Vladimir Maksimov (yozuvchi)

Vladimir Yemelyanovich Maksimov (asl ismi Lev Alekseyevich Samsonov; 1930-yil 27-noyabr, Moskvada tugʻilgan – 1995-yil 26-mart, Parijda vafot etgan) rus yozuvchisi, dramaturgi va publitsisti boʻlib, „Kontinent“ jurnalining muharriri edi. U dissident sifatida tanilgan. 1973-yildan boshlab Fransiya PEN klubi aʼzosi boʻlgan.

Vladimir Maksimov
Tavalludi	Лев Алексеевич Самсонов 1930-yil 27-noyabr
Vafoti	26-mart 1995
Ijod qilgan tillari	ruscha
Fuqaroligi	SSSR Fransiya
Faoliyat yillari	1951–1995-yillar

Biografiyasi

U Moskvada, Sokolnikidagi salitsil zavodining ishchisi Aleksey Mixaylovich Samsonovning oilasida dunyoga kelgan. Onasi Fedosya Savelevna kommunal xoʻjalik xodimasi edi. Qatʼiy trotskiychi boʻlgan Aleksey Samsonov 1939-yilgacha lagerlarda va surgunlarda yashagan. Urush boshlanishi bilanoq koʻngilli sifatida frontga ketib, tez orada halok boʻlgan. Maksimov (yoki Lyova Samsonov) maktab taʼtillarini sevimli bobosi, temiryo‘lchi Saveliy Anufriyevich Mixeyevning yonida, Tula viloyatining Uzlovaya shahrida oʻtkazardi. Moskvadagi 393-umumtaʼlim maktabining atigi toʻrt sinfini tugatgach, Maksimov uydan qochib ketadi. Uning aytishicha, bu oʻta qashshoq uy sharoiti va oʻqigan kitoblarining taʼsiri tufayli sodir boʻlgan. Oʻsha davrdagi sevimli yozuvchilari Maksim Gorkiy va Jek London edi. U bolalar qabulxonalari (Slavyansk, Kutaisi, Tbilisi, Ashxobod, Toshkent) va tarbiya muassasalarida (aynan shu joylarda) qisqa muddat boʻlib, koʻpincha ulardan muvaffaqiyatli qochishga erishardi. Shu bilan birga, qoʻlga tushmaslik uchun imkon boricha hujjatlarini oʻzgartirishga majbur boʻlardi. Aynan shu tarzda Lev Samsonov Vladimir Maksimovga aylanib qoldi.

1951-yilda ozod etilgandan soʻng, Kubanda yashab, u yerda birinchi marta gazetalarda oʻz asarlarini eʼlon qila boshlagan. „Pokolenie na chasax“ nomli sheʼrlar toʻplamini nashr ettirgan (Cherkessk, 1956-yil).

1992-1995-yillarda, muhojirlikda yashagan paytida, muntazam ravishda Rossiyaning „Pravda“ gazetasida katta publitsistik maqolalar bilan chiqib, ularning mazmunida B. N. Yelsinning islohotlarini tanqid qilar edi.