Carlos Bianchi
Carlos Arcesio Bianchi (1949-yil, 26-aprelda tugʻilgan), laqabli El Virrey (Vitseroy) — argentinalik sobiq futbolchi va murabbiy. Sermahsul gol muallifi, garchi u Argentina va Fransiyada hujumchi sifatida yorqin karyeraga ega boʻlsada, Bianchi barcha davrlarning eng muvaffaqiyatli murabbiylaridan biri sifatida tanilgan, Velez Sarsfield va Boca Juniorsni boshqarib, koʻplab unvonlarga ega boʻlgan. Bianchi 4 marta Libertador kubogini yutgan yagona murabbiy. U yaqinda Boca Juniors bosh murabbiyi sifatida ishlagan. Boca Juniors va Vélez Sársfield klublari unga haykal qoʻyishgan.[1][2][3]
Shaxsiy maʼlumot | |||
---|---|---|---|
Toʻliq ismi | Carlos Arcesio Bianchi | ||
Tavallud sanasi | 26-aprel 1949-yil | ||
Tavallud joyi | Buenos Aires, Argentina | ||
Boʻyi | 1.78m | ||
Ampluasi | Hujumchi | ||
Yoshligida aʼzo boʻlgan klublar | |||
Unión de Paz | |||
Ciclón de Jonte | |||
1960-1967 | Vélez Sarsfield | ||
Professional faoliyati* | |||
Yillar | Jamoa | Isht. | (Gol.) |
1967-1973 | Vélez Sarsfield | 165 | (121) |
1973-1977 | Reims | 124 | (107) |
1977-1979 | Paris Saint-Germain | 74 | (64) |
1979-1980 | Strasbourg | 22 | (8) |
1980-1984 | Vélez Sarsfield | 159 | (85) |
1984-1985 | Reims | 18 | (8) |
Milliy terma jamoa | |||
1970-1972 | Argentina | 14 | (8) |
Boshqargan klublari | |||
1985-1988 | Reims | ||
1989-1990 | Nice | ||
1993-1996 | Vélez Sarsfield | ||
1996 | Roma | ||
1998-2001 | Boca Juniors | ||
2003-2004 | Boca Juniors | ||
2005-2006 | Atlético Madrid | ||
2013-2014 | Boca Juniors | ||
*Professional klublardagi gollari (ichki chempionat) |
Biografiya
tahrirBuenos-Ayresda tugʻilgan Bianchi oʻrtahol oilada oʻsgan. 1972-yilda u Margaret Mary Pillaga uylandi va ularning ikki farzandi bor edi: Mauro Carlos va Brenda. Hozirda ularning toʻrtta nabirasi bor: Paul, Carlos va Louis (ular Mauroning oʻgʻillari) va Mateo (Brenda va Huracan himoyachisi Eduardo Dominguezning oʻgʻli). Uning otasi sotuvchi lavozimida ishlagan, Carlos oʻzi muxlislik qilgan Vélez Sarsfield klubida birinchi divizion futbol oʻyinchisi sifatida debyut qilguniga qadar muntazam ravishda yordam bergan.
Vélez Sarsfieldning murabbiyi boʻlgan vaqtida u Virrey (vitsekor, ispancha) nomi bilan tanilgan, sport yozuvchisi Vcktor Hugo Morales nomini olgan. Sababi futbol va tarixiy asoslarga asoslanadi, chunki Bianchi Vélez Sarsfieldda futbolchi va murabbiy sifatida bir nechta unvonlarga ega boʻlgan. Klub Liniers mahallasida joylashgan boʻlib, 1800-yil boshlarida Rio de la Plata vitse-qirolligiga qoʻmondonlik qilgan Virrey Liniersga ishora qiladi.
Klubdagi faoliyati
tahrirYoshligi
tahrirBaʼzi boshqa argentinalik futbolchilar singari, Bianchi ham oʻzining ilk qadamlarini kichikroq yuzalarda (odatda parket, tsement yoki sintetik oʻt) mashq qiladigan, asosan bolalar va yoshlar oʻynaydigan futzalning 5 oʻrinli varianti boʻlgan chaqaloq fútbol oʻynashda qoʻydi.[4] 11 yoshida Bianchi Atletico Velez Sarsfieldning shoʻba korxonasi boʻlgan Ciclón de Jonte klubida oʻynay boshlagan.[5] Klub vakili Bianchining imkoniyatlarini koʻrdi va uni Vélez Sársfieldning yoshlar divizionida oʻynashga olib ketdi. 16 yoshida Bianchi uchinchi divizionga koʻtarilgan edi.
Bianchi nihoyat Vélez Sársfield bosh murabbiyi Victorio Spinetto tomonidan birinchi tarkibga koʻtarildi va 18 yoshida Boca Juniorsga qarshi 1:1 hisobidagi durang oʻyinda jamoa safida debyut qildi.[6] Bir yil oʻtgach, Bianchi oʻzining birinchi golini 1968-yil, 7-iyulda Primera — Argentinos Juniors oʻyinida kiritdi. Bir hafta oʻtgach, Bianchi magʻlubiyatsiz gol bilan Amadeo Carrizoning 769 daqiqalik koʻp yillik rekordini yangiladi.[5][7]
Atigi 19 yoshida Bianchi 1968-yil Milliy chempionatda gʻolib chiqqan Vélez Sarsfield jamoasining safida bor edi. 1970-yili 18 gol bilan Milliy chempionatning eng yaxshi toʻpurari, shunindek, 1971-yilda Metropolitanoda 36 ta gol urgan.[8] Uning jamoadagi yaxshi oʻyinlari va hujumchi Omar Wehbening jiddiy jarohati Bianchiga Vélez Sársfieldning markaziy hujumchisi boʻlishga imkon berdi.[9]
Yevropadagi faoliyati
tahrir1973-yilda Bianchi Liga 1ning Stade de Reims bilan shartnoma imzoladi. Klubdagi birinchi mavsumida Bianchi 30 ta gol bilan liganing eng yaxshi toʻpurari boʻlgan. Oʻsha yili uning eng koʻzga koʻringan yutuqlari orasida Paris Saint-Germain ustidan 6:1 hisobida urilgan 6 ta gol ham bor. Bianchi Parc des Princes stadionida boʻlib oʻtgan Barcelonaga qarshi oʻrtoqlik oʻyinida jiddiy jarohat olib, mavsumni oʻtkazib yubordi. Tuzalib ketgach, Bianchi yana 1975-76-yilgi mavsumda 34 ta va 1976-77-yilgi mavsumda 28 ta gol urib, liganing eng yaxshi toʻpurari boʻldi. Reimsdagi faoliyati davomida Bianchi toʻrt mavsumda 107 ta gol urib, 1974, 1976 va 1977-yillarda mos ravishda 30, 34 va 28 ta gol bilan Fransiya chempionatining eng yaxshi toʻpurari boʻldi.[10] 1977-yilda u PSJga qoʻshildi, unda Bianchi klubda oʻtkazgan ikki mavsum davomida yana liganing eng yaxshi toʻpurari boʻldi.[10] Klubning moliyaviy muammolari tufayli Bianchi 1977-yilda Paris Saint-Germainga oʻtdi.[11]
Parij klubidagi birinchi mavsumida Bianchi 38 uchrashuvda 37 ta gol urdi va shu bilan birga mavsumning eng yaxshi futbolchisi deb topildi. Keyingi mavsumda, Bianchi yana 27 ta gol bilan eng yaxshi toʻpurar boʻldi. Oʻsha ajoyib individual oʻyinlariga qaramay, PSJ hech qanday chempionlikka erisha olmadi, aksincha, ular chempionat yakunida 11-oʻrinni egallashdi. Shu sababli, Bianchi yanada raqobatbardosh jamoaga oʻtishga qaror qildi.[11]
1979—1980-yilgi mavsumda u Racing Club de Strasbourg klubiga oʻtdi, sermahsullik koʻrsata olmadi, bor-yoʻgʻi sakkizta gol urdi. Bianchi 1980-yilda oʻz vataniga qaytib, Vélez Sársfieldda faoliyatini davom ettirdi va 1981-yilgi mavsumda 15 ta gol bilan eng yaxshi toʻpurarga aylandi.[8] U 1984-yilda Stade de Reimsga qaytadi.[6]
Bianchi Argentina futbolida 206[6] gol va umumiy hisobda 9-oʻrinni egallab, Vélez Sársfield tarixidagi eng yaxshi toʻpurar hisoblanadi.[12] Shuningdek, u 179 ta gol bilan Fransiya ligasi -toʻpurar hisoblanadi.[13] Nafaqaga chiqqanidan soʻng, Bianchi FIFA tomonidan Argentinaning jahon birinchi divizioni turnirlari tarixida jami 385 gol (Argentinada 206 va Fransiyada 179) gol urib, Alfredo Di Stefano (377 gol) va Delio Onnisni ortda qoldirib, eng yaxshi toʻpurar sifatida tan olindi. Uning murabbiylik faoliyati tufayli koʻpchilik tomonidan tan olinmagan katta yutuq uning futbolchi sifatidagi kunlarini sezilarli darajada soyabon qildi. Carlos Bianchi birinchi divizion futboli tarixidagi 8-toʻpurar hisoblanadi.
1970-1972 yillarda Argentina terma jamoasi safida 14 ta oʻyin oʻtkazib, 7 ta gol urgan.[6]
Vélez Sarsfieldga qaytish
tahrirFransiya mavsumi oxirida Bianchi oʻz vataniga qaytib, Vélez Sársfieldda oʻynadi va 15 gol bilan 1981-yilgi Nacionalning eng yaxshi toʻpurariga aylandi. Uning Argentinadagi soʻnggi mavsumi 1984-yil Metropolitanoda boʻlib oʻtgan, u oʻzining soʻnggi oʻyinini Vélez Sarsfield safida oʻtkazgan, 1984-yil, 1-iyulda Jose Amalfitani stadionida Boca Juniorsga 1:2 hisobida magʻlub boʻlgan. Bianchi jamoa bilan 324 ta oʻyinda 206 ta gol urgan Vélez Sarsfield safida barcha davrlarning eng yaxshi toʻpurari boʻlib qolmoqda.[14]
Fransiya terma jamosi oʻyinchi sifatida
tahrirBianchi 1984-85-yillarda Fransiya futboliga qaytib, Liga 2 (Ikkinchi divizion)da oʻynagan Yevropadagi birinchi jamoasi Stade de Reimsda oʻynadi. Shunga qaramay, klub yaxshi oʻyin koʻrsata olmadi va 12-oʻrinni egalladi. A Bianchi ham oʻzining shon-shuhrat davrining toʻpurari emas edi. U mavsumda bor-yoʻgʻi 8 ta gol urdi va keyin futbolni tark etdi. Shunga qaramay, Bianchi jamoa bosh murabbiyi boʻlgandan keyin va 1985-86-yilgi mavsumda bosh murabbiy boʻlganidan keyin Reims klubiga qoldi.
Bosh murabbiylik faoliyati
tahrirFransiya
tahrirBianchi murabbiy sifatida debyutini 1985-yilning mart oyida Stade de Reimsda (u yerda u avvalroq futbolchi sifatida isteʼfoga chiqqan) oʻtkazdi, u ikki marta Fransiya kubogi yarim finaliga chiqqaniga qaramay, Ikkinchi divizionda uch mavsum davomida Liga 1ga chiqa olmadi. Remisdagi faoliyatidan soʻng, Bianchi Liga 1da OGC Nice tomonidan ijaraga olingan va 1989 va 1990-yillar oraligʻida 24 ta oʻyinda klubni boshqargan. Nice pley-offda Racing Strasbourgni umumiy 7:3 hisobida magʻlub etib, yuqori divizionda qoldi.[15]
Bianchi Niceni tark etgach, Parijga qaytib, Parij klubini boshqaradi va u yerda ikki yil (1991-92) qoldi.
Argentina
tahrirBianchi 1992-yil dekabr oyida Argentinaga qaytib, Eduardo Lujan Manera oʻrniga oʻzi debyut qilgan klub — Vélez Sarsfieldni boshqaradi. Zaxira oʻrindigʻidagi birinchi oʻyini 1993-yil, 21-fevralda boʻlib oʻtgan, oʻshanda Vélez 1993-yilgi Clausura mavsumining birinchi davrasida Omar Asadning ikkita goli evaziga Deportivo Espanolni 2:0 hisobida jamoasi bilan magʻlub etgandi. Vélez 19 oʻyinda 27 ochko toʻplagan holda liga chempionligini qoʻlga kiritdi va 2-oʻrinni egalladi.[16]
Argentina chempioni sifatida Vélez 1994-yilgi Libertadores kubogiga yoʻllanma oldi, u yerda jamoa Boca Juniors, braziliyalik Cruzeiro va Palmeiras kabi kuchli va tajribali raqiblar bilan guruhdan joy oldi. Shunga qaramay, Vélez 1-oʻrinni egalladi. Vélez keyin Defensor, Minerven va Atletico Juniorsni finalda amaldagi San-Pauluga qarshi kurash olib boradi. Ikkala jamoa ham bittadan oʻyinda bir xil (10) hisobida gʻalaba qozonganidan soʻng, chempionni aniqlash uchun penaltilar seriyasi oʻtkazildi. Jose Luis Chilavert bitta zarbani toʻxtatib, Roberto Pompei gol urganidan soʻng, Vélez Sarsfield birinchi Libertadores kubogi sovrinini qoʻlga kiritdi.[17][18]
Keyingi qadam 1994-yilgi Qitʼalararo kubok boʻldi, unda Bianchi Vélez Sarsfieldni boshqarib, Milanni 2:0 hisobida magʻlub etib, ikkinchi xalqaro chempionlikni qoʻlga kiritdi.[19]
Faoliyat statistikasi
tahrirBianchi barcha davrlarning eng yaxshi hujumchilaridan biri hisoblanadi,[20] Fransiyada ham, Argentinada ham gol urish boʻyicha ajoyib rekordi tufayli. U 206 ta gol bilan Vélez Sarsfieldning eng yaxshi toʻpurari hisoblanadi. Shuningdek, 179 ta gol bilan Fransiyaning 1-divizioni tarixidagi eng yaxshi toʻpurar hisoblanadi.[21]
Klub
tahrirKlub | Mavsum | Liga | Kubok | Qitʼa | Jami | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Divizion | Oʻyin | Gol | Oʻyin | Gol | Oʻyin | Gol | Oʻyin | Gol | ||
Vélez Sarsfield | 1967-68 | Primera División | 3 | 0 | — | — | 3 | 0 | ||
1968-69 | 18 | 9 | — | — | 18 | 9 | ||||
1969-70 | 27 | 17 | — | — | 27 | 17 | ||||
1970-71 | 23 | 20 | — | — | 23 | 20 | ||||
1971-72 | 46 | 42 | — | — | 46 | 42 | ||||
1972-73 | 37 | 27 | — | — | 37 | 27 | ||||
1973-74 | 11 | 6 | — | — | 11 | 6 | ||||
Jami | 165 | 121 | — | — | 165 | 121 | ||||
Reims | 1973-74 | Division 1 | 33 | 30 | 8 | 8 | — | 41 | 38 | |
1974-75 | 16 | 15 | — | — | 16 | 15 | ||||
1975-76 | 38 | 34 | 5 | 5 | — | 43 | 39 | |||
1976-77 | 37 | 28 | 7 | 10 | — | 44 | 38 | |||
Jami | 124 | 107 | 20 | 23 | — | 144 | 130 | |||
Paris Saint-Germain | 1977-78 | Division 1 | 38 | 37 | 3 | 2 | — | 41 | 39 | |
1978-79 | 36 | 27 | 3 | 5 | — | 39 | 32 | |||
Jami | 74 | 64 | 6 | 7 | — | 80 | 71 | |||
Strasbourg | 1979-80 | Division 1 | 22 | 8 | — | 3 | 3 | 25 | 11 | |
Jami | 22 | 8 | — | 3 | 3 | 25 | 11 | |||
Vélez Sarsfield | 1980-81 | Primera División | 9 | 5 | — | — | 9 | 5 | ||
1981-82 | 44 | 21 | — | — | 44 | 21 | ||||
1982-83 | 50 | 29 | — | — | 50 | 29 | ||||
1983-84 | 39 | 24 | — | — | 39 | 24 | ||||
1984-85 | 17 | 6 | — | — | 17 | 6 | ||||
Jami | 159 | 85 | — | — | 159 | 85 | ||||
Reims | 1984-85 | Division 2 | 18 | 8 | — | — | 18 | 8 | ||
Jami | 18 | 8 | — | — | 18 | 8 | ||||
Karyera jami | 562 | 393 | 26 | 30 | 3 | 3 | 591 | 426 |
Bosh murabbiy sifatidagi statistikasi
tahrirJamoa | Dan | Gacha | Natija | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
P | W | D | L | Yutuq% | |||
Reims | 1985-yil 1-iyul | 1988-yil 30-iyun | 114 | 53 | 27 | 34 | 47 |
Nice | 1989-yil 1-iyul | 1990-yil 30-iyun | 38 | 9 | 13 | 16 | 24 |
Vélez Sarsfield | 1993-yil 1-iyul | 1996-yil 30-iyun | 129 | 63 | 39 | 27 | 49 |
Roma | 1996-yil 1-iyul | 1997-yil 7-aprel | 31 | 12 | 9 | 10 | 39 |
Boca Juniors | 1998-yil 9-iyul | 2001-yil 31-dekabr | 159 | 89 | 47 | 23 | 60 |
Boca Juniors | 2003-yil 1-yanvar | 2004-yil 4-iyul | 83 | 48 | 20 | 15 | 58 |
Atlético Madrid | 2005-yil 1-iyul | 2006-yil 12-yanvar | 21 | 6 | 8 | 7 | 29 |
Boca Juniors | 2013-yil 1-yanvar | 2014-yil 28-avgust | 53 | 22 | 13 | 18 | 42 |
Jami | 628 | 302 | 176 | 150 | 48 |
Yutuqlari
tahrirOʻyinchi sifatida
tahrir- Vélez Sarsfield
- Primera divizioni (1): 1968-yilgi Nacional
=== Bosh murabbiy sifatida ===; Vélez Sarsfield
- Primera divizioni (3): 1993-yil Klausura, 1995-yilgi Apertura, 1996-yilgi Klausura
- Libertadores kubogi (1): 1994-yil
- Qitʼalararo kubok (1): 1994-yil
- Interamerikana kubogi (1): 1994-yil; Boca Juniors
- Primera divizioni (4): 1998, 1999-yil Klausura, 2000, 2003-yilgi Apertura
- Libertadores kubogi (3): 2000, 2001, 2003
- Qitʼalararo kubok (2): 2000, 2003
Individual
tahrir- Argentina Primerasining eng yaxshi toʻpurari (3): 1970, 1971, 1981
- Fransiya 1-divizionining eng yaxshi toʻpurari (5): 1973-74, 1975-76, 1976-77, 1977-78, 1978-79
- Janubiy Amerikaning eng yaxshi murabbiyi (5): 1994, 1998, 2000, 2001, 2003
- IFFHS dunyoning eng yaxshi klub murabbiyi (2): 2000, 2003
Manbalar
tahrir- ↑ „Bianchi ya tiene su estatua en Vélez“ (2015-yil dekabr).
- ↑ „Boca Juniors fire coach Carlos Bianchi“. USA Today.
- ↑ „Boca presentó la estatua a Carlos Bianchi - TyC Sports“.
- ↑ Qué es el baby futbol?
- ↑ 5,0 5,1 Un orgullo llamado Vélez Sarsfield on ESPN, 30 Dec 2009
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 „Carlos Bianchi“ on AFA website
- ↑ El récord que conmovió al país, El Gráfico, 18 Aug 2018
- ↑ 8,0 8,1 Castro Serna, Emmanuel. „Argentina — List of Topscorers“ on the RSSSF
- ↑ Muy Feliz Cumpleaños Carlos on Vélez Sarsfield, 26 Apr 2020
- ↑ 10,0 10,1 Delbrayelle, Dominique. „France — Topscorers“. RSSSF, 17 July 2012. Retrieved on 9 May 2013.
- ↑ 11,0 11,1 Carlos Bianchi — Fiche de stats du joueur de football
- ↑ Rodríguez Couto, Tomás. „Argentina — All-Time Topscorers“. RSSSF, 21 March 2001. Retrieved on 9 May 2013.
- ↑ Olenev, Maxim & Garin, Erik. „France — All-Time Topscorers“. RSSSF, 30 January 2005. Retrieved on 9 May 2013.
- ↑ Virrey y goleador, 1 Jul 2015 on Olé
- ↑ El día que Bianchi se salvó del descenso on La Nación, 21 Dec 2010
- ↑ Hace 24 años, Vélez Sarsfield salía campeón on Vavel by Lucas Vargas, 8 Jun 2017
- ↑ Vélez campeón de la Copa Libertadores 1994 on Conmebol
- ↑ A diez años del Vélez campeón de la Libertadores on Infobae, 30 Aug 2004
- ↑ A 25 años: cuando el Vélez de Bianchi puso de rodillas al Milan en Japón, La Nación, 1 Dec 2019
- ↑ Carlos Bianchi: el Virrey de Francia on Panenka.org
- ↑ RSSSF: Goleadores históricos de la Liga Francesa
- ↑ „Carlos Bianchi/Statistics“.