Afgʻonistonda Ahmadiya taʼlimoti

 

Ahmadiya harakatining ramziy belgisi
Ahmadiya harakatining dunyo b`ylab tarqalish darajasi (qancha toʻq boʻlsa, shuncha koʻproq odamni qamrab olgan)
Ahmadiya taʼlimoti (harakati) tarqalgan mamlakatlar
Davlatlar
Afrika

JazoirAngolaBeninBotsvanaBurkina-FasoBurundiKamerunKabo-VerdeMarkaziy Afrika RespublikasiChadKomor orollariKot-d’IvuarKongo DRKongo RespublikasiJibutiMisrEkvatorial GvineyaEritreyaEfiopiyaGabonGambiyaGanaGvineyaGvineya-BisauKeniyaLesotoLiberiyaLiviyaMadagaskarMalavi

Mali

MavritaniyaMavrikiyMarokashMozambikNamibiyaNigerNigeriyaRuandaSenegalSeyshel orollariSyerra-LeoneSomaliJanubiy AfrikaSudanSvazilendTanzaniyaTunisUgandaZambiyaZimbabve

Osiyo

AfgʻonistonBahraynBangladeshButanBruneyBirmaKambodjaXitoyGonkongHindistonIndoneziyaIroqEronIsroilIordaniyaQozogʻistonKoreyaQuvaytQirgʻizistonLaosLivanMalayziyaMaldiv orollariMoʻgʻulistonNepalUmmonShimoliy KoreyaPokistonFalastinFilippinQatarRossiyaSaudiya ArabistoniSingapurJanubiy KoreyaShri-LankaSuriyaTayvanTojikistonTailandKurkaTurkmanistonBirlashgan Arab AmirliklariOʻzbekistonVetnamYaman

Yevropa

AlbaniyaAndorraArmanistonAvstriyaOzarbayjonBelarusBelgiyaBosniya va GertsegovinaBolgariyaXorvatiyaKiprChexiyaDaniyaEstoniyaFinlandiyaFransiyaGruziyaGermaniyaGretsiyaVengriyaIslandiyaIrlandiyaItaliyaJersiKosovo • [Latviya]] • LixtenshteynLitva • Lyuksemburg]] • MaltaMoldovaMonakoChernogoriyaNiderlandiyaShimoliy MakedoniyaNorvegiyaPolshaPortugaliyaRuminiyaRossiyaSan-MarinoSerbiyaSlovakiyaSloveniyaIspaniyaShvetsiyaShveysariyaUkraina • Birlashgan Qirollik]]

Amerika

Antigua va BarbudaBarbadosBelizBraziliyaKanadaChiliKolumbiyaKosta-RikaKubaDominikaDominik RespublikasiEkvadorSalvadorGvatemalaGayanaGaitiGondurasYamaykaMeksikaNikaraguaPanamaParagvayPeruSurinamTrinidad va TobagoQoʻshma Shtatlar

Okeaniya

AvstraliyaSharqiy TimorFijiKiribatiMarshall orollariMikroneziyaNauruYangi ZelandiyaPalauPapua-Yangi GvineyaSamoaTongaTuvaluVanuatu

Afgʻoniston Islom Amirligi
امارت اسلامی افغانستان
īmārat-e Eslāmī-ye Afġānistān
(forscha)
د افغانستان اسلامي امارت
Da Afġānistān Islāmī īmārat
(pushtuncha)
Afgʻoniston bayrogʻi

Shiorlā ʾilāha ʾillà l-Lāh, Muḥammadun rasūlu l-Lāh

لا إله إلا الله محمد رسول الله (arabcha)
(Allohdan oʻzga iloh yoʻq. Muhammad uning rasulidir)
Madhiya: Afgʻoniston Madhiyasi
Location of Afgʻonistonda Ahmadiya taʼlimoti
Poytaxt Kobul (shahar)
Eng katta shahar [[Kobul (shahar)]], [[Qandahor (shahar)]]
Rasmiy til(lar) dariy, pushtu 9 viloyatda rasmiy o'zbek tili
Hukumat Amirlik
Islomiy davlatlar
• Prezident
Haybatulloh Oxundzoda
Muhammad Yoqub
Mustaqillik (- Birinchi Afgʻon Davlati
1747-yil oktabrda
- Mustaqil
(Birlashgan Qirollikdan)
1919-yil 19-avgustda)
Maydon
• Butun
652,864[1] km2 km2 (41-oʻrin)
• Suv (%)
ahamiyatsiz
Aholi
• 2019-yilgi roʻyxat
32,225,560[2] (43-oʻrin)
• Zichlik 46/km2/km2
YIM (XQT) 2018-yil roʻyxati
• Butun
$72,911 milliard
• Jon boshiga
$2,024
Pul birligi afgʻoni (AFN)
Vaqt mintaqasi UTC+4:30
• Yoz (DST)
UTC+6
Qisqartma AF
Telefon prefiksi 93
Internet domeni .af

Ahmadiya Afgʻonistondagi Londondagi xalifaning boshchiligida islomiy jamoadir. Islomdagi Ahmadiya harakati va hozirgi Afgʻoniston chegaralaridagi pushtun xalqi bilan eng birinchi aloqa Mirzo Gʻulom Ahmadning hayotligida sodir boʻlgan. Ahmad tomonidan boshlangan harakat boshqa musulmon guruhlari, jumladan Afgʻonistondagilar tomonidan dindan qaytganlik sifatida koʻrilgan va shunga koʻra, Ahmad vaʼda qilingan Mahdiy deb daʼvo qilganidan atigi oʻn ikki yil oʻtib, Ahmad musulmonlaridan ikki nafari Kobulda toshboʻron qilinib oʻldirilgan. Shu taqlid qotilliklar 1925-yilgacha davom etdi. 1924—1925-yillarda amir Omonullaxon davrida Ahmadiya eʼtiqodiga aloqadorlik oʻlim jazosiga aylandi va bu taʼlimotni qabul qilganlar majburan qaytarildi.[3]

Tarixi

tahrir

Afgʻonistondagi harakat tarixi ikki ilk dinga kirganlar, yaʼni Sayid Abdul Latif va Abdur Rahmonning harakatlaridan boshlanadi. Xost viloyatidan boʻlgan Sayid Abdul Latif 19-asr oxiri va 20-asr boshlari oraligʻida Afgʻoniston amirlaridan Abdurrahmonxon va Habibullaxonning qirollik maslahatchisi boʻlgan. Latif Xost viloyatining sobiq gubernatori Sardor Shireendil Xon bilan birga 1893-yilda Britaniya Hindistoni bilan Durand chizigʻi kelishuvi boʻyicha muzokaralar chogʻida Abdurrahmonxonning vakili boʻlgan[4][5]. 1901-yilda u Ahmadiya harakatining asoschisi Mirzo Gʻulom Ahmadning baʼzi kitoblarini oʻqib, Ahmadiy (ushbu taʼlimot (harakat ham deb ataladi)ni qabul qilganlarni ahmadiy deyishadi) boʻldi. Latif Afgʻoniston diniy ruhoniylarining aʼzosi edi. Binobarin, u oʻzining eng yirik izdoshlaridan biri Abdurrahmonni Ahmadiya harakati asoschisi haqida koʻproq bilish uchun Hindistonning Qodiyon shahriga yubordi.[6] Qodiyonlik Ahmad bilan bir qancha suhbatlardan soʻng Rahmonning oʻzi ham Ahmadiy boʻldi. U oʻzining yangi eʼtiqodini yetkazishga ishtiyoq bilan Latifga qaytish oʻrniga Afgʻoniston amiri qarorgohi boʻlgan Kobulga yoʻl oldi. U yerda diniy ulamolar amirni Rahmonni oʻlimga hukm qilishga ruxsat berishga koʻndirishdi.[6] Hibsga olinganidan keyin Rahmon 1901-yil 20-iyunda[6] boʻgʻib oʻldirilgan.[7]

 
Sayid Abdul Latif amir Abdurrahmonxonning oʻng tomonida oʻtirgan

1902-yilda Latif amir Habibullohxondan hozirgi Saudiya Arabistonida Makkaga islomiy ziyorat qilish uchun borishga ruxsat soʻradi. Amir Latifning iltimosini inobatga olib, unga yoʻl harajatlari uchun qoplama taqdim etdi. Latif 1902-yilning oktabrida bir qancha shogirdlari hamrohligida Lahorga yetib keldi. U yetib kelganida, Arabiston yarim orolining koʻp qismini nazorat qilgan Usmonlilar mamlakatda tarqalgan vabo tufayli Makkaga Britaniya Hindistonidan sayohat qilishlariga cheklovlar qoʻyganligini bildi. Shuning uchun Latif Mirzo Gʻulom Ahmad bilan uchrashish uchun Qodiyonga borishga qaror qildi. Bir necha oyni oʻtkazgandan soʻng, u Kobulga qaytib keldi va Ahmadiya harakatiga sodiqligini oshkora eʼlon qildi. U Qadiyonda boʻlgan davrida Ahmadga bay’at bergan edi.[8] Amir diniy ulamolarning buyrugʻiga koʻra, uni Afgʻonistonda oʻlim jazosi boʻlgan murtadlikda aybladi. Latif 1903-yil 14-iyulda ommaviy qatl qilinishidan oldin bir necha hafta qamoqqa tashlangan. U oʻz qarashlaridan voz kechishni istamay, qamoq va sud davrida boshqalarni Ahmadiya talqinlariga bir necha bor ishontirishga uringan.[9]

Viloyat dariy/pushtu tilida ISO 3166-2 Maʼmuriy markazi Aholisi,
(2016 — 2017) kishi
Maydoni,
km²
Zichligi,
kishi/km²
1 Badaxshon Badakhshān بدخشان BDS Fayzobod Fayābād / Fayābād 966 789 44 059 20,08
2 Badgʻis Bādghīs بادﻏﻴﺲ BDG Qal’ayi Nav Qala i Naw 504 185 20 591 25,36
3 Bagʻlon Baghlān بغلان BGL Puli Xumri Pol-e Khomrī 926 969 21 118 38,81
4 Balx Balkh بلخ BAL Mozori Sharif Mazār-e Sharīf 1 353 656 17 249 68,50
5 Bomiyon Bāmiyān بامیان BAM Bomiyon Bāmīān 454 643 14 175 29,01
6 Daykundi Dāykondī ﺩﺍﻳﻜﻨﺪﻱ DAY Nili Nīlī 468 178 8 088 50,69
7 Farah Farāh فراه FRA Farah (shahar) Farāh 515 973 48 471 10,07
8 Faryob Fāryāb فارياب FYB Maymana Meymaneh 1 013 535 20 293 47,02
9 Gur Ghowr غور GHO Chag'charon Chaghcharān 701 653 36 479 18,65
10 Helmand Helmand هلمند HEL Lashkargoh Lashkar Gāh 942 037 58 584 14,67
11 Hirot Herāt هرات HER Hirot Herāt 1 928 737 54 778 32,76
12 Juzjon Jowzjān جوزجان JOW Shibirgʻon Sheberghān 549 900 11 798 40,39
13 Kapisa Kāpīsā کاپیسا KAP Mahmud-i Raqi Mahmūd-e-Rāqī 448 245 1 842 217,64
14 Kobul Kābul کابل KAB Kobul Kābul 3 839 580 4 462 790,68
15 Kunar Konar / Kunar کُنَر / کونر KNR Asadobod Asadābād 458 130 4 942 84,44
16 Lagʻmon Laghmān لغمان LAG Mehtarlam Mehtarlām 452 942 3 843 114,75
17 Luvgar Lowgar لوګر LOG Pulialam Pol-e 'Alam 398 535 3 880 105,64
18 Nangarhor Nangarhār ننگرهار NAN Jalolobod Jalālābād 1 545 448 7 727 196,72
19 Nimroʻz Nīmrūz نیمروز NIM Zaranj Zaranj 167 873 41 005 3,78
20 Nuriston Nūrestān نورستان NUR Parun Parun 150 391 9 225 14,31
21 Paktika Paktīkā پکتیکا PKA Sharan Sharan 448 843 19 482 22,53
22 Paktiya Paktīā لویه پکتیا PIA Gardiz Gardīz 561 200 6 432 85,57
23 Panjsher Panjshīr پنج شیر PAN Bazarak Bāzārak 156 001 3 610 40,00
24 Parvon Parvān پروان PAR Chorikor Chārīkār 675 975 5 974 105,37
25 Qandahor Kandahār قندھار KAN Qandahor Kandahār 1 252 786 54 022 19,81
26 Qunduz Kondōz / Kunduz كندوز KDZ Qunduz shahar Kondōz 1 029 473 8 040 121,67
27 Samangan Samangān سمنگان SAM Samangan Āybak 394 887 11 262 30,64
28 Saripul Sar-e Pol سر پل SAR Saripul Sar-e Pol 569 046 15 999 32,16
29 Toxar Takhār تخار TAK Talukan Tāloqān 1 000 939 12 333 75,41
30 Vardak Vardak وردک WAR Maydonshahr Meydān Shahr 606 077 8 938 65,09
31 Xost Khowst / Khost خوست KHO Xost Khowst 584 075 4 152 131,45
32 Zobul Zābol زابل ZAB Qalat Qalāt 309 192 17 343 18,46
33 Oʻruzgon Orūzgān اروزگان URU Tarinkot Tarīn Kowt 356 354 22 696 15,09
34 Gʻazni Ghaznī غزنى GHA Gʻazni Ghaznī 1 249 736 22 915 47,65
Jami 651 745 27 651 745 645 807 36,98


1920-yillarning oʻrtalariga kelib, toʻqqiz nafar afgʻon Ahmadiy oʻz eʼtiqodlari uchun Kobulda toshboʻron qilingan.[10] Ularning barchasi Ahmadiya Musulmon Jamoasi tarixiga eʼtiqodlari uchun oʻldirilgan birinchi oʻn nafar Ahmadiylar qatoriga kirgan, oʻninchisi 1935-yil yanvarida Iroqning Bagʻdod shahrida oʻldirilgan Shayx Ahmad Furqoniydir.[7] 1925-yilga kelib, Afgʻonistonda Ahmadiya eʼtiqodini qabul qilgan har bir kishi uchun oʻlim jazosini belgilovchi jinoyat kodeksi joriy etildi.[10]

 
Afgʻoniston etnik xaritasi

Bashoratlar

tahrir

Mirzo Gʻulom Ahmad Latifning oʻlimidan yigirma yil avval oʻzi olgan arabcha vahiyga asoslanib, oʻzining ikki dindor izdoshi qatl qilinishini bashorat qilganini daʼvo qilgan.[11] Bu quyidagicha talqin qiliadi: „Ikki echki soʻyiladi va bu qotillik boʻlgan yer yuzida oʻlimdan qochib qutiladigan hech kim yoʻq“. U buni oʻzining ikki izdoshi halok boʻlishini va natijada ular oʻldirilishi kerak boʻlgan mamlakatni umumiy vayronagarchilikka olib kelishini anglatardi. Ahmad qotillikni qoralab, "Ikki shahidlik qissasi" kitobida shunday yozadi: "Ey Kobul diyori! Oʻz zaminingda sodir etilgan mudhish jinoyatga guvohsan. Ey badbaxt yurt! Bu eng dahshatli jinoyatga sahna boʻlganing uchun Allohning nazdida hukm qilinding". 1906-yilda Ahmad oʻzining yana uchta izdoshining shahid boʻlishini bashorat qilganiga ishoniladi, chunki u arabcha „Uchta echki soʻyiladi“ qabilidagi vahiy olgan. Ahmadiy sharhlovchilariga koʻra, bu vahiy 1924—1925-yillarda Afgʻonistondagi Ahmadiya aʼzolarining yetakchi diniy arboblari boʻlgan Moulvi Naymatulloh Xon, Moulvi Abdul Halim va Qori Nur Alining oʻldirilishiga ishora qilgan.[12] Ahmadiy musulmonlar 1922-yilda oʻsha paytdagi amir Omonullaxonni oʻz xalqiga diniy erkinlik bergani uchun tabriklaganiga qaramay, qotilliklar sodir boʻldi.[13]



Yana qarang

tahrir
  • Afgʻonistonda Islom

Manbalar

tahrir
  1. Central Statistics Organization of Afghanistan (Wayback Machine saytida 2014-06-24 sanasida arxivlangan): Statistical Yearbook 2012-2013 (Wayback Machine saytida 2014-01-17 sanasida arxivlangan): Area and administrative Population (Wayback Machine saytida 2015-09-09 sanasida arxivlangan)
  2. Department of Economic and Social Affairs Population Division (2009). «World Population Prospects, Table A.1» (.PDF) (United Nations).
  3. Vincent Littrell. [Islam: Ahmadiyya]. World Association of International Studies, February 17, 2006
  4. Alikuzai, Hamid Wahed. A Concise History of Afghanistan in 25 Volumes. Tafford publishing, October 2013 — 720-bet. ISBN 9781490714462. 
  5. Hadi, Hamid. Afghanistan's Experiences: The History of the Most Horrifying Events Involving Politics, Religion, and Terrorism. AuthorHouse, 31-mart 2016-yil. ISBN 9781524600068. 
  6. 6,0 6,1 6,2 Valentine, Simon Ross. Islam and the Ahmadiyya Jama'at: History, Belief, Practice. Columbia University Press, 2008 — 70-bet. ISBN 9781850659167. 
  7. 7,0 7,1 „List of Martyres“. ThePersecution.org. Qaraldi: 3-dekabr 2016-yil. Manba xatosi: Invalid <ref> tag; name "List" defined multiple times with different content
  8. Khan, Adil Hussain. From Sufism to Ahmadiyya: A Muslim Minority Movement in South Asia. Indiana University Press, 6-aprel 2015-yil — 130-bet. ISBN 9780253015297. 
  9. Khan, Adil Hussain. From Sufism to Ahmadiyya: A Muslim Minority Movement in South Asia. Indiana University Press, 6-aprel 2015-yil — 131-bet. ISBN 9780253015297. 
  10. 10,0 10,1 Khan, Adil Hussain. From Sufism to Ahmadiyya: A Muslim Minority Movement in South Asia. Indiana University Press, 6-aprel 2015-yil — 133-bet. ISBN 9780253015297. 
  11. Ahmad, Mirza Ghulam. Tadhkirah. Islam International Publications — 110-bet. 
  12. Ahmad, Mirza Ghulam. Tadhkirah. Islam International Publications — 781-bet. 
  13. Germain, Eric (2007). „Southern Hemisphere Diasporic Communities in the Building of an International Muslim Public Opinion at the Turn of the Twentieth Century“. Comparative Studies of South Asia, Africa and the Middle East. 27-jild, № 1. 135-bet. doi:10.1215/1089201x-2006-048.