Neyrotexnologiya

Neyrotexnologiya asab tizimi bilan interfeysga ega boʻlgan har qanday usul yoki elektron qurilmani oʻz ichiga oladi, bu orqali neyron faolligini kuzatish yoki modifikatsiya qilish mumkin.

Neyrotexnologiyalar uchun umumiy dizayn maqsadlari quyidagilardan iborat: neyron faoliyatini oʻqish orqali tashqi qurilmalarni, masalan, neyroprotezlarni boshqarish, neyrologik kasalliklardan taʼsirlangan funksiyalarni tiklash yoki normallashtirish uchun neyron faoliyatini oʻzgartirish, yoki kognitiv qobiliyatlarni oshirish. Terapevtik yoki tijorat foydalanishlaridan tashqari, neyrotexnologiyalar fundamental neyrologiya bilimlarini rivojlantirish uchun kuchli tadqiqot vositalarini ham tashkil etadi.

Baʼzi neyrotexnologiyalar misollariga chuqur miya stimulyatsiyasi, optogenetika va fotofarmakologiyaga asoslangan fotostimulyatsiya, transkranial magnit stimulyatsiya, transkranial elektr stimulyatsiya va miyadan-kompyuter interfeyslari, masalan, koklear implantlar va retinal implantlar kiradi.

Tarixi

Neyrotexnologiya sohasining rivojlanishi deyarli yarim asrni tashkil etsa-da, u faqat soʻnggi yigirma yil ichida yetuklik darajasiga yetdi. Miya tasvirlash usullarining paydo boʻlishi sohani inqilobiy ravishda oʻzgartirdi, tadqiqotchilarga tajribalar davomida miya faoliyatini toʻgʻridan-toʻgʻri kuzatish imkonini berdi. Neyrotexnologiyadan foydalanish farmatsevtika sohalarida, masalan, depressiya, uyqusizlik, ADHD yoki antineyrotik dorilar, shuningdek, saraton skanerlash, insult reabilitatsiyasi kabi amaliyotlarda mavjud.

Soha ichida koʻpchilik miya faoliyatini boshqarish va uning hayot tarziga va shaxsiyatga taʼsirini kuchaytirishga intilmoqda. Odatda, bunday texnologiyalarni amalga oshirishga harakat qilayotgan dasturlar mavjud. Masalan, „BrainAge“ oʻyinlari va „Fast ForWord“ kabi dasturlar, miya funksiyasini yaxshilashni maqsad qilgan neurotexnologiyalardir.

Hozirgi kunda zamonaviy ilm-fan miyaning deyarli barcha jihatlarini tasvirlash va uning funktsiyalarini maʼlum darajada boshqarish imkoniyatiga ega. Bu depressiyani, ortiqcha faoliyatni, uyqusizlikni va boshqa koʻplab holatlarni boshqarishga yordam berishi mumkin. Terapevtik jihatdan, u insultga chalingan bemorlarning motor koordinatsiyasini yaxshilash, miya funksiyasini yaxshilash, epileptik epizodlarni kamaytirish (epilepsiya haqida qarang), degenerativ motor kasalliklari (Parker son kasalligi, Xantington kasalligi, ALS) boʻlgan bemorlarga yordam berishi va hatto fantom ogʻriq sezgilarini engillashtirishga yordam berishi mumkin. Ushbu sohadagi yutuqlar neyrologik muammolarga ega bemorlar uchun koʻplab yangi yaxshilanishlar va reabilitatsiya usullarini vaʼda qilmoqda. Neyrotexnologiya inqilobi 2007 yilda boshlangan „Aqlning oʻn yilligi“ tashabbusini keltirib chiqardi. Bu shuningdek, ong va his-tuygʻularning miyadan qanday paydo boʻlishi mexanizmlarini ochib berish imkoniyatini ham taqdim etadi.

Turlari

Chuqur miya stimulyatsiyasi

Chuqur miya stimulyatsiyasi hozirda harakat buzilishlari boʻlgan bemorlarda hayot sifatini yaxshilash uchun qoʻllaniladi. Bu usul bemorlardagi simptomlarni kamaytirishga yordam beradi, ularni kundalik faoliyatlarini yaxshilashga imkon yaratadi. DBS, asosan, Parkinson kasalligi, tremorlar va boshqa harakat buzilishlari bilan bogʻliq holatlarda qoʻllanadi.

Transkranial ultratovush stimulyatsiyasi

Transkranial ultratovush stimulyatsiyasi (TUS) – bu miyadagi neyron faoliyatini modulyatsiya qilish uchun ultratovushdan foydalanadigan texnika. Bu yangi paydo boʻlayotgan usul boʻlib, turli neyrologik kasalliklarda terapevtik imkoniyatlarni namoyish etmoqda.

Transkranial magnit stimulyatsiya

Transkranial magnit stimulyatsiya (TMS) – bu miyaga magnit maydonlar yordamida taʼsir koʻrsatish usuli boʻlib, miya ichidagi aniq joylardagi elektr faoliyatini boshqarishga moʻljallangan. Ushbu tadqiqot sohasiga hozirda katta eʼtibor qaratilmoqda, chunki bu texnologiyani yaxshiroq tushunishdan kutilayotgan foydalar mavjud. Transkranial magnit yordamida miya ichidagi zarrachalarning harakati dori preparatlarini maqsadli yetkazish va yetkazib berishda vaʼda bermoqda, chunki tadqiqotlar bu usulning miya fiziologiyasiga taʼsiri invaziv emasligini koʻrsatgan.

Transkranial toʻgʻri oqim stimulyatsiyasi

Transkranial toʻgʻri oqim stimulyatsiyasi (tDCS) – bu neyrostimulyatsiya shakli boʻlib, bosh terisiga joylashtirilgan elektrodlar orqali doimiy, past kuchlanishli oqimni yuboradi. tDCS taʼsirlarining mexanizmlari hali ham toʻliq tushunilmagan, ammo yaqinda neyrotexnologiyalar sohasidagi yutuqlar tDCS davomida miyaning elektr faoliyatini baholash imkoniyatini taqdim etmoqda, bu esa ushbu mexanizmlarni yaxshiroq tushunishga yordam berishi kutilmoqda.

Sogʻlom kattalarda tDCS ni qoʻllash boʻyicha olib borilgan tadqiqotlar shuni koʻrsatdiki, tDCS miyaning stimulyatsiya qilinayotgan hududiga qarab turli vazifalar boʻyicha kognitiv faoliyatni oshirishi mumkin. tDCS til va matematik qobiliyatlarni oshirishda, diqqatni saqlash, muammoni hal qilish, xotira, koordinatsiyani yaxshilash va depressiyani hamda surunkali charchoqni yengillashtirishda qoʻllangan.

Elektrofiziologiya

Elektroensefalografiya (EEG) – bu miyaning elektr faoliyatini invaziv boʻlmagan usulda oʻlchash metodidir. Bosh va bosh terisi atrofida bir nechta elektrodlar joylashtiriladi va elektr signalari oʻlchanadi. Klinikada EEG asosan epilepsiyani, shuningdek, miyadagi insult va oʻsmalarni oʻrganish uchun qoʻllaniladi. Elektrokortikografiya (ECoG) esa oʻxshash prinsipga asoslanadi, ammo bu usul miyaga elektrodlarni invaziv tarzda joylashtirishni talab qiladi, bu esa mahalliy maydon potentsiallarini yoki harakat potentsiallarini yanada sezgirroq oʻlchash imkonini beradi.

Magneoensefalografiya (MEG) – bu miyaning faoliyatini oʻlchashning yana bir usuli boʻlib, u miya ichidagi elektr oqimlaridan paydo boʻladigan magnit maydonlarni oʻlchaydi. EEG ga nisbatan MEG ning afzalligi shundaki, magnit maydonlar juda aniq joylashgan boʻlib, maʼlum hududlarning stimulyatsiyaga qanday javob berishini yoki bu hududlar ortiqcha faollashishini (masalan, epileptik tutqanoq paytida) yaxshiroq tushunishga yordam beradi.

EEG va MEG uchun potentsial foydalanish sohalari mavjud, masalan, travmadan keyin reabilitatsiya va yaxshilanishni kuzatish, shuningdek, epilepsiya yoki shaxsiyat buzilishlari boʻlgan bemorlardagi muayyan hududlarda neyron oʻtkazuvchanligini sinovdan oʻtkazish. EEG uyqu paytida miya holatini tushunishda asosiy rol oʻynagan. Real vaqtda EEG yolgʻonni aniqlashda qoʻllanilishi mumkin deb hisoblangan. Shu bilan birga, real vaqtda fMRI ogʻriq terapiyasida foydalanish uchun tadqiq qilinmoqda, bu usul odamlarning ogʻriqni qanday qabul qilishini oʻzgartirishga yordam beradi, agar ular ogʻriq paytida miyalarining qanday ishlayotganidan xabardor boʻlsalar. Bevosita va tushunarli javoblar berish orqali tadqiqotchilar surunkali ogʻriqdan azob chekayotgan bemorlarga ularning simptomlarini kamaytirishga yordam berishi mumkin.

Implantlar

Neyrotexnologik implantlar miya faoliyatini yozib olish va foydalanish orqali boshqa qurilmalarni boshqarish uchun ishlatilishi mumkin, bu esa foydalanuvchiga javob qaytaradi yoki yoʻqolgan biologik funksiyalarni oʻrnini bosadi. Klinikada eng keng tarqalgan neyro qurilmalar Parkinson kasalligi boʻlgan bemorlar uchun subthalamik yadrolarga joylashtiriladigan chuqur miya stimulyatorlari hisoblanadi.

Farmatsevtika

Farmatsevtika miyaning barqaror kimyosini saqlashda muhim rol oʻynaydi va keng jamoatchilik va tibbiyotda eng koʻp qoʻllaniladigan neyrotexnologiyadir. Sertralin, metilfenidat va zolpidem kabi dori vositalari miyada kimyoviy modulyatorlar sifatida faoliyat yuritadi va fiziologik sharoitlarda normal faoliyat koʻrsatolmaydigan koʻplab insonlarda normal faoliyatni taʼminlaydi. Farmatsevtika odatda alohida soha sifatida koʻrib chiqiladi va koʻp hollarda esga olinmaydi, ammo uning roli zamonaviy jamiyatda eng keng tarqalgan va taʼsirchan boʻlishi mumkin. Dori etkazib berish uchun magnit zarrachalarni maqsadli miya hududlariga yoʻnaltirish tadqiqotlarida yangi soha sifatida oʻrganilmoqda va bu jarayon hech qanday sezilarli zanjir shikastlanishiga olib kelmaydi.

Etik masalalar

Neyrotexnologiyalar boshqa inqilobiy innovatsiyalar kabi chuqur ijtimoiy va huquqiy oqibatlarga olib kelishi mumkin. Shu bois, ularning rivojlanishi va jamiyatga joriy etilishi bir qator etik savollarni tugʻdiradi.

Asosiy xavotirlar orasida shaxsiyatni, agentlikni, kognitiv erkinlikni va maxfiylikni saqlab qolish – bu neyurohuquqlar deb ataladi. Mutaxassislar bu inson tajribasining asosiy jihatlari neyrotexnologiyaning etik qoʻllanilishi orqali foyda koʻrishi mumkinligini tan olsalar-da, ular shuningdek, nojoʻya yoki ruxsatsiz foydalanishga qarshi himoya qilish uchun aniq tartibga solish mexanizmlarini oldindan ishlab chiqishning muhimligini taʼkidlaydilar.

Shaxsiyat

Shaxsiyat bu [[kontekst]da shaxsning davomiyligini, yaʼni jismoniy va ruhiy yaxlitlikni va vaqt oʻtishi bilan ularning saqlanishini anglatadi. Boshqacha aytganda, bu insonning oʻz-oʻzini ifodalash tarixi va oʻzini anglash kontseptsiyasidir.

Shaxsiyatni buzish neyrotexnologiyalarning umumiy maqsadi boʻlmasa-da, baʼzi usullar noxush oʻzgarishlarga olib kelishi mumkin. Misol uchun, chuqur miya stimulyatsiyasi Parkinson kasalligini davolashda keng qoʻllaniladi, ammo bu shaxsiyat kontseptsiyasiga taʼsir qiluvchi yon taʼsirlar keltirib chiqarishi mumkin, masalan, ovoz modulyatsiyasini yoʻqotish, impulsivlikning ortishi yoki oʻzidan ajralish hislari.

Neyroprotezlar va miya-kompyuter interfeyslari holatida, oʻzini anglashning oʻzgarishi qurilmani oʻziga xos bir qism sifatida qabul qilish yoki foydalanuvchining sezgi va kognitiv imkoniyatlarini kengaytirish koʻrinishida namoyon boʻlishi mumkin.

Shaxsiyatga taʼsir qiluvchi oʻzgarishlarning qaysi biri xavf tugʻdirishi kerakligini aniqlash qiyinligi, uning dinamik tabiatiga borib taqaladi. Shaxsning shaxsiyati va oʻzini anglash kontseptsiyasi vaqt oʻtishi bilan, hissiy rivojlanish va hayotiy tajribalar natijasida oʻzgarishi kutiladi. Shuning uchun qabul qilinadigan oʻzgarishlar bilan muammoli oʻzgarishlar oʻrtasida aniq chegarani belgilash qiyin.

Bu psixologik jarayonlarga taʼsir qilish uchun moʻljallangan neyrotexnologiyalar bilan ishlashda yanada murakkablashadi, masalan, depressiya yoki post-travmatik stress buzilishi (PTSD) simptomlarini kamaytirish uchun hissiy holatlarni modulyatsiya qilish. Hatto bemorning xotirasini tiklashga yordam berish, shaxsiyatni saqlashga yordam berishi kabilar, nozik bir savolni tugʻdiradi. Unutish ham insonning dunyo bilan aloqasini boshqarishda muhimdir, chunki bu qiyinchilik yoki sharmandalik esdaliklarini unutish va kelajakdagi faoliyatga eʼtibor qaratish imkoniyatini beradi. Xotira saqlash orqali shaxsiyatni oshirishga qaratilgan harakatlar, shunday qilib, kamroq ongli kognitiv jarayonni tasodifan zarar etkazish xavfini tugʻdiradi.

Kognitiv erkinlik

Kognitiv erkinlik shaxslarning oʻz mantiqiy jarayonlarini, fikrlashini va ongini, turli nevrotexnologiyalar va psixoaktiv moddalardan foydalanish orqali boshqarish huquqi sifatida taklif qilinadi. Ushbu tushuncha, shuningdek, bogʻliq qonunlarni isloh qilish va rivojlantirish uchun muhimdir.