Gerhard Benkowitz (1923-yil 2-iyun — 1955-yil 29-iyun) — maktab oʻqituvchisi va Germaniya Demokratik Respublikasining bir partiyali diktaturasiga qarshi qarshilik faoli edi[1]. U KgU („Gʻayriinsoniylikka qarshi kurash guruhi“) aʼzosi edi va 1950-yillarning birinchi yarmida mamlakatni qamrab olgan shou sinovlari epidemiyasi qurboni boʻldi. U 1955-yil iyun oyida qatl etilgan[2].

Gerhard Benkowitz
Tavalludi 2-iyun 1923-yil
Sudzhensk, Anzhero-Sudzhensk, Sovet Ittifoqi
Vafoti 29-iyun 1955-yil(1955-06-29)
(32 yoshda)
Münchner Platz qamoqxonasi, Dresden, Sharqiy Germaniya
Fuqaroligi Germaniya

Hayoti

tahrir

Oilasi

tahrir

Gerhard Benkowitzning otasi Birinchi jahon urushida ixtiyoriy ravishda xizmat qilish uchun Turingiyadagi Apolda armiyasi ofitseri edi. Biroq, u 1915-yilda ruslar tomonidan asirga olingan va ular tomonidan harbiy asir sifatida ushlab turilgan. Urush 1918-yilda tugadi va Germaniyadan kelgan armiya zobiti XVIII asrda Buyuk Ketrin davrida bu hududda yashagan nemislarning etnik nemis avlodiga uylandi. Gerhard tugʻilganda, er-xotin hali ham Rossiyada edi, ammo keyingi yil ular Germaniyaga qaytishga muvaffaq boʻlishdi, u yerda oila Veymarda joylashdi[3].

Urush 1939-yil sentyabr oyida Germaniya va Sovet Ittifoqining Polshaga kelishilgan holda bostirib kirishi bilan qayta boshlandi. Benkovitz hali maktabda edi, lekin 1941-yilda u maktabning yakuniy imtihonlarini kechiktirdi va armiya ofitseri sifatida komissiyaga ariza berdi. Ikki yil oʻtgach, 1943-yil 12-iyulda u Kursk jangida tank-granadachilar polkida xizmat qilayotganda ogʻir yaralandi. Uzoq davom etgan tuzalishdan soʻng va umrining oxirigacha davom etadigan jiddiy oqsoqlik bilan 1944-yilda Jena shahrida bir muddat tibbiyotda oʻqidi[2].

Rus tili oʻqituvchisi

tahrir
 
Gerhard Benkowitzning rafiqasi Erika ham mahalliy Pestalozzi maktabida oʻqituvchi boʻlib ishlagan

1949-yil oktyabr oyida Germaniyaning sovet ishgʻol zonasi Germaniya Demokratik Respublikasi sifatida qayta tashkil etildi. Sovetlarning yangi davlatga homiyligi hokimiyat lavozimlarida boʻlgan koʻplab sovet harbiy va maʼmuriy xodimlari tomonidan namoyon boʻlishda davom etdi va maktablarda rus tili oʻqituvchilarining mos ravishda yetishmasligi mavjud edi. 1949-yilda Benkowitz Veymarda Yoshlarni rivojlantirish boʻyicha yetakchi boʻldi va u ixtisoslashgan maktabda rus tili kursini ham oʻtadi: 1950-yilda u yaqin atrofdagi Buttshtadtda rus tilidan dars beruvchi ishga kirdi. U 1951-yilda Veymardagi Karl Marks maktabiga oʻtdi va 1954-yilda Pestalozzi maktabida bosh oʻqituvchining oʻrinbosari boʻldi.

Gerhard Benkowitzning rafiqasi Erika ham mahalliy Pestalozzi maktabida oʻqituvchi boʻlib ishlagan[4]. U u bilan birga hibsga olingan va 20-iyul kuni Erfurt sudi tomonidan oʻn ikki yillik qamoq jazosiga hukm qilingan. Sudning taʼkidlashicha, u eriga toʻplashda yordam bergani haqidagi hikoyalar va xabarlar josuslik maqsadlarida ishlatilgan deb taxmin qilishi kerak edi[5]. Shunga qaramay, u tajribadan omon qoldi va 2008-yilgacha yashadi[4].


Manbalar

tahrir
  1. Gerhard Finn. Unrecht überwinden – SED-Diktatur und Widerstand: 38 Aktuelle Fragen der Politik. Konrad Adenauer Foundation, 1996 — 23 et seq-bet. ISBN 3-931-575-17-9. Qaraldi: 19 iyul, 2022. 
  2. 2,0 2,1 Ilko-Sascha Kowalczuk. „Benkowitz, Gerhard * 2.6.1923, † 29.6.1955 Widerstandskämpfer, Schauprozeßopfer“ (olmoncha). Bundesstiftung zur Aufarbeitung der SED-Diktatur: Biographische Datenbanken. Qaraldi: 19 iyul, 2022.
  3. ; Karl Wilhelm Fricke (editor)Gerhard Benkowitz. Verlag C. H.Beck oHG, 1-oktabr 2002-yil — 311-bet. ISBN 978-3406476198. Qaraldi: 19 iyul, 2022. 
  4. 4,0 4,1 „Frau Adeline Luise Lydia Erika Benkowitz geb. Heise“ (2008-yil dekabr). Qaraldi: 19 iyul, 2022.
  5. Petra Weber: Justiz und Diktatur. Justizverwaltung und politische Strafjustiz in Thüringen 1945-1961. (= Quellen und Darstellungen zur Zeitgeschichte 46), München, Oldenbourg 2000, p. 451.