Yoel (ivritcha: יוֹאֵל — Yō'ēl; grekcha: Ἰωήλ — Iōḗl; suryoniycha: ܝܘܐܝܠ — Yu’il) — Vafuilning oʻgʻli, afsonaga koʻra, oʻzining vaʼzlarini yozib qoldirgan birinchi eski ahd paygʻambar (sollallohu alayhi vasallam). Yoel kitobining hajmiga koʻra, u „kichik paygʻambarlar“ deb ataladi.

Biografiyasi

tahrir

Miloddan avvalgi V asrda tugʻilgan va yashagan (miloddan avvalgi IX va II asrlar oʻrtasidagi boshqa hisob-kitoblarga koʻra) Yahudiyada.

„Paygʻambar Yoele kitobining“ uchta bobga umumiy qabul qilingan boʻlinishi 1205-yilda ingliz ilohiyotchisi Stephen Langton[1] tomonidan nashr etilgan Vulgata nashriga qaytadi. „Paygʻambar Yoelning kitobi“ tematik ravishda ikkita asosiy qismdan iborat (Yoʻil 1. 1 — 2. 27 va 2. 28 — 3. 21). Birinchi qismda Yahudoning hozirgi paygʻambardagi vaziyat bilan bogʻliq bashoratlar mavjud, ikkinchi qismda esa oxirgi hukm haqidagi bashoratlar mavjud[1].

Xristian anʼanalariga koʻra, Yoel havoriylar ustiga Muqaddas Ruh tushishini bashorat qilgan: „…Soʻngra Oʻz Ruhimni yogʻdiraman har bir inson ustiga, Vahiylar keladi yigitlaringizga. Bashoratlar qilar sizning oʻgʻil-qizlaringiz. Karomatli tushlar koʻrar qariyalaringiz. Oʻz Ruhimni yogʻdiraman oʻsha kunlarda, Hattoki qulu choʻrilaringiz ustiga“. (Yoel. 2:28-29). Bu soʻzlar hosil bayrami kuni havoriy Petr tomonidan keltirilgan: „…Soʻngra Oʻz Ruhimni yogʻdiraman har bir inson ustiga, Vahiylar keladi yigitlaringizga. Bashoratlar qilar sizning oʻgʻil-qizlaringiz. Karomatli tushlar koʻrar qariyalaringiz. Oʻz Ruhimni yogʻdiraman oʻsha kunlarda, Hattoki qulu choʻrilaringiz ustiga“.

Manbalar

tahrir
  1. 1,0 1,1 Yoel. Kniga proroka Yoelya. // Православная энциклопедия

Adabiyotlar

tahrir
  • Pamyat svyatogo proroka Yoelya // Jitiya svyatix na russkom yazike, izlojennie po rukovodstvu Chetix-Miney svt. Dimitriya Rostovskogo : 12 kn., 2 kn. dop. — M.: Mosk. Sinod. tip., 1903—1916. — T. II: oktabr, Den 19.
  • Yoel // Pravoslavnaya ensiklopediya. — M., 2000-. — 752 s.
  • Yoel, v Biblii // Ensiklopedicheskiy slovar Brokgauza i Yefrona : v 86 t. (82 t. i 4 dop.). — SPb., 1890—1907.