Vikipediya

Alba Iulia

Alba Iulia (rumincha: [ˌalba ˈjuli.a] (nemischa: Karlsburg yoki Carlsburg, ilgari Weißenburg ; veng.: Gyulafehérvár; lotincha: Apulum[2]) — Ruminiyaning gʻarbiy-markaziy qismida Alba okrugining markazi sifatidagi shahar. Transilvaniya tarixiy hududi, Mureş daryosi boʻyida joylashgan boʻlib, shahar 2011-yil 63,536 aholiga ega edi.[3].

Alba Iulia

Alba Iulia
munitsipal shahar
Skyline of Alba Iulia
Alba Iulia
Bayroq
Alba Iulia
Gerb
46°4′35″N 23°34′22″E / 46.07639°N 23.57278°E / 46.07639; 23.57278
Mamlakat Ruminiya
Okrug Alba okrugi
Hukumat
 • mayor Gabriel Pleșa[1]
Maydon 103.65 km2 (40.02 kv mi)
Aholisi
 (2011)
 63 536 kishi
Vaqt mintaqasi UTC+2
Alba Iulia xaritada
Alba Iulia
Alba Iulia

Qadimgi davrlarda bu joyda Rim lageri boʻlmish Apulum joylashgan edi. Ilk oʻrta asrlardan beri shahar Transilvaniya Rim-katolik yeparxiyasining qarorgohi boʻlib kelgan. 1542—1690-yillarda Transilvaniya knyazligining poytaxti boʻlgan[4]. Bir vaqtning oʻzida u Vad sufrajistik yeparxiyasi Transilvaniyaning Sharqiy pravoslav metropolitanining markazi edi[5][6]. 1918-yil 1-dekabrda Alba Iuliada Transilvaniya bilan Ruminiya oʻrtasida ittifoq tuzildi va 1922-yilda Alba Iulia pravoslav soborida Ruminiya qiroli Ferdinand I va qirolicha Marie toj kiyishdi[4].

Alba Iulia ruminlar, vengerlar va Transilvaniya sakslari uchun tarixiy ahamiyatga ega. 2018-yil dekabr oyida Alba Iulia rasman Ruminiya Buyuk Ittifoqi poytaxti deb eʼlon qilindi[7].

Shahar toʻrtta: Bărăbanț (Borbánd), Miceşti (Ompolykisfalud), Oarda (Alsóváradja) va Pâclișa (Poklos) qishloqlarini boshqaradi.

Etimologiyasi

tahrir

Rim davrida aholi punkti Apulum deb nomlangan (Ptolemey tomonidan eslatib oʻtilgan dakcha Apoulon)[8][9][10]. X asrda shahar Rim xarobalari ustiga — aholisi slavyanlar boʻlgan gersoglikning qarorgohiga aylandi[11]. IX—XI asrlarda aholi punkti slavyancha Bălgrad nomini oldi („oq qal’a“ yoki „oq shahar“ degan maʼnoni anglatadi)[4][10][12]. Bălgrad shaharning qadimgi slavyan tilidan kelib chiqqan rumincha nomi edi[10].

Venger nomi Gyulafehérvár oldingi slavyan shaklining tarjimasi boʻlib,[12] „Gyulaning oq qal’asi“[13] yoki „Juliusning oq shahri“ degan maʼnoni anglatadi[12]. Hozirgi nom, Alba Iulia, buning rumin tiliga tarjimasidir. Alba, Ruminiyadagi oq soʻzining muannas shakli va Iulia („Julius“) X asrning oʻrtalarida Konstantinopolda choʻqintirilgan venger sarkardasi Gyulaga ishora qiladi[10][12].

Ruthenialiklar orasida shahar Bilgorod („oq shahar“) nomi bilan mashhur boʻlgan[5].

X asrda shaharning lotincha nomi Ereeldagi Civitatem Albam boʻlgan edi[14]. Alba ismining birinchi qismi Rim qal’asi Apulum oq qal’a xarobalarini bildiradi[12][15]. Keyinchalik oʻrta asrlarda 1071-yilda Frank episcopus Belleggradienesis, 1134-yilda Albae Civitatis, 1153-yilda Belegrada, 1177-yilda Albensis Ultrasilvanus kabi turli nomlar paydo boʻldi. Yana bir qancha nomlar Mikahelis 1199-yil, Albe Transilvane 1200-yil, Albe Transsilvane 1201-yil, castrum Albens 1206-yil, canonicis Albensibus 1213-yil, Albensis eccl. Transsylvane 1219-yil, B. Michaelis arch.Transsylvane 1231-yil, Alba Civitas 1242-yil, Alba sedes eptus 1245-yil, Alba Jula 1291-yil, Feyrvar 1572-yil, Feyervar 1574-yil, Weisssenburg 1576-yil, Belugrad 1579-yil, Gyula Feyervar 1619-yil, Gyula 1572-yillarda ishlatilgan[14].

Vengercha Gyulafehérvar nomining taʼsiri ostida shaharning lotincha nomi oxir-oqibat Alba Julia yoki Alba Iuliaga oʻzgardi[9][16]. Hozirgi zamonaviy nomi Alba Iulia shaharning oʻrta asrlardagi lotincha nomidan olingan[10].  Alba Iulia XVIII asrda ruminlarning umumiy nutqi boʻylab yoyila boshladi[17]. Shahar Ruminiya tarkibiga kirganidan beri zamonaviy nom rasmiy ravishda qoʻllanila boshlandi[18].

XVI asrda nemischa nomi Weissenburg edi[10]. Sakslar keyinchalik Karl VI (1685—1740) sharafiga shaharni Karlsburg (Karlsburg)[19] deb oʻzgartirdilar[10][20]. Idish va ibroniy tillarida Karlsburg keng tarqaladi (lotincha manbalarda Carlosburg)[8]. Shaharning Alba Carolina nomi ham oʻrta asrlardagi lotincha shakli edi[8].

Tarixi

tahrir

 

Antik davr

tahrir
 
Apulum kastrasidagi „Porta Principalis Dextra“

Zamonaviy shahar Dakiyaning muhim siyosiy, iqtisodiy va ijtimoiy markazi Apulon yaqinida joylashgan boʻlib, u qadimgi yunon geografi Ptolemey tomonidan tilga olingan. Baʼzi arxeologlar bu shahar Piatra Craivii tepasidagi Dakiya istehkomlaridan biri ekanligiga ishonishadi[21]. Dakiya Rim imperiyasining provinsiyasiga aylangandan soʻng, bu yerda Dacia Apulensisning poytaxti tashkil etilgan va shahar Apulum nomi bilan tanilgan[22]. Apulum Rim Dakiyasining eng katta shahri boʻlib, XIII Gemina legionining qarorgohi edi. Apulum 37.5 gektar (750 x 500 m 2) maydonni egallagan Ruminiyada joylashgan eng katta kastra hisoblanardi.

Oʻrta yosh

tahrir
 
Alba Carolina qal’asining mudofaa devori.

Gesta Hungarorumda Jula yoki Geula ismli venger regenti — vengriyalik Stephen I ning bobosi va Transilvaniya lordi — X asrda bu yerda oʻz gersogligining poytaxtini qurganligi haqida eslatib oʻtiladi. Geula Vizantiya imperiyasida choʻqintirilgan va taxminan 950-yilda Alba Iuliada Transilvaniyaning birinchi cherkovini qurgan. Cherkov xarobalari 2011-yilda topilgan. Ioan Aurel Pop va boshqa tarixchilarning yozishicha, bu yerda Transilvaniyaning birinchi yepiskopi Hierotheos yashagan[23][24], Geula 950-yillarda Konstantinopolda choʻqintirilganidan keyin Geula bilan birga Vengriyaga qaytib kelgan[25].

Stephen I katoliklikni qabul qilgandan soʻng va katolik Transilvaniya yepiskopligi tashkil etilgan. Soʻnggi arxeologik tadqiqotlar birinchi sobor XI asrda yoki ehtimol undan oldinroq qurilganligini koʻrsatadi. Hozirgi katolik sobori XII—XIII asrlarda qurilgan. 1442-yilda Transilvaniya voevodi John Hunyadi qal’adan Usmonli turklariga qarshi katta jangga tayyorgarlik koʻrish uchun foydalangan. Uning hukmronligi davrida sobor kattalashtirildi va vafotidan keyin shu yerda dafn qilindi.

Usmonli va Habsburglar davri

tahrir

1541-yilda — Vengriya Qirolligi boʻlingandan soʻng — Alba Iulia Transilvaniya va uning gʻarbdagi baʼzi qoʻshni hududlari (keyinchalik Partium[26] nomi bilan tanilgan), Transilvaniya avtonom knyazligining poytaxti boʻldi va 1690-yilgacha shu maqomda qoldi. 1551-yilda shaharda Weissenburg shartnomasi imzolangan. Shahzoda Gabor Bethlen hukmronligi davrida akademiya tashkil etilishi bilan shahar oʻzining madaniy tarixida yuksak pogʻonaga koʻtarildi. Sobiq Usmonli turkcha muqobi Erdel Belgradi yoki Belgrad-ı Erdel (oʻzbekchada „Transilvaniyaning Belgradi“) boʻlib, bu yerda Erdel (Erdély) Belgrat va Arnavut Belgradi (turkchada „Albaniya Belgradi“, Beratning dastlabki nomi) bilan chalkashmaslik uchun qoʻshilgan.

1599-yil 29-noyabrda Valaxiya vodiysi Michael Jasur Şelimbăr jangidagi gʻalabadan keyin Alba Iulia tarkibiga kirib, Transilvaniya vodiysiga aylandi. 1600-yilda u Moldaviya ustidan nazoratni qoʻlga kiritdi, Valaxiya, Moldaviya va Transilvaniya knyazliklarini oʻz hukmronligi ostida birlashtirdi. Bu jarayon 1601-yilda general Giorgio Bastaning aygʻoqchilari tomonidan oʻldirilganiga qadar bir yarim yil davom etdi.

Alba Iulia 1690-yilda Gabsburg monarxiyasi tarkibiga kirdi. Arxitektor Giovanni Morando Viskonti tomonidan ishlab chiqilgan Alba Carolina qal’asi 1716—1735-yillarda Gabsburg imperatori Karl VI buyrugʻi bilan qurilgan. Transilvaniya dehqonlari qoʻzgʻoloni rahbarlari ham 1785-yil yanvarda Alba Iuliada qatl qilingan. Shahar rivojlanishidagi muhim voqealar qatoriga 1780-yilda Batthyaneum kutubxonasining tashkil etilishi va XIX asrda temir yoʻlning kelishi kiradi.

  •  
    Qal’aning Avstriya gvardiyasi
  •  
    Alba Iulia 1556-yilgi xaritada
  •  
    Ittifoq muzeyi

XX va XXI asrlar

tahrir

Birinchi jahon urushi oxirida Transilvaniyaning Ruminiya aholisi vakillari, Transilvaniya va Vengriya Ruminlar Milliy Assambleyasi 1918-yil 1-dekabrda Alba Iuliaga yigʻilib, Ruminiya Qirolligi Transilvaniya ittifoqini eʼlon qilishdi. Transilvaniya sakslari vakillari 1919-yil 8-yanvarda ushbu deklaratsiyaga qoʻshilish toʻgʻrisida qaror qabul qilishdi.

1922-yilda ruminiyalik Ferdinand I ramziy maʼnoda Alba Iuliada Ruminiya qiroli taxtiga oʻtirdi. 2012-yil oktyabr oyida qirol Ferdinand taxtga oʻtirganlining 90 yilligi munosabati bilan uning nevarasi, Ruminiya malikasi Margarita ushbu voqeani xotirlash uchun Alba Iuliaga tashrif buyurdi.

Yahudiylar tarixi

tahrir
 
Alba Iulia sinagogasi

Transilvaniyadagi birinchi yahudiy jamiyati XVI asr oʻrtalarida tashkil etilgan. XVII asrda sefardlar jamoasiga asos solingan. XVIII asrda Vengriya va Valaxiyada, shuningdek, sefardlarda ham ashkenazi oqimiga oʻtish holatlari kuzatildi. 1754-yildan 1868-yilgacha shahar ravvini Transilvaniyaning bosh ravvini boʻlgan. 1840-yilda sinagoga, 1874-yilda esa sefardlar ibodatxonasi qurilgan. XIX asrda mahalliy yahudiylarning aksariyati uzumchilik bilan shugʻullanib, uzum yetishtirish uchun yerlar sotib olgan; XX asrda esa ular asosan hunarmandchilik bilan shugʻullangan. 1930-yilga kelib, 1558 yahudiy Alba Iulia shahar aholisining qariyb 13 foizini tashkil etdi[27].

1940-yil oktyabr oyida, Milliy legioner boshqaruv davrida, temir gvardiya tomonidan mahalliy yahudiylarga tajovuzlar qilinadi. Keyingi yili Ion Antonescu rejimi yahudiylarning mol-mulklarini musodara qildi va erkaklarini majburiy mehnatga yubordi. Ikkinchi jahon urushidan keyin jamiyat qayta tiklandi, lekin tez orada yahudiylar koʻchib ketgani sababli kamayib ketdi[27].

Iqlimi

tahrir

Alba Iulia nam kontinental iqlimga ega (Köppen iqlim tasnifida).

Alba Iulia iqlimi
Koʻrsatkich Yan Fev Mart Apr May Iyun Iyul Avg Sen Okt Noy Dek
Oʻrtacha maksimal, °C 2,5 5,1 10,2 16,1 20,4 23,7 25,6 25,9 20,8 15,3 9,6 3,8
Oʻrtacha harorat, °C −1 0,9 5,3 10,9 15,7 19,2 21,1 21,2 16,2 10,7 5,6 0,5
Oʻrtacha minimal, °C −4,2 −2,8 0,4 5,5 10,5 14,1 16 16,4 11,9 6,6 2,3 2,4
Yomgʻir, mm 44 43 57 82 97 118 103 85 71 57 47 52
Manba: https://en.climate-data.org/europe/romania/alba/alba-iulia-4543/

Diqqatga sazovor joylari

tahrir
 
Batthyaneum kutubxonasi, Trinitarlarning sobiq monastiri
 
Rim-katolik sobori. Minorasi XVII asrga tegishli.
 
Horea, Closca va Crisan xotirasiga bagʻishlangan obelisk
 
Ruminiya pravoslav sobori, XX asr boshlari

Alba Iulianing asosiy tarixiy hududi Muqaddas Rim imperatori Karl VI tomonidan ishlab chiqilgan Yuqori shahar hududi boʻlib, uning sharafiga Gabsburglar shaharni Karlsburg deb oʻzgartirdilar. Yulduz shaklidagi yettita qal’adan iborat majmua 1716—1735-yillarda ikki shveysariyalik istehkom meʼmorlari tomonidan qurilgan. Birinchisi Giovanni Morandi Viskonti boʻlib, u ikkita eski italyancha qal’a qurgan. Ikkinchisi „Avstriyalik Vauban“ — laqabli Nicolaus Doxat de Demoret edi. 1720-yildan keyin ikki meʼmor sobiq Rim qal’asi tomonidan shakllantirilgan oʻrta asr qal’asini tubdan oʻzgartirib barokko uslubidagi qal’aga aylantirdi va Menno van Coehornning yangi gollandcha tizimini ishlab chiqdi. Ulardan Alba Iulia qal’asi eng yaxshi saqlanib qolgan namuna hisoblanadi.

Qal’aning ichida Milliy Iftixor galereyasi boʻlgan Ittifoq zali, Milliy birlik tarixi muzeyi, Knyazlik saroyi (Voivodal saroyi), pravoslav va rim-katolik soborlai, Batthyaneum kutubxonasi, rim-katolik yepiskopi va Apor saroylari va Alba Iulia universiteti joylashgan. X—XI asrlarda qurilgan rim-katolik sobori Transilvaniyadagi oʻrta asr roman uslubidagi bino boʻlib, Transilvaniyaning ilk oʻrta asr meʼmorchiligi muhim yodgorligi hisoblanadi. U yerda John Hunyadi va Vengriya qirolichasi — Isabella Jagilloning qabrlari joylashgan.

Battyaneum kutubxonasi barokko uslubida qurilgan sobiq cherkovda joylashgan. 1780-yilda Transilvaniya yepiskopi Ignác Bathyany binoning ichki qismini kutubxona sifatida foydalanish uchun moslashtiradi. U oʻzining qoʻlyozmalari, inkunabulalari va nodir kitoblari bilan mashhur — IX asrning oʻrtalaridagi — Lorsh Aureus va XV asrdagi — Burgundus kodekslari va XIII asrdagi Biblia Sacra shular jumlasidandir. Transilvaniyadagi birinchi astronomik rasadxona ham aynan shu yerda 1792-yilda tashkil etilgan. Bathyaneum kutubxonasi bilan bir koʻchada joylashgan Apor saroyi shahzoda Aporga tegishli boʻlib, XVII asrning ikkinchi yarmida qurilgan. XVIII asr boshlarida u Avstriya armiyasi boshligʻi shahzoda Steinvillening qarorgohi edi. Saroy 2007-yilda Ruminiya Madaniyat vazirligi nazorati ostida taʼmirlangan.

Pravoslav birlashma sobori 1921—1923-yillar oraligʻida meʼmor D.G.Ştefanescuning rejalariga binoan qurilgan va ingliz T. Eremia nazorati ostida qurilgan. Freskalar Constantin tomonidan anʼanaviy ikonografik uslubda chizilgan. Birlashgan Ruminiyaning birinchi monarxlari qirol Ferdinand I va qirolicha Marie 1922-yil 15-oktyabrda ushbu soborda toj kiyishdi.

Alba Iuliadagi Milliy birlik muzeyi „Babylon“ binosida joylashgan. U 1851—1853-yillarda harbiy maqsadlarda qurilgan va 1887-yilda muzeyga aylantirilgan. Muzey xronologik tartibda tashkil etilgan 130 000 dan ortiq sanʼat asarlarini oʻz ichiga olgan. Birlashma zali, shuningdek, Milliy tarix muzeyining bir qismi boʻlib, okrugning Ruminiya Qirolligi bilan birlashishini belgilab bergan va 1918-yil 1-dekabrda Transilvaniyaga kelgan 1228 ta Ruminiya delegatsiyasining mitingiga mezbonlik qilganligi sababli tarixiy ahamiyatga egadir. Bino 1895-yilda harbiy kazino sifatida ishlatilgan.

Knyazlik saroyi (Palatul Principilor yoki Palatul Voievodal) 1600-yilda ruminlarning birinchi siyosiy birlashuvi davrida Michael Jasurning qarorgohi edi. Xorijiy yilnomalarda uni freskalar va marmar zinapoyalar bilan bezalgan nihoyatda hashamatli bino sifatida tasvirlashgan, keyinchalik

baʼzi adabiyotlarda saroy qorlangan. Knyazlar Gabor Bhetlen vGeorgerj II Rakoczi hukmronligi davrida ikkinchi saroy qayta tiklandi, lekin avvalgi holatida emas. 1716-yildan keyin bino Habsburg imperatorlik armiyasi kazarmasi sifatida ishlatilgan.

Taniqli shaxslari

tahrir
  • Francis I Rakoczi (1645—1676), Transilvaniya shahzodasi etib saylangan
  • Michael II Apafi (1676—1713), 1690—1699-yillarda Transilvaniya shahzodasi
  • Ernst Michael Mangel (1800—1887), musiqachi va Filellin
  • Rudolf Züllich (1813—1890), haykaltarosh
  • Alexandru Borza (1887—1971), botanik va rohib
  • Ernest Krausz (1931—2018), isroillik sotsiologiya professori va Bar Ilan universiteti prezidenti
  • Dan Eugen Demco (1942-), fizik va Ruminiya akademiyasining aʼzosi
  • Ion Mărgineanu (1949-), yozuvchi va shoir
  • Marius Moga (1981-), prodyuser, bastakor va qoʻshiqchi

Taniqli rezidentlar

tahrir
  • Johann Heinrich Alsted (1588—1638), nemis kalvinist vaziri va akademik. Umrining soʻnggi yillarini shu yerda oʻtkazib, vafot etdi.
  • David Friesenhausen (1756—1828), yahudiy yozuvchisi, matematik va ravvin. Shu shaharda nafaqaga chiqib, vafot etdi[28].

Qardosh shaharlar

tahrir

Alba Iulia bilan birodarlashgan shaharlar[29]:

  •   Aigio, Gretsiya
  •   Alcalá de Henares, Ispaniya
  •   Alessandria, Italiya
  •   Arnsberg, Germaniya
  •   Biograd na Moru, Xorvatiya
  •   Cetinje, Chernogoriya
  •   Kishinyov, Moldova
  •   Düzce, Turkiya
  •   Lanchjou, Xitoy
  •   Nof HaGalil, Isroil
  •   Sliven, Bolgariya
  •   Székesfehérvár, Vengriya
  •   Varese, Italiya
  •   Viadana, Italiya

 

Demografiyasi

tahrir
Aholining oʻsishi
YilAholi±%
18505 408—    
18807 338+35.7%
18908 167+11.3%
190011 507+40.9%
191211 616+0.9%
193012 282+5.7%
194814 420+17.4%
195614 776+2.5%
196622 215+50.3%
197741 199+85.5%
199271 168+72.7%
200266 369−6.7%
201163 536−4.3%
2022Toʻliq hisoblanmagan—    

2011-yilgi aholini roʻyxatga olish maʼlumotlariga koʻra, bu shaharda jami 63,536 kishi istiqomat qilgan. Ularning 95,3 % etnik ruminlar, 3,2 % roman loʻlilar, 1,9 % vengerlar va 0,2 % nemislar (aniqrogʻi Transilvaniya sakslari) edi.[3]

1850-yilda Alba Iuliada 5408 kishi yashagan, ulardan 2530 nafari ruminlar (46,78 %), 1009 vengerlar (18,67 %), 748 nemislar/Transilvaniya sakslari (13,83 %) va 1121 (20 %) boshqalar edi.[30]

1891-yilda shaharda 8167 nafar aholi istiqomat qilgan, ulardan 3482 nafari venger (42,63 %), 3426 nafar rumin (41,94 %) va 867 nafar nemis/Transilvaniya sakslari (10,62 %)[31]. 1910-yilga kelib aholi soni 11616 kishiga koʻpaydi. Ulardan 5226 nafari vengerlar (45 %), 5170 nafari ruminlar (44,51 %) va 792 nafari nemislar/Transilvaniya sakslari (6,82 %) edi[32]. 1930-yilgi aholini roʻyxatga olishda aholining 34,7 % Ruminiya pravoslavlari, 28,1 % Ruminiya yunon katoliklari, 12,9 % rim-katolik, 12,7 % yahudiylar, 7,3 % islohotchi protestant, 3,1 % lyuteran edi[33].

Panoramalar

tahrir
 
 
 

Rasmlar galereyasi

tahrir
  •  
    Unirii muzeyi
  •  
    Horea, Cloșca & Crișanga atalgan obelisk
  •  
    "Birinchi" darvoza
  •  
    "Uchinchi" darvoza
  •  
    Unirii zalining Custozza bogʻidan koʻrinishi
  •  
    Avstriyalik gvardiyachilar tomonidan qalʼaning oʻqqa tutilishi
  •  
    Michael Jasur haykali

Manbalar

tahrir
  1. ↑ „Results of the 2020 local elections“. Central Electoral Bureau. Qaraldi: 6-iyun 2021-yil.
  2. ↑ Encyclopædia Britannica |„Alba-Iulia“
  3. ↑ 3,0 3,1 „Comunicat de presă privind rezultatele provizorii ale Recensământului Populaţiei şi Locuinţelor – 2011“. Alba County Regional Statistics Directorate (2-fevral 2012-yil). 2013-yil 18-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 14-fevral 2012-yil.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 „Alba Iulia“. britannica.com. Encyclopædia Britannica. Qaraldi: 22-iyun 2022-yil.
  5. ↑ 5,0 5,1 Maksym Mayorov.
  6. ↑ The Metropolitan Cathedral of Cluj (Wayback Machine saytida 2019-04-19 sanasida arxivlangan).
  7. ↑ Iaşi desemnat „Capitală istorică“, iar Alba Iulia „Capitală a Marii Uniri“
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 „ALBA IULIA“. Jewish Virtual Library. Qaraldi: 26-dekabr 2012-yil.
  9. ↑ 9,0 9,1 Jarig Bakker. „Alba Iulia (Romania, Alba)“. CRW Flags (10-fevral 2001-yil). Qaraldi: 18-oktabr 2013-yil.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 Patrick Leigh Fermor, Between the woods and the water: on foot to Constantipole from the Hook of Holland : the middle Danube to the Iron Gates, Viking, 1986, p. 138, ISBN 9780670811496, Citations: "The Dacian Apulon became the Latin Apulum, and the place was full of traces of the old Roman colony.
  11. ↑ Makkai 2001, p. 365
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 Adrian Room, Placenames of the World: Origins And Meanings of the Names for 6,600 Countries, Cities, Territories, Natural Features and Historic Sites, McFarland, 2006, p. 23
  13. ↑ Iván Boldizsár, NHQ; the New Hungarian Quarterly, Volume 29; Volumes 109-110, Lapkiadó Publishing House, 1988, p. 73
  14. ↑ 14,0 14,1 Ferenc Léstyán, MEGSZENTELT KÖVEK A KÖZÉPKORI ERDÉLYI PÜSPÖKSÉG TEMPLOMAI, Roman Catholic Archdiocese of Alba Iulia, 2000, ISBN 973-9203-56-6
  15. ↑ Romania in brief, Meridiane Pub.
  16. ↑ Medieval and Early Modern for Central and Eastern Europe Alexandru Ioan Cuza university, Alexandru Ioan Cuza University Press, p. 196
  17. ↑ László Bányai, Közös sors--testvéri hagyományok: történelmi vázlat, Politikai Könyvkiadó, 1973, p. 41, Citations: „A középkori latin okiratok Alba Iulia-ja csak a XVIII. századtól terjed el a román köznyelvben“ Translation: „ the term 'Alba Iuliaʼ, used in medieval Latin charters, started to spread in the Romanian vulgar tongue only in the 18th century“
  18. ↑ Magyar történeti tanulmányok, Volumes 19-21, Acta Universitatis Debreceniensis de Ludovico Kossuth nominatae: Series historica, KLTE, 1986, p. 85 Citations: „Itt említjük meg, hogy Gyulafehérvárat akkoriban románul Belgrad-nak hívták, csak Romániához történt csatolása után lett belôle Alba Iulia.“
  19. ↑ Berichte und Forschungen.
  20. ↑ The Transylvanian Saxons: historical highlights, Alliance of Transylvanian Saxons, 1982, p. 55, ISBN 9783853730706
  21. ↑ „Alba Iulia Online“. Apulum.ro. 2012-yil 11-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 25-mart 2013-yil.
  22. ↑ „Apulum @Livius.orgl“. 26-oktabr 2006-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 26-mart 2020-yil.
  23. ↑ Ioan Aurel Pop, Jan Nicolae, Ovidiu Panaite, Sfântul Ierotei, episcop de Alba Iulia (sec.
  24. ↑ I. Strajan, Adevărul istoric a învins la Alba Iulia, Despre prima organizare creştină din Transylvania — sec.
  25. ↑ Curta, Florin. Southeastern Europe in the Middle Ages, 500-1250. Cambridge University Press, 2006 — 189-189-bet. ISBN 978-0-521-89452-4. 
  26. ↑ Keul, István. Early modern religious communities in East-Central Europe: Ethnic Diversity, Denominational Plurality, and Corporative Politics in the Principality of Transylvania (1526—1691). Leiden: Brill Publishers, 2009 — 40–41-bet. ISBN 978-90-04-17652-2. 
  27. ↑ 27,0 27,1 Shmuel Spector, Geoffrey Wigoder (eds.
  28. ↑ Silber. „Friesenhausen, David“. YIVO. Qaraldi: 9-avgust 2014-yil.
  29. ↑ „Orașe înfrățite cu Alba Iulia“ (rumincha). apulum.ro. Alba Iulia. Qaraldi: 18-oktabr 2022-yil.
  30. ↑ „ERDÉLY ETNIKAI ÉS FELEKEZETI STATISZTIKÁJA“. 2011-yil 22-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 25-oktyabr.
  31. ↑ Gyulafehérvár.
  32. ↑ Gyulafehérvár (Wayback Machine saytida 2012-01-20 sanasida arxivlangan).
  33. ↑ Recensământul general al populaţiei României din 29 Decemvrie 1930, vol.

Adabiyotlar

tahrir
  • Makkai, Laszlo (2001). „Oʻrta asrlarda Vengriya qirolligidagi Transilvaniya (896-1526)“, In: Bela Köpeczi, Transilvaniya tarixi I jild: 1606-yil boshidan, Columbia universiteti nashriyoti, Nyu-York, 2001, ISBN 0880334797

Havolalar

tahrir 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Alba_Iulia&oldid=4714709" dan olindi