Sulaymon ibn al-Mansur (arabcha: سليمان بن المنصور; Sulaymon ibn Abu Jaʼfar nomi bilan tanilgan) – Abbosiy shahzoda. Jiyani xalifa Horun ar-Rashid davrida (h. 786–809) Basra, al-Jazira va Suriya viloyatlarining noibi lavozimida ishlagan. Shuningdek, ar-Rashidning oʻgʻli va vorisi al-Amin qoʻl ostida ham Suriyada xizmat qilgan.

Hayoti

tahrir

Sulaymon Abbosiylar xalifasi al-Mansur (h. 754–775) (kunyasi Abu Jaʼfar) va xotini Fotima bintu Muhammad at-Taymiyning oʻgʻli edi. Fotima Iso ibn Talha at-Taymiyning nabirasi boʻlib, Iso esa Islom paygʻambari Muhammadning yetakchi sahobalaridan biri – Talha ibn Ubaydalloh boʻlgan[1]. Sulaymonning qizi Abbosa Sulaymonning ukasi xalifa al-Mahdiyning (h. 775–785) oʻgʻli boʻlgan xalifa Horun ar-Rashidning xotini edi[1]. Al-Mahdiyning boshqa oʻgʻli va toʻgʻridan-toʻgʻri vorisi xalifa al-Hodiy (h. 785–786) davrida Sulaymon Makkaga Haj ziyoratiga boshchilik qilgan[2]. Ar-Rashid davrida Sulaymon 793-yilda yana hajga rahbarlik qilgan[2], Basra, al-Jazira va Suriyada xalifaning noibi boʻlib xizmat qilgan{[1].

Adabiyotlar

tahrir

Manbalar

tahrir
  1. 1,0 1,1 1,2 Madelung, Wilferd (2000). "Abūʾl ʿAmayṭar the Sufyānī". Jerusalem Studies in Arabic and Islam 24: 327–343. https://books.google.com/books?id=AI5tAAAAMAAJ. 
  2. 2,0 2,1 Bosworth 1989.