edi. Darvoza va saroyning tashqi tuzilmalari asosan qurib bitkazildi, ammo Toʻrtburchak minora hali ham iskala edi. Bower ustida ish boshlanmadi, lekin 1892-yilga kelib, ayol avliyolarning rejalashtirilgan raqamlarisiz soddalashtirilgan shaklda yakunlandi. Ritsarlar uyi ham soddalashtirildi. Qirol Lyudvigning rejalarida Ritsarlar uyi galereyasidagi ustunlar daraxt tanasi, poytaxtlar esa mos keladigan toj sifatida oʻrnatilgan. Saroy majmuasining asosiy qismi uchun faqat poydevor mavjud edi: balandligi 90 metr (300 fut) yuqori hovlida rejalashtirilgan, uch nefli ibodatxonaga tayangan. Bu amalga oshmadi[15] va Gatehouse va Bower oʻrtasidagi aloqa qanoti xuddi shunday taqdirni koʻrdi[37]. Podshohning oʻlimidan soʻng ayvonli qalʼa bogʻi va Palas gʻarbida favvora qurish rejalaridan ham voz kechildi.

Saroydagi qirollik yashash maydonining ichki qismi asosan 1886-yilda yakunlangan; 1888-yilga kelib lobbi va koridorlar oddiyroq uslubda boʻyalgan[38]. Qirol tomonidan orzu qilingan (va Taxt Zali ostida rejalashtirilgan) Mavriy zali, xuddi ritsarlarning hammomi deb ataladigan narsadan boshqa amalga oshirilmadi. Wartburgdagi ritsarlar hammomi oʻrta asr suvga choʻmish hammomi sifatida ritsarlar kultiga hurmat koʻrsatish uchun moʻljallangan edi. Bowerdagi kelinlar palatasi (Lohengrin shahridagi joydan keyin)[21], Palasning birinchi va ikkinchi qavatidagi mehmon xonalari va katta ziyofat zali yana tashlab ketilgan loyihalar edi. Darhaqiqat, Noyshvanshteynning toʻliq rivojlanishi hech qachon rejalashtirilmagan va qirol vafot etgan paytda koʻplab xonalar uchun foydalanish kontseptsiyasi mavjud emas edi[27].

1886-yilda Lyudvig II vafot etganida Noyshvanshteyn hali toʻliq emas edi. Qirol hech qachon saroyni ommaga ochiq qilishni niyat qilmagan[28]. Qirolning oʻlimidan olti hafta oʻtmay, shahzoda-regent Luitpold saroyni tashrif buyuruvchilar uchun ochishni buyurdi. Qirol Lyudvig mulkining maʼmurlari 1899-yilga kelib qurilish qarzlarini muvozanatlashga muvaffaq boʻlishdi[39]. Oʻshandan beri Birinchi jahon urushigacha Noyshvanshteyn Vittelsbax uyi uchun barqaror va foydali daromad manbai boʻlgan., Haqiqatan ham qirol Lyudvig qalʼalari 1914-yilgacha soʻnggi yillarda Bavariya qirollik oilasi tomonidan qoʻlga kiritilgan yagona eng katta daromad manbai boʻlgan. Tashriflar muammosiz oʻtishini taʼminlash uchun birinchi navbatda baʼzi xonalar va sud binolari qurib bitkazildi. Dastlab mehmonlarga saroyda erkin harakatlanishga ruxsat berildi, bu esa mebelning tez eskirishiga olib keldi.

1918-yilda Bavariya respublikaga aylanganida, hukumat fuqarolik roʻyxatini ijtimoiylashtirdi. Vittelsbax uyi bilan yuzaga kelgan nizo 1923-yilda boʻlinishga olib keldi: qirol Lyudvigning saroylari, shu jumladan Noyshvanshteyn davlat tasarrufiga oʻtdi va hozirda Bavariya moliya vazirligining boʻlimi boʻlgan Bavariya saroyi departamenti tomonidan boshqariladi. Yaqin atrofdagi Hohenshvangau qal’asi Vittelsbaxer Ausgleichsfondsga tushdi, uning daromadlari Vittelsbax uyiga tushadi[40]. Tashrifchilar soni ortib bordi va 1939-yilda 200 000 ga yetdi[40].

Ikkinchi jahon urushi

tahrir
 
Adolf Gitler tomonidan qasrning rasmi, 1914-yil

Tanho va strategik jihatdan ahamiyatsiz joylashuvi tufayli saroy ikki jahon urushi vayron qilinganidan keyin ham omon qoldi. 1944-yilgacha u fashistlar partiyasining quyi tashkiloti boʻlgan Reichsleiter Rosenberg Instituti (Einsatzstab Reichsleiter Rosenberg für die besetzten Gebiete) tomonidan Fransiyadan tortib olingan fashistlarning talon-toroj qilish ombori boʻlib xizmat qildi[41]. Qalʼa sanʼat asarlarini kataloglash uchun ishlatilgan. (Ikkinchi jahon urushidan keyin saroyda sanʼat xurujlari koʻlamini tasdiqlovchi 39 ta fotoalbom topildi. Albomlar hozir Amerika Qoʻshma Shtatlari Milliy arxivida saqlanmoqda[42].

1945-yil aprel oyida SS binoning oʻzi va undagi sanʼat asari dushman qoʻliga tushib qolmasligi uchun saroyni portlatib yuborishni koʻrib chiqdi[43]. Biroq, bu vazifani topshirgan SS-Gruppenfyurer tomonidan reja amalga oshirilmadi va urush oxirida saroy ittifoqchi kuchlar vakillariga zarar etkazmasdan topshirildi[43]. Ittifoqchilarning ishgʻol maʼmurlari oxir-oqibat saroyni qayta tuzilgan Bavariya shtat hukumatiga qaytardilar. Shundan soʻng, Bavariya arxivlari Myunxendagi binolar bombardimon qilinganligi sababli, baʼzi xonalarni qutqarilgan arxiv materiallari uchun vaqtinchalik doʻkon sifatida ishlatgan[44].

Arxitektura

tahrir

Neuschwanstein ansamblining taʼsiri tashqi va ichki jihatdan juda stilistikdir. Qirolning taʼsiri butun dunyoda yaqqol koʻrinib turadi va u dizayn va bezaklarga jiddiy qiziqish bildirgan. Bunga misolni uning Palasdagi Lohengrin tasvirlangan devoriy suratga oid izohlari yoki buyruqlarida koʻrish mumkin; Janob hazratlari … kemani qirgʻoqdan uzoqroqqa qoʻyishni, Lohengrinning boʻyni kamroq egilishini, kemadan oqqushgacha boʻlgan zanjir atirguldan emas, oltindan boʻlishini va nihoyat, qalʼaning uslubi shunday boʻlishini xohlaydi. Oʻrta asrlarda saqlanadi[45].

Palasdagi xonalar toʻplamida Taxt xonasi, Qirol Lyudvigning xonasi, Qoʻshiqchilar zali va Grotto mavjud. Ichki va ayniqsa taxt xonasi Vizantiya-Arab qurilishi Germaniya qirollari Hohenstaufen uyi bilan bogʻliq Palermodagi qirollik Sitsiliya Norman-Svabiya davridagi ibodatxonalar va cherkovlarga qayta tiklanadi. Butun vaqt davomida dizayn nemis afsonalari Lohengrin, oqqush ritsariga hurmat koʻrsatadi. Qirol Lyudvig yoshligining koʻp qismini oʻtkazgan Xohenshvangauda bu dostonlarning bezaklari boʻlgan. Bu mavzular Richard Vagner operalarida koʻtarilgan. Koʻpgina xonalar Vagner tomonidan yozilgan turli operalar, jumladan, doimiy ravishda shunday spektakl toʻplamini aks ettiruvchi teatr tasvirlangan chegaraga ega. Koʻpgina ichki xonalar bezaksiz qolmoqda, faqat 14 ta xona Lyudvigning oʻlimidan oldin tugagan. Qirol vafotidan keyin qurilayotgan saroy bilan saroyning asosiy xususiyatlaridan biri qurilmaganligicha qoldi. Ansamblning eng yuqori nuqtasi va markaziy markazini tashkil etadigan ulkan qoʻriqxona yuqori hovlining oʻrtasiga rejalashtirilgan edi, ammo qirol oilasining qarori bilan hech qachon qurilmagan. Yuqori hovlida qoʻrgʻonning poydevori koʻrinadi[46].

Noyshvanshteyn qalʼasi qoya tizmasining tepasida 150 metr uzunlikda qurilgan bir nechta alohida inshootlardan iborat. Choʻzilgan bino koʻplab minoralar, bezakli minoralar, toʻsiqlar, balkonlar, choʻqqilar va haykallar bilan jihozlangan. Romanesk uslubidan soʻng, deraza teshiklarining aksariyati ikki va triforiya sifatida yaratilgan. Janubdagi Tegelberg va Pollat darasi va Alp togʻ etaklari fonidashimoldagi koʻllari bilan alohida binolar ansambli har tomondan saroyning turli xil goʻzal manzaralarini taqdim etadi. U ritsar qalʼasining romantik ideali sifatida yaratilgan. Qurilish fondi koʻp hollarda koʻp asrlik qurilish faoliyati natijasi boʻlgan haqiqiy qalʼalardan farqli oʻlaroq, Noyshvanshteyn boshidanoq ataylab assimetrik bino sifatida rejalashtirilgan va ketma-ket bosqichlarda qurilgan[30]. Qalʼaning oʻziga xos atributlari kiritilgan, ammo haqiqiy istehkomlar-oʻrta asr aristokratik mulkining eng muhim xususiyati—ulardan voz kechilgan.

Tashqi koʻrinish

tahrir
 
Saroy tomi
 
Saroy majmuasining umumiy ko'rinishi; rejalashtirilgan ibodatxonaning pozitsiyasi sariq rang bilan belgilangan
 
Yuqori hovli sathi bo'ylab amalga oshirilmagan ibodatxonaning joylashgan joyidan ko'rinish: Lohengrinning ikkinchi qismidagi Antverpen qal'asi uchun Vagnerning sahna ko'rsatmalariga binoan Bower (chapda, Elza fon Brabantning balkoni bilan), saroy old tomoni va Ritsarlar uyi (o'ngda).

Saroy majmuasiga ikki zinapoya minorasi bilan yonma-yon joylashgan nosimmetrik Gatehouse orqali kiriladi. Sharqqa qaragan darvoza binosi - bu saroyning devor maydoni yuqori kontrastli ranglarda bezatilgan yagona inshooti; tashqi devorlari qizil gʻisht bilan qoplangan, sudning old tomoni sariq ohaktosh bilan qoplangan. Uylar kornis choʻqqilari bilan oʻralgan. Darvozaning yuqori qavati qargʻa zinapoyasi bilan oʻralgan boʻlib, qirol Lyudvig II ning Noyshvanshteyndagi birinchi turar joyi boʻlib, u vaqti-vaqti bilan zal qurib bitkazilmasdan oldin qurilish ishlarini kuzatgan. Darvozaning birinchi qavatlari otxonalarni joylashtirish uchun moʻljallangan edi.

Bavariya qirollik gerbi bilan bezatilgan Gatehouse orqali oʻtish toʻg'ridan-toʻg'ri hovliga olib boradi. Hovli ikki sathdan iborat boʻlib, pastki qismi sharqda Darvoza, shimolda esa Toʻrtburchak minora deb ataladigan poydevor va galereya binosi bilan belgilanadi. Hovlining janubiy uchi ochiq boʻlib, atrofdagi togʻ manzaralarini koʻrib turadi. Uning gʻarbiy uchida hovli gʻishtli qirgʻoq bilan chegaralangan boʻlib, uning koʻpburchak choʻzilgan boʻrtib koʻrinishi dastlab prognoz qilingan cherkov xorini belgilaydi; Bu uch nefli cherkov, hech qachon qurilmagan, 90 metrlik (295 fut) qalʼaning asosini yaratish uchun moʻljallangan edi, meʼmoriy ansamblning rejalashtirilgan markazi. Yon tarafdagi zinapoyalar yuqori qavatga chiqish imkonini beradi.

 
Sankt-Jorj
 
Darvoza uyi

Bugungi kunda ibodatxonaning poydevor rejasi yuqori hovli yoʻlakchasida belgilangan. Yuqori sud sathining eng hayratlanarli inshooti bu toʻrtburchaklar minorasi (45 metr yoki 148 fut). Koʻpgina sud binolari singari, u asosan ansamblning bir qismi sifatida dekorativ maqsadlarda xizmat qiladi. Uning tomosha platformasi shimoldagi Alp togʻ etaklari ustidan keng koʻrinish beradi. Yuqori hovlining shimoliy uchi Ritsarlar uyi deb ataladi. Uch qavatli bino toʻrtburchaklar minora va darvoza uyiga koʻr- koʻrona arkada bilan qurilgan uzluksiz galereya orqali bogʻlangan. Qalʼa romantizmi nuqtai nazaridan Ritsarlar uyi qalʼa odamlarining qarorgohi edi; Noyshvanshteynda bu yerda mulk va xizmat xonalari nazarda tutilgan. Ritsarlar uyini "ayollar uyi" sifatida toʻldiradigan, lekin hech qachon foydalanilmagan Bower hovlining janubiy tomonini belgilaydi. Ikkala tuzilma birgalikda Lohengrinning birinchi aktida aks ettirilgan Antverpen qalʼasining motivini tashkil qiladi. Yoʻl qoplamasiga rejalashtirilgan saroy ibodatxonasining zamin rejasi kiritilgan.

Hovlining gʻarbiy uchi Palas (zal) bilan chegaralangan. U qalʼaning haqiqiy asosiy va turar-joy binosini tashkil etadi va shoh xonasi va xizmatchilar xonalarini oʻz ichiga oladi. Palas - bu tekis burchak bilan bogʻlangan va ikkita qoʻshni baland gable tomlari bilan qoplangan ikkita ulkan kuboid shaklidagi ulkan besh qavatli inshoot. Binoning shakli tog 'tizmasining yoʻnalishi boʻyicha. Uning burchaklarida ikkita zinapoya minorasi joylashgan boʻlib, shimoliy qismi balandligi 65 metr (213 fut) boʻlgan saroy tomini bir necha qavatlar bilan koʻtaradi. Polimorf tomlari bilan ikkala minora ham Pyerfond saroyini eslatadi. Palasning gʻarbiy jabhasi Alp togʻlari manzarali ikki qavatli balkonni qoʻllab-quvvatlaydi, shimolga esa past stul minorasi va konservatoriya asosiy inshootdan uzoqqa choʻzilgan. Butun Palas koʻplab dekorativ moʻrilar va bezak minoralari, sudning old tomoni rangli freskalar bilan bezatilgan. Sud tomonidagi gable mis sher bilan tojlangan, gʻarbiy (tashqi) peshtoq ritsarga oʻxshaydi.

Ichki koʻrinishi

tahrir
 
Uchinchi qavatning rejasi, to'rtinchi qavatdagi Xonandalar zalining holati qizil rang bilan belgilangan
 
Yo'lak
 
Throne Hall detali

Agar u qurib bitkazilganida edi, saroyda 200 dan ortiq ichki xonalar, jumladan mehmonlar va xizmatchilar, shuningdek, xizmat koʻrsatish va logistika uchun binolar boʻlar edi. Oxir-oqibat, 15 dan ortiq xona va zallar qurib bitkazildi[47]. Pastki qavatlarida saroy maʼmuriy va xizmatchilar xonalari hamda bugungi saroy maʼmuriyati xonalarini joylashtiradi. Qirolning kabinetlari yuqori qavatlarda joylashgan: oldingi inshoot uchinchi qavatdagi turar joylarni, ularning tepasida esa Qo'shiqchilar zali joylashgan. G'arbga qaragan orqa strukturaning yuqori qavatlari deyarli butunlay Taxt zali bilan to'ldirilgan. Barcha qavatlarning umumiy maydoni deyarli 6000 kvadrat metrni (65 000 kv fut) tashkil qiladi[47].

Neuschwanstein nemis tarixshunosligining koʻplab muhim ichki xonalariga ega. Saroy 19-asr oxiridagi bir qancha soʻnggi texnik yangiliklar bilan jihozlangan[20][48]. Boshqa narsalar qatorida xizmatchilar va telefon liniyalari uchun akkumulyatorli qoʻngʻiroq tizimi mavjud edi. Oshxona jihozlari oʻzining issiqligi bilan shishni aylantiradigan va shuning uchun aylanish tezligini avtomatik ravishda sozlaydigan Rumford pechini oʻz ichiga olgan. Issiq havo kaloriyali markaziy isitish tizimi uchun ishlatilgan[49]. Davraning keyingi yangiliklari issiq suv oqimi va avtomatik yuviladigan hojatxonalar edi.

Saroyning hududi boʻyicha eng katta xonasi - Qoʻshiqchilar zali, undan keyin Taxt zali. Oʻlchami 27x10 metr (89x33 fut)[50] Qoʻshiqchilar zali Palasning sharqiy, saroy qanotida, qirolning turar joyi ustidagi toʻrtinchi qavatda joylashgan. U Wartburgning ikkita xonasi: qo'shiqchilar zali va bal zalining birlashmasi sifatida yaratilgan. Bu qirolning saroyi uchun eng sevimli loyihalaridan biri edi[51]. To'rtburchak xona Lohengrin va Parzival mavzulari bilan bezatilgan. Uning uzun tomoni Wartburgdan keyin modellashtirilgan tribuna bilan qoplangan galereya bilan tugaydi. Sharqiy tor tomon arkadalar bilan tuzilgan va Sangerlaube deb nomlanuvchi sahna bilan tugaydi.. Qo'shiqchilar zali hech qachon yolg'iz qirolning tantanalari uchun mo'ljallanmagan. Toʻgʻrirogʻi, u Taxt zali kabi, oʻrta asrlardagi ritsarlar madaniyati va saroy muhabbati aks ettirilgan sayr qilish mumkin boʻlgan yodgorlik boʻlib xizmat qilgan. Ushbu zalda birinchi chiqish 1933-yilda bo'lib o'tdi: Richard Vagner vafotining 50 yilligiga bag'ishlangan kontsert[31].

Taxt zali, 20x12 metr (66x39 fut)[52] Palasning gʻarbiy qanotida joylashgan. Balandligi 13 metr (43 fut)[52] bilan uchinchi va toʻrtinchi qavatlarni egallaydi. Yuliy Xofman uni Myunxen rezidensiyasidagi Allerheiligen-Hofkirchedan keyin modellashtirgan. U uch tomondan rangbarang arkadalar bilan oʻralgan boʻlib, u qirol Lyudvig taxtini ushlab turish uchun moʻljallangan apsis bilan tugaydi - bu hech qachon tugallanmagan. Taxt tepasi Iso, oʻn ikki havoriy va oltit kanonlangan shohlarning rasmlari bilan oʻralgan. Devor rasmlari Vilgelm Xauschild tomonidan yaratilgan. Podshoh vafotidan keyin zamin mozaikasi qurib bitkazildi. Qandil Vizantiya tojidan keyin yaratilgan. Taxt zali muqaddas taassurot qoldiradi. Qirolning xohishiga koʻra, u Parzivaldagi Grail Hallni qirollarning ilohiy huquqining ramzi bilan birlashtirdi[17] cheklanmagan suveren hokimiyatning birlashmasi, qirol Lyudvig konstitutsiyaviy monarxiya boshligʻi sifatida endi unga ega emas edi. Muqaddas va shohning birlashishi oltita kanonizatsiyalangan qirollarning portretlari bilan taʼkidlangan: Fransiyaning Sent-Luis, Vengriyaning Avliyo Stiven, Angliyaning Avliyo Eduard, Bogemiya avliyosi Vatslav, Avliyo Olaf. Norvegiya va Muqaddas Rim imperatori Avliyo Genrix.

  •  
    Xonandalar zali
  •  
    Taxt zali
  •  
    Chizish xonasi
  •  
    O'quv xonasi
  •  
    Oshxona
  •  
    Yotoq xonasi

Katta tantanali xonalardan tashqari qirol Lyudvig II foydalanishi uchun bir nechta kichikroq xonalar yaratilgan[38]. Qirollik turar joyi Palasning sharqiy qanotidagi saroyning uchinchi qavatida joylashgan. U yashash maydoni bo'lgan sakkiz xonadan va bir nechta kichikroq xonalardan iborat. Ajoyib dekoratsiyaga qaramay, yashash maydoni o'rtacha xona kattaligi, divan va suitlari bilan bugungi tashrif buyuruvchilarda nisbatan zamonaviy taassurot qoldiradi. Qirol Lyudvig II monarxning hayoti asosan ommaviy bo'lgan sobiq davrlarning vakillik talablariga ahamiyat bermadi. Devor rasmlari, gobelenlar , mebellar va boshqa qo'l san'atlari bilan ichki bezatish odatda qirolning eng sevimli mavzulariga taalluqlidir: grail afsonasi, Volfram fon Eschenbax asarlari va ularning Richard Vagner tomonidan talqini.

 
Grotto

Sharqqa qaragan mehmon xonasi Lohengrin afsonasidan olingan mavzular bilan bezatilgan. Mebel—divan, stol, kreslolar va shimolga qarama -qarshilikdagi o'rindiqlar - qulay va uy kabi. Mehmonxonaning yonida kichik sun'iy grotto mavjud bo'lib, u o'quv xonasiga o'tish joyini tashkil qiladi. Dastlab sun'iy sharshara va kamalak mashinasi bilan jihozlangan g'ayrioddiy xona kichik konservatoriyaga ulangan. Hörselberg grottosini tasvirlab , u Vagnerning Tannhäuseriga, shuningdek, qo'shni o'quv xonasining dekoriga tegishli. Linderhof saroyi bog'ida qirol kattaroq o'lchamdagi shunga o'xshash grotto o'rnatgan. Kafedraning qarshisida mavzular bilan bezatilgan ovqat xonasi joylashgansamimiy sevgi. Noyshvanshteyndagi oshxona ovqat xonasidan uch qavat pastda joylashganligi sababli, Linderhof saroyi va Herrenchiemsee kabi tilaklar stolini (mexanizm yordamida yo'qolgan ovqat stoli) o'rnatish mumkin emas edi. Buning o'rniga ovqat xonasi xizmat ko'rsatish lifti orqali oshxona bilan bog'langan.

 
Oshxona

Ovqatlanish xonasiga ulashgan yotoqxona va undan keyingi uy ibodatxonasi saroyning neogotik uslubda saqlanib qolgan yagona xonalaridir. Qirolning yotoqxonasida o'yma naqshlar bilan bezatilgan ulkan to'shak hukmronlik qiladi. O'n to'rtta o'ymakor to'rt yildan ortiq cho'qqilari bilan to'shakda va eman taxtalarida ishladi[53]. Aynan shu xonada Lyudvig 1886-yil 11-iyundan 12-iyunga o'tar kechasi hibsga olingan. Qo'shni kichik uy ibodatxonasi Sent-Luisga bag'ishlangan bo'lib, egasi uning nomi bilan atalgan. Palas podvalidagi xizmatchilarning xonalari katta eman mebellari bilan juda kam jihozlangan. Bitta stol va bitta shkafdan tashqari har birining uzunligi 1,80 metr (5 fut 11 dyuym) bo'lgan ikkita karavot mavjud. Shaffof shisha derazalar xonalarni tashqi zinapoyalarni asosiy zinapoyalar bilan bogʻlaydigan yoʻlakdan ajratib turardi, shunda Qirol koʻrinmay kirib-chiqardi. Xizmatchilarga asosiy zinapoyadan foydalanishga ruxsat berilmagan, lekin ular ancha torroq va tikroq bo'lgan xizmatkorlar zinapoyasi bilan cheklangan.

Turizm

tahrir

Noyshvanshteyn har yili deyarli 1,5 million sayyohni qabul qiladi, bu uni Evropadagi eng mashhur sayyohlik markazlaridan biriga aylantiradi[3][54]. Xavfsizlik nuqtai nazaridan saroyga faqat 35 daqiqalik ekskursiya davomida tashrif buyurish mumkin va qal'a ichida suratga olish taqiqlanadi. Muayyan mavzularga qaratilgan maxsus ekskursiyalar ham mavjud. Iyundan avgustgacha bo'lgan eng yuqori mavsumda Noyshvanshteyn kuniga 6000 ga yaqin tashrif buyuruvchiga ega va oldindan band bo'lmagan mehmonlar bir necha soat kutishlari mumkin. Chiptasi bo'lmaganlar hali ham poydevordan tog' cho'qqisiga qadar uzoq yo'lni bosib o'tishlari va chiptasiz maydon va hovliga tashrif buyurishlari mumkin, ammo qal'aning ichki qismiga kiritilmaydi. Chiptalarni sotish faqat Xohenshvangaudagi chipta markazi orqali amalga oshiriladi[55]. 2008-yildan boshlab, tashrif buyurganlarning umumiy soni 60 milliondan ortiqni tashkil etdi. 2004-yilda daromadlar 6,5 million yevroni tashkil etdi.

Madaniyat, san'at va fan

tahrir

Noyshvanshteyn romantizm davrining global ramzidir. Saroy Helmut Kautnerning Lyudvig II (1955) va Luchino Viskontining Lyudvig (1972) kabi bir qancha filmlarda ko'zga ko'ringan bo'lib, ikkalasi ham qirol haqidagi biografik; musiqiy Chitty Chitty Bang Bang (1968), Spaceballs komediyasi va Buyuk qochish urush dramasi (1963). U Disneylenddagi Uxlayotgan go'zallik qal'asi, Lukario animatsiyon Pokemon filmidagi Kameran saroyi va Mew siri (2005) va keyinchalik shunga o'xshash tuzilmalar uchun ilhom manbai bo'lib xizmat qildi[56]. Unga, shuningdek, Herrenchiemsee bilan birga T0he Beast In: A Gabriel Knight Mystery (1996) o'yinidagi Greys Nakimura ham tashrif buyuradi.

1977-yilda Noyshvanshteyn qal'asi G'arbiy Germaniyaning aniq markasi motiviga aylandi va u 2012-yilda Germaniya Bundesländerlari seriyasi uchun 2 evrolik esdalik tangasida paydo bo'ldi. 2007-yilda u Yangi shtampning keng tarqalgan onlayn tanlovida finalist bo'ldi. Dunyoning yetti mo'jizasi[57].

2002-yil 6-aprelda Avstriya bilan chegaradosh Xohenshvangau yaqinida Yerga ajoyib tarzda yetib kelgan meteorit saroy nomi bilan Noyshvanshteyn nomini oldi. Uch bo'lak topildi: Neuschwanstein I (1,75 kg (3,9 lb), 2002-yil iyulida topilgan) va Neuschwanstein II (1,63 kg (3,6 lb), 2003-yil may oyida topilgan) va Neuschwanstein III (2,84 kg (6,3 lb)), 2003-yil iyun oyida topilgan) Avstriya tomonida Reutte yaqinida[58]. Meteorit noodatiy darajada katta miqdorda sof temir (29%), enstatit va juda kam uchraydigan mineral sinoitdan iborat enstatit xondriti sifatida tasniflanadi (Si2N2O)[59].

Jahon merosi nomzodi

tahrir

2015-yildan beri Neuschwanstein va Lyudvigning Linderhof va Herrenchiemsee saroylari kelajakda YuNESKOning Jahon merosi ob'ektlari sifatida belgilanishi uchun Germaniyaning taxminiy ro'yxatiga kiritilgan. Romantik tarixshunoslikning boshqa vakillik saroylari bilan qo'shma nomzodlik muhokama qilinadi (masalan, Shverin saroyi)[60].

Panoramalar

tahrir
 
 
Noyshvanshteyndan (1008 m yoki 3307 fut[29]) zamonaviy panoramasi (chapdan o'ngga): saroyga kirish yo'li; Oldinda Xohenshvangau joylashgan Alp tog'lari; o'ngda (g'arbiy) uning orqasida Schwansee bilan tepalikdagi o'n to'qqizinchi asr Hohenschwangau qal'asi; Alterschrofen posyolkasi, uning orqasida Füssen shahri; Shvangau yadrosi katta Forggensee suv ombori oldida (1952); Bannwaldsee (shimoliy)
 
 
Marienbryucke (Mari ko'prigi yoki Pöllatbryucke) dan ko'rinib turganidek, Noyshvanshteyn qal'asi. Marienbryucke to'g'ridan-to'g'ri Pöllat bo'ylab joylashgan va Neyshvanshteyn qal'asidan to'g'ridan-to'g'ri ko'rinadi. Ko'prik Bavariyalik Lyudvig II tomonidan onasi Prussiyalik Mari sharafiga nomlangan.

Manbalar

tahrir
  1. ↑ Bayerisches Staatsministerium der Finanzen 2005
  2. ↑ Bayerisches Staatsministerium der Finanzen 2009
  3. ↑ 3,0 3,1 Bayerisches Staatsministerium der Finanzen 2008
  4. ↑ McIntosh, Christopher. The Swan King: Ludwig II of Bavaria, Illustrated, I.B. Tauris, 2012. ISBN 978-1-84885-847-3. 
  5. ↑ Buchali 2009
  6. ↑ Petzet & Hojer 1991, s. 4
  7. ↑ Rauch 1991, s. 8
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Blunt 1970, s. 110
  9. ↑ Petzet & Bunz 1995, s. 46
  10. ↑ Pevsner, Honour & Fleming 1992, s. 168
  11. ↑ Petzet & Bunz 1995, s. 50
  12. ↑ Petzet & Bunz 1995, s. 51
  13. ↑ Petzet & Bunz 1995, s. 53
  14. ↑ Petzet & Hojer 1991, s. 10
  15. ↑ 15,0 15,1 Petzet & Hojer 1991, s. 12
  16. ↑ Rauch 1991, s. 12
  17. ↑ 17,0 17,1 Petzet & Hojer 1991, s. 16
  18. ↑ Petzet & Bunz 1995, s. 7
  19. ↑ Petzet & Bunz 1995, s. 82
  20. ↑ 20,0 20,1 Blunt 1970, s. 212
  21. ↑ 21,0 21,1 Petzet & Hojer 1991, s. 9
  22. ↑ 22,0 22,1 Ammon 2007, s. 107
  23. ↑ Blunt 1970, s. 114
  24. ↑ Petzet & Hojer 1991, s. 11
  25. ↑ Petzet & Hojer 1991, s. 21
  26. ↑ Petzet & Bunz 1995, s. 64
  27. ↑ 27,0 27,1 Rauch 1991, s. 14
  28. ↑ 28,0 28,1 28,2 Petzet & Hojer 1991, s. 19
  29. ↑ 29,0 29,1 Merkle 2001, s. 68
  30. ↑ 30,0 30,1 30,2 Rauch 1991, s. 13
  31. ↑ 31,0 31,1 31,2 Linnenkamp 1986, s. 171
  32. ↑ Petzet & Bunz 1995, s. 65
  33. ↑ 33,0 33,1 33,2 Bitterauf 1910
  34. ↑ 34,0 34,1 „Ludwig II. (Bayern)“ (de). Who's Who Online. Qaraldi: 23-sentabr 2012-yil.
  35. ↑ Blunt 1970, s. 111
  36. ↑ Petzet & Hojer 1991, s. 23
  37. ↑ Petzet & Hojer 1991, s. 22
  38. ↑ 38,0 38,1 Petzet & Hojer 1991, s. 26
  39. ↑ Rauch 1991, s. 16
  40. ↑ 40,0 40,1 Sykora 2004, s. 32f
  41. ↑ Farmer 2002, ss. 140f
  42. ↑ National Archives 2007
  43. ↑ 43,0 43,1 Linnenkamp 1986, ss. 184f
  44. ↑ „Neuschwanstein: A fairy tale darling's dark Nazi past“. Deutsche Welle (21-fevral 2014-yil).
  45. ↑ Peters, Robert. Ludwig of Bavaria. Cherry Valley Editions, 1986. 
  46. ↑ Desing 1992
  47. ↑ 47,0 47,1 Parkyn 2002, s. 117
  48. ↑ „Neuschwanstein Castle: Interior and modern technology“. Bavarian Palace Department. Qaraldi: 2010-yil 11-mart.
  49. ↑ Linnenkamp 1986, ss. 64, 84
  50. ↑ Koch von Berneck 1887, s. 47 (measurements do not take into account gallery and Sängerlaube)
  51. ↑ Petzet & Hojer 1991, s. 48
  52. ↑ 52,0 52,1 Koch von Berneck 1887, s. 45
  53. ↑ Blunt 1970, s. 113
  54. ↑ „Neuschwanstein Castle remains the biggest tourist magnet in Bavaria“. www.themayor.eu. Qaraldi: 2019-yil 5-iyul.
  55. ↑ „Ticketcentre Hohenschwangau“. 2012-yil 20-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2012-yil 30-sentyabr.
  56. ↑ Imagineers (1998). Walt Disney Imagineering: A Behind the Dreams Look At Making the Magic Real. Disney Editions. ISBN 0-7868-8372-3.
  57. ↑ Hatton 2007
  58. ↑ Heinlein 2004, s. 17
  59. ↑ Heinlein 2004, s. 29
  60. ↑ Biedermann 2009
  1. ↑ nemischa: Burg Schwanstein literally translates as Swanstone Castle.
  2. ↑ .
     
    Noyshvanshteyn loyihasi chizmasi (Christian Jank 1869)

    Qirol ikkala binoni ham oʻrta asrlarning romantik talqini, shuningdek, Tannhauzer va Lohengrin operalari unda unutilmas taassurot qoldirgan doʻsti Vagnerning musiqiy mifologiyasining vakillari sifatida koʻrdi<ref name="AFSN197">Blunt 1970, s. 197

  3. ↑ . Bu Lyudvig II ga oʻrta asrlar haqidagi gʻoyasini amalga oshirish uchun poytaxt Myunxendan uzoqda joylashgan tanish landshaftda shaxsiy boshpana qurish meʼmoriy loyihasini boshlash imkonini berdi. {{quote|Men Pollat darasi yaqinidagi eski qalʼa xarobasini eski nemis ritsarlari qasrlarining asl uslubida qayta tiklash niyatim bor va sizga tan olishim kerakki, men u yerda bir kun yashashni intiqlik bilan kutaman [... ]; Siz men u yerda joylashtirmoqchi boʻlgan hurmatli mehmonni bilasiz; bu joy topilishi mumkin boʻlgan eng goʻzal, muqaddas va yaqinlashib boʻlmaydigan joylardan biri, dunyoga najot va haqiqiy baraka olib kelgan ilohiy doʻst uchun munosib maʼbaddir. Shuningdek, u sizga "Tannhäuser" (orqa fonda qalʼa koʻrinishidagi qoʻshiqchilar zali), "Lohengrin" (qalʼa hovlisi, ochiq yoʻlak, ibodatxonaga yoʻl) ni eslatadi... - Lyudvig II, Richard Vagnerga maktub, 1868-yil may<ref>„Neuschwanstein Castle: Idea and History“. Bavarian Palace Department. Qaraldi: 2010-yil 11-mart.
  4. ↑ 1886-yilga kelib, Palasning (zal) tashqi tuzilishi asosan qurib bitkazildi. Oʻsha yili Lyudvigda Pollat darasi ustidagi birinchi yogʻoch Marienbryukke poʻlat konstruksiyaga almashtirildi. Noyshvanshteynning kattaligiga qaramay, qirollik saroyi uchun joy yoʻq edi, lekin u faqat qirolning shaxsiy turar joylari va xizmatchilar xonalarini oʻz ichiga olgan. Sud binolari turar joy uchun emas, balki bezak uchun xizmat qilgan: Saroy qirol Lyudvig II ga oʻziga xos yashash uchun moʻljallangan teatr muhiti sifatida xizmat qilish uchun moʻljallangan edi. Doʻstlik ibodatxonasi sifatida u 1883-yilda binoga qadam qoʻyishdan oldin vafot etgan Richard Vagnerning hayoti va faoliyatiga bagʻishlangan edi<ref name="MPB67">Petzet & Bunz 1995, s. 67 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Noyshvanshteyn&oldid=5180335" dan olindi