Vikipediya

Shimoliy Koreyadagi ommaviy axborot vositalari

Shimoliy Koreyadagi ommaviy axborot vositalari dunyodagi eng qattiq nazorat qilinadigan ommaviy axborot vositalaridan biridir. Konstitutsiya nominal ravishda soʻz va matbuot erkinligini taʼminlaydi. Biroq hukumat bu huquqlarni muntazam ravishda mensimaydi va axborotni oʻz manbasiga koʻra shakllantirishga harakat qiladi. Bunga odatiy misol Kim Chen Ining oʻlimi boʻldi, bu voqea sodir boʻlganidan 2 kun oʻtgach, bu haqidagi xabarlar oshkor etilmadi. Rahbar sifatida otasining oʻrnini egallagan Kim Chen In asosan bobosi Kim Ir Sen va otasining izidan borgan. Biroq yangi texnologiyalar mamlakatda erkinroq taqdim etilmoqda. Davlat ommaviy axborot vositalari veb-saytlar yaratmoqda, mamlakatda mobil telefon egaligi tez surʼatlar bilan oʻsib bormoqda. Shimoliy Koreya texnologiyalari boʻyicha ekspert hamda Shimoliy Koreyadagi Axborot erkinligi uchun xalqaro birdamlik tashkiloti hamraisi, notijorat tashkiloti hamraisi Kang Shin Sam: „Shimoliy Koreya kabi internet va axborotni monopoliyaga olgan hamda muvaffaqiyatli nazorat qiladigan hech bir davlat yoʻq“, dedi. Jons Xopkins universiteti qoshidagi xalqaro tadqiqotlar maktabining katta ilmiy xodimi Kim Yon Xoning hisob-kitoblariga ko‘ra, hozirda Shimoliy Koreyada 4 millionga yaqin mobil telefon obunachilari bor, bu aholining 1\6 qismi va 2012-yildagidan 4 baravar ko‘p[1].

„Chegara bilmas muxbirlar“ tashkiloti Shimoliy Koreyani 2002-yilda chop etilganidan buyon oʻzining yillik Matbuot erkinligi indeksida doimiy ravishda eng quyi pogʻonada yoki unga yaqin joylab keladi. 2020-yilda chop etilgan so‘nggi hisobot Shimoliy Koreyani Turkmanistondan pastroqda 180-o‘ringa qo‘yadi, bu mumkin bo‘lgan eng past ko‘rsatkichdir[2].

Davlat axborot agentliklari Shimoliy Koreyadagi yagona agentlikdir[3].

Matbuot erkinligi

tahrir

Shimoliy Koreya Konstitutsiyasining 67-moddasi[4] soʻz va matbuot erkinligini himoya qiladi. Amalda esa matbuot davlat tomonidan qattiq nazorat qilinadi hamda hukumat faqat uni va hukmron Koreya Mehnat partiyasini qoʻllab-quvvatlovchi nutqqa ruxsat beradi[5]. 2020-yil holatiga ko'ra, Shimoliy Koreya 'Chegara bilmas muxbirlar" tashkilotining yillik matbuot erkinligi indeksida oxirgi oʻrinni egallab turgani maʼlum[2].

Marhum Kim Chen Irning „Jurnalistlarning buyuk o‘qituvchisi“ kitobida shunday maslahat berilgan: „Gazetalarda ular prezidentni shak-shubhasiz yuksak hurmat qilishlari, unga sajda qilishlari va uni buyuk inqilob rahbari sifatida maqtashlari haqida maqolalar chop etiladi“[6]. Shimoliy Koreyadagi ommaviy axborot vositalarining xabarlari koʻpincha bir tomonlama va boʻrttirilgan xabarlar boʻlib, „faktlarga toʻgʻri keladigan hayotiy maʼlumotlarni toʻplash va tarqatishda kam rol oʻynaydi yoki hech qanday rol oʻynamaydi“ va rejimni targʻib qiladi[7].

Shimoliy Koreyaning barcha jurnalistlari Ishchilar partiyasining aʼzolaridir. Jurnalistika maktabiga nomzodlar nafaqat mafkuraviy jihatdan pok ekanligini isbotlashlari, balki, siyosiy jihatdan ishonchli oilalardan chiqqan bo‘lishlari kerak. Qatʼiy qonunlarga rioya qilmagan jurnalistlar, hatto eng kichik matn terish xatolari uchun ham ogʻir mehnat yoki qamoq jazosiga tortiladi[8]. Faqat rejimga maʼqul keladigan xabarlarga ruxsat beriladi, mamlakatdagi iqtisodiy va siyosiy muammolarni yorituvchi yoki xorijdan rejimni tanqid qiluvchi xabarlarga ruxsat berilmaydi[9]. Mahalliy ommaviy axborot vositalari hamda aholining oʻziga xorijiy OAV xabarlarini olib yurish yoki oʻqishga ruxsat berilmaydi va buning uchun jazolanishi mumkin[8].

Shaxsga sigʻinish

tahrir
 
Ommaviy axborot vositalari Kim oilasi, jumladan Kim Ir Sen uchun shaxsiyatga sigʻinishni saqlaydi

Ommaviy axborot vositalari mamlakat tashkil topganidan beri Kim oilasining shaxsga sigʻinishini doimiy ravishda qoʻllab-quvvatlab keladi. Unda marhum yetakchi Kim Chen Irning faoliyati haqida tez-tez xabar berilgan, uning kundalik faoliyati, jumladan, asosiy yetakchi Kim Ir Senga qilgan „ibodatlari“ haqida muntazam ravishda hisobot berib borgani maʼlum. Ilgari ommaviy axborot vositalari Kim Chen Irni „Hurmatli rahbar“ deb atagan, biroq bu 2004-yilda bekor qilingan[10]. Biroq 1981-yil yanvar oyida, Kim Chen Ir siyosatga kirishining dastlabki bir necha oylarida, soʻrovnomada diniy eʼtiqodni qoʻllab-quvvatlash oʻrniga, ommaviy axborot vositalarida iqtisodiy tashvishlarni aniqladi — yanvar oyida ommaviy axborot vositalarining 60-70 foizi iqtisodiyotga qaratilgan. Oʻsha yili va yanvar-sentyabr oylari orasida Rodong Sinmundagi tahririyatlarning 54 foizi iqtisodiy muammolarga ham ishora qilgan, atigi 20 foizi siyosatga, 10 foizi birlashishga hamda 4 foizi tashqi siyosatga bagʻishlangan[11]. Barcha koʻrsatkichlar shuni koʻrsatadiki, bu mamlakatning uchinchi va amaldagi rahbari Kim Chen In davrida ham davom etgan; otasining oʻlimidan koʻp oʻtmay u „Buyuk vorisi“ deb eʼtirof etiladi[12].

Shimoliy Koreyadagi xalqaro yangiliklar translyatsiyalaridagi efir vaqtining qariyb 90 foizi Kim Chen Ir asarlarining nashr etilishini tavsiflash hamda xorijiy mamlakatlarda turli o‘quv guruhlarini namoyish qilish, Shimoliy Koreya jamoatchiligini tashqi dunyoning mamlakat haqidagi tasavvurlari to‘g‘risida noto‘g‘ri yo‘naltirish uchun sarflangan tashviqotga sarflanadi[13]. 2001-yil avgust oyida Kim Chen Ir Rossiyaga tashrif buyurganida, KXDR rasmiy matbuoti ruslar Kim Chen Irning „yomg‘irni to‘xtatib, quyosh chiqishi“ qobiliyatini hurmat qilib, bu uchrashuvdan „hayratga tushganini“ xabar qilgan[14].

Xalqaro va ichki qamrov

tahrir
 
Pxenyan teleminorasi

Ommaviy axborot vositalari qarama-qarshi ichki va xalqaro kun tartibini targʻib qilish uchun ishlatiladi. Kim Ir Sen Shimoliy Koreyaga taʼsir oʻtkazish hamda tashqi dunyoni chalkashtirib yuborish qudratini tan olgani aytilgan.[14] Koʻpincha, yangiliklar xalqaro hamjamiyatga eʼlon qilinadi va Shimoliy Koreyaning mahalliy aholisidan yashiriladi va boshqa yangiliklar faqatgina mamlakat ichida chiqariladi, lekin xalqaro miqyosda emas[15].

KXDR ommaviy axborot vositalarida baʼzi xalqaro yangiliklar yoritilsa-da, koʻp narsa eʼtiborga olinmaydi[16], juda qisqa tilga olinadi yoki voqeadan bir necha kun oʻtib eʼlon qilinadi, xuddi 2004-yilda Ryongchon falokatida boʻlgani singari[17]. Hisobotlar ham juda sirli. Ommaviy axborot vositalari hukumat tomonidan olib borilayotgan ish haqi hamda oziq-ovqat narxini oshirish kabi iqtisodiy islohotlar haqida xabar bermaslik[18], 1980-yildagi birinchi partiya lavozimiga qadar[19] va raketalar uchirilishigacha Kim Chen Irni kamdan-kam tilga olish orqali ichki masalalarda sukut saqladi[20]. Maʼlumot tarqatish boʻyicha cheklovlar nafaqat tinch aholiga, balki reytingga qarab Shimoliy Koreya rasmiylarining oʻziga ham tegishli hisoblanadi[21].

 
Pxenyandagi ommaviy gazeta oʻqish stendi

Shimoliy Koreyada Pxenyanda chop etiladigan 12 ta asosiy gazeta hamda 20 ta yirik davriy nashr mavjud[22]. Poytaxt ko‘chalarida xorij gazetalar sotilmaydi[23]. Har yili Shimoliy Koreya matbuoti birgalikda yangi yil tahririyatini nashr etadi hamda KCNA tomonidan efirga uzatiladi, bu muntazam ravishda xalqaro axborot vositalarining eʼtiborini tortib kelmoqda[24][25][26][27].

Jumladan,Gazetalar

  • Rodong Sinmun (Mehnat kuni) — (WPK Markaziy Qoʻmitasi)
  • Joson Inmingun (Koreya xalq armiyasi kundalik)
  • Minju Choson (Demokratik Koreya) — hukumat organi
  • Rodongja Sinmun (Ishchilar gazetasi)
  • Pyongyang Times (ingliz tilida;poytaxtda nashr etiladi)[23]

Shimoliy Koreyadagi bir nechta gazeta jurnalistlari Shimoliy Koreya ichidagi voqealar haqida yashirincha xabar berish uchun Xitoyda yashirincha oʻqitilgan. 2007-yil noyabr oyida Shimoliy Koreya va qoʻshni mamlakatlarda yashirin ravishda tarqatiladigan Rimjingang jurnalining birinchi nashri boʻldi. Jurnal mamlakatdagi iqtisodiy, siyosiy vaziyatni yoritadi. Jurnalistlar, shu bilan birga, Janubiy Koreya hamdaYaponiya ommaviy axborot vositalariga ommaviy qatl tasvirlarini taqdim etishdi.

Televizion va radio

tahrir

Televizion eshittirishni Koreya markaziy radioeshittirish qoʻmitasi boshqaradi (2009-yilgacha KXDR Radio va televideniye qoʻmitasi deb ataladi). Shimoliy Koreyadagi radio va televizorlar Shimoliy Koreya stantsiyalariga oldindan sozlangan va tekshirilishi va politsiyada roʻyxatdan oʻtkazilishi kerak, biroq baʼzi Shimoliy Koreyada xorijiy stantsiyalarni qabul qila oladigan Xitoy radiolari mavjud[9]. Xorijiy eshittirishlarni sozlash taʼqiqlanadi. Toʻrtta yirik telekanal mavjud: Koreya markaziy televideniesi, Ryongnamsan TV [ko] (sobiq Korean Educational and Cultural Network [ko]), Kaesong Televizioni (Janubiy Koreyani nishonga olgan) va Sport Television [zh] (2015-yil 15-avgustdan)[28][29]. Davlat televideniyesi har doim kechki 17:00 gacha kechki yangiliklar efiridan uzilib qolgan, dam olish kunlari, ertalab soat 6:00 da boshlanadigan va favqulodda vaziyatlarda, jonli voqealar va milliy bayramlar[30]. 2016-yil avgust oyida Shimoliy Koreya Manbang („hamma joyda“ yoki „har bir yo‘nalish“ degan maʼnoni anglatadi) deb nomlanadigan, jonli teleko‘rsatuvlar (jumladan, Mansudae Television taʼlim stansiyasi)[31][32] orqali uzatiladigan eng yuqori darajadagi oqim xizmatini taqdim etdi. Internet orqali video talab va gazeta maqolalari (Rodong Sinmun davlat gazetasidan)[33][31][34]. KCTV bu xizmatni „radio shovqinlardan dam olish“ deb taʼriflagan[35].

Shimoliy Koreya yangiliklari oʻzining shou-manzarasi bilan ham mashhur. 1974-yildan--2012-yilgacha KCTV telekanalining bosh yangiliklar oʻquvchisi Ri Chun Xi mamlakat rahbarlarini maqtashda qoʻllagan ikkilanuvchan va joʻshqin ohangi hamda rejimga dushman deb hisoblangan mamlakatlarni qoralashda qoʻllagan nafratli ohangi bilan mashhur edi. Janubiy Koreyaga koʻchib oʻtgan baʼzi Shimoliy Koreya jurnalistlari Janubiy Koreyaning koʻproq suhbatdosh eshittirish uslubi bilan birga ziddiyatlarni qayd etdilar[36].

 
Pxenyanda ochiq osmon ostidagi televizor

Barcha radioeshittirish vositalari qaysidir maʼnoda rejimning Juche kabi mafkura va pozitsiyalarini targʻib qiladi va muntazam ravishda Janubiy Koreya, Yaponiya, Xitoy, Isroil, AQSh va boshqa davlatlarning harakatlarini qoralaydi. Soʻnggi yillarda ommaviy axborot vositalari Birlashgan Millatlar Tashkilotini va uning mamlakat yadroviy dastulariga qarshi pozitsiyasini qoralab keladi. Ommaviy axborot vositalari odatda reklamasiz, ammo mahalliy brendlarning baʼzi reklamalari Mansudae Televizionida boʻladi[32].

Mamlakatdagi iqtisodiy sharoit hamda qisqa eshittirish kuni tufayli radio eng keng tarqalgan vosita hisoblanadi. 2006-yilda ertalab 16 AM, 14 FM va 11 qisqa toʻlqinli radioeshittirish stantsiyalari mavjud boʻlgan. Asosiy radiostansiyalar:Pxenyan FM stansiyasi,Koreya Ovozi va Koreya markaziy radioeshittirish stansiyasi . Shuningdek, „Propaganda Radio“ deb nomlangan qora targʻibot stantsiyasi ham mavjud, – u Janubiy Koreyadan eshittiriladi[37]. Shimoliy Koreyaga moʻljallangan baʼzi xorijiy radiostansiyalar koʻpincha tiqilib qoladi, ammo bu farq qilishi mumkin. Rasmiylar bunday xorijiy ommaviy axborot vositalarini „rejim dushmani“ deb atashar ekan[9].

Baʼzi siyosiy ahamiyatga ega materiallar faqat simli radio ulanishlar orqali mavjud[38]. Tizim, ehtimol, Sovet Ittifoqidan import qilingan infratuzilma bilan qurilgan boʻlib, u radiotochka (ingliz tilida „radio rozetka“) deb nomlanuvchi shunga oʻxshash tizimni boshqargan. Kabel radio uzatmalari Shimoliy Koreyaliklar tomonidan „Uchinchi eshittirish“ yoki „Uchinchi tarmoq“ deb nomlanadi[39]. Maʼlum qilinishicha, uchinchi tarmoq 198- yilda qurib bitkazilgan. Kim Chen In „simli eshittirish“ni yaxshilash niyatini bildirganidan soʻng uchinchi tarmoq yangi turar-joy binolariga oʻrnatildi, garchi 90-yillarda metalllom uchun tarqatish kabellari talon-toroj qilingan boʻlsa ham[40]. Sovet simli radiotizimiga oʻxshab, radiopriyomniklar texnologik jihatdan oddiy ishlar boʻlib, ular ichida karnay hamda ovoz balandligini boshqarish bobi bilan bir qatorda bir nechta elektron komponentlar mavjud, ularda „oʻchirish“ tugmasi yoʻq, ammo ularni elektr tarmogʻidan uzib qoʻyish mumkin[41].

Internet

tahrir

Shimoliy Koreyada internetga kirish-- Pxenyandagi xorijiy sayyohlar uchun moʻljallangan internet-kafelar yoki mehmonxonalar bilan cheklangan va Shimoliy Koreyaliklar uchun xalqaro biznes kabi muhim foydalanuvchilar uchun cheklangan. Shimoliy Koreyaning deyarli barcha internet-trafiklari Xitoy orqali oʻtadi.[42][43]. Shimoliy Koreyaning umumiy aholisi Internetga kirish imkoniga ega emas, biroq ular hukumat tomonidan oʻrnatilgan Kwangmyong intranetidan foydalanishlari mumkin. Shimoliy Koreyaning oʻzi internetdan cheklangan boʻlib, ularning milliy .kp domenida bir nechta saytlar mavjud. Shimoliy Koreyada qoʻllaniladigan Mosquito Net filtrlash modeli xorijiy sarmoyalarni jalb qilishga harakat qiladi, filtr esa bir vaqtning oʻzida xorijiy gʻoyalarni bloklaydi.[44]

Xorijiy ommaviy axborot vositalariga kirish

tahrir

Oʻta qattiq qoidalar va shafqatsiz jazolarga qaramay, Shimoliy Koreyaliklar, ayniqsa, elita fuqarolari, hukumat tomonidan ruxsat etilgan, davlat tomonidan nazorat qilinadigan ommaviy axborot vositalaridan tashqari yangiliklar va boshqa ommaviy axborot vositalaridan foydalanish imkoniyatini oshirmoqda. Internetga kirish qattiq nazorat ostida boʻlsa-da, radio, DVD va USB drayvlar keng tarqalgan ommaviy axborot vositalari, chegara hududlarida esa televizordir.[45][46] Jazolar ommaviy axborot vositalarining manbasiga qarab oʻzgaradi. Janubiy Koreya ommaviy axborot vositalari bilan aloqada boʻlish Xitoy ommaviy axborot vositalariga kirishdan koʻra qattiqroq jazolanishi mumkin.[47] Taxminlarga koʻra,Shimoliy koreyaliklarning 92 foizi kamida oyiga 1 marta xorijiy ommaviy axborot vositalariga kirishadi.[48]

Manbalar

tahrir
  1. ↑ [1]. Johns Hopkins University.
  2. ↑ 2,0 2,1 „RSF“. RSF: Reporters Without Borders. Qaraldi: 2020-yil 7-may.
  3. ↑ Ford; Kwon, 2008, p. 90.
  4. ↑ „, of assembly, demonstration and association. The State shall guarantee conditions for the free activity of democratic political parties and social organizations.“. 2009-yil 15-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan.
  5. ↑ Savada (1994)
  6. ↑ Lister, Richard. „Life in Pyongyang“. BBC News (2000-yil 28-oktyabr).
  7. ↑ Chong (1995), p. 228.
  8. ↑ 8,0 8,1 N Korea wages war on long hair. BBC News. January 8, 2005
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Liston-Smith, Ian (October 10, 2006). Meagre media for North Korea. BBC News.
  10. ↑ North Korean media drop Kim Jong Il’s glorifying title. AsiaNews / AP. November 18, 2004
  11. ↑ Shinn (1982).
  12. ↑ Alastair Gale. „Kim Jong Il Has Died“. The Wall Street Journal Asia (2011-yil 18-dekabr). Qaraldi: 2011-yil 19-dekabr.
  13. ↑ Hunter (1999), p. 22.
  14. ↑ 14,0 14,1 Quick (2003), p. 687.
  15. ↑ Oh; Hassig (2000), p. xv.
  16. ↑ "North Korean media remains silent on US attacks". Yonhap. September 12, 2001
  17. ↑ Mysteries surround N Korea blast. Taipei Times. April 30, 2004
  18. ↑ North Korean media silent on economic reforms. Asia Africa Intelligence Wire. August 8, 2002.
  19. ↑ Clippinger (1981).
  20. ↑ N Korea missiles could strike South[sayt ishlamaydi]. The Times (South Africa). July 6, 2009.
  21. ↑ Hassig et al. (2004).
  22. ↑ Pervis (2007), p. 22.
  23. ↑ 23,0 23,1 Marshall Cavendish Corporation; Macdonald; Stacey; Steele (2004), p. 341.
  24. ↑ Oh; Hassig (2000), p. 90.
  25. ↑ "Chinese agency reports on North Korean New Year editorial." Asia Africa Intelligence Wire. January 1, 2004
  26. ↑ North Korea urges unity behind Kim. Al Jazeera. January 1, 2009
  27. ↑ North Korea message is mild on US. BBC News Online. January 1, 2009
  28. ↑ 朝鲜终于有了体育台
  29. ↑ Sung, Jeong Jae. „Revamp of North Korean Broadcasting System Revealed“. Daily NK (2010-yil 7-yanvar).
  30. ↑ Foster, Peter (April 9, 2009). North Korea: Kim Jong-il celebrates re-election as diplomatic deadlock drags. The Daily Telegraph.
  31. ↑ 31,0 31,1 Williams, Martyn. „Manbang IPTV Service in Depth“. 38 North. The Henry L. Stimson Center (2019-yil 22-fevral). Qaraldi: 2019-yil 6-mart.
  32. ↑ 32,0 32,1 Andray Abrahamian. „Rise in advertising as North Korea embraces nascent consumerism“. The Guardian (2016-yil 17-iyun). Qaraldi: 2016-yil 18-iyun.
  33. ↑ „Netflix style video-on-demand comes to North Korea, state TV shows“. North Korea News (2016-yil 18-avgust). Qaraldi: 2016-yil 21-avgust.
  34. ↑ Nunez. „North Korea's Netflix Knockoff Will Stream On-Demand Propaganda“ (en-US). Qaraldi: 2016-yil 21-avgust.
  35. ↑ „North Korea's 'Manbang' is a state-approved streaming service“. Engadget. Qaraldi: 2016-yil 21-avgust.
  36. ↑ The Voice of North Korea. The World, 2009-12-08.
  37. ↑ Kwang-im, Kim (August 8, 2001). NK Actively Reporting on Media Reform in South (Wayback Machine saytida 2006-11-02 sanasida arxivlangan). The Chosun Ilbo.
  38. ↑ „North Korea's tightly controlled media“. BBC News (2011-yil 19-dekabr).
  39. ↑ Park In Ho. „North Korea Criticizes the US during the New York Philharmonic Performance“. Daily NK (2008-yil 28-fevral).
  40. ↑ „New Life for the Third Network | 38 North: Informed Analysis of North Korea“ (en). 38 North (2021-yil 11-fevral). Qaraldi: 2021-yil 24-mart.
  41. ↑ „The North Korean radio you can never turn off: fact or fiction? | NK News“ (en-US). NK News — North Korea News (2019-yil 7-iyun). Qaraldi: 2021-yil 24-mart.
  42. ↑ Pagliery, Jose (December 22, 2014). „A peek into North Koreaʼs Internet“. CNN. Retrieved December 23, 2014.
  43. ↑ Zeller, Jr., Tom (October 23, 2006). Link by Link; The Internet Black Hole That Is North Korea. The New York Times.
  44. ↑ Resistance, Liberation Technology and Human Rights in the Digital Age, Giovanni Ziccardi, Springer Netherlands, 2013 p. 301, ISBN 978-94-007-5275-7
  45. ↑ „Illicit access to foreign media is changing North Koreans' worldview, study says“. The Washington Post. Associated Press (2012-yil 10-may). 2018-yil 25-dekabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2012-yil 10-may.
  46. ↑ Nat Kretchun, Jane Kim. „A Quiet Opening: North Koreans in a Changing Media Environment“. InterMedia (2012-yil 10-may). — „The primary focus of the study was on the ability of North Koreans to access outside information from foreign sources through a variety of media, communication technologies and personal sources. The relationship between information exposure on North Koreans' perceptions of the outside world and their own country was also analyzed.“. 2012-yil 12-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2012-yil 10-may.
  47. ↑ Ro. „BTS and EXO: The soft power roots of K-pop“ (en). www.bbc.com. Qaraldi: 2020-yil 10-mart.
  48. ↑ Lee. „The Korean Wave : A pull factor for North Korean migration“ (en). South Korean Popular Culture and North Korea (2019-yil 17-yanvar). DOI:10.4324/9781351104128-6. Qaraldi: 2020-yil 10-mart.

Havolalar

tahrir 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Shimoliy_Koreyadagi_ommaviy_axborot_vositalari&oldid=4576154" dan olindi