Vikipediya

Turkiya-AQSh munosabatlari


Turkiya-AQSh munosabatlari Usmoniylar imperiyasi davrida boshlangan. Ikkinchi jahon urushidan keyingi munosabatlar 1943-yil dekabrida boʻlib oʻtgan Ikkinchi Qohira konferensiyasi va Turkiyaning 1945-yil fevralida Ittifoqchilar tomonida Ikkinchi Jahon urushiga kirishi natijasida rivojlandi. Oʻsha yilning oʻzida Turkiya Birlashgan Millatlar Tashkilotining aʼzosi boʻldi. Urushdan keyin Gretsiya kommunistik qoʻzgʻolonni bostirishda duch kelgan qiyinchiliklar va Sovet Ittifoqining Turk boʻgʻozlarida harbiy bazalar joylashtirish haqidagi talablari Qoʻshma Shtatlarni 1947-yilda Trumen doktrinasini eʼlon qilishga undadi.[1] Bu AQShning Turkiya va Gretsiyaga harbiy va iqtisodiy yordami boʻldi. Ushbu qoʻllab-quvvatlash Gladio operatsiyasi ostida „aksilpartizan“ deb nomlangan yashirin qoʻshinni yaratishga asos boʻldi. Turkiya Koreya urushida Birlashgan Millatlar Tashkiloti kuchlari bilan qatnashgandan soʻng, 1952-yilda Shimoliy Atlantika Shartnomasi Tashkilotiga qoʻshildi.[2][3]

Turkiya–AQSh munosabatlari

Turkiya
AQSh
Elchixona
Hasan Murat Merjan Jef Flake

2003-yilda Turkiya AQShga Injirlik havo bazasidan Iroqqa bostirib kirish uchun foydalanishga ruxsat bermagani sababli mamlakatlar oʻrtasidagi munosabatlar yomonlasha boshladi, bu jarayon 2016-yilning iyul oyida Turkiyada sodir boʻlgan davlat toʻntarishiga urinishdan keyin kuchayib ketdi. Turkiya endi Rossiya kabi boshqa kuchlar bilan hamkorlikni izlash yoʻliga oʻtdi. Shuningdek, Qoʻshma Shtatlar 2021-yilda tan olingan arman genotsidi boʻyicha tortishuvlarga oʻtdi. Pew tadqiqot markazida oʻtkazilgan soʻrovda 73 % turklar AQSh bilan munosabatlarda salbiy koʻrinishga ega boʻlib, atigi 20 % ijobiy nuqtai nazardan qaraydi.[4] Xuddi shu tadqiqot shuni koʻrsatdiki, turklarning atigi 11 foizi soʻrov vaqtida AQSh yetakchisi Prezident Donald Trampga ishonch bildirgan, 84 foizi esa unga ishonmaydi.[5]

 Turkiya  AQSh
Gerbi
Aholisi 83 614 362 331, 893,745
Maydoni 783,356 km2 9,525,067 km2
Aholi zichligi 109/km2 33.6/km2
Poytaxti Anqara Vashington
Katta shahri Istanbul – 15,462,452 Nyu-york – 8,622,698
Boshqaruv Unitar koʻppartiyaviy demokratik respublika Federel demokratik respublika
Birinchi rahbari Mustafo Kamol Otaturk Jorj Vashington
Hozirgi rahbari Rajab Tayyip Erdoʻgʻan (Prezident)
Fuat Oktay (Bosh vazir) 		Jo Bayden (Prezident)
Kamala Harris (Bosh vazir)
Tashqi ishlar vaziri Mavlud Chovushogʻli Antoni Blinken
Mudofaa vaziri Hulusi Akar Lloyd Ostin
Rasmiy tili turk tili Hech bir til rasmiy emas (koʻpchiligi ingliz tilida gapiradi)
Pul birligi Turk lirasi AQSh dollari
YaIM US$845 mlrd $22,940 trillion
Aholi jon boshiga YaIM US$9,864 $69,375
Harbiy xarajatlar Ochiqlanmagan YaIM ning 3.1 %i ($610.0 mlrd)
Armiya soni 512,000 2,206,350
Tashkil topishi 24-iyul 1923-yil (Mustaqilikka erishgan), 29-oktabr 1923-yil(Respublika deb eʼlon qilindi), 7-noyabr 1982-yil Konstitutsiya qabul qilingan 4-iyul 1776-yil (Mustaqilikka erishgan), 3-sentabr 1783-yil(Mustaqillik tan olingan), 21-iyun 1788-yil (Konstitutsiya qabul qilingan)
Aholining aqliy rivojlanishi 0,820 (juda yuqori) 0,926 (juda yuqori)

Strategik sheriklik

tahrir

Strategik sheriklik ikki davlat oʻrtasidagi, ayniqsa, 1952-yildan buyon munosabatlar uchun juda yaqin iqtisodiy va harbiy munosabatlarni tavsiflaydi. Qoʻshma Shtatlar Turkiyaning Yevropa Ittifoqiga aʼzo boʻlish tashabbusini faol qoʻllab-quvvatlagan.

Oʻzaro manfaatlar
AQSH Turkiya
  1. Sovet Ittifoqiga qarshi xavfsizlik kafolatlari.
  1. Mudofaa va razvedka maʼlumotlarini yigʻish uchun joylashtirilgan va bazaviy qoʻshinlar va jihozlar
  2. Sovet Ittifoqining Oʻrta er dengiziga kirishi ustidan Turkiya nazorati (Bosfor va Dardanel boʻgʻozlari)
  3. Hujum sodir boʻlgan taqdirda turklarning hamkorligi
  4. Turk-grek aloqalarini oʻz ichiga oladi.

1952-yildan 1991-yilgacha munosabatlar „oʻzaro manfaatlar“ konsepsiyasiga asoslangan edi. 2001-yilda bu munosabatlar Qoʻshma Shtatlarning terrorizmga qarshi kurash, huquqni muhofaza qilish, harbiy tayyorgarlik va taʼlim sohasida hamkorlikni rivojlantirish asoslaridan boshlandi. Turkiya AQShning yaqin ittifoqchisi boʻlib qoldi va terrorga qarshi urushda yordam berdi.[6] The Ekonomist nashriga koʻra, 2017-yil oktabr oyida Turkiya-Amerika munosabatlari soʻnggi 40 yil ichida eng past darajaga tushib qolgan. AQSh prezidenti Barak Obama, Turkiya prezidenti Rajab Tayyip Erdogʻan va Isroil Bosh vaziri Benyamin Netenanyaxu oʻrtasidagi munosabatlar asosida boshqa davlatlar Turkiyani NATOdan haydashga chaqirdilar. Tom Rogan Alyansni isloh qilish boʻyicha keng koʻlamli saʼy-harakatlari doirasida Turkiyani NATOdan chiqarib yuborishni ilgari surdi. Kato institutining mudofaa va tashqi siyosat boʻyicha katta ilmiy xodimi Ted Galen Karpenter ham Turkiyani Gʻarb ittifoqidan chiqarishni taklif qildi. 2015-yilda Turkiya IShID va boshqa jihodchi tarmoqlarga koʻz yumganini daʼvo qilib, 2015-yilda AQShning Xalq himoyasi boʻlinmalarini qurollantirishi (bu Turkiyaga qarshi hukumat guruhi Kurdiston Ishchi partiyasi bilan bogʻliq) kabi masalalar yuzasidan keskinlik kuchaydi.[7] Turkiya 2014-yilning yanvar oyida Suriyada havo hujumini amalga oshirdi. Besh oy oʻtgach, AQSh boshchiligidagi operatsiya 2014-yil 15-iyunda Amerikaning Amerikaning 2016-yilgi toʻntarish urinishi bilan bogʻliq boʻlgan, turkiyalik fuqarolar orasidagi Islom voizi Xoʻja Fathulloh Gulen bugungi kungacha Pensilvaniyada yashagan. FETO (Gulen harakati) mamlakatdagi tozalash va hibsga olishlaridan koʻp oʻtmay, 2016-yil 4-oktabrda Turkiya Amerika konsulliklarida ishlagan turk fuqarolarini hibsga olish uchun harakat qildi. 160 000 dan ortiq sudyalar, oʻqituvchilar, politsiya va davlat xizmatchilari ishdan chetlatildi yoki ishdan boʻshatildi, 77 000 ga yaqini rasman hibsga olindi. 2016-yil 10-oktabrda Turkiya Jon R. Bassga nisbatan: „Biz elchini Qoʻshma Shtatlar vakili deb hisoblamaymiz“, deb eʼlon qildi.[8] 2017-yil 16-may kuni Turkiya elchisining Vashingtondagi qarorgohida toʻqnashuvlar boʻldi. AQSh bilan munosabatlar yomonlashgandan soʻng Turkiya-Rossiya xavfsizlik sohasidagi hamkorlik oʻsib bormoqda.

 
Hillari Klinton va Salohiddin Demirtosh

115-Kongress tomonidan Milliy Mudofaa Kongressi tashabbuslari rejasi (NDAA, P. L. 115-232) qabul qilinganidan keyin munosabatlar yomonlashdi, unga senator Jon Makkeyn Tramp maʼmuriyatidan Kongressga AQSh-Turkiya munosabatlari holati toʻgʻrisida batafsil hisobot taqdim etishni talab qiluvchi tuzatish kiritilgan.[9] Mudofaa vazirligi (DOD) 2018-yil noyabr oyida Kongressga asosan maxfiy hisobot taqdim etdi va 116-Kongressda (H. R. 648) 2019-moliya uchun taklif qilingan mablagʻlar toʻgʻrisidagi qonun hujjatlari ushbu masala boʻyicha DOD hisobotini talab qildi. 9-oktabrdan 17-oktabrgacha Suriyaning Shimoliy-sharqiga hujumiboʻlib oʻtdi. 2020-yil 5-fevralda AQSh Turkiya tomonidan terroristik tashkilotlar roʻyxatiga kiritilgan Kurdiston Ishchilar partiyasi (PKK)ga qarshi Turkiya bilan yashirin harbiy razvedka hamkorlik dasturini toʻxtatdi. 2020-yil 27-fevralda Suriya kuchlari Idlibni demilitarizatsiya (2018-2019) zonasida turk kuchlariga hujum qildi. Turklar oʻzlarining milliy xavfsizligi masalasida AQSh yoki Gʻarbdan chetda qolishni xohlamaydilar. Ular osonlikcha uzilib qolgan logistika bilan bogʻliq boʻlishni xohlamaydilar.[10] Turklar mintaqaviy siyosatning muhim oʻyinchilari boʻlishni xohlaydilar va boʻlish haqida oʻylaydilar. Ularning davlat milliy xavfsizlik siyosati shuni koʻrsatadi. Turkiya koʻp millatli harbiy intervensiyalarda qatnashdi. Bu bilan ular AQShga qarshi chiqishga tayyor ekanliklarini koʻrsatdilar. Turkiya strategik ahamiyatga molik muhim hududda joylashgan.

 
Abdulloh Gul va Donald Ramsfeld

2017-yil bahorida oʻtkazilgan va avgust oyida eʼlon qilingan soʻrov natijalariga koʻra, turklarning 72 foizi AQShni Turkiya xavfsizligiga tahdid deb biladi. Qolaversa, AQSh Rossiya yoki Xitoydan koʻra xavfsizlikka kattaroq tahdid sifatida qabul qilingan. PBS maʼlumotlariga koʻra, AQSh haqida ijobiy fikr 1999/2000-yillardan (1999/2000-yillarda Turkiyada 52 %) kamaygan. 2006-yildan esa asosan musulmon mamlakatlarda Amerikaning obroʻsi tushib ketdi. (Turkiyada 12 % dan Indoneziyada 30 % gacha)[11]

Quyidagi gistogramma PEW Global Attitudes Survey maʼlumotlariga koʻra, turklarning AQShga ijobiy qaragan foizini koʻrsatadi:Qoʻshma Shtatlardagi turk lobbisi – bu Turkiya hukumati nomidan AQSh hukumati bilan millat manfaatlarini ilgari surish uchun ishlaydigan lobbi. Amerika Turk Koalitsiyasi (TCA) 2007-yil fevral oyida tashkil etilgan taʼlim, Kongress himoyasi va xayriya tashkilotidir.[12]

2016 Turkish coup d'état attemptSyrian Civil WarIraq War troop surge of 2007Hood event
:
BBC Jahon Xizmatining 2017-yilgi soʻrovi natijalari AQShning "dunyodagi taʼsiri „asosan ijobiy“ yoki „asosan salbiy“mi?[13]
Mamlakat Ijobiy Salbiy Neytral Farqi
  Turkiya
20%
64%
16%
 -44



Turkiya Mudofaa Hamkorligi Ofisi Turkiya bilan bogʻliq masalalarda ishlaydigan Amerika Qoʻshma Shtatlari Xavfsizlik Yordam Tashkilotidir.[14]

Amerika Qoʻshma Shtatlari 1927-yil 12-oktabrdan beri Turkiyaga koʻplab elchilarini yubordi. Turkiya Amerika Qoʻshma Shtatlari bilan koʻplab yuqori darajadagi aloqalarni davom ettirdi. 1780-yildan keyin Qoʻshma Shtatlar Shimoliy Afrika mamlakatlari va Usmonli imperiyasi bilan aloqalarni boshladi.[15] 1800-yillarning boshlarida AQSH Usmonlilar hukmronligi ostida boʻlgan barbar davlatlariga qarshi urushlar olib bordi. Usmonlilar 1917-yil 4-aprelda AQSh Germaniyaga urush eʼlon qilgandan soʻng, Usmonli-Germaniya ittifoqi tufayli 1917-yil 20-aprelda AQSh bilan diplomatik aloqalarini uzdilar. Usmonli imperiyasining vorisi Turkiya bilan AQSh oʻrtasida 1927-yilda diplomatik aloqalar tiklandi.[16] [[Tasvir:|thumb|]]

Trumen doktrinasi

tahrir

Trumen doktrinasi Amerikaning tashqi siyosati boʻlib, uning maqsadi Sovuq urush davrida Sovet geosiyosiy agressiyasiga qarshi turish edi. Turkiyaning ikkinchi jahon urushi tugashi va Sovuq urush boshlanganidan beri Qoʻshma Shtatlar bilan boʻlib kelgani eng muhim xalqaro aloqalaridan biri edi. Turkiya 1947-yilda Amerika Qoʻshma Shtatlari Kongressi Sovetlarga qarshi Turkiyani tanlaganidan soʻng Amerika Qoʻshma Shtatlari bilan aloqa qila boshlagan. „Trumen doktrinasi“ qoidalariga koʻra, maxsus iqtisodiy va harbiy yordam oluvchi davlatlar Sovet Ittifoqi tahdidlariga qarshi turishga yordam berishi kerak edi. Turkiya AQSHning umumiy Sovuq urush strategiyasini qoʻllab-quvvatlash maqsadida Koreya urushida (1950-53) Birlashgan Millatlar Tashkiloti qoʻshinlariga oʻz xodimlarini ajratdi va 1952-yilda NATOga qoʻshildi. Sovet ekspansiyasini cheklashdan oʻzaro manfaatdorlik keyingi 40 yillikda AQSh-Turkiya munosabatlariga asos boʻldi.[17]

Sovuq urush

tahrir

Ikkinchi jahon urushi tugashi bilan Turkiya Sovet hukumati tomonidan Rossiya kemalariga [[Qora dengiz]]ni Oʻrtayer dengizi bilan bogʻlagan Turkiya boʻgʻozlari orqali bemalol oʻtishiga ruxsat berish uchun bosim oʻtkazdi. Turkiya hukumati Sovet Ittifoqining iltimoslariga boʻysunmagani uchun mintaqada keskinlik paydo boʻldi va Sovetlarning dengiz kuchlari qarshiligiga olib keldi. Britaniyaning Turkiyaga yordami 1947-yilda tugatilganligi sababli, AQSh Turkiyaning oʻtish joyidagi asosiy nazoratni saqlab qolishini taʼminlash uchun harbiy yordam yubordi. Turkiya 111 million dollar iqtisodiy va harbiy yordam oldi, AQSh esa Franklin D. Ruzvelt Turkiyaga samolyot tashuvchi kema yubordi.[18]Mustafo Kamol Otaturk oʻz islohotlarida partiyaviy tizimni nazarda tutgan, ammo „de-fakto bir partiyaviy davlat“ atamasi bu davrni hukmron partiyalar tizimi (Respublika Xalq partiyasi) sifatida belgilash uchun ishlatiladi. Bir partiyaviy davlat demokratik koʻppartiyaviylik saylovlarini oʻtkazishga imkon berdi, biroq mavjud amaliyotlar muxolifatning saylovlarda gʻalaba qozonishiga toʻsqinlik qilgan.[19] Sovet tahdidlari va ularga qarshi AQShning yordami natijasida Turkiya bir partiyali saylangan hukumatdan koʻp partiyali saylov tizimiga oʻtdi va 1946-yilda birinchi koʻp partiyali saylovlarni oʻtkazdi. 1950-yilda prezident Ismet Inonu magʻlub boʻldi. Xalq ovozi bilan saylangan Adnan Menderes boshchiligidagi asosiy muxolifat partiyasi gʻolib chiqdi.[20]

1946-yildan boshlab urushdan keyingi davr „koʻp partiyaviy davr“ deya ataldi va Adnan Menderesning Demokratik partiyasi hukumati bilan boshlandi.

Eyzenxauer

tahrir

Turkiya 1957-yilda Eyzenxauer doktrinasi tamoyillarini maʼqullagan. 1950 va 1960-yillarda Turkiya Sovet mijozlari sifatida qabul qilingan mamlakatlarning (Misr, Iroq va Suriya) taʼsirini toʻxtatish uchun AQShning Yaqin Sharqdagi boshqa ittifoqchilari (Eron, Isroil va Iordaniya) bilan hamkorlik qildi. Sovuq urush davomida Turkiya NATOning janubi-sharqiy qanoti va Varshava shartnomasi mamlakatlari bilan bevosita chegaradosh boʻlgan.[21]

1960-yil 1-mayda SSSR Havo mudofaasi kuchlari tomonidan SSSR hududi chuqurligida fotografik havodan razvedka olib borgan U-2 josus samolyoti urib tushirildi. 1960-yil 28-aprelda AQShning Lokhid U-2C josuslik samolyoti uchuvchi Glen Dunaway tomonidan Turkiyadagi Injirlik havo bazasidan Peshovar aeroportidagi AQSh bazasiga olib ketildi. 13-may kuni Turkiya AQSh samolyotlariga ruxsat etilmagan maqsadlarda ruxsat berilmasligiga kafolat oldi.

Turkiya Kuba raketa inqirozi paytida oʻz hududiida yadroviy urush xavfini tugʻdirdi. Bu Amerika Qoʻshma Shtatlari va Sovet Ittifoqi oʻrtasidagi 13 kunlik qarama-qarshilik boʻlib, Amerika tomonidan Kubada sovet ballistik raketalarini joylashtirgani aniqlandi. 1961-yildagi muvaffaqiyatsiz boʻlgan Italiya va Turkiyada Amerika Yupiter ballistik raketalarining mavjudligiga javoban Sovet rahbari Nikita Xrushchev Kubaning kelajakdagi bosqinning oldini olish uchun orolga yadroviy raketalarni joylashtirish haqidagi iltimosiga rozi boʻldi. Jon Kennedi va Xrushchev oʻrtasida kelishuvga erishildi. Omma oldida Sovet qoʻshinlari Kubadagi hujum qurollarini yoʻq qilishdi, buning evaziga AQShning ommaviy deklaratsiyasi va Kubaga yana bostirib kirmaslik toʻgʻrisidagi kelishuviga erishildi. Qoʻshma Shtatlar Turkiya va Italiyada Sovet Ittifoqiga qarshi yashirincha joylashtirilgan AQSh tomonidan ishlab chiqarilgan Yupiter MRBMlarining barchasini demontaj qilishga rozi boʻldi. 2017-yilda Putin intervyusida taʼkidlaganidek, 1961-62-yillarda Turkiyada Amerika raketalarining joylashtirilishiga Rossiya raketalarining Kubaga joylashtirilishi bilan javob qaytargan. Bu Xrushchevning kuchlar muvozanatiga erishishga urinishi edi.[22][23] Kipr Favqulodda vaziyati 1955-1959-yillar oraligʻida Britaniya Kiprida olib borilgan mojaro edi. Kiprning grek oʻng qanot millatchi partizan tashkiloti Kipr jangchilari milliy tashkiloti (EOKA) Britaniya mustamlakachiligini tugatish va birlashishni taʼminlash uchun qurolli kompaniya boshladi. 1960-yillarning oʻrtalarida Kiprdagi yunon va turk jamoalari oʻrtasidagi munosabatlar yomonlashdi. Britaniya inqirozni va tinchlikparvar rolni NATO yoki BMT kuchlariga topshirmoqchi edi. AQSh prezidenti Jonson Kiprga yunon yoki turk bosqinining va ular oʻrtasidagi urushning oldini olishga harakat qildi. Amerika diplomati Jorj Ball Kipr prezidenti arxiyepiskop Makarios bilan shugʻullanishni loyiq topmadi, chunki arxiyepiskop odatda maslahatlarni rad etardi.[24][25]


 
AQShning Anqaradagi elchixonasi

1974-yil Turk harbiylari Kiprning shimoliy uchdan bir qismini egallab olishdi. Orolni Birlashgan Millatlar Tashkiloti kuzatuvchisi ostidagi hudud deb eʼlon qilindi.[26]

Anqara oʻz ishgʻolchi qoʻshinlarini oroldan olib chiqib ketishni talab qiluvchi BMTning koʻplab rezolyutsiyalariga qarshi chiqdi. Shimolda yashovchi 142.000 ga yaqin kiprlik grek va janubda yashovchi 65.000 kiprlik turk majburan chiqarib yuborildi. Ularga uylariga va mulklariga qaytishlari taqiqlandi. Qoʻshma Shtatlar bunga javoban Turkiyaga qurol embargosi kiritdi va ikki davlat oʻrtasidagi munosabatlar sezilarli darajada yomonlashdi. 109 turk qishlogʻi vayron qilinishi, 700 turk garovga olinishini Daily Telegraph turklarga qarshi pogrom deb taʼriflagan.[27]

Karter maʼmuriyati (1977-1981)

tahrir

Eron inqilobi kabi Yaqin Sharqdagi geosiyosiy oʻzgarishlarning hissasi bilan qurol embargosi bir necha yil oʻtib olib tashlandi. Milliy xavfsizlik boʻyicha maslahatchi Zbignev Bjezinski oʻz xodimlari bilan agar Sovetlar Afgʻoniston senariysini Eronda takrorlashga qaror qilsalar, bu reja amalga oshmagan boʻlsa-da, Amerikaning turk bazalari va hududidan foydalanib, Eronga bostirib kirishi mumkinligini muhokama qildi.[28]

 
Prezident Jorj Bush va Turgut Oʻzal Bosforda 1991-yil 21-iyul

Reygan maʼmuriyati (1981-1989)

tahrir

1980-yillarda Turkiya va AQSh oʻrtasidagi munosabatlar asta-sekin tiklandi. 1980-yilning mart oyida Turkiya va AQSh oʻrtasida Mudofaa va Iqtisodiy Hamkorlik Shartnomasi (DECA) imzolangan boʻlib, unda Qoʻshma Shtatlarga Turkiyaning zamonaviy harbiy texnika va 450 million dollar sotib olish imkoniyati evaziga 26 ta harbiy ob’ektga kirish huquqi berilgan. Anqara Amerika Qoʻshma Shtatlari Kongressining Kipr va armanlar genotsidini qoralovchi kongress rezolyutsiyalari tufayli Turkiyaga harbiy yordamni cheklash boʻyicha davom etayotgan urinishlaridan norozi boʻlsa-da, Oʻzal hukumati odatda prezident Jorj Bush maʼmuriyatini qabul qildi. Bu vaqtda Turk Aerospace Industries (TAI) tashkil etildi va u F-16 Fighting Falcon jetlarini Turkiyada litsenziyasi bilan qurishni boshladi. Vashington Oʻzalning bozorga yoʻnaltirilgan iqtisodiy siyosati va Turkiya iqtisodiyotini ochishga qaratilgan saʼy-harakatlarini qoʻllab-quvvatlashini namoyish etdi. Qoʻshma Shtatlar Yevropa mamlakatlaridan farqli oʻlaroq, Turkiyani inson huquqlari poymol qilingani haqidagi ayblovlar yuzasidan qatʼiy va oshkora tanqid qilmagan, kurd muammosi boʻyicha Oʻzalga bosim ham oʻtkazmagan.[29][30]

Sovuq urushning tugashi turk rahbarlarini oʻz mamlakatlarining xalqaro pozitsiyasini qayta koʻrib chiqishga majbur qildi. Sovet tahdidining yoʻq boʻlib ketishi va Yevropadan chetlatilganlik hissi Turkiyaning tez oʻzgaruvchan global siyosiy muhitdagi mavqeiga nisbatan zaiflik tuygʻusini yaratdi. Turkiya arab-Isroil tinchlik jarayonini qoʻllab-quvvatladi va MDHning Markaziy Osiyo aʼzolari bilan aloqalarni kengaytirdi. Oʻzal Turkiyaning kelajakdagi xavfsizligi Amerika Qoʻshma Shtatlari bilan mustahkam munosabatlarning davom etishiga bogʻliq deb hisoblagan.[31]

 
Rajab Tayyip Erdogʻanning Vashingtonga tashrifi. Oq uy. 2017-yil may

2013-yil Erdoʻgʻan tashrifi.

tahrir

2013-yilning may oyida Erdoʻgʻan Oq uyga tashrif buyurdi va Obama bilan uchrashdi, u tashrif „toʻrt yil avval Turkiyaga tashrifi chogʻida Bosh vazir va turk xalqi koʻrsatgan favqulodda mehmondoʻstlikni qaytarish uchun“ imkoniyat ekanligini aytdi.. Obama va Erdoʻgʻan oʻtkazgan mushtarak matbuot anjumanida Suriyada barqarorlikka erishishning muhimligini taʼkidladi. Erdogʻan Obama bilan birga boʻlgan davrda „Suriya [ularning] kun tartibining birinchi oʻrinda turganini“ aytdi va Obama „doimiy xalqaro bosim“ qoʻllash bilan birga AQShning Asad muxolifatini qoʻllab-quvvatlash rejasini takrorladi. Obama va Erdogʻan milliy xavfsizlik tahdidlarini muhokama qilmaganlarida, ikki davlat oʻrtasidagi iqtisodiy aloqalarni kengaytirishni muhokama qilishdi; Turkiyaga 50 milliard dollardan ortiq xorijiy sarmoya kiritildi, shundan 20 milliard dollari AQShdan keldi. 2003-yilda Turkiyada AQShning atigi 8 milliard dollar sarmoyasi bor edi; Erdogʻan ham, Obama ham bu soʻnggi oʻsishni olqishladi va ikki davlat oʻrtasidagi savdo va sarmoya kelishuvlarini kengaytirishni davom ettirishga kelishib oldi. Erdoʻgʻanning tashrifi mintaqada barqarorlik boʻyicha muzokaralar bilan yakunlandi. Obama Turkiya va Isroil oʻrtasidagi munosabatlarni normallashtirishning ahamiyatiga toʻxtalib, Erdoʻgʻanning bu jarayonda tashlagan qadamlarini olqishladi. Turkiya-Isroil munosabatlarini normallashtirish jarayoni boshlangan edi va Erdogʻan bu jarayonni davom ettirishini bildirdi: „Bizga mintaqadagi boshqa muammo, muammolar kerak emas“.[32][33][34]

 
Mavlud Chovushoʻgli va Antoni Blinken
 
Tramp va Erdogʻan. 2019-yil noyabr
 
Erdogʻan va Obama. 2013-yil May
 
Sulaymon Demirel va Bil Klinton

[[Tasvir:|thumb|]]

Diplomatiya
Amerika Qoʻshma Shtatlarining missiyalari Turkiyaning missiyalari
  • Anqara (Elchixona)
  • Istanbul (konsullik)
  • Adana (konsullik)
  • Izmir (konsullik)
  • Vashington, D. C. (Elchixona)
  • Boston (konsullik)
  • Chikago (konsullik)
  • Hyuston (konsullik)
  • Los Anjeles (konsullik)
  • Mayami (konsullik)
  • Nyu York (konsullik)

2007-yil oxirida AQSh Vakillar palatasining Tashqi ishlar qoʻmitasi Usmonli imperiyasida armanlar genotsidi boʻyicha AQSh rezolyutsiyasini qabul qilganidan soʻng Turkiya oʻzining AQShdagi elchisini chaqirib oldi, natijada Vakillar palatasining 106-rezolyutsiyasi boʻyicha toʻliq ovoz berish kechiktirildi. Spiker Nensi Pelosi rezolyutsiyani toʻliq ovozga qoʻyishga vaʼda berdi, biroq Oq uy va Turkiya bosimi uni bunga yoʻl qoʻymadi.[35]


Diplomatiya

tahrir
Tashrif buyuruvchi Kutib oluvchi Tashrif joyi Tashrif kuni
  Prezident D.Eyzenxauer  Prezident Jalol Boyar Chankaya koʻshki, Anqara Dekabr 7, 1959
  Bosh vazir Ismet Inonu   Prezident B. Jonson Oq uy, Vashington, D. C. Iyun 22-23, 1964
  Bosh vazir Bulent Ecevit   Prezident Jim Karter Oq uy, Vashington, D. C. May 31, 1978
  Prezident Jorj Bush   Prezident Turgut Oʻzal Anqara and Istanbul Iyul 20-22, 1991
  Bosh vazir Bulent Ejevit   Prezident Bill Klinton Oq uy, Vashington, D. C. Sentabr 27, 1999
  Prezident Bill Klinton   Prezident Suleyman Demirel Chankaya koʻshki, Anqara Noyabr 15, 1999
  Prezident Ahmet Nejdet Sezer   Prezident Bill Klinton Oq uy, Vashington, D. C. Sentabr 4, 2000
  Prezident Jorj Bush   Prezident Ahmet Nejdet Sezer Anqara and Istanbul Iyun 27-30, 2004
  Prezident Abdulloh Gul   Prezident Jorj Bush Oq uy, Vashington, D. C. Yanvar 8, 2008
  President of the United States|Prezident Barak Obama   Prezident Abdulloh Gul Anqara and Istanbul Aprel 6-7, 2009
  Bosh vazir Rejap Tayyip Erdogʻan   Prezident Barak Obama Oq uy, Vashington, D. C. May 16, 2013
  Bosh vazir Jo Bayden   Bosh vazir Binali Yildirim Chankaya koʻshki, Anqara Avgust 24, 2016
  Prezident Rejap Tayyip Erdogʻan   Prezident Donald Tramp Oq uy, Vashington, D. C. May 16, 2017
  Bosh vazir Binali Yildirim   Bosh vazir Mayk Pens Oq uy, Vashington, D. C. Noyabr 9, 2017
  Prezident Rejap Tayyip Erdogʻan   Prezident Donald Tramp Oq uy, Vashington, D. C. Noyabr 13, 2019

Manbalar

tahrir
  1. ↑ https://www.bloomberg.com/news/articles/2018-08-03/u-s-sanctions-against-nato-ally-turkey-puts-ties-at-crossroads#xj4y7vzkg
  2. ↑ https://books.google.co.uz/books?id=ID4E3Lm8TsgC&q=turkey+cold+war&pg=PA198&redir_esc=y#v=onepage&q=turkey%20cold%20war&f=false
  3. ↑ https://www.nato.int/cps/en/natolive/topics_52044.htm
  4. ↑ https://www.theguardian.com/world/2018/apr/11/turkey-ever-closer-ties-with-russia-leave-us-lacking-key-ally-on-syria
  5. ↑ https://web.archive.org/web/20061026194057/https://www.un.org/Overview/growth.htm
  6. ↑ https://www.academia.edu/5461662
  7. ↑ https://www.britannica.com/place/United-States
  8. ↑ https://web.archive.org/web/20190411173518/https://factfinder.census.gov/faces/tableservices/jsf/pages/productview.xhtml?pid=ACS_17_1YR_B02018&prodType=table
  9. ↑ https://web.archive.org/web/20190411173518/https://factfinder.census.gov/faces/tableservices/jsf/pages/productview.xhtml?pid=ACS_17_1YR_B02018&prodType=table
  10. ↑ https://www.aljazeera.com/news/2018/1/21/erdogan-operation-in-syrias-afrin-has-begun
  11. ↑ https://www.aljazeera.com/news/2018/1/21/erdogan-operation-in-syrias-afrin-has-begun
  12. ↑ https://www.economist.com/europe/2017/10/14/ties-between-turkey-and-america-are-near-breaking-point
  13. ↑ „BBC World Service poll“. GlobeScan (30-iyun 2017-yil). 2021-yil 8-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 6-iyul 2018-yil.
  14. ↑ https://foreignpolicy.com/2010/06/15/turkey-and-the-neocons/
  15. ↑ „arxiv nusxasi“. 2022-yil 1-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 2-iyun.
  16. ↑ https://www.reuters.com/article/us-turkey-security-usa-drone-exclusive/exclusive-us-halts-secretive-drone-program-with-turkey-over-syria-incursion-idUSKBN1ZZ1AB
  17. ↑ https://www.reuters.com/article/us-syria-security-un/u-n-in-talks-with-turkey-to-boost-syria-aid-amid-offensive-idUSKCN20I1XG
  18. ↑ https://www.politico.com/news/2020/02/28/turkey-patriot-missiles-pentagon-118256
  19. ↑ https://www.reuters.com/article/us-syria-security-turkey-usa/turkish-minister-says-us-may-send-patriot-systems-to-turkey-to-use-in-syrias-idlib-idUSKBN20E2LY
  20. ↑ https://www.hurriyetdailynews.com/72-percent-of-turkish-citizens-see-us-as-security-threat--116272
  21. ↑ http://www.pbs.org/now/shows/314/opinions-of-us.html
  22. ↑ https://www.sho.com/the-putin-interviews
  23. ↑ https://web.archive.org/web/20060713154414/http://www.cia.gov/csi/studies/winter98_99/art02.html
  24. ↑ https://archive.org/details/spoilsofwarhuman00tirm/page/76/mode/2up
  25. ↑ https://www.washingtoninstitute.org/policy-analysis/rise-uae-and-meaning-mbz?CID=1219
  26. ↑ https://wiki.zirve.edu.tr/sandbox/groups/economicsandadministrativesciences/wiki/52058/attachments/387bf/Week4.pdf?sessionID=cb5e8fbb6733b16789a0ffb6bbc66d7c647ec52c[sayt ishlamaydi]
  27. ↑ https://www.nytimes.com/1999/02/20/world/us-helped-turkey-find-and-capture-kurd-rebel.html
  28. ↑ http://edition.cnn.com/2010/US/11/29/wikileaks.turkey/?hpt=C1
  29. ↑ https://wiki.zirve.edu.tr/sandbox/groups/economicsandadministrativesciences/wiki/52058/attachments/387bf/Week4.pdf?sessionID=cb5e8fbb6733b16789a0ffb6bbc66d7c647ec52c[sayt ishlamaydi]
  30. ↑ https://www.theguardian.com/news/blog/2010/dec/01/wikileaks-us-embassy-cables-live-updates
  31. ↑ https://www.wikileaks.org/plusd/cables/05ANKARA1730_a.html
  32. ↑ „arxiv nusxasi“. 2021-yil 7-yanvarda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 2-iyun.
  33. ↑ https://www.cbsnews.com/news/trump-erdogan-meeting-trump-says-hes-big-fan-turkey-strongman-recep-tayyip-erdogan-today-2019-11-13/
  34. ↑ https://www.hurriyetdailynews.com/turkey-to-retaliate-against-trumps-metal-tariffs-135688
  35. ↑ https://www.theguardian.com/world/2018/aug/14/erdogan-turkey-boycott-us-lira-trump-pastor-brunson

Havolalar

tahrir 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Turkiya-AQSh_munosabatlari&oldid=5026416" dan olindi