Lascaux
Lascaux (inglizcha: /læˈskoʊ/ la-SKOH[1], AQSh shuningdek /lɑːˈskoʊ/ lah-SKOH; fransuzcha: Grotte de Lascaux; [ɡʁɔt də lasko][2], „Lascaux gʻori“) ― Fransiya janubi-gʻarbi Dordogne departamenti Montignac qishlogʻi yaqinidagi gʻorlar tarmogʻi. 600 dan ortiq parietal devor rasmlari gʻorning ichki devorlari va shiftini qoplaydi. Rasmlar, birinchi navbatda, yirik hayvonlar, tipik mahalliy, zamonaviy faunani ifodalaydi, bu hududdagi topilmalar yuqori paleolitning qazilma qoldiqlariga mos keladi. Ular koʻp avlodlarning birgalikdagi saʼy-harakatlari va davomli munozaralar bilan shakllangan, rasmlarning yoshi taxminan 17 000 yil (ilk Magdaleniyaliklar davri) deb taxmin qilinadi[3][4][5]. Gʻordagi tarixdan oldingi sanʼatning ajoyibligi tufayli Lascaux 1979-yilda UNESCOning Butunjahon merosi roʻyxatiga „Vezer vodiysidagi tarixdan oldingi joylar va bezatilgan gʻorlar“ning elementi sifatida kiritilgan[6].
Dastlabki gʻorlar 1963-yildan beri odamlar uchun yopiq edi, chunki insonlarning taʼsiri tufayli gʻordagi rasmlarning ahvoli yomonlashgan, ammo hozirda bir nechta gʻor nusxalari mavjud.
Qayta kashf etilganidan beri tarixi
tahrir
1940-yil 12-sentabrda Lascaux g‘origa kirish eshigi 18 yoshli Marcel Ravidat tomonidan uning Robot ismli iti teshikka qulai ketganida topilgan. Ravidat uch do‘sti Jacques Marsal, Georges Agnel va Simon Coencas bilan u yerga qaytdi. Ular gʻorga 15 metr (49 ft)lik shaxta orqali kirishdi va yaqin atrofda Lascaux Manorda afsonaviy yashirin oʻtish joyi boʻlishi mumkinligiga ishonishdi[7][8][9]. O‘smirlar g‘or devorlari hayvonlar tasvirlari bilan qoplanganini aniqladilar[10]. Davomiylikni, kontekstni yoki oddiygina gʻorni ifodalovchi galereyalarga nom berildi. Bularga Hall of the Bulls, the Passageway, the Shaft, the Nave, the Apse va the Chamber of Felines kiradi. Ular 1940-yil 21-sentyabrda Abbe Henri Breuil bilan birga qaytib kelishdi; Breuil gʻorning koʻplab eskizlarini yasaydi, ularning baʼzilari bugungi kunda koʻplab rasmlarning haddan tashqari degradatsiyasi tufayli oʻquv materiali sifatida foydalanilmoqda. Breuilga Les Eyziesdagi Les eyzies (Tarixdan oldingi muzey) kuratori Denis Peyrony, Jean Bouyssonie va doktor Cheynier hamrohlik qildi.
Gʻor majmuasi 1948-yil 14-iyulda jamoatchilikka ochilgan va dastlabki arxeologik tadqiqotlar bir yil oʻtgach, Shaftga qaratilgan. 1955-yilga kelib, kuniga 1200 kishi tomonidan ishlab chiqarilgan karbonat angidrid, issiqlik, namlik va boshqa ifloslantiruvchi moddalar rasmlarga sezilarli darajada zarar yetkazdi. Havoning ahvoli yomonlashgani sababli, zamburugʻlar va likenlar devorlarga tobora koʻproq kirib bordi. Binobarin, 1963-yilda g‘or omma uchun yopildi, rasmlar asl holiga keltirildi va kundalik monitoring tizimi joriy etildi.
Gʻor qismlari
tahrir
Dastlabki gʻordagi tabiatni muhofaza qilish muammolari nusxalarni yaratishni yanada muhimroq qildi.
Lascaux II
tahrirLascaux II, Great Hall of the Bulls va Painted Gallery aniq nusxasi 1983-yildan boshlab gʻor yaqinida (taxminan 200 metr (660 ft) ga yaqin) namoyish etilishidan oldin asl nusxalarga zarar bermasdan, rasmlarning koʻlami va kompozitsiyasi haqidagi taassurotni ommaga taqdim etish uchun Parijdagi Grand Palaisda namoyish etilgan[11]. Lascaux parietal sanʼatining toʻliq assortimenti saytdan bir necha kilometr uzoqlikda joylashgan Le Parc du Thot tarixiy sanʼat markazida taqdim etilgan, u yerda muzlik faunasini ifodalovchi jonli hayvonlar ham mavjud[12].
Ushbu qism uchun rasmlar 19 ming yil oldin ishlatilgan deb hisoblangan temir oksidi, koʻmir va ocher kabi bir xil turdagi materiallar bilan koʻpaytirildi[13][14][15]. Yillar davomida Lascauxning boshqa faksimillari ham ishlab chiqarilgan.
Lascaux III
tahrirLascaux III gʻor sanʼatining beshta aniq reproduksiyasi (Nave va Shaft) boʻlib, ular 2012-yildan beri butun dunyo boʻylab sayohat qilib, Lascaux haqidagi bilimlarni asl nusxadan uzoqroqda boʻlishishga imkon beradi.
Lascaux IV
tahrirLascaux IV Xalqaro parietal sanʼat markazining (Centre International de l’Art Parietal) bir qismini tashkil etuvchi Lascaux gʻorining barcha boʻyalgan joylariNI yangi nusxasi hisoblanadi. 2016-yil dekabr oyidan boshlab raqamli texnologiyani displeyga birlashtirgan ushbu kattaroq va aniqroq nusxa Snøhetta tomonidan Montignacga qaragan tepalik ichida qurilgan yangi muzeyda taqdim etilgan[16][17].
Tasvirlari
tahrir
Gʻorda 6000 ga yaqin figura mavjud boʻlib, ularni uchta asosiy toifaga boʻlish mumkin: hayvonlar, inson figuralari va mavhum belgilar. Rasmlarda atrofdagi landshaft yoki oʻsha davrning oʻsimliklari tasvirlari mavjud emas[18]. Asosiy tasvirlarning aksariyati mineral pigmentlarning murakkab aralashmasidan qizil, sariq va qora ranglardan foydalangan holda devorlarni boʻyab chizilgan[19][20], shu bilan birga temir oksidi (oxra)[21] kabi temir birikmalari gematit va goetit[20][22], shuningdek, marganesni oʻz ichiga olgan pigmentlardan ham foydalanilgan[20][21]. Koʻmir ham ishlatilgan boʻlishi mumkin[21], lekin bir oz darajada koʻrinadi holos[19]. Baʼzi gʻor devorlarida ranglar boʻyash uchun qoʻllashdan koʻra, boʻyoq hosil qilinib[19], hayvon yogʻi, kalsiyga boy gʻor yer osti suvlarida yoki loyda pigment suspenziyasi sifatida qoʻllangan boʻlishi mumkin[22]. Boshqa joylarda, rangli aralashmani naycha orqali puflagan holda, pigmentlarni purkash amaliyoti qoʻllangan[22]. Tosh yuzasi yumshoqroq boʻlgan joylarda baʼzi dizaynlar toshga oʻyilgan. Koʻpgina tasvirlar juda zaif, boshqalari esa butunlay yomonlashgan.
Rasmlardan 900 dan ortiq hayvonlarni aniqlash mumkin, ulardan 605 tasi aniq identifikatsiya qilingan. Ushbu tasvirlardan 364 tasi otlar, 90 tasi kiyiklarning rasmlari. Shuningdek, qoramol va bizon tasvirlangan, ularning har biri tasvirlarning 4-5 % ni tashkil qiladi. Boshqa suratlar qatoriga yetti mushuk, qush, ayiq, karkidon va odam kiradi. Rassomlar uchun asosiy oziq-ovqat manbai bugʻular boʻlganiga qaramay, ularning tasvirlari yoʻq. Devorlarda geometrik tasvirlar ham topilgan.
Gʻorning eng mashhur qismi buqalar zali boʻlib, u yerda buqalar, otlar, aurochlar, kiyiklar va gʻordagi yagona ayiq tasvirlangan. Toʻrtta qora buqa yoki auroch bu yerda tasvirlangan 36 hayvonlar orasida asosiy figuralardir. Buqalardan biri 5.2 metr (17 ft) gʻor sanʼatida hozirgacha topilgan eng katta hayvon. Bundan tashqari, buqalar harakatdadek boʻlib koʻrinadi[23].
Nave nomli xonada topilgan „The Crossed Bison“ deb nomlangan rasm koʻpincha paleolit gʻor rassomlarining mahoratiga misol sifatida taqdim etiladi. Kesilgan orqa oyoqlar tomoshabinda bir oyogʻi boshqasiga qaraganda yaqinroq ekanligi haqidagi tasavvurni yaratadi. Sahnadagi bu vizual chuqurlik oʻsha davr uchun ayniqsa rivojlangan istiqbolning ibtidoiy shaklini namoyish etadi.
Adabiyotlar
tahrir- Dubowski, Mark. Discovery in the Cave (Children's early reader). New York, New York, USA: Random House, 2010. ISBN 978-0375858932.
- Curtis, Gregory. The Cave Painters: Probing the Mysteries of the World's First Artists. New York, New York, USA: Knopf, 2006. ISBN 1-4000-4348-4.
- Lewis-Williams, David. The Mind in the Cave: Consciousness and the Origins of Art. Thames and Hudson, 2004. ISBN 0-500-28465-2.
- Bataille, Georges. The Cradle of Humanity: Prehistoric Art and Culture. New York, New York: Zone Books, 2005. ISBN 1-890951-55-2.
- B. et G. Delluc, 2008: Dictionnaire de Lascaux, Sud Ouest, Bordeaux. Plus de 600 entrées et illustrations. Bibliographie (450 références). ISBN 978-2-87901-877-5ISBN 978-2-87901-877-5.
Manbalar
tahrir- ↑ „American English Dictionary: Definition of Lascaux“. Collins. Qaraldi: 2013-yil 18-avgust.
- ↑ „English Dictionary: Definition of Lascaux“. Collins. Qaraldi: 2013-yil 18-avgust.
- ↑ „Lascaux Cave Paintings: Layout, Meaning, Photographs - Dating - Chronological questions about the age of Lascaux's cave paintings, over what period they were created, and the identity of the oldest art in the complex, are still being debated...“. Visual arts cork com. Qaraldi: 2016-yil 28-dekabr.
- ↑ „Ice Age star map discovered - thought to date back 16,500 years“. BBC (2000-yil 9-avgust). Qaraldi: 2016-yil 27-dekabr.
- ↑ „Lascaux, France. These paintings are estimated to be around 17,300 years old.“. Ancient-wisdom. Qaraldi: 2016-yil 27-dekabr.
- ↑ „Prehistoric Sites and Decorated Caves of the Vézère Valley“. UNESCO World Heritage Centre. Qaraldi: 2012-yil 30-dekabr.
- ↑ „Lascaux Cave“. World History Encyclopedia. Qaraldi: 2018-yil 21-dekabr.
- ↑ „Discovery of the Lascaux Cave Paintings | History Today“. www.historytoday.com. Qaraldi: 2018-yil 21-dekabr.
- ↑ „Lascaux's prehistoric cave of wonders discovered by a dog“ (en). www.dailytelegraph.com.au (2015-yil 10-sentyabr). Qaraldi: 2018-yil 21-dekabr.
- ↑ Thomas Jr., Robert McG.. „Marcel Ravidat is Dead at 72; Found Lascaux Paintings“. The New York Times (1995-yil 31-mart). Qaraldi: 2012-yil 30-dekabr.
- ↑ Bahn, Paul G.. Cave Art: A Guide to the Decorated Ice Age Caves of Europe. London: Frances Lincoln, 2007 — 81–85-bet. ISBN 978-0711226555.
- ↑ le retour des loups „préhistoriques“
- ↑ Quotations. „The Beautiful and Famous Lascaux Cave“. ThoughtCo. Qaraldi: 2018-yil 21-dekabr.
- ↑ „Lectures on the Ice-Age Painted Caves of Southwestern France“.
- ↑ Ferrier, Catherine; Debard, Évelyne; Kervazo, Bertrand; Brodard, Aurélie; Guibert, Pierre; Baffier, Dominique; Feruglio, Valérie; Gély, Bernard et al. (28 December 2014). "Heated walls of the cave Chauvet-Pont d'Arc (Ardèche, France): characterization and chronology" (en). PALEO. Revue d'archéologie préhistorique (25): 59–78. ISSN 1145-3370. http://journals.openedition.org/paleo/3009.
- ↑ Lascaux IV International Centre for Cave Art, official website.
- ↑ Lascaux IV: The International Centre for Cave Art, Snøhetta projects, website snohetta.com.
- ↑ Nechvatal, Joseph. Immersion into Noise. Ann Arbor: Open Humanities Press, 2011 — 74–76-bet. ISBN 978-1-60785-241-4. Qaraldi: 2012-yil 30-dekabr. (Wayback Machine saytida 2015-11-17 sanasida arxivlangan)
- ↑ 19,0 19,1 19,2 Dickson, D. Bruce. The Dawn of Belief: Religion in the Upper Paleolithic of Southwestern Europe, 1992. ISBN 9780816513369.
- ↑ 20,0 20,1 20,2 Chalmin E, Farges F, Vignaud C, et al. Discovery of Unusual Minerals in Paleolithic Black Pigments from Lascaux (France) and Ekain (Spain).
- ↑ 21,0 21,1 21,2 Rapp, George R.. Archaeomineralogy, 2013. ISBN 9783662050057.
- ↑ 22,0 22,1 22,2 „Lascaux Cave Paintings: Layout, Meaning, Photographs“. visual-arts-cork.com.
- ↑ Curtis, Gregory. The Cave Painters: Probing the Mysteries of the World's First Artists, 1st, New York: Alfred A. Knopf, 2006 — 96–97, 102-bet. ISBN 1400043484.
Havolalar
tahrir- Lascaux gʻorining mikrobiologiyasi
- http://archeologie.culture.fr/lascaux/en Lascaux resurslari veb-sayti Fransiya Madaniyat vazirligi tomonidan va tadqiqotchilar tomonidan yozilgan
- http://archeologie.culture.fr/lascaux/en/visit-cave Fransiya Madaniyat vazirligi tomonidan 3D modeli orqali Lascaux g‘origa virtual sayohat
- Lascaux gʻori (Wayback Machine saytida 2015-01-22 sanasida arxivlangan) rasmiy Lascaux veb-sayti, Fransiya Madaniyat vazirligidan
- Lascaux gʻori sanʼat simpoziumi Bradshaw fondi
- Human Timeline (Interactive) — Smithsonian, Milliy tabiiy tarix muzeyi (2016-yil avgust).
- Janina Ramirez va Alice Robertsning rasmlari muhokamasi: Art Detective Podcast, 8-fevral 2017-yil