Abdulmuttalib
Ushbu sahifani Abdulmuttalib ibn Hoshim bilan birlashtirish taklif etiladi. (munozara) |
Bu maqola avtomat tarjima qilingan yoki mashina tarjimasi tayinli oʻzgartirishsiz chop etilgani eʼtirof etilmoqda. Tarjimani tekshirib chiqish hamda maqoladagi mazmuniy va uslubiy xatolarini tuzatish kerak. Siz maqolani tuzatishga koʻmaklashishingiz mumkin. (Shuningdek, tarjima boʻyicha tavsiyalar bilan tanishib chiqishingiz mumkin.) DIQQAT! BU OGOHLANTIRISHNI OʻZBOSHIMCHALIK BILAN OLIB TASHLAMANG! Maqolaning originali koʻrsatilinmagan. |
Shayba ibn Hoshim (arabcha: شَيْبَة إبْن هَاشِم; tax. 497–578), ʿAbd al-Muṭtalib nomi bilan mashhur (arabcha: عَبْد ٱلْمُطَّلِب ' Muttalibning xizmatkori) Quraysh qabilalari konfederatsiyasining toʻrtinchi boshligʻi boʻlgan. Abdulmuttalib islom paygʻambari Muhammadning bobosi ham boʻlgan.
Abd al-Muttalib عَبْد ٱلْمُطَّلِب | |
---|---|
Quraysh 4-mayori Boshligʻi | |
Boshliqlik | tax.497–578 milodiy |
Oʻtmishdoshi | Hoshim ibn Abd Manaf |
Davomchisi | Abu Tolib ibn Abdulmuttalib |
Tugʻilishi |
tax. 497-yil Yasrib, Hijoz, Arabiston. Madina, Saudiya Arabistoni |
Vafoti |
tax. 578|497-yili Makka, Hijoz hozirgi Saudiya Arabistoni |
Dafn etilgan joy |
Jannat al-Muallo, Makka |
Turmush oʻrtogʻi | |
Farzandlari |
Oʻgʻillar: Qizlari: |
Otasi | Hoshim (Abdul Manaf oʻgʻli) |
Onasi | Salma bint Amr |
Hayotning boshlangʻich davri
tahrirAbdulmuttalibning otasi Hoshim ibn Abd Manaf boʻlgan[1]:81. Otasi Makkadagi Quraysh qabilasidan boʻlgan taniqli Banu Hoshim qabilasining avlodi ham edi. Qabila Ismoil va Ibrohim alayhissalomdan kelib chiqqanliklarini daʼvo qilishadi. Uning onasi Yasribdagi (keyinchalik Madina deb ataladigan) Xazraj qabilasidan boʻlgan Banu Najjor qabilasidan boʻlgan Salma binti Amr boʻlgan[2]. Hoshim Abd al-Muttalib tugʻilishidan oldin Gʻazoda biznes qilib yurganida vafot etgan[1]:81.
Abdulmuttalibning asl ismi „Shayba“ boʻlib, asl maʼnosi esa „qadimgi“ yoki „oq sochli“ deb chuniladi, chunki uning qora sochlari orasida oq chiziq boʻlgan va baʼzan Shayba al-hamd („maqtovning oq chizigʻi“) deb ham chunilgan[1]:81–82. Otasi vafotidan soʻng Abdulmuttalib Yasribda onasi va oilasi qoʻlida qariyb sakkiz yoshga toʻlgunga qadar oʻsgan, togʻasi Muttalib ibn Abd Manaf uni koʻrgani borib, onasi Salmadan Shayba (Abdulmuttalib)ni oʻz qaramogʻiga topshirishni iltimos qilgan. Salma oʻgʻlini qoʻyib yuborishni istamagan, Shayba (Abdulmuttalib) esa onasini roziligisiz tashlab ketishdan bosh tortadi. Shundan soʻng Mutalib Yasribning imkoniyatlari Makka bilan solishtirib boʻlmasligini taʼkidlagan. Salma uning bahs-munozaralaridan qoyil qoldi, shuning uchun u uni qoʻyib yuborishga rozi boʻladi. Makkaga birinchi kelganda odamlar nomaʼlum bolani Muttalibning xizmatkori deb oʻylab, uni "Abd al-Muttalib" („Muttalibning xizmatkori“) deb atay boshlashgan[1]:85–86.
Hoshim urugʻining boshligʻi
tahrirMutalib vafot etgach, Shayba (Abdulmuttalib) uning oʻrniga Hoshim urugʻining boshligʻi boʻladi. Amakisi Al-Mutalibga ergashib, ziyoratchilarni oziq-ovqat va suv bilan taʼminlash vazifalarini oʻz zimmasiga oladi va oʻz qavmi bilan ota-bobolarining amallarini davom ettiradi. Abdulmuttalib ota-bobolarining hech biriga boʻlmagan yuksaklikka erishgan; xalqi uni sevardi va ular orasida obroʻsi katta boʻlgan[3]:61.
Umar ibn Al-Xatobning bobosi Nufayl ibn Abduluzzo Kaʼbaga vasiylik qilish borasida Abdulmuttalib va Abu Sufyonning otasi Harb ibn Umayya oʻrtasidagi nizolikda hakamlik qilgan. Nufayl ibn Abduluzzo Abdulmuttalibning foydasiga hukm qilib, Harb ibn Umayyaga xitob qilib shunday deydi:
Nega oʻzingizdan boʻyi baland odam bilan janjallashasiz; tashqi koʻrinishda sizdan koʻra kuchliroq boʻlsa, aql-idrokda sizdan koʻra nafisroq boʻlsa. Kimning avlodi siznikidan koʻp, kimning saxiyligi siznikidan yorqinroq? Biroq, buni men juda qadrlaydigan yaxshi fazilatlaringizni kamsitish deb tushunmang. Siz qoʻzichoqdek muloyimsiz, ovozingizning stentoriy ohanglari bilan butun Arabistonda mashhursiz va siz oʻz qabilangiz uchun boyliksiz.[manba kerak]
Zam Zam qudugʻining kashfiyoti
tahrirAbdulmuttalibning aytishicha, u muborak qoʻrgʻonda uxlab yotganida tushida unga Qurayshning Isof va Noila xudolari oʻrtasidagi sajdagohda qazishni buyurganini koʻrgan. U yerda Jurhum qabilasi Makkadan chiqqanlarida toʻldirgan Zamzam qudugʻini topib oladi. Quraysh uni oʻsha joyda qazishni toʻxtatmoqchi boʻlishadi, lekin uning oʻgʻli Al-Horis ular eʼtirozlarini toʻxtatmaguncha qoʻriqlab turgan. Uch kunlik qazishdan soʻng Abdulmuttalib qadimiy diniy quduqning izlarini topib, „ Allohuakbar !“ deb xitob qiladi. Qurayshliklarning baʼzilari uning suv ustidagi yagona haq-huquqlari haqidagi daʼvosiga qarshi chiqishgan, keyin ulardan biri uzoqda yashovchi ayol shamanning oldiga borishni taklif qilgan. Aytishlaricha, u jinlarni chaqirishi va quduq egasi kimligini aniqlashga yordam berishi mumkin edi. Shunday qilib, 11ta qabiladan 11ta kishi ekspeditsiyaga chiqadi. Ular ruhoniyni kutib olish uchun choʻlni kesib oʻtishlari kerak edi, lekin keyin ular adashib qolishadi. Oziq-ovqat va suv yetishmay qoladi va odamlar bu yerdan chiqib ketish umidini yoʻqotishni boshlaydilar. Ulardan biri oʻz qabrlarini qazishlarini va agar ular oʻlib qolsa, oxirgi turgan kishi qolganlarini dafn etishlarini taklif qiladi. Keyinchalik, hamma oʻz qabrlarini qazishni boshlaydi va Abdul-Mutalib qazishni boshlaganida, u qazigan chuqurdan suv otilib chiqadi va hamma xursand boʻlgan. Oʻshanda Abdulmuttalib Zam Zam qudugʻining egasi ekanligiga qaror qilgan edi. Shundan soʻng u Kaʼbaga ziyoratchilarni Zam zam suvi bilan taʼminlaydi va bu suv esa muqaddas hisoblanganligi sababli Makkadagi barcha quduqlarni qoʻyib yuborgan[1]:86–89[3]:62–65.
Fil yili
tahrirMusulmon anʼanalariga koʻra, Yamanning Efiopiya gubernatori Abrahah al-Ashram arablar orasida Kaʼbaning hurmatiga havas qilgan va nasroniy boʻlganligi sababli Sanoda sobor qurdirgan va u yerda ziyorat qilishni buyurgan[3]:21. Buyruq eʼtiborga olinmagan va kimdir haqoratlandi (baʼzilar defekatsiya shaklida deyishadi[4]:696 note 35) sobor. Abroha bu ishidan qasos olishni Kaʼbani buzib tashlashga qaror qiladi va qoʻshin bilan Makka tomon yoʻl olgan[3]:22–23.
Abrahaning qoʻshinida oʻn uchta fil bor boʻlgan edi[1]:99[3]:26 va usha yil „ Om al-Fil“ (fil yili) deb nomlangan. Bu yil Arabistonda yillarni hisoblash tendentsiyasini boshlab bergan, bu tendentsiya Umar ibn Al-Xatob 638-yilda Islom taqvimi bilan almashtirilgunga qadar ishlatilgan (17 hijriy), islom taqvimining birinchi yili milodiy 622-yil.
Abrahaning qoʻshini toxtamasdan olgʻa borishi haqidagi xabar kelganda, arab qabilalari Quraysh, Kinona, Xuzoa va Huzayl Kaʼbani himoya qilish uchun birlashadilar. Soʻngra Himyor qabilasidan boʻlgan bir kishini Abrahani ularga faqat Kaʼbani buzib tashlashni xohlayotganini va agar qarshilik qilsalar, ezilib qolishlarini aytish uchun yuborgan. "Abdul-Mutalib Makkaliklarga Qurayshning bir necha yetakchi aʼzolari bilan Kaʼba atrofida qolib, eng yaqin baland tepaliklardan panoh topishlarini aytgan. Abrahaga xabar yuborib, Abdulmuttalibni u bilan uchrashishga va masalalarni muhokama qilishga taklif qilgan. Abdulmuttalib majlisdan chiqib ketganlarida: „Bu Baytning Sohibi uning Himoyachisidir va ishonchim komilki, U uni dushmanlar hujumidan qutqaradi va Baytullohi bandalarini sharmanda qilmaydi“, deganini eshitishgan[3]:24–26.
Rivoyat qilinishicha, Abrahaning qoʻshinlari Kaʼbaga yaqinlashganda, Alloh taolo kichik qushlarga (abobil) Ibrohimning qoʻshinini yoʻq qilishni buyurib, tumshugʻidan tosh yogʻdirgan. Abrahah ogʻir yaralanib, Yaman tomon chekinadi, lekin yoʻlda halok boʻlgan[3]:26–27. Bu voqea Qur’oni karimning quyidagi surasida zikr qilinadi:
Robbingning fil egalariga qanday munosabatda bo'lganini ko'rmadingmi?
Ularning xiyonat rejasini adashtirmadimi?
U zot ularga poda bo'lib qushlarni yuborib, ularni loydan yasalgan toshlar bilan urib, ularni yeb ketgan somonday qilib qo'ydi.
— Qur'on surasi 105 (Al-Fil)
Aksariyat islomiy manbalar bu voqeani Muhammad tugʻilgan yili, milodiy 570-yilga[5] toʻgʻri keladi, ammo boshqa olimlar bu voqeani bir yoki ikki oʻn yil avvalroq aytishgan[6]. Ibn Shihob az-Zuhriy Abdurrazzoq as-Sanʼoniyning musannafidagi urf-odat Muhammadning otasi tugʻilishidan oldinroq edi[7].
Oʻgʻli Abdullohni qurbon qilish
tahrirAbdulmuttalib Zamzam qudugʻini qazigan paytda Horis uning yagona oʻgʻli boʻlgan edi[3]:64. Qurayshliklar unga qazish ishlarida yordam bermoqchi boʻlganlarida, agar uni himoya qiladigan 10ta oʻgʻli boʻlgan boʻlsasa, ulardan birini Kaʼbada Allohga qurbon qilaman, deb nazr qilgan edi. Keyinchalik, yana 9ta oʻgʻil tugʻilgandan soʻng, u ularga vaʼdasini bajarish kerakligini aytgan. Fol oʻqlari uning sevimli oʻgʻli Abdullohga tushgan. Qurayshliklar Abdulmuttalibning oʻgʻlini qurbon qilmoqchi boʻlganiga norozilik bildirib, oʻrniga boshqa narsani qurbon qilishni talab qiladilar. Abdulmuttalib „tanish ruhli sehrgar“ bilan maslahatlashishga rozi boʻladi. Abdulloh bilan 10ta tuya oʻrtasida qur’a tashlashni aytgan. Agar Abdulloh tanlangan boʻlsa, yana 10ta tuya qoʻshib, Robbisi Abdullohning oʻrniga tuyalarni qabul qilguniga qadar shunday qilishda davom etishi kerak boʻlgan. Tuyalar soni 100 taga yetganda, qur’a tuyalarga tushadi. Abdulmuttalib uch marta sinovni takrorlab, buni tasdiqlaydi. Keyin tuyalar qurbonlik qilinadi, Abdulloh esa tirik qoladi[3]:66–68.
Oila
tahrirXotinlar
tahrirAbdulmuttalibning oltita xotini boʻlgan.
- Havazin qabilasidan Sumra binti Jundab .
- Xuzaa qabilasidan Lubna binti Hojar .
- Quraysh qabilasining Maxzum urugʻidan Fotima binti Amr .
- Quraysh qabilasining Zuhra qabilasidan Xala binti Vuhayb .
- Namir qabilasidan Natila binti Janab .
- Xuzaa qabilasidan Mumanna binti Amr .
Bolalar
tahrirIbn Hishomning yozishicha, Abdulmuttalibning oʻn oʻgʻil va olti qizi boʻlgan[4]:707–708 note 97. Biroq, Ibn Saʼd oʻn ikki oʻgʻilni sanab oʻtadi[1]:99–101.
Sumra binti Jundab tomonidan:
- Al-Horis[4]:708. U toʻngʻich edi va otasidan oldin vafot etdi[1]:99.
- Qutum[1]:100. U Ibn Hishom tomonidan qayd etilmagan.
Fotima binti Amr tomonidan:
- Az-Zubayr[4]:707. U shoir va boshliq edi; otasi uning foydasiga vasiyat qildi[1]:99. Islomdan oldin vafot etgan, ikki oʻgʻil va qizini qoldirdi[8]:34–35:101.
- Abu Tolib, asli Abd Manaf[1]:99[4]:707, boʻlajak xalifa Alining otasi[9]. Keyinchalik u Hoshim urugʻining boshligʻi boʻldi.
- Muhammadning otasi Abdulloh[1]:99[4]:707.
- Ummu Hakim al-Bayda[1]:100[4]:707, uchinchi xalifa Usmonning onasi tomonidan buvisi[8]:32.
- Barra[1]:100[4], Abu Salamaning onasi[8]:33.
- Arva[1]:100[4]:707.
- Atika[1]:100[4]:707, Abu Umayya ibn al-Mugiraning xotini[8]:31.
- Umayma[1]:100[4]:707, Zaynab binti Jahsh va Abdulloh ibn Jahshning onasi[8]:33.
Lubna binti Hajar tomonidan:
Halah binti Vuhayb tomonidan:
- Hamza[4]:707, Islomning birinchi yirik rahbari. U kofirlarning koʻp rahbarlarini oʻldirgan va qurayshning eng kuchli odami hisoblangan. Uhudda shahid boʻldilar[1]:100.
- Safiyya[1]:100[4]:707.
- Al-Muqavvim[4]:707. Qiloba binti Amr ibn Ju’ana ibn Saʼd as-Sahmiyaga uylandi va Abdulloh, Bakr, Hind, Arva va Ummu Amr (Qutayla yoki Amra) ismli farzandlari bor edi.
- Hajl[4]:707. Ummu Murra binti Abu Qays ibn Abd Vudga uylanib, Abdulloh, Ubayd Alloh ismli ikki oʻgʻil va Murra, Rabi’a va Faxita ismli uch qiz koʻrdi.
Natila binti Xubob tomonidan:
Oila shajarasi va uning baʼzi muhim avlodlari
tahrirOʻlim
tahrirAbdulmuttalibning oʻgʻli Abdulloh Muhammad tugʻilishidan toʻrt oy oldin vafot etgan edi, shundan soʻng Abdulmuttalib kelini Ominani boqib oladi. Bir kuni Muhammadning onasi Amina eri Abdulloh vafot etgan Yasribga bormoqchi boʻlgan. Soʻngra, Muhammad, Amina, Abdulmuttalib va ularning vasiylari Ummu Ayman bilan Makkadan 500 kilometr uzoqlikda joylashgan Madinaga safarlarini boshlaydilar. U yerda uch hafta qolib, Makkaga qaytib ketishadi. Ammo yoʻlning yarmiga yetganlarida, Amina Al-Abvada qattiq kasal boʻlib qoladi va eri vafotidan olti yil oʻtib u ham vafot etadi. Amina usha yerga dafn qilinadi. Shundan soʻng Muhammad yetim qolgan. Abdulmuttalib Muhammadni juda yaxshi koʻrgani uchun bunga juda xafa boʻlgan. Abdulmuttalib Muhammadga gʻamxoʻrlik qiladi. Ammo Muhammad sakkiz yoshga toʻlganda, juda keksa Abd al-Muttalib qattiq kasal boʻlib qoladi va 578-579-yillarda 81-82 yoshda vafot etadi.
Shayba ibn Hoshimning qabri Saudiya Arabistonining Makka shahridagi Jannat al-Muallo qabristoniga joylashtirilgan.
Shuningdek qarang
tahrirManbalar
tahrir- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 Muhammad ibn Saad. Kitab al-Tabaqat al-Kabir. Translated by Haq, S. M. (1967). Ibn Saʼad’s Kitab al-Tabaqat al-Kabir Volume I Parts I & II. Delhi: Kitab Bhavan.
- ↑ „Banu Najjar“. Qaraldi: 2018-yil 20-oktyabr.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 Muhammad ibn Ishaq. Sirat Rasul Allah. Translated by Guillaume, A. (1955). The Life of Muhammad. Oxford University Press.
- ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 4,15 4,16 4,17 Abdulmalik ibn Hisham. Notes to Ibn Ishaq’s Sirat Rasul Allah. Translated by Guillaume, A. (1955). The Life of Muhammad. Oxford: Oxford University Press.
- ↑ Çakmak, Cenap. Islam: A Worldwide Encyclopedia. ABC-CLIO, 2017 — 170-bet. ISBN 978-1-61069-216-8.
- ↑ Esposito, John L.. The Oxford Encyclopedia of the Modern Islamic World: Libe-Sare. Oxford University Press, 1995 — 154-bet.
- ↑ ibn Rashid, Mamar. The Expeditions: An Early Biography of Muhammad. NYU Press, 16 May 2014 — 3–5-bet. ISBN 978-0-8147-6963-8.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 Muhammad ibn Saad. Kitab al-Tabaqat al-Kabir. Translated by Bewley, A. (1995). The Women of Madina. London: Ta-Ha Publishers.
- ↑ Muhammad ibn Saad. Kitab al-Tabaqat al-Kabir vol. 3. Translated by Bewley, A. (2013). The Companions of Badr, p. 20. London: Ta-Ha Publishers.
- ↑ al-Tabari, Muhammad ibn Jarir. Tarikh al-Rusul wa'l-Muluk: Biographies of the Prophet's Companions and Their Successors. Albany: State University of New York Press, 1998 — 24-bet.