Ostforschung

Ostforschung (nemischa: [ˈɔstˌfɔʁʃʊŋ]; „sharqdagi tadqiqotlar“) – nemis tilida soʻzlashadigan asosiy mintaqalarning sharqidagi hududlarni oʻrganish masalasiga XVIII asrdan boshlab qoʻllaniladigan nemischa atamadir. Ostforschung nemislar hamda Germaniyaning polyaklar va Polshadan ustun ekanligini taʼkidlagan hamda bu tezisni isbotlashni maqsad qilgan. Nemis ustunligi gʻoyasi va Prussiyaning polyaklar haqidagi stereotiplari ushbu tadqiqot sohasining asosiy gʻoyasi boʻlgan.

Anʼanaviy Ostforschung sababli zamonaviy nemis tarixchilarining obroʻsi tushib qoldi, chunki u koʻpincha oʻsha paytdagi Gʻarbiy Ye vropaning polyaklarga nisbatan notoʻgʻri qarashlarini aks ettirar edi. Ostforschung atamasi butun Sovuq urush davomida baʼzi jurnallar va institutlar nomlarida qoʻllangan, ammo 1990-yillarda aniqroq atamalar bilan almashtirildi (masalan, 1952-yilda tashkil etilgan Zeitschrift für Ostforschung jurnali 1994-yilda Zeitschrift für Ostmitteleuropa-Forschung deb oʻzgartirilgan).

1990-yillardan boshlab Ostforschungning oʻzi tarixiy tadqiqotlar mavzusiga aylana boshladi. Ostforschung anʼanasi endi nemis tarixchilari tomonidan obroʻsizlandiriradigan qarash sifatida qabul qilina boshlandi.

Ostforschung, shuningdek, Ikkinchi Jahon Urushidan oldin nemislari bosh targʻibotchisi Albert Brakman tomonidan tashkil etilgan koʻp tarmoqli tashkilotning nomi boʻlib, u natsistlarning genotsid siyosati, etnik tozalash va antisemitizm gʻoyalarini qoʻllab-quvvatlagan. Brakman va boshqa bir nechta natsist va millatchi tarixchi va antropologlar Sharqiy Yevropa, asosan Ikkinchi Polsha Respublikasiga qaratilgan natsistik nemis tadqiqotlarini olib borganlar. Ahnenerbe tomonidan olib borilgan tadqiqotlar Generalplan Ostda nemis boʻlmagan mahalliy aholini etnik tozalash hamda genotsidni olib borilishida muhim rol oʻynagan.

Yana shunindek

• Drang nach Osten
• Generalplan Ost
• Volksdeutsche

Adabiyotlar

• Auf den Spuren der Ostforschung; Eine Sammlung von Beiträgen der Arbeitsgemeinschaft zur Bekämpfung der westdeutschen "Ostforschung" beim Institut für Geschichte der europäischen Volksdemokratien, Leipzig, 1962. 
• Józef Szłapczyński, Tadeusz Walichnowski, "Nauka w służbie ekspansji i rewizjonizmu (Ostforschung)", Interpress, Warszawa 1969.
• Drożdżyński Aleksander, Zaborowski Jan, "Oberländer: Przez „Ostforschung“, wywiad i NSDAP do rządu NRF", Warszawa 1960.
• "Organizacje przesiedleńców oraz tzw. Ostforschung – narzędzia rewizjonizmu", „Ost-Mittel Europa“ w programie odwetowym „Ostforschung“ [w:] „Bezpieczeństwo Europy a groźba militaryzmu zachodnioniemieckiego; materiały międzynarodowej konferencji naukowej Praga 23-27 maja 1961“, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa 1961.
• Wróblewski Seweryn Tadeusz, "Ewolucja „Ostforschung“ w Republice Federalnej Niemiec", 1969-1982 (Studium niemcoznawcze Instytutu Zachodniego), Instytut Zachodni, 1986 ISBN 83-85003-04-5.
• "Deutsche Ostforschung und polnische „, Wydawnictwo: Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk Poznań 2002, ISBN 83-7063-313-7.
• Wacław Długoborski, “Śląsk w oczach zachodnioniemieckiej Ostforschung", Milan Myška, „Ostforschung w NRF a dzieje Czechosłowacji“, Śląski Instytut Naukowy, Katowice 1962.
• German Scholars and Ethnic Cleansing, 1919-1945 by Michael Fahlbusch and Ingo Haar, Berghahn Books, 2005