Diabetik oyoq sindromi

Diabetik oyoq
	; ; ; ; ; ; ; ; ; ; Diabet 2-tipidan keyin ko'p uchraydi

Diabetik oyoq sindromi— (diabetik oyoq inglizcha: diabetic foot) diabetik neyropatiya, mikro- va makroangiopatiya, osteoartropatiya fonida rivojlanadigan anatomik va funktsional oʻzgarishlar majmuasi boʻlib, oyoqning yumshoq toʻqimalarining shikastlanishi va infektsiyasining kuchayishiga, yiringli-nekrotik jarayonning rivojlanishi bilan yuzaga chiqadigan kasallik. Juda koʻp hollarda oyoqlarni amputatsiya qilinishiga olib keladi^[1]. Diabetik oyoq sindromi – bu qandli diabetning kech asoratlari guruhini birlashtirgan umumiy tushuncha boʻlib, unda bemorning oyoqlarida patologik oʻzgarishlar yiringli-nekrotik jarayonlar shaklida rivojlanadi, ular periferik oʻziga xos oʻzgarishlar fonida yuzaga keladi. Diabetik oyoq sindromini tashxislash tashqi tekshiruvni, sezgirlikning har xil turlarini aniqlashni, Doppler va qon tomir angiografiyasini, oyoq rentgenografiyasini, oshqozon yarasi tarkibini mikrobiologik tekshirishni va boshqalarni oʻz ichiga oladi.

Dolzarbligi

Diabetik oyoq sindromi diabet bilan ogʻrigan bemorlarda oyoq va qoʻllarning amputatsiyasining asosiy sababidir. Diabetik oyoqni tavsiflovchi oʻzgarishlar odatda diabet boshlanganidan 15—20 yil oʻtgach rivojlanadi. Qandli diabet bilan ogʻrigan bemorlarning taxminan 8—10% zarar koʻradi va ularning 40—50% xavf ostidaqolmoqda. Diabetik oyoq holatlarining kamida 90% 2-toifa diabet bilan bogʻliq. 2-toifa diabet bilan ogʻrigan odamlarda diabetik oyoq sindromi rivojlanish ehtimoli 10 barobar koʻp. Bemorlarning kamida 47% da davolanish imkon qadar kechroq boshlanadi. Natijada oyoq-qoʻllarning amputatsiyasi boʻlib, bu bemorlar oʻlimini 2 barobarga oshiradi va bemorlarni davolash va reabilitatsiya qilishning keyingi xarajatlarini 3 barobar oshiradi. Bemorlarni tashxislash, tibbiy koʻrikdan oʻtkazish, davolash taktikasini takomillashtirish bemorlarda amputatsiyalar chastotasini 43—85% ga kamaytirishi mumkin.

Diabetik oyoq sindromi 1-toifa diabet bilan ogʻrigan bemorlarning koʻpchiligida kasallikning boshlanishidan 7-10 yil oʻtgach rivojlanadi. 2-toifa diabet bilan ogʻrigan bemorlarda kasallikning boshlanishidan boshlab paydo boʻlishi mumkin. 85% hollarda u turli zararlanishlar natijasida oyoqlarda yaralar paydo boʻladi. Tadqiqotlar shuni koʻrsatadiki, diabetga chalingan odamlarda hayot davomida kasallik bilan kasallanish darajasi taxminan 15% ni tashkil qiladi va eng yuqori darajasi 25% gacha chiqishi mumkin.

Tasnifi

Shakl boʻyicha

neyropatik shakl. Diabetik polinevropatiya fonida oyoqdagi halokatli jarayon bilan namoyon boʻladi. Neyropatik oyoqning belgilari: quruq teri, giperkeratoz, oyoq-qoʻllarning angidrozi, har xil turdagi sezgilarning pasayishi (issiq, ogʻriq, tak’til va boshqalar), oyoq suyaklarining deformatsiyasi, yassi oyoqlar, oʻz-oʻzidan yoriqlar boʻlib hisoblanadi.
neyroishemik shakl. Diabetik angiopatiya fonida paydo boʻladi. Diabetik oyoqning ishemik shaklida katta va kichik tomirlarning shikastlanishi tufayli oyoq-qoʻllarga qon taʼminoti buzilishi ustunlik qiladi. Ishemik sindrom aniq doimiy shish, oqsoqlanish, oyoq ogʻrigʻi, oyoqlarning tez charchashi, terining pigmentatsiyasi va boshqalar bilan kechadi.
Osteoartropatik shakl.
- Oʻtkir bosqich
  - Rentgen nurlanishining salbiy davri.
  - Rentgen nurlanishining ijobiy davri
- Subakut bosqich
- surunkali bosqich

Asoratlarning mavjudligiga koʻra

Oyoq-qoʻllarining surunkali kritik ishemiyasi
Oshqozon yarasi, joylashuvi, Vagner darajasi (1-5)
Menkeberg sindromi
Patologik sinish
Oyoq deformatsiyasi

Xavf guruhlari

Qandli diabet bilan ogʻrigan bemorlarning taxminan 40-50% xavf ostida yashashi achinarli holatlardan biridir. Bemorni diabetik oyoq sindromi uchun xavf guruhiga tasniflash mezonlari:

periferik neyropatiya holatlari,
oyoq tomirlarida puls yetishmovchiligi,
oyoq deformatsiyasi,
oyoqning aniq giperkeratozi,
avval yaralar, yiringli-nekrotik jarayonlar, amputatsiyalar mavjudligi.

Uchta xavf guruhini ajratish odatiy holdir:

I. Barcha nuqtalarda sezuvchanlik saqlanib qolgan, oyoq arteriyalarida pulsatsiya yaxshi. Har yili tekshiriladi.
II . Sezuvchanlik pasayadi, distal puls yoʻq, deformatsiyalar mavjud. Har yarim yilda tekshiriladi.
III . Oyoqda yaralar va avvalgi amputatsiyalar, sezilarli neyropatiya mavjud. Har 3 oyda tekshiriladi.

Tekshirish

Diabetik oyoq rivojlanish xavfi yuqori boʻlgan bemorlarni nafaqat endokrinolog-diabetolog, balki podolog, qon tomir jarroh, ortoped ham kuzatishi kerak. Oʻzgarishlarni aniqlashda oʻz – oʻzini tekshirish muhim rol oʻynaydi, uning maqsadi diabetik oyoqqa xos boʻlgan belgilarni oʻz vaqtida aniqlashdir: terining rangi oʻzgarishi, quruqlik, shishish va ogʻriq paydo boʻlishi, barmoqlarning egriligi, qoʻziqorin infektsiyalari va boshqalar.

Diabetik oyoq sindromida laboratoriya diagnostikasi maʼlumotlariga – qon glyukoza, glikozillangan gemoglobin, xolesterin, lipoproteinlar koʻrsatkichlariga alohida eʼtibor beriladi; siydikda qand va keton tanalari mavjudligi tekshiriladi.

Diabetik oyoqning ishemik shakli bilan oyoq tomirlari ultratovush tekshiruvi, radioizotop angiografiyasi, periferik KT arteriografiyasi amalga oshiriladi. Agar osteoartropatiyaga shubha qilingan boʻlsa, oyoqning rentgenografiyasi 2 proektsiyada, rentgen va ultratovushli tekshiruvlar amalga oshiriladi.

Davolash

Diabetik oyoqni davolashning asosiy yondashuvlari quyidagilardir: uglevod almashinuvi va qon bosimini normallashtirish, yaralarni mahalliy davolash, tizimli dori terapiyasi, samaradorligi past boʻlsa: jarrohlik yoʻli bilan davolash. 1-toifa diabetda glyukemiya darajasini optimallashtirish uchun insulin dozasi oʻrnatiladi; 2 – toifa diabetda bemorni insulin terapiyasiga oʻtkazish. Qon bosimini normallashtirish uchun APF ingibitorlari, kaltsiy antagonistlari, diuretiklar qoʻllanadi.

Yiringli-nekrotik shikastlanishlar mavjud boʻlganda (ayniqsa diabetik oyoqning neyropatik shakli bilan), harakatni cheklash, qoʻltiq tayoqlar yoki nogironlar aravachasidan foydalanish, maxsus ortopedik asboblar, tagliklar yoki poyabzal yordamida zararlangan oyoq-qoʻllarni harakatlantirish rejimini taʼminlash kerak. Diabetik oyoq sindromida yarali nuqsonlarning mavjudligi jarohatni muntazam davolashni talab qiladi. Nekrotik toʻqimalarni olib tashlash, antibakterial va antiseptik vositalar yordamida bogʻlash, lazer bilan davolash muolajalari qoʻllanadi.

Diabetik oyoq sindromi uchun tizimli antibiotik terapiyasi keng koʻlamli mikroblarga qarshi taʼsirga ega dorilar bilan amalga oshiriladi. Diabetik oyoqning konservativ terapiyasining bir qismi sifatida a–lipoik kislota, antispazmodiklar (drotaverin, papaverin) va har xil eritma infuziyalari buyuriladi.

Konservativ

Konservativ terapiyani talab qiladigan diabetik oyoq

Diabetik oyoqni davolash asosiy (barcha bemorlar uchun majburiy) va qoʻshimcha (koʻrsatmalarga muvofiq qoʻllanadigan) choralarni oʻz ichiga oladi.

Asosiylariga quyidagilar kiradi:

polinevropatiyaning oldini olish: glyukoza, arterial bosim, giperlipidemiyani nazorat qilish;
podiatrik oyoq parvarishi;
oyoqni tushirish.

Qoʻshimcha uchun:

mikroblarga qarshi terapiya (keng spektrli antibiotiklar, oshqozon yarasidan olingan material natijalariga koʻra; dozasi individualdir);
ogʻriq sindromini davolash (ogʻriq qoldiruvchi vositalar);
neyropatiyani davolash;
oyoqni terapevtik tushirish va immobilizatsiya qilish;
qon oqimini yaxshilash orqali angiopatiyani davolash;
yaralar va yaralarni mahalliy davolash (mahalliy antiseptik va antibakterial preparatlar).

Infektsiyalangan diabetik oyoq uchun antibakterial terapiya

Davolashning dastlabki bosqichida antibiotik terapiyasi sxemasini tanlash mumkin boʻlgan yuqumli mikroorganizmlar spektrini va oyoq-qoʻl ishemiyasining ogʻirligini baholashni va qoʻshimcha ravishda preparatni qoʻllash yoʻlini aniqlashni oʻz ichiga oladi.

Oʻrtacha ogʻirlikdagi yengil va asoratlanmagan infektsiyalar uchun aerob grammusbat kokklarga qarshi faol boʻlgan va ogʻiz orqali (sefaleksin, klindamitsin, linkomitsin, ko-trimoksazol) antibiotiklarni yuborish tavsiya etiladi.

Ogʻir infektsiyalarni, shuningdek, oʻrtacha ogʻirlikdagi keng tarqalgan, surunkali infektsiyalarni davolash uchun empirik terapiya uchun keng spektrli antibiotiklar qoʻllanadi. Davolash rejimi grammmusbat kokklarga (shu jumladan metitsillinga chidamli Staphylococcus aureus) va grammmanfiy bakteriyalarga va majburiy anaeroblarga (levofloksatsin, siprofloksatsin, klindamitsin, imipenem, metronidazol bilan birgalikda seftazidim) qarshi faol boʻlgan dorilarni oʻz ichiga olishi kerak. Antibiotikni qoʻllash yoʻnalishi parenteral boʻlishi kerak, ayniqsa davolashning dastlabki bosqichida, oshqozon yarasi hududida preparatning samarali kontsentratsiyasiga tezda erishish uchun^[2].

Konservativ davoga javob bermaydigan pastki ekstremitalarning jiddiy shikastlanishi jarrohlik aralashuvni talab qiladi. Diabetik oyoqning ishemik shakli bilan periferik arteriyalarning endovaskulyar kengayishi va stentlanishi, tromboembolektomiya, oyoq tomirlarining arterializatsiyasi va boshqalar qoʻllanadi. Katta yara nuqsonlarini yopish uchun teri yaralari plastikasidan foydalaniladi. Koʻrsatmalarga koʻra, chuqur yiringli oʻchoqlarni (xoʻppoz, flegmona) drenajlash amalga oshiriladi. Gangrenada va osteomiyelitda barmoqlar yoki oyoqlarning amputatsiyasi yoki eksartikulyatsiyasi amalga oshiriladi.

Operatsion

Operatsiyani talab qiladigan diabetik oyoqning (barmoqlarning gangrenasi) rivojlangan holati

Diabetik oyoqni jarrohlik davolash kontseptsiyasi quyidagilarni oʻz ichiga oladi:

Absesslarning ochilishi, flegmonalar, nekrektomiya ;
Oyoqning arterial qon aylanishini tiklash boʻyicha jarrohlik aralashuvlari: – pastki oyoqning arteriyalarini angioplastika va stentlash, avtovenoz manevr, endarterektomiya ;
amputatsiyalar va rezektsiyalar.

Yangi muolajalar

Dunyo doimiy ravishda diabetik oyoq sindromini davolashning yangi usullarini oʻrganmoqda. Tadqiqotning asosiy maqsadlari kasallik natijasida paydo boʻlgan yaralarni davolashning yanada samarali va tezroq usullarini olishdir. Yangi usullar oyoq-qoʻllarning amputatsiyasiga boʻlgan ehtiyojni sezilarli darajada kamaytiradi. Germaniyada diabetik oyoqni davolashning bir qator usullari allaqachon oʻrganilgan va amaliyotga tatbiq etilgan. Turli klinik tadqiqotlar va sinovlar asosida terapiyaning yangi usullari jahon tibbiyot hamjamiyati tomonidan juda istiqbolli deb baholanmoqda.

Bularga quyidagilar kiradi:

Ekstrakorporeal zarba toʻlqinlari terapiyasi usuli;
Oʻsish omillari terapiyasi;
Ildiz hujayralarini qoʻllash orqali davolash;
plazma reaktiv terapiyasi;
Biomexanik usul;

Prognozi

Diabetik oyoqning rivojlanishi (va undan ham koʻproq gangrena) inson salomatligi uchun juda xavflidir. Bemorlar tomonidan oʻz vaqtida amalga oshirilgan oldini olishning oddiy tamoyillari koʻp hollarda diabetik yaralar paydo boʻlishining oldini oladi^[1]. Qandli diabet va uning oqibatlari, masalan, diabetik oyoq, oyoq amputatsiyasining asosiy sababidir.

Diabetik oyoqdagi yara nuqsonlari konservativ terapiyaga yaxshi javob bermaydi, uzoq muddatli mahalliy va tizimli davolanishni talab qiladi. Oyoq yarasining rivojlanishi bilan amputatsiya bemorlarning 10—24%ini talab qiladi, bu nogironlik va rivojlanayotgan asoratlardan oʻlimning koʻpayishi bilan birga keladi. Diabetik oyoq muammosi diabetga chalingan bemorlarni tashxislash, davolash va tibbiy koʻrikdan oʻtkazish darajasini yaxshilash zarurligini taqozo etadi.

Profilaktikasi

Qandli diabet yarasi rivojlanishining oldini olishning asosiy tamoyillari^[1]:

har kuni oyoqlarning terisini yuving va yaxshilab yuving, yuqori haroratga (issiq suv, oyoqlarning isitish moslamalariga xavfli yaqinligi) taʼsir qilishdan saqlaning, diabetik neyropatiya rivojlanganda (ayniqsa ogʻriq va harorat sezgirligini yoʻqotish bosqichida) hammomdagi suvning harorati yuvishdan oldin „oyoq bilan sinash“emas, balki termometr bilan aniqlanadi.;
oyoq terisini muntazam ravishda tekshirib turing, yoriqlar, pufakchalar, yoriqlar va yoriqlarni erta aniqlash, taglikni tekshirish uchun oynadan foydalaning;
isitish yostiqchalarini ishlatmang (ayniqsa elektr) va oyoqlaringizni issiq suvda yuvishdan saqlaning (shifokor tomonidan tavsiya etilgan haroratdan yuqori);
yalangoyoq yurmang;
qavariq plasterlarini ishlatmang;
har kuni, qavariq paydo boʻlishiga hissa qoʻshadigan begona narsalar va ichki shikastlanishlar mavjudligi uchun qoʻllaringiz bilan poyabzalni tekshiring;
tiqilgan paypoq kiymang;
hech qachon paypoqsiz poyabzal kiymang;
toʻgʻri poyabzalni tanlang: faqat yumshoq va keng (keng) poyabzallarni oling va kiying;
oʻz-oʻzidan paydo boʻlgan qavariqlarni kesmang – agar ular paydo boʻlsa, diabetik oyoq boʻlimiga murojaat qiling, davolanishni maxsus oʻqitilgan xodimlarga ishonib topshiring;
Oyoq tirnoqlarini faqat tekis kesib oling (yarim doira ichida emas!);
Tirnoqning oʻsishi yoki oyoqning boshqa shikastlangan jarohatlari boʻlsa, darhol shifokor bilan maslahatlashing.

Manbalar

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Малая энциклопедия врача-эндокринолога, 1-е изд 5000 экз, «Библиотечка практикующего врача», Киев: Медкнига, ДСГ Лтд, Киев, 2007 — 170-181-bet. ISBN 966-7013-23-5.
↑ Fransuzov V. N., Xaykina Ye. V., Reshedko G. K. Diagnostika i lechenie xirurgicheskix infeksiy stopi pri saxarnom diabete // Klin. Mikrobiol. Antimikrob. Ximioter. – 2005. – T. 7, № 3. – S. 235—244.

[Efimov_3-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Малая энциклопедия врача-эндокринолога, 1-е изд 5000 экз, «Библиотечка практикующего врача», Киев: Медкнига, ДСГ Лтд, Киев, 2007 — 170-181-bet. ISBN 966-7013-23-5.

[2] Fransuzov V. N., Xaykina Ye. V., Reshedko G. K. Diagnostika i lechenie xirurgicheskix infeksiy stopi pri saxarnom diabete // Klin. Mikrobiol. Antimikrob. Ximioter. – 2005. – T. 7, № 3. – S. 235—244.

[1]

[2]