Sambucus canadensisAmerika qora buzina mevasi, Kanada buzina mevasi yoki oddiy buzina mevasi nomi bilan ham tanilgan, Shimoliy Amerikaning qoyali togʻlaridan sharqda, Boliviyaning janubida joylashgan katta hududda tarqalgan buzina mevalari turi. U turli sharoitlarda, shu jumladan nam va quruq tuproqlarda, birinchi navbatda quyoshli joylarda oʻsadi.

Sambucus canadensis
Barglari va mevalari


Xavfsiz  (NatureServe)
Ilmiy klassifikatsiyasi edit
Dunyo: Plantae
Guruh: Tracheophytes
Guruh: Angiosperms
Guruh: Eudicots
Guruh: Asterids
Sinf: Dipsacales
Oila: Adoxaceae
Turkum: Sambucus
Tur:
S. canadensis
Binomial nomi
Sambucus canadensis

Sambucus canadensisning Amerika Qoʻshma Shtatlari va Kanadadagi tabiiy tarqalishi
Sinonimlari

Sambucus nigra subsp. canadensis (L.) Bolli Sambucus mexicana C. Presl ex DC[1]

Tavsif

tahrir

Sambucus canadensis 6 metr (20 fut) gacha oʻsadigan bargli butadir[2]. Barglari qarama-qarshi juft shaklda joylashgan boʻlib, novdalari asosan besh-toʻqqiz bargdan iborat boʻladi. Ularning uzunligi taxminan 10 santimetr (4 dyuym) va kengligi 5 smni tashkil etadi. Yozda esa u barglar ustidagi oq gullarning yassi toʻpgullari bilan kattaroq (20-30 sm yoki 8-12 dyuym) shaklga, alohida gullarning oʻzi esa 5–6 millimetr (31614 in) diametrga va beshta gulbargga ega boʻladi.

Mevasi (buzina sifatida tanilgan) toʻq binafsha rangdan qora ranggacha boʻlgan 3-5 mm diametrli rezavor meva boʻlib, kuzda osilgan toʻplarda pishib yetiladi.

Taksonomiya

tahrir

Yevropa Sambucus nigra bilan chambarchas bogʻliq. Baʼzi mualliflar uni Sambucus canadensis oʻrniga Sambucus nigra nomi ostida oʻziga xos deb hisoblashadi.

Zaharli xususiyatlari

tahrir

Oʻsimlikning barglari, poyalari, ildizlari, urugʻlari va pishmagan mevalari kabi yeyilmaydigan qismlari siyanogen glikozidlar va alkaloidlar mavjudligi sababli oʻldiradigan dozalarda zaharli boʻlishi mumkin[3][4]. Buzina mevasini isteʼmol qilishning anʼanaviy usullari murabbo, jele hamda siroplarni oʻz ichiga oladi, ularning barchasida mevalar pishiriladi va urugʻlar siqib chiqariladi.

Nashr qilinmagan tadqiqotlar shuni koʻrsatishi mumkinki, Sambucus canadensis (Amerika buzinasi) olma sharbatiga qaraganda kamroq sianid darajasiga ega va uning mevasida biokimyoviy yoʻlda sianid hosil qilish uchun yetarli darajada beta glyukozidaza (glyukozidlarni sianidga aylantiradi) mavjud emas[5]. Taqqoslash uchun, Sambucus nigradagi siyanogen glikozidlar/milligram miqdori buzina mevasi vaznida 25 mikrogramdan koʻp boʻlmagan boʻlsa[6], barcha glikozidlar sianidga aylantirilgan deb faraz qilinsa, zaharliligi 50 kgli umurtqali hayvonlar uchun 50 mgga teng boʻladi[7]. Halokatli zaharlanishning pastki chegarasiga erishish uchun bir oʻtirishda 2 kilogramm (~ 4,4 funt) rezavor meva isteʼmol qilish kerak boʻladi (1 mg sianid/kg vazniga). Yuqori chegaralar uchun (3 mg/kg), bir oʻtirishda 6 kg yoki ~13 funt isteʼmol qilish lozim.

Foydalanish

tahrir

Oʻsimlikning dastlabki unib chiqqan gullaridan pishgan rezavorlar kabi foydalanish[2], yaʼni sakkiz soat davomida gul boshlarini suvda namlashdan ichimlik tayyorlash mumkin[2]. Mevasidan boshqa maqsadlarda foydalanishga sharob, jele va boʻyoq tayyorlash kiradi. Barglari va ichki qobigʻi insektitsid va boʻyoq sifatida ishlatilishi mumkin. Barglari anʼanaviy ravishda oʻsimlikshunoslikda ham qoʻllanadi. 

Jins nomi yunoncha „sambuce“ soʻzidan kelib chiqqan boʻlib, qadimgi shamol cholgʻu asbobi, hushtak qilish uchun bu va boshqa turlarning novdalaridan chuqurcha kesish kerakligiga ishora qiladi[8][9].

Buzina mevasining qaynatilgan ichki qobigʻi Shimoliy Amerikaning irokezlari tomonidan tish ogʻrigʻida ogʻriq qoldiruvchi vosita sifatida ishlatilgan va yonoqning eng xavfli tomoniga surtilgan[10].

Manbalar

tahrir
  1. „Sambucus nigra ssp. canadensis (L.) R. Bolli“.
  2. 2,0 2,1 2,2 The Complete Guide to Edible Wild Plants, United States Department of the Army (inglizcha), New York: Skyhorse Publishing, 2009 — 53-bet. ISBN 978-1-60239-692-0. OCLC 277203364. 
  3. Preston, Richard J.. North American Trees: Fifth Edition. Ames, Iowa: Iowa State Press, 2002 — 199-bet. ISBN 0-8138-1526-6. 
  4. „Sambucus canadensis“. North Carolina State Extension.
  5. „The Essential Herbal Blog: Elderberry - New Research“ (15-mart 2020-yil).
  6. „Fig. 7 Concentration (µg mg −1 FW) of CNGLCS. Sambunigrin (A) and“.
  7. Oke OL. 1969.
  8. Niering, William A.. The Audubon Society Field Guide to North American Wildflowers, Eastern Region. Knopf [1979], 1985 — 448-bet. ISBN 0-394-50432-1. 
  9. Little, Elbert L.. The Audubon Society Field Guide to North American Trees: Eastern Region. New York: Knopf, 1980 — 670-bet. ISBN 0-394-50760-6. 
  10. Kalm, Pehr. Travels into North America: containing its natural history, and a circumstantial account of its plantations and agriculture in general, with the civil, ecclesiastical and commercial state of the country, the manners of the inhabitants, and several curious and important remarks on various subjects (inglizcha). London: T. Lowndes, 1772 — 338-bet. ISBN 9780665515002. OCLC 1083889360.