Vikipediya

Oleg Bloxin

Bloxin Oleg Vladimirovich (ukraincha: Олег Володимирович Блохін; Ukraina SSR, SSSR) – sovet va ukrainalik futbolchi, hujumchi va futbol murabbiyi, koʻplab sovet futboli rekordlari egasi. Ukraina milliy afsonasi (2021). Sovet futboli tarixidagi eng yaxshi futbolchilardan biri[1][2][3]. „Oltin toʻp“ sovrindori (1975). SSSR da xalqaro sport ustasi (1972), SSSRda xizmat koʻrsatgan sport ustasi (1975), Ukrainada xizmat koʻrsatgan murabbiy (2005). SSSRning yetti karra chempioni, SSSR kubogining besh karra gʻolibi, UEFA kubogi kubogining ikki karra gʻolibi. 1954—2003-yillardagi Ukrainaning eng yaxshi futbolchisi (UEFAning 50 yilligi uchun yubiley mukofoti).

Oleg Bloxin
Bloxin 2014-yilda Dinamo Kiyev bosh murabbiyi sifatida
Shaxsiy maʼlumot
Toʻliq ismi Oleg Vladimirovich Bloxin /
Oleh Volodymyrovych Blokhin
Tavallud sanasi 5-noyabr 1952-yil (1952-11-05) (72 yosh)
Tavallud joyi Kiyev, Ukraina SSR, Sovet Ittifoqi
(hozirda Kiyev, Ukraina)
Boʻyi 1.80 m (5 ft 11 in)
Ampluasi Hujumchi
Yoshligida aʼzo boʻlgan klublar
1962–1969 Dinamo Kiyev
Professional faoliyati*
Yillar Jamoa Isht. (Gol.)
1969–1988 Dinamo Kiyev 432 (211)
1988–1989 Vorwärts Steyr 41 (9)
1989–1990 Aris Limassol 22 (5)
Total 495 (225)
Milliy terma jamoa
1972–1988 Sovet Ittifoqi 112 (42)
Boshqargan klublari
1990–1993 Olympiacos
1993–1994 PAOK
1994–1997 Ionikos
1998 PAOK
1998–1999 AEK Athens
2000–2002 Ionikos
2003–2007 Ukraina
2007–2008 Moscow
2011–2012 Ukraina
2012–2014 Dinamo Kiyev
*Professional klublardagi gollari (ichki chempionat)

„Planète Foot“[4] va „Voetbal International“[5] nashriga koʻra dunyoning eng yaxshi futbolchilari roʻyxatiga kiritilgan. Futbol boʻyicha SSSR terma jamoasida oʻtkazilgan oʻyinlari va urilgan gollari boʻyicha rekordchisi. „Oltin toʻp“ bilan taqdirlangan uchta sovet futbolchisidan biri. Grigoriy Fedotov klubi turnir jadvalida 200 ta golli marrani bosib oʻtgan birinchi sovet futbolchisi va Grigoriy Fedotov klubi turnir jadvalida 300 ta golli marrani bosib oʻtgan yagona futbolchi. U 1990-yilda futbolchilik faoliyatini yakunlagan.

1989-yilda Oleg Bloxinning xayrlashuv oʻyini arafasida boʻlib oʻtgan Sport saroyidagi konsertda Bloxin uchun Yuriy Ribchinskiy sheʼri,Gannadiy Tatarchenko musiqasi bilan Tamara Gverdsiteli „Vivat, korol!“ ashulasini maxsus yaratishgan[6][7].

1990—2002-yillarda Gretsiya futbol klublarida murabbiy boʻlib ishlagan. 2003—2007-yillarda va 2011-yil bahoridan 2012-yil kuziga qadar u Ukraina milliy terma jamoasi bosh murabbiyi boʻlgan. U 2006-yilgi Jahon chempionatining chorak finalchisi boʻlib terma jamoa bilan eng katta yutuqqa erishdi, yaʼni chempionat natijalariga koʻra u dunyoning eng kuchli sakkiz jamoasiga kirdi.

Futbolchilik faoliyati

tahrir

Ilk yillar

tahrir

1952-yil 5-noyabrda Kiyevda sportchi oilasida tugʻilgan. Onasi Yekaterina Adamenko taniqli sportchi edi, otasi Kiyev viloyat Mehnat zaxiralari sport jamiyati kengashida ishlagan.

Futbolchilik faoliyatini Kievning „Dinamo“ klubi yoshlar jamoasida boshlagan. 1962-yildan „Dinamo“ (Kiyev) maktabi tarbiyalanuvchisi (birinchi murabbiy – Aleksandr Leonidov). 1969-yilda 16 yoshli Bloxin birinchi toifadagi standartga mos keladigan yuz metrlik poygani 11 soniyada bosib oʻtdi. Mashhur sprinter Valeriy Borzovning murabbiyi – V. DA. Petrovskiy – juda uzoq vaqt davomida unga futbolni sprintga oʻzgartirishni taklif qildi. Nozik tuzilishiga qaramay, Bloxin harakat tezligi va mashgʻulotlarga maʼsuliyatligi bilan darhol eʼtiborga olindi. Oʻyinning jismoniy jabxalarida koʻpchilikka yutqazgan Bloxin oʻzining iqtidorli murabbiyi yordamida tezda toʻpga egalik qilish texnikasini rivojlantirdi va oʻyin taktikasini tushundi. Yosh sportchining otasi oʻgʻlini umumiy jismoniy tayyorgarlikka oʻrgatdi, unga krosslarda tez va toʻgʻri yugurishni oʻrgatdi. Oleg tez-tez gol ura boshladi, kattaroq raqiblarni osongina ortda qoldirdi[8].

Futbolchilik faoliyati

tahrir

Bloxin „Dinamo“ asosiy jamoasidagi debyutini 1969-yil 25-noyabrda Tbilisidagi „Lokomotiv“ stadionida oʻtkazdi, oʻshanda Viktor Maslov mahalliy klubga qarshi oʻyin asosida 17 yoshli hujumchini qoʻyib yubordi.

U SSSR yoshlar, olimpiya terma jamoalarida oʻynagan. 1972-yilda Myunxen Olimpiadasida SSSR terma jamoasi GDR terma jamoasi bilan 3-4-oʻrinlarni boʻlishib oldi. Bloxin turnirda oltita gol urdi.

Bloxin 1973-yilda SSSRning eng yaxshi futbolchisi sifatida tan olingan. Keyingi ikki yil ichida bu yana sodir boʻldi. Kiyevning „Dinamo“ jamoasini Valeriy Lobanovskiy – Oleg Bazilevich murabbiylik tandemi boshqargan edi, Bloxin tezda jamoa yetakchilaridan biriga aylandi. Uning oʻziga xos uslubi katta tezlikda individual yakka paslar edi, koʻpincha chap qanotda raqib himoyachilari va darvozabonlarini ishsiz qoldirdi[9]. Lekin ayni paytda Bloxin koʻp qirrali oʻyinchi boʻlib, koʻpincha nafaqat chap qanotda, balki hujum markazida ham oʻynadi. Biroq, individual harakatlarda zoʻr boʻlishiga qaramay, u jamoaviy oʻyinchi edi va sheriklari bilan yaxshi muloqot qildi. Boshqa tomondan, ular Bloxinning tezkorlik fazilatlarini bilgan holda, uni doimo maydonda topishga va keskin uzatma bilan unga raqib darvozasiga tezkor oʻtish imkoniyatini berishga harakat qilishdi.

 
Oleg Bloxin 1977-yil

Oleg Bloxinning 1975-yilgi Yevropa Superkubogi[10] birinchi oʻyinida „Bavariya“ darvozasiga urgan gol klassik uslubda edi. Shuningdek, oʻsha yili Kiyevning „Dinamo“ klubi oʻz tarixida ilk bor final oʻyinida Vengriyaning „Ferensvarosh“ klubini 3:0 hisobida magʻlub etib , Kubok egalari kubogini qoʻlga kiritdi (gollardan biri Bloxin hisobida edi). „Bavariya“ ketma-ket ikkinchi yil Yevropa chempionlar kubogiga egalik qildi, ammo Myunxenda Oleg Bloxin oʻz soʻzini aytdi va oʻtkir uzatmani qabul qilib, sprint tezligida himoyachilardan qochib ketdi, bu himoyachilar orasida Frans Bekkenbauer xam bor edi. Aniq va kuchli zarbani taniqli darvozabon Zepp Mayer darvozasiga yoʻlladi.

Kiyevdagi javob oʻyinida Bloxin „Bavariya“ darvozasiga ikkita gol urdi – biri birinchi boʻlim oxirida, ikkinchisi ikkinchi boʻlim boshida. Kiyev „Dinamo“sining muvaffaqiyati shov-shuvli boʻldi – birinchi marta Sovet Ittifoqi jamoasi gʻalabani nishonladi. Va oʻsha 1975-yilda Bloxin Parijdagi „France Football“ nashrining „Oltin toʻp“ mukofotini oldi.

Keyingi yili Monrealdagi yozgi Olimpiada oʻyinlarida Sovet olimpiya terma jamoasi deyarli butunlay Kiyevning „Dinamo“ oʻyinchilaridan iborat edi. Keyin bronza medallari qoʻlga kiritildi – uchinchi oʻrin uchun oʻyinda SSSR terma jamoasi Braziliya termasini 2:0 hisobda magʻlub etdi. Bloxin turnirda KXDR termasi darvozasiga bitta gol urdi.

Uning fikricha, faoliyatidagi eng chiroyli gol Moskvaning „Dinamo“ klubiga qarshi oʻyinda 1973-yil kubok oʻyinida urilgan. Besh yil oʻtib, u „Chernomorets“ darvozasini tovon bilan, bir yildan soʻng esa Kishinyovning „Nistru“ darvozasiga burchakdan toʻgʻridan-toʻgʻri zarbasi bilan gol urdi[11]. Qizigʻi shundaki, „Dinamo“ safida oʻtkazilgan oʻyinlarda Bloxin 75 marta hisobni ochgan va bu kabi vaziyatlarda atigi uch marta jamoa magʻlub boʻlgan. Oleg Vladimirovich gol urgan boʻlsa, oq-koʻklar oʻnta vaziyatdan toʻqqiztasida magʻlub boʻlmadi[9].

 
Oleg Bloxin SSSR terma jamoasida

Oʻttiz yoshida u birinchi marta Ispaniyada boʻlib oʻtgan Jahon chempionatida ishtirok etdi. SSSR terma jamoasi urilgan va oʻtkazib yuborilgan toʻplar farqi boʻyicha Polsha termasiga yutqazib, yarim finalga chiqa olmadi. Bloxin liganing barcha beshta oʻyinini oʻtkazdi va Yangi Zelandiya darvozasiga bitta gol urdi. Xuddi shu 1982-yilda u jahon terma jamoasi bilan oʻynagan Yevropa jamoasiga taklif qilindi. Avvalroq u FIFA terma jamoasida Dortmundning „Borussiya“ va Ispaniyaning „Barselona“ klublari bilan oʻyinlarda ishtirok etgan[12].

Toʻrt yil oʻtgach, Bloxin ikkinchi marta Jahon chempionatida ishtirok etdi. Ikki oʻyinda u Kanada terma jamoasi darvozasiga bitta gol urdi. Chempionat arafasida „Dinamo Kiyev“ bilan birgalikda Bloxin Kubok egalari kubogi finalida „Atletiko Madrid“ni 3:0 hisobida magʻlub qilib gʻalabani nishonladi. Bloxin ispanlar darvozasiga bitta gol urgan boʻlsa, ushbu turnirning yarim final va chorak final oʻyinlarida yana uchta gol urdi.

Oʻzining jonajon Kiyev „Dinamo“sida u 1987-yilgacha oʻynab, klubga oʻn sakkiz yil vaqt berdi. Bloxin klub uchun soʻnggi golini 1987-yil 20-noyabrda SSSR kubogi uchun „Rotor Volgograd“ga qarshi oʻyinda kiritdi. Bu uning barcha oʻyinlaridagi 314-goli boʻldi. SSSR chempionatida u 211 ta gol urdi – bu yutuqdan hech kim oshib keta olmadi.

Yil davomida u Avstriyaning „Vorverts“ jamoasida oʻynadi va 1989-yil 28-iyunda Bloxin sharafiga Kiyevda xayrlashuv oʻyini boʻlib oʻtdi, u yerda u tarkibida 42 ta gol urgan SSSR terma jamoasi va Jahon futboli jamoasi yulduzlari bilan uchrashdi. Oleg Bloxinning xayrlashuv oʻyini arafasida boʻlib oʻtgan Sport saroyidagi konsertda Bloxin uchun Yuriy Ribchinskiy sheʼri,Gannadiy Tatarchenko musiqasi bilan Tamara Gverdsiteli „Vivat, korol!“ ashulasini maxsus yaratishgan[13].

Bloxin Kiprga joʻnab ketdi, u yerda keyingi mavsumda „Aris“da oʻynadi, shundan soʻng futbolchilik faoliyatini yakunladi.

Futbolchilik faoliyatini yakunlagandan soʻng Bloxin Gretsiya klublarida bosh murabbiy boʻlib ishladi.

Murabbiylik faoliyati

tahrir

1990-yilda Gretsiyaning yetakchi jamoalaridan biri „Olimpiakos“ni boshqargan. Rahbariyatdan yordam soʻrab, u SSSR terma jamoasidan uchta oʻyinchini – Oleg Protasov, Gennadiy Litovchenko va Yuriy Savichevni jamoaga taklif qildi. Jamoa bilan birgalikda u ikki marta Gretsiya chempionatining kumush medali sohibi boʻlgan, 1991/92-yilgi mavsumda esa Gretsiya kubogini qoʻlga kiritgan. 1993-yil 25-yanvarda u „Edessaikosom“ bilan durangdan soʻng jamoa bosh murabbiyligidan boʻshatildi, lekin klub futbolchilari va muxlislari bu qarorga qarshi boʻlishdi[14].

 
Bloxin – Ukraina terma jamoasi bosh murabbiyi, 2012-yil

1993-yilning 3-fevralida „PAOK“ klubiga bosh murabbiy etib tayinlangan. Shartnoma 2,5 yilga tuzilgan.

2003-yil sentabr oyida u Ukraina milliy terma jamoasi bosh murabbiyi boʻldi. Uning rahbarligida Ukraina terma jamoasi oʻz tarixida ilk bor yirik xalqaro turnir – 2006-yilda Germaniyada boʻlib oʻtgan futbol boʻyicha jahon chempionatining saralash bosqichidan muvaffaqiyatli oʻtdi va Yevropaning barcha jamoalaridan oldin Germaniyaga yoʻllanmani qoʻlga kiritdi. Jahon chempionatining final bosqichida ilk bor ishtirok etgan Ukraina terma jamoasi chorak finaligacha chiqdi – bu ukrainaliklarning eng yuqori yutugʻidir.

2007-yil dekabr oyi boshida Bloxin terma jamoa murabbiyi lavozimidan isteʼfoga chiqish uchun ariza berdi. Bu haqdagi bayonot Ukraina futbol federatsiyasi ijroiya qoʻmitasi yigʻilishida qabul qilindi.

 
Bloxin „Moskva“ futbol klubi bosh murabbiyi sifatida, 2008-yil

Ukraina terma jamoasi bosh murabbiyligidan boʻshatilganidan bir necha kun oʻtgach, Bloxin „Moskva“ futbol klubi bosh murabbiyi boʻldi. 2008-yilgi Rossiya chempionatida „Moskva“ 9-oʻrinni egalladi. 2008-yil 26-noyabrda Bloxinning „Moskva“ bilan shartnomasi tomonlarning oʻzaro kelishuvi bilan bekor qilindi.

2009/10 yilgi mavsumda u "Chernomorets " (Odessa) futbol klubining sport direktori boʻlgan.

2011-yil 21-aprelda yana Ukraina terma jamoasi bosh murabbiyi etib tayinlandi[15]. Ukrainaning „1+1“ telekanalidagi „TSN“ dasturi oʻz nomi oshkor etilmagan „oʻz manbalariga“ tayanib, Bloxinning oylik maoshi 50 ming dollarni tashkil qilgani haqida xabar berdi[16].

Dinamo (Kiyev)

tahrir

2012-yil 25-sentabrda, Yuriy Semin isteʼfoga chiqqanidan soʻng, u birinchi marta Kiyevning „Dinamo“ klubi bosh murabbiyi lavozimiga tayinlandi[17]. 2012-yil 28-sentabrda u „Dinamo“ murabbiyi sifatida Ukraina chempionatining oʻninchi turida Luganskning „ Zari“ klubiga qarshi oʻyinda debyut qildi. Debyut omadli chiqdi: „Dinamo“ 1:0 hisobida gʻalaba qozondi.

„Dinamo“ga qoʻshilganidan koʻp oʻtmay, Bloxin gipertoniya bilan kasalxonaga yotqizildi – sabab uyqu arteriyasini deyarli butunlay toʻsib qoʻygan qon ivishi edi. Kasalxonaga yotqizilgan ikkinchi kunida tromb jarrohlik yordamida olib tashlandi. Bloxin kasalxonasida boʻlgan davrda Andrey Bal terma jamoa bosh murabbiyi vazifasini bajardi, uning rahbarligida u ikkita oʻyinda 6 ochkodan 5 ochko yoʻqotdi: Moldova bilan durang va Chernogoriya bilan magʻlubiyat. „Dinamo“da Aleksey Mixaylichenko bosh murabbiyni boʻldi va natijalar ham quvonarli emasdi: „Dinamo“ chempionat va Chempionlar ligasida koʻp ochko yoʻqotdi.

3-noyabr kuni Bloxin operatsiyadan keyin birinchi marta stadionda („Dinamo“ – „Tavriya“) uchrashuvni tomosha qildi; shifokorlar hali murabbiylar oʻrindigʻiga oʻtirishga ruxsat berishmagan va u uni stadiondan kuzatib turardi. „Dinamo“ 1:0 hisobida oldinda borayotgan tanaffus vaqtida Bloxin kiyinish xonasiga tushib, futbolchilar bilan suhbatlashdi. Murabbiylar oʻrindigʻida hamon Bloxin oʻrnini Aleksey Mixaylichenko egallardi, u ham oʻyindan keyingi matbuot anjumanida qatnashdi.

21-noyabr kuni Kiyevda boʻlib oʻtgan Chempionlar ligasi doirasida „PSJ“ bilan oʻyinda (0:2 magʻlubiyati) shifokorlar Bloxinga murabbiylik oʻrindigʻida oʻtirishga ruxsat berishdi va bundan unumli foydalanishdi. Shuningdek, u oʻyindan oldin va oʻyindan keyingi matbuot anjumanlarini oʻtkazdi.

Klubdagi murabbiylik faoliyati davomida „Dinamo“ birinchi marta 2012/13 yilgi mavsumda uchinchi oʻrinni egallab, Ukraina chempionatida ikkinchi oʻrinni ham qoʻlga kirita olmadi. Bir yarim yildan ortiq ishlagan Oleg Bloxin Ukraina chempionatida mumkin boʻlgan ochkolarning atigi 63 foizini qoʻlga kiritib, bitta kubokni xam qoʻlga kirita olmadi, bu mustaqillik davrida „Dinamo“ Kiyev murabbiylari orasida eng yomon ikkinchi natijadir. Shuningdek, Bloxin chempionatdagi magʻlubiyatlar soni boʻyicha antirekord oʻrnatdi, „Dinamo“ni boshqargan – 44 uchrashuvda 12 magʻlubiyat. Shu bilan birga, avvalgi antirekord 117 uchrashuvda 10 ta magʻlubiyatga uchragan Yozef Saboga tegishli edi[18].

2014-yil 16-aprel kuni Ukraina chempionati doirasida Kiyevda 0:2 hisobida magʻlub boʻlgan Donetskning „Shaxtyor“ klubiga qarshi oʻyindan soʻng Oleg Bloxin qoʻl ostidagi jamoa qoniqarsiz natijalar qayd etgani uchun „Dinamo“ bosh murabbiyi lavozimidan ozod etildi[19].

Mukofotlar

tahrir

Oʻyinchi sifatida

tahrir
 
Bloxin UEFA mukofoti bilan terma jamoada 100 ta oʻyin oʻtkazganligi uchun.
  • Olimpiada oʻyinlarining bronza medali sovrindori (2): 1972, 1976

Shaxsiy

tahrir
  • „Oltin toʻp “ sohibi (France Football) : 1975-yil
  • „Oltin toʻp“ uchun soʻrovnomada (France Football): 1974-yil – 19-oʻrin, 1976-yil – 19-oʻrin, 1981-yil – 5-oʻrin
  • SSSRning eng yaxshi (1973-1975), ikkinchi (1977, 1978, 1980, 1981) va uchinchi (1976 va 1986) futbolchisi (Futbol haftaligi)
  • SSSR terma jamoasida uchun oʻyinlar soni boʻyicha rekordchi (112 oʻyin)
  • SSSR terma jamoasi tarixidagi eng yaxshi toʻpurar (42 gol) (1972-yilgi Olimpiada uchun saralashda hisobga olinmagan oʻyinda Fransiyaga Bloxin 2 ta gol urgan)
  • SSSR olimpiya terma jamoasi safida 12 ta oʻyin oʻtkazib, 9 ta gol urgan.
  • SSSR xalqaro toifadagi sport ustasi (1972)
  • Xizmat koʻrsatgan sport ustasi (1975)
  • SSSR chempionatining eng yaxshi toʻpurari (5): 1972, 1973, 1974, 1975, 1977
  • UEFA Kubogi egalari kubogi toʻpurari: 1986 (5 gol)
  • SSSR kubogi tarixidagi eng yaxshi toʻpurar (30 gol)
  • Ukrainada yilning eng yaxshi futbolchisi (9): 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1980, 1981
  • Mavsumning eng yaxshi debyutantlari mukofoti sovrindorlaridan biri: 1972-yil
  • Klubga sodiqlik mukofoti: 1986-yil
  • Jahon chempionati ishtirokchisi 1982, 1986
  • SSSRning 33 nafar eng yaxshi futbolchisi roʻyxatida (15): 1-oʻrin (1972-1982, 1985, 1986) 13 marta (rekord), 2-oʻrin (1983, 1984).
  • Ukraina SSR tarixida eng yaxshi futbolchi (16): 1-son (1972-1985), 2-son (1986, 1987)
  • Butun tarixida SSSR futbol chempionatida eng koʻp gol urgan – 211 ta va eng koʻp oʻyin oʻtkazgan – 432 ta
  • „ Dinamo“ (Kiyev) tarixidagi eng yaxshi toʻpurar (266 gol)
  • Kiyev „Dinamo“sining SSSR chempionatlarida yubiley gollari muallifi: 1400 (1973), 1500 (1975), 1600 (1977), 1700 (1979)
  • „Golden Foot“ : 2009 („Futbol afsonalari“ nominatsiyasida)
  • Oleg Bloxinning toʻpurarlar klubi asoschisi (336 gol)
  • Grigoriy Fedotov klubi aʼzosi (319 toʻp)
  • Kiyevning faxriy fuqarosi (2006)
  • Igor Netto klubi aʼzosi
  • Ukrainaning soʻnggi 50 yildagi eng yaxshi futbolchisi uchun UEFA yubiley mukofoti gʻolibi: 2003-yil
 
Bloxinning „Oltin oyoq“ mukofotini qoʻlga kiritganligi munosabati bilan uning oyogʻi

Murabbiy sifatida

tahrir

Olimpiakos

  • Gretsiya kubogi sohibi: 1992-yil
  • Gretsiya Superkubogi sohibi : 1992-yil
  • Gretsiya chempionatining kumush medali sohibi: 1991, 1992
  • Jamoani UEFA Kubok egalari kubogining chorak finaliga olib chiqdi: 1993-yil

AEK (Afina)

Ukraina terma jamoasi

Dinamo (Kiyev)

  • Ukraina chempionatining bronza medali sovrindori : 2013-yil
  • Qoʻshma turnir gʻolibi: 2013-yil

Shaxsiy

tahrir
  • IFFIIS boʻyicha yil yakunlariga koʻra terma jamoalarning eng yaxshi murabbiylari:
    • 2005-yil – 10-oʻrin[20]
    • 2006-yil – 8-oʻrin[21]
    • 2012-yil – 15-oʻrin[22]
  • IFFIIS boʻyicha oʻn yillikning eng yaxshi murabbiylari (2001-2010) – 52-56 oʻrinlar[23]
  • „Oltin toʻp“ sohiblari orasida eng yaxshi murabbiylar – 5-oʻrin (Ukrainadagi " " gazetasining versiyasi)[24]

Shaxsiy hayoti

tahrir

Oilasi

tahrir

Onasi – Yekaterina Zaxarovna Adamenko (1918—2012[25]), ukrainalik[26] – mashhur sovet sportchisi, pentatlon, uzunlikka sakrash va 80 va 100 metrga toʻsiqlar boʻyicha SSSR va Ukrainaning koʻp karra chempioni. Keyinchalik Kiyev qurilish institutining sanoat va qurilish fakulteti dekanining oʻrinbosari. Uch chaqiriq Kiyevning Solomenskiy tuman kengashining deputati boʻlgan. U 2012-yil 21-mayda vafot etdi.

Otasi – Vladimir Ivanovich Bloxin (1922—2013), rus[26] – Sovet sprinter, Ikkinchi Jahon urushi faxriysi (Leningrad frontida jang qilgan), Ichki ishlar vazirligi xodimi. Mehnat zahiralari jamiyati Kiyev viloyat kengashi raisining oʻrinbosari boʻlib ishlagan. Oʻn ikki yil davomida u Ukraina SSR Zamonaviy beshkurash federatsiyasini boshqargan. Respublika „Dinamo“ jamiyati tarbiya va sport boʻlimi boshligʻi boʻlgan. 2013-yil 13-martda vafot etgan.

Akasi – Nikolay Vladimirovich Bloxin (1939—2011).

Oleg Bloxinning birinchi rafiqasi – badiiy gimnastika boʻyicha jahon chempioni Irina Deryugina.

  • qizi – Irina Bloxina (1983-yilda tugʻilgan).
    • nabirasi – Jaklin (b. 2014) Aleksey Brinzak bilan nikohdan[27].

Ikkinchi xotini – Anjela.

  • qizlari – Anna (2001-yilda tugʻilgan) va Yekaterina (2002-yilda tugʻilgan)[28][29].

Maʼdaniyatida

tahrir
  • „Men urmagan gol“ („Sportning standart tashuvchilari“ seriyasi). – K.: Molod', 1981. – 160 b.
  • „Maqsadga boʻlgan huquq“ (D. A. Arkadyev bilan hamkorlikda) („Sportga berilgan yuraklar“ seriyasi). – M.: FiS, 1984. – 224 b.
  • „Futbol imtixon qiladi“ („Sport bandalari“ seriyasi). – K.: Molod', 1986. – 208 b.
  • „Bir umr futbol“ (Arkadiev D. A. bilan hammuallif). – K.: Veselka, 1988. – 391 p. – ISBN 5-301-00781-5

Manbalar

tahrir
  1. ↑ „Выдающийся футболист Олег Блохин награждён Орденом преподобного Нестора Летописца“. 2014-yil 26-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2011-yil 9-avgust.
  2. ↑ „Спорт-Экспресс. Звезда Олег Блохин“. 2013-yil 18-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2011-yil 9-avgust.
  3. ↑ „Football.ua. 50 лучших. Динамо“. 2014-yil 27-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 3-may.
  4. ↑ „Planète Foot’s 50 Meilleurs Joueurs du Monde“. 2014-yil 20-avgustda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2016-yil 26-iyul.
  5. ↑ „Voetbal International’s Wereldsterren by Raf Willems“. 2014-yil 20-avgustda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2016-yil 26-iyul.
  6. ↑ „Юрий Рыбчинский: «за два года до того, как Евтушенко прочитал свои стихи в доме офицеров, они мне… Приснились!»“. 2020-yil 17-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 3-may.
  7. ↑ „Олег Блохин: «Каким человеком был Лобановский? О покойнике или хорошо, или никак, поэтому ворошить прошлое не хочу. Я не ученик Лобановского и не его последователь. Я Блохин. У меня свой путь!»“. 2014-yil 24-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2010-yil 14-oktyabr.
  8. ↑ „Олег Блохин: биография“. 2019-yil 4-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 4-aprel.
  9. ↑ 9,0 9,1 „Шесть штрихов к портрету Короля“. 2019-yil 6-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 2-mart.
  10. ↑ „Олегу Блохину – 67 лет. Памятные голы и матчи знаменитого футболиста“ (ru). sport.24tv.ua (2019-yil 5-noyabr). 2020-yil 17-noyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 18-avgust.
  11. ↑ „20 малоизвестных фактов из жизни Олега Блохина“ (ru). Спорт-Экспресс в Украине (2012-yil 5-noyabr). 2015-yil 24-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan.
  12. ↑ „20 фактов из жизни Блохина“. 2019-yil 4-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 4-aprel.
  13. ↑ „Олегу Блохину — 67! Вспоминаем самые яркие моменты карьеры первого обладателя Золотого мяча из Украины“ (ru). footballua.tv (2019-yil 5-noyabr). Qaraldi: 2020-yil 18-avgust.
  14. ↑ Juxovitskaya Ye. Oleg Bloxin: Menya zastavili uyti iz „Olimpiakosa“ // Sport-ekspress. – 1993. – № 17 (28 yanvarya). – s. 1.
  15. ↑ „Олег Блохін очолив збірну України“ (uk). Офіційний сайт Федерації футболу України (2011-yil 21-aprel). 2012-yil 8-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2011-yil 21-aprel.
  16. ↑ Na Ukraine soobщili, chto zarplata Bloxina – $ 50 tis. v mesyats[sayt ishlamaydi]Andoza:Недоступная ссылка
  17. ↑ „Официально. Олег Блохин — главный тренер киевского «Динамо»!“. 2014-yil 19-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2012-yil 25-sentyabr.
  18. ↑ „Блохин наработал на 63 процента“. 2014-yil 31-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2014-yil 21-may.
  19. ↑ „Динамо подтвердило увольнение Блохина — football.ua“. football.ua. 2014-yil 17-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2014-yil 17-aprel.
  20. ↑ „The World’s best National Coach 2005“. 2013-yil 13-dekabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 3-yanvar.
  21. ↑ „The World’s best National Coach 2006“. 2013-yil 13-dekabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 3-yanvar.
  22. ↑ „Олег Блохин — в списке лучших наставников национальных сборных за 2012 год“. 2013-yil 6-yanvarda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 3-yanvar.
  23. ↑ „The Worldʻs Best Coach of the 1st Decade (2001—2010)“. 2011-yil 21-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 15-oktyabr.
  24. ↑ „Топ-10 тренеров из числа обладателей «Золотого мяча»“. 2017-yil 26-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2014-yil 24-fevral.
  25. ↑ Zbіrna Ukraїni provede pershiy sparing pered Єvro-2012 bez Bloxіna Andoza:Wayback 2(Ukraincha)
  26. ↑ 26,0 26,1 Oleg Bloxin: „Moskva“ doljna bit v troyke prizyorov Andoza:Wayback 2//www.terrikon.dn.ua
  27. ↑ „Внучку Олега Блохина назвали Жаклин“. 2017-yil 27-dekabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2017-yil 27-dekabr.
  28. ↑ „Звезда. Олег Блохин“. 2019-yil 19-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2011-yil 9-avgust.
  29. ↑ „Ни слова о футболе“. 2014-yil 21-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2014-yil 14-fevral.

Havolalar

tahrir
 
 Vikiomborda Oleg Bloxin
haqida turkum mavjud 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Oleg_Bloxin&oldid=5270562" dan olindi