Tulipa sprengeri yoki Sprenger lolasi – Turkiyaning Pontiya qirgʻogʻida joylashgan yovvoyi lola hisoblanadi. Bu juda kam uchraydi va yovvoyi tabiatda yoʻq boʻlib ketishi havfi mavjud biroq manzarali oʻsimlik sifatida keng oʻstiriladi[1].

Tulipa sprengeri
Ilmiy tasniflash edit
Missing taxonomy template (fix): Tulipa subg. Eriostemones
Species:
Binar nomi
Template:Taxonomy/TulipaAndoza:Speciesbox/trim Andoza:Speciesbox/getSpecies
Baker
Synonyms

Tulipa brachyanthera Andoza:Au

Daniel Xoll uni Kolpakowskiana guruhiga, keyinroq „yolgʻiz turlar“ ga kiritdi [2][3]. Wessel Marais uni yalangʻoch filamenti tufayli Tulipa boʻlimiga joylashtirdi[4]. Genetik jihatdan, u Eriostemonlar boʻlimiga tegishli hisoblanadi, hatto u tukli ipga ega boʻlmasa ham, odatda bu uning xususiy belgisi sifatida koʻriladi, yalangʻoch filamentlar esa Lolalar guruhiga mansub[5]. U diploiddir tooʻplamga ega[6].

Sprenger lolasi
  • T. brachyanthera Frey. , 1896-yilda Jozef Frans Freyn tomonidan tasvirlangan va JJ Manissadjian tomonidan 1894-yilda Amasiyada toʻplangan[7][8].

Tavsifi

tahrir

Lolaning tanasi qogʻozsimon, yalangʻoch, kashtan rangli va poya yaqinida ozgina tuklar mavjud. Besh-oltita barglari chiziqli-lanselatsimon, yorqin yashil va bargi 25 tagacha boradi. Har bir poyada faqat bitta gul bor, kurtaklari tik va yorqin yashil rangga ega[9]. Gul bazan dogʻsiz yorqin qizil rangga ega[10]. Barlarning tepalar uzun va qirrali, choʻzinchoq-elliptik tashqi tepalari biroz qisqaroq va tashqi tomoni och jigarrang yoki sargʻish, baʼzan oʻrta qovurgʻa boʻylab yashil chok bor, uchi tomon kengayadi. Ular bazida juda tor boʻlib, koʻpincha boʻsh joy qoldiradilar. Gulning oʻzi yulduzsimon. Filamentlari yalangʻoch, tepasi och qizil, tagida och sariq, 19-22 mm uzunligi, taxminan. 1 uchida mm kengligida, shishgan taglik 3-4 mm kengligida[11]. Anterlar sariq rangda[12]. Angliyada u may va iyun oyining boshida gullaydi. Yovvoyi tabiatda gullash vaqti nomaʼlum.

Tarixi

tahrir

Oʻsimlik Yevropaga 1892-yilda nemis bogʻboni Mühlendorff tomonidan Amasya yaqinida kashf etilgan. U oʻsimlikning tavsifini nashr etgan bogʻbon Karl Sprenger sharafiga nomlangan[13]. Birinchi ilmiy tavsif J. Gilbert Beyker tomonidan 1894-yilda "Bogʻbonlar xronikasi" da ishlab chiqarilgan[14]. Myulendorff Italiyaning Neapol yaqinidagi Damman&Cie bolalar bogʻchasiga lola joʻnatgan, keyinchalik u 1895-1898-yillar oraligʻida yevropalik bogʻbonlarga koʻplab lampalar yetkazib bergan[15]. Merzifonlik arman oʻqituvchisi J. J. Manissadijan Gollandiyaning Van Tubergen va Jon Hug kompaniyasiga lampochka yetkazib berdi[16][17]. U shuningdek, Iris gatesii kabi boshqa noyob oʻsimliklarni gollandiyalik tijorat bogʻbonlariga sotdi[18]. Shubhasiz, yovvoyi tabiatdan juda koʻp lampalar olingan va oʻsimlik yoʻq boʻlib ketgan[19]. Keyinchalik u mamlakatni tark etishga majbur boʻldi[20]. Izmirlik ingliz Edvard Uittal Damman & Sprengerni ham yetkazib berganga oʻxshaydi[21]. Birinchi jahon urushidan buyon yovvoyi oʻsimliklar qayd etilmagan[22].

Oʻsimlikning yovvoyi yashash joyining tavsifi hozircha mavjud emas[23]. Sprenger lolasi 30 dan ortiq botanika bogʻlarida oʻstiriladi, ular orasida Kew, Kopengagen, Bonn va Edinburg, u tijorat pitomniklarida ham keng tarqalgan. M. Rixning fikricha, u hali yovvoyi tabiatda qayta kashf etilishi mumkin[24][25].

Istanbuldagi Otaturk daraxtzori Kew Gardens bilan hamkorlikda reintroduksiya loyihasini boshladi[26]. Genetika tadqiqotlari shuni koʻrsatdiki, Kewda etishtirilgan lolalar nisbatan keng genetik xilma-xillikni saqlab qolgan[27]. JJ „Manissaadjian“ tomonidan Van Tubergenga yetkazib berilgan bitta lola haqidagi hikoya soxta koʻrinadi[28].

Sprenger lolasi oʻsishi oson[29]. Uni naturalizatsiya qilish mumkin. Sprenger lolasi shuningdek, muvaffaqiyatli oʻz-oʻzidan urugʻlar, urugʻlar tabaqalanishi kerak. Oʻsimlik gullash davriga qadar faqat toʻrt yil kerak. Oʻsimlik quyoshli joyda oʻsadi lekin juda issiq yoki yarim soyali joyga muhtoj. U 10-15 ta ekilgan boʻlishi kerak, unumdor, chirindiga boy, lekin unchalik quruq boʻlmagan tuproqda yaxshi rivojlanadi. U kuchli shamollardan himoyaga muhtoj boʻlishi mumkin, ammo sovuqqa chidamli - 10 °C, tuproq botqoqlanmagan yoki haddan tashqari nam boʻlmasligi kerak. Oʻsimlik juda chuqur ildiz otadi va shuning uchun uni yoʻq qilish qiyin boʻlishi mumkin[30]. 1948-1993-yillarda RHS Garden Merit mukofotiga sazovor boʻlgan[31][32].

Kech gullash vaqti tufayli kamdan-kam gibridlanadi[33]. Oʻsimlik shiradan juda koʻp azob chekadi.

Maʼlumotnomalar

tahrir
  1. Kew World Checklist of Selected Plant Families
  2. Daniel Hall, Polyploidy in Tulips, Linnean Journal of Botany 50, 1936, 488
  3. Daniel Hall, The Genus Tulipa, 1940
  4. Wessel Marais, Tulipa L. In: Peter Hadland Davis; R. R Mill; Kit Tan (eds.), Flora of Turkey and the East Aegean Islands 8, Edinburgh University Press 1984, 302-311
  5. Michael F. Fay, Katherine Borland, Stranc, P., Chase, M. W. 2001, Phylogenetics of the genus Tulipa (Liliaceae): evidence from five plastid DNA regions. Botany 2001 Abstracts, 112 (http://www.botany2001.org/botany2001b.pdf (Wayback Machine saytida 2016-03-04 sanasida arxivlangan)); Maarten J. M. Christenhusz, Rafaël Govaerts, John C. David, Tony Hall, Katherine Borland, Penelope S. Roberts, Anne Tuomisto, Sven Buerki, Mark W. Chase, Michael F. Fay, Tiptoe through the tulips – cultural history, molecular phylogenetics and classification of Tulipa (Liliaceae). Botanical Journal of the Linnean Society 172, 2013, 289, but compare Mine Turktaş, Özge Karakaş Metin, Berk Baştuğ, Fahriye Ertuğrul, Yasemin Izgi Saraç, Erdal Kaya, Molecular phylogenetic analysis of Tulipa (Liliaceae) based on noncoding plastid and nuclear DNA sequences with an emphasis on Turkey. Botanical Journal of the Linnean Society 172, 2013, 270–279 for different results
  6. W. C. F. Newton, Chromosome Studies in Tulipa and some related Genera. Linnean Journal of Botany 48, 1926, 341
  7. Josef Freyn, Über neue und bemerkenswerthe orientalische Pflanzenarten, Bulletin de l’Herbier Boissier 4, 1896, 187
  8. Richard Wilford, Michael F. Fay, Tulipa sprengeri. Curtis’s Botanical Magazine 24, 2007, 211
  9. Richard Wilford, Michael F. Fay, Tulipa sprengeri. Curtis’s Botanical Magazine 24, 2007, 212
  10. Richard Wilford, Tulips. Species and Hybrids for the Gardener. Portland, Timber Press 2006, 148
  11. Richard Wilford, Michael F. Fay, Tulipa sprengeri. Curtis’s Botanical Magazine 24, 2007, 215
  12. Anna Pavord, The Tulip. London, Bloomsbury 1999, 333
  13. Carl Sprenger, Tulipa sprengeri. Gartenflora 44, 1895, 57–58
  14. J. Gilbert Baker, Tulipa sprengeri, Garden Chronicle ser. 3, 15, 1894, 716
  15. Mike Maunder, Robyn S. Cowan, Penelope Stranc, Michael F. Fay, The genetic status and conservation management of two cultivated bulb species extinct in the wild: Tecophilaea cyanocrocus (Chile) and Tulipa sprengeri (Turkey). Conservation Genetics 2, 2001, 194
  16. Anna Pavord, The Tulip. London, Bloomsbury 1999, 332
  17. Richard Wilford, Michael F. Fay, Tulipa sprengeri. Curtis’s Botanical Magazine 24, 2007, 211
  18. Mentioned, for example, by Joseph Freyn, Über neue und bemerkenswerthe orientalische Pflanzenarten, Bulletin de l’Herbier Boissier 4, 1896, 187; Mémoires de l’Herbier Boissier 1900, 9 in the context of new species of Astragalus and Hedysarum xanthinum Freyn f. variegata form „Amasia“ (Amaysa) (ibd, 19)
  19. Anna Pavord, Bulb, London, Mitchell Beazley 2009, 468; Mike Maunder, Robyn S. Cowan, Penelope Stranc, Michael F. Fay, The genetic status and conservation management of two cultivated bulb species extinct in the wild: Tecophilaea cyanocrocus (Chile) and Tulipa sprengeri (Turkey). Conservation Genetics 2, 2001, 193
  20. Anna Pavord, The Tulip. London, Bloomsbury 1999, 332
  21. Mike Maunder, Robyn S. Cowan, Penelope Stranc, Michael F. Fay, The genetic status and conservation management of two cultivated bulb species extinct in the wild: Tecophilaea cyanocrocus (Chile) and Tulipa sprengeri (Turkey). Conservation Genetics 2, 2001, 194
  22. Mike Maunder, Robyn S. Cowan, Penelope Stranc, Michael F. Fay, The genetic status and conservation management of two cultivated bulb species extinct in the wild: Tecophilaea cyanocrocus (Chile) and Tulipa sprengeri (Turkey). Conservation Genetics 2, 2001, 194; Richard Wilford, Michael F. Fay, Tulipa sprengeri. Curtis’s Botanical Magazine 24, 2007, 211
  23. Mike Maunder, Robyn S. Cowan, Penelope Stranc, Michael F. Fay, The genetic status and conservation management of two cultivated bulb species extinct in the wild: Tecophilaea cyanocrocus (Chile) and Tulipa sprengeri (Turkey). Conservation Genetics 2, 2001, 194
  24. Mike Maunder, Robyn S. Cowan, Penelope Stranc, Michael F. Fay, The genetic status and conservation management of two cultivated bulb species extinct in the wild: Tecophilaea cyanocrocus (Chile) and Tulipa sprengeri (Turkey). Conservation Genetics 2, 2001, 193-195
  25. Martyn Rix, Curtis’s Botanical Magazine 24/4, 2007, 205
  26. Mike Maunder, Robyn S. Cowan, Penelope Stranc, Michael F. Fay, The genetic status and conservation management of two cultivated bulb species extinct in the wild: Tecophilaea cyanocrocus (Chile) and Tulipa sprengeri (Turkey). Conservation Genetics 2, 2001, 195
  27. Mike Maunder, Robyn S. Cowan, Penelope Stranc, Michael F. Fay, The genetic status and conservation management of two cultivated bulb species extinct in the wild: Tecophilaea cyanocrocus (Chile) and Tulipa sprengeri (Turkey). Conservation Genetics 2, 2001, 199
  28. „Tulipa Species Four | Pacific Bulb Society“.
  29. Richard Wilford, Tulips. Species and Hybrids for the Gardener. Portland, Timber Press 2006, 147
  30. „Tulipa Species Four | Pacific Bulb Society“.
  31. Richard Wilford, Michael F. Fay, Tulipa sprengeri. Curtis’s Botanical Magazine 24, 2007, 212
  32. Tulipa sprengeri. www.rhs.org. Royal Horticultural Society. Qaraldi: 2021-yil 5-mart.
  33. Richard Wilford, Michael F. Fay, Tulipa sprengeri. Curtis’s Botanical Magazine 24, 2007, 213