Xiromiy
Xiromiy (taxallusi; ismi Mullo Qurbon; 1796-yil, Kitob viloyati Charmgaron guzari – ?) – shoir. Baʼzi manbalarda „Mirzo Qurbon“, „Muhammad Qurbon“ deb ham tilga olingan.
Xiromiy | |
---|---|
Tavalludi |
Mullo Qurbon 1796-yil |
Taʼlimi | Mir Arab madrasasi |
Kasbi | Shoir |
Hayoti
tahrirXiromiy 1796-yilda tugʻilgan. Kenagas urugʻidan. Buxorodagi Mir Arab madrasasida tahsil koʻrgan. Iqtisodiy tanglik tufayli madrasani tugata olmagan, 25 yoshida Kitobga qaytgan. Xattotlik, tabiblik, charmgarlik qilib roʻzgʻor tebratgan. Xiromiy Nasrullaxonning bosqinchilik siyosatiga qarshi kurashuvchilar safida turgan, Kitob mudofaasida qatnashgan.
Faoliyati
tahrirXiromiy isteʼdodli va sermahsul shoirlardandir. U oʻtmish allomalar ijodidan oʻrgangan, zamondoshlari Shavqiy, Hoziq, Vola va boshqalar bilan yaqin ijodiy aloqada boʻlgan. Dastlab Saʼdiy, Navoiy, Zebunniso gʻazallariga muxammaslar bogʻlagan, ularning badiiy mahorat sohasidagi anʼanalarini davom ettirgan.
Adabiy merosining umumiy hajmi 30 ming misra atrofida. Asarlari qoʻlyozmalari Oʻzbekiston Fanlar akademiyasi Sharqshunoslik institutida („Chor darvesh“, inv.№ 359, 9251, 1675, 7713, 4819, 7847, 217 (II); „Toʻtinoma“, inv. № 1795; „Raʼno va Zebo“, inv. № 217; „Yusuf va Zulayho“, inv. № 1799) va SamDUning asosiy kutubxonasida saqlanadi.
Ijodiy faoliyati
tahrirXiromiy XIX asr hayotidagi yaramas illatlarni, adolatsiz hukmdorlar, noqobil hokimlar, zamin, zamon, kishilar toʻgʻrisidagi qarashlari ifodalangan „Chor darvesh“ (1834), „Mahfil oro“ (1844—56), „Toʻtinoma“ (1854), „Raʼno va Zebo“ (1856), „Yusuf va Zulayho“ (1862) dostonlarini yozgan.
„Chor darvesh“ asari
tahrir„Chor darvesh“ asari qoliplash usulida yozilgan, qoliplovchi xikoya Ozodbaxt hikoyasidir. Ozodbaxt oʻz farzandsizligidan soʻz boshlab, darveshlar sarguzashtini tinglaydi. Doston Ozodbaxtning Baxtiyor ismli farzand koʻrib, parilarning ulugʻ shoiri Malik Shohboz yordamida murodmaqsadlariga yetishi bilan tugaydi.
„Toʻrinoma“ asari
tahrirXiromiyning hajman eng yirik asari „Toʻtinoma“ 12 ming misradan iborat. Asarning bosh goyasi – vafo va sadoqat. Toʻtining barcha hikoya va qissalari shu gʻoyani asoslash, isbotlashga qaratilgan. „Raʼno va Zebo“ dostoni ham qoliplash usulida boʻlib, qoliplovchi hikoya Raʼno va Zebo sarguzashtlaridir. Pok muhabbatni ulugʻlash dostonning asosini tashkil etadi. Unda inson huquqi, ijtimoiy tenglik, adolat, olijanoblik kabi gʻoyalar yoritilgan[1].
Asarlari
tahrir- Chor darvesh, T., 1960;
- Raʼno va Zebo, T., 1962.
Manbalar
tahrirAdabiyotlar
tahrir- Qorayev T., Xiromiy Mulla Qurbon, T., 1975;
- Oʻzbek adabiyoti tarixi [5j.li], 4j., T., 1978.
Havolalar
tahrirVikiiqtibosda Xiromiyga tegishli iqtiboslar mavjud. |
Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |