Osiyo fili
Osiyo fili[1], yoki hind fili[2] (lotincha: Elephas maximus) — xartumli sutemizuvchi, Osiyo fillari (Elephas) jinsining yagona zamonaviy turi va fillar oilasining uchta zamonaviy turidan biri. Osiyo fili savanna filidan keyin ikkinchi yirik zamonaviy quruqlik hayvonidir.
| Osiyo fili | |
|---|---|
.jpg) Bandipur milliy bogʻida tishli erkak fil, Karnataka, Hindiston | |
Ilmiy tasniflash | |
| Olam: | Eukariotlar |
| Tip: | Xordalilar |
| Sinf: | Sut emizuvchilar |
| Turkum: | Xartumlilar |
| Oila: | Fillar |
| Urugʻ: | Hind fillari |
| Xalqaro ilmiy nomi | |
| Elephas maximus Linnaeus, 1758 | |
| Kichik turlar | |
| Areal | |
 Xavfsizlik holati | |
Tashqi koʻrinish
tahrirHind fillari oʻlchamlari boʻyicha Afrika savanna fillaridan kichikroq, ammo ularning kattaligi ham hayratlanarli - keksa fillar (erkaklari) 2,5-3,5 metrgacha oʻsib, ogʻirligi 5,4 tonnaga etadi[3]. Urgʻochilari erkaklaridan kichikroq boʻlib, oʻrtacha ogʻirligi 2,7 tonnani tashkil qiladi. Eng kichigi Kalimantan (ogʻirligi taxminan 2 tonna) hisoblanadi. Taqqoslash uchun, savanna filining vazni 4 dan 7 tonnagacha. Hind filining tana uzunligi 5,5–6,4 m, dumi 1,2–1,5 m. Hind fili afrikalikdan koʻra murakkabroq hisoblanadi. Oyoqlari qalin va nisbatan qisqa; oyoq tagining tuzilishi Afrika filiga oʻxshaydi - teri ostida maxsus yayli massa mavjud. Old oyoqlarda 5 ta, orqa oyoqlarda 4 ta tuyoqlar bor. Tanasi qalin ajin teri bilan qoplangan; teri rangi - quyuq kulrangdan jigarranggacha. Hind filining teri qalinligi 2,5 sm ga yetadi, lekin quloqlarning ichki qismida, ogʻiz va anus (anal teshigi) atrofida juda nozik. Terisi quruq va ter bezlari yoʻq, shuning uchun fil hayotining muhim qismini unga gʻamxo'rlik qilish bilan oʻtkazadi. Fillar hasharotlar chaqishi, quyosh qizdirishi va suyuqlikni yoʻqotishdan oʻzlarini himoya qilishi uchun loy suvlarga choʻmilishadi. Changli vannalar, choʻmilish va daraxtlarga ishqalanish ham terining gigienasida muhim rol oʻynaydi. Ko'pincha hind fillarining tanasida, ayniqsa keksalarida, depigmentatsiyalangan pushti joylar sezilarli boʻladi (odatda quloqlarning chetida va xartumlarining tagida), bu ularga dogʻli koʻrinish beradi. Yangi tugʻilgan fil bolalari jigarrang jun bilan qoplangan boʻladi, ular yoshi oʻtishi bilan ingichkalashib yoʻqoladi, lekin hatto baʼzi katta yoshli hind fillari afrika fillariga qaraganda koʻproq qoʻpol jun bilan qoplangan.
Albinoslar fillar orasida juda kam uchraydi va maʼlum darajada Siamda ibodat qilish obʼyekti hisoblanadi. Odatda ular bir oz yengilroq va bir nechta yengilroq joylarga ega. Ularning eng yaxshi namunalar och qizil-jigarrang rangdagi och sariq iris va orqa tarafdagi siyrak oq sochlar edi.
Keng peshona oʻrtasi bosiq, yon tomondan kuchli qavariqlar hosil boʻlgan va deyarli vertikal holatga ega; uning tepa qismi tananing eng yuqori nuqtasini (Afrika filida, yelkalarida) ifodalaydi. Hind filini afrikalikdan ajratib turadigan eng xarakterli xususiyat quloq chanoqlarining nisbatan kichikroq oʻlchamidir. Hind filining quloqlari hech qachon boʻyin darajasidan yuqoriga koʻtarilmaydi. Ular oʻrtacha kattalikda, tartibsiz toʻrtburchaklar shaklida boʻlib, bir oz choʻzilgan uchi va yuqori qirrasi ichkariga qayrilgan. Choʻzilgan yuqori tishlari sezilarli darajada, Afrika filinikidan 2-3 baravar kichikroq, uzunligi 1,6 m gacha, ogʻirligi 20-25 kg gacha. Tishlar bir yilda oʻrtacha 17 sm ga oʻsadi. Ular faqat erkaklarda, kamdan-kam hollarda ayollarda rivojlanadi. Hind fillari orasida tishsiz erkak fillar ham bor, ular Hindistonda maxna (makhna) deb ataladi. Bunday erkak fillar asosan mamlakatning shimoliy-sharqiy qismida mavjud; Tishsiz fillarning eng koʻp soni Shri Lankada (95% gacha). Urgʻochilarning tishlari shunchalik kichikki, ular deyarli koʻrinmaydi.
Odamlarda oʻng qoʻl va chap qoʻl boʻlgani kabi, fillar ham turlicha oʻng yoki chap tishni tez-tez ishlatishadi. Bu tishning eskirish darajasi va uning yumaloq uchi bilan belgilanadi.
Fillarda ushbu tishlardan tashqari 4 ta oziq tish mavjud boʻlib, ular hayot davomida eskirganda bir necha marta almashadi. Almashganda, yangi tishlar eskilari ostida emas, balki jagʻda oʻsadi, asta-sekin eskirgan tishlarni oldinga suradi. Hind filining hayoti davomida oziq tishlar 6 marta almashadi; oxirgisi taxminan 40 yil ichida chiqadi. Oxirgi tishlari eskirganida, fil normal ovqatlanish qobiliyatini yoʻqotadi va ochlikdan oʻladi. Ushbu holat taxminan 70 yoshda sodir boʻladi.
Filning xartumi burun va yuqori labning birlashishi natijasida hosil boʻlgan. Mushaklar va paylarning murakkab tizimi unga katta moslashuvchanlik va harakatchanlikni beradi, filga hatto kichik narsalarni ham boshqarishga imkon beradi va uning hajmi 6 litrgacha suv toʻplash imkonini beradi. Burun boʻshligʻini ajratib turuvchi bu boʻlim (septum) koʻp sonli mushaklardan iborat. Filning xartumida suyak va togʻaylar mavjud emas; faqat uning oxirida togʻay joylashgan boʻlib, burun teshiklarini ajratib turadi. Afrika fillarining xartumidan farqli oʻlaroq, Osiyo filining xartumi barmoq shaklidagi jarayon bilan tugaydi.
Hind fili va afrika fili oʻrtasidagi farqlar ochiq rang, oʻrta oʻlchamdagi tishlar (ular faqat erkaklarda mavjud), kichik quloqlar, "egarsiz" qavariq dumba, peshonada ikkita boʻrtiq va xartumning oxirida bitta barmoqqa oʻxshash jarayon. Ichki tuzilishdagi farqlar: Afrika filida bo'lgani kabi, 21 tani oʻrniga 19 juft qovurgʻani va oziq tishlar tuzilish xususiyatlarini oʻz ichiga oladi - hind filining har bir tishidagi koʻndalang dentin plitalari 6 dan 27 gacha boʻlib, bu Afrika filinikidan koʻproq. 26 ta oʻrniga 33 ta quyruq umurtqasi bor. Yurak koʻpincha ikki qavatli tepaga ega. Ayollarni erkaklardan ko'krak qafasida joylashgan ikkita sut bezlari bilan ajratish mumkin. Filning miyasi quruqlikdagi hayvonlar orasida eng kattasi boʻlib, uning ogʻirligi 5 kg ga yetadi[4].
Tarqalishi va kichik turlari
tahrir
Qadimgi davrlarda Osiyo fillari Janubi-Sharqiy Osiyoda Dajla va Furotdan Mesopotamiyadan (45° E) Malay yarim oroligacha, shimolda Himoloy tog'lari va Xitoydagi Yanszi daryosigacha (30° sh.) topilgan. Ular Shri Lanka, Sumatra va ehtimol Yava orollarida ham topilgan. XVI-XIX asrlarda hind fili Hindiston yarimorolining katta qismi, Shri Lanka va uning avvalgi hududining sharqiy qismlarida ham keng tarqalgan edi[5].
Hozirgi vaqtda hind fillarining tarqalishi juda susaygan; yovvoyi tabiatda ular Hind-Malay biogeografik mintaqasi mamlakatlarida joylashgan: janubiy va shimoli-sharqiy Hindiston, Shri Lanka, Nepal, Butan, Bangladesh, Myanma, Tailand, Laos, Kambodja, Vyetnam, janubi-g'arbiy Xitoy, Malayziya (materik va Kalimantanda), Indoneziya (Kalimantan, Sumatra) va Bruneyda[6].
Kichik turlar
tahrirOsiyo filining toʻrtta zamonaviy kichik turi ma'lum:
- hind fili (Elephas maximus indicus) Janubiy Hindistonda, Himoloy togʻ etaklarida va shimoli-sharqiy Hindistonda tarqalgan shaklda yashaydi, shuningdek Xitoy, Myanma, Tailand, Kambodja va Malay yarim orolida ham uchraydi. Ushbu kichik turning koʻp erkaklarida tishlar bor.
- shri Lanka yoki Seylon fili (Elephas maximus maximus) faqat Shri Lankada uchraydi. U boshi tana oʻlchamiga nisbatan katta boʻlib, odatda peshonasi va xartum tagida terining rangi o'zgargan boʻladi. Bu turdagi erkek fillarning ba'zilarida tish boʻlmaydi.
- sumatra fili (Elephas maximus sumatrensis) faqat Sumatrada uchraydi. Kichik oʻlchamli boʻlgani uchun uni ko'pincha "cho'ntak fili" deb atashadi.
- bornea fili (Elephas maximus borneensis). Ushbu kichik turning taksonomik holati munozarali boʻlib, 1950-yilda Shri Lanka zoologi Paulus Deraniyagala[en] turlarni tavsiflash jarayonida uni tasvirlashda tirik namunalardan emas, balki National Geographic jurnalidagi fotosuratdan foydalangan[7]. Ushbu kichik tur Kalimantan orolining shimoli-sharqida (Sharqiy Sabah) yashaydi. Ushbu tur Osiyo filining eng kichik kenja turi boʻlib, quloqlari kattaroq, dumi uzunroq va tishlari tekisroq boʻladi. Kalimantanda oʻtkazilgan mitoxondrial DNK tadqiqotlari shuni ko'rsatdiki, kichik turlarning ajdodlari pleystosenda materik populyatsiyasidan taxminan 300 ming yil oldin ajratilgan va ilgari taxmin qilinganidek, XVI-XVIII asrlarda orolga olib kelingan fillarning avlodlari emas. Kalimantan fillari 18 000 yil oldin Kalimantan va Sunda orollari oʻrtasidagi koʻprik yoʻq boʻlib ketganidan keyin aholidan ajralib qolgan fillar boʻlgan[8].
Vyetnam va Laos fillari, beshinchi kichik turni tashkil qilishi boʻyivcha taxminlar bor. Shimoliy Nepal oʻrmonlarida yashovchi bir necha (100 dan kam) "gigant" fillar mavjud, ehtimol, Elephas maximusning alohida kichik tur boʻlishi mumkin. Chunki ular Osiyo filidan oʻrtacha 30 sm uzunroqdir[9]. Xitoy fillari baʼzan alohida kichik tur sifatida taʼkidlanadi, Elephas maximus rubridens; Suriya kenja turlari (Elephas maximus asurus) miloddan avvalgi XIV asrda yoʻqolib ketgan boʻlib, Osiyo fillari orasida eng kattasi miloddan avvalgi 100-yillarda yoʻq boʻlib ketgan.
Hayot tarzi
tahrirOsiyo fili asosan oʻrmonlarda yashaydi. Ular butalar va bambuklar zich boʻlgan yengil tropik va subtropik keng bargli oʻrmonlarni afzal koʻradi. Ilgari, salqin mavsumda fillar dashtlarga chiqishgan, ammo hozirda bundan sharoit faqat qoʻriqxonalarda mavjud, chunki deyarli hamma joyda dashtlar qishloq xoʻjaligi yerlariga aylantirilgan. Fillar yozda togʻlarga koʻtarilib, Himoloy togʻlarining eng yuqori qismlarida (3600 m balandlik) uchraydi.
- Yovvoyi hind fili uchraydigan ekologik hududlarning toʻliq roʻyxatini (2005-yil) bu yerda koʻrish mumkin[10].
Boshqa yirik sutemizuvchilar singari, fillar ham issiqlikdan koʻra sovuq havoga chidamlidir. Ular kunning eng issiq qismini soya-salqin joylarda oʻtkazadilar, tanani sovutish va shamol berish uchun doimo quloqlarini silkitadilar. Ular suv havzalarida vanna qabul qilishni, suv bilan yuvinib, loy va tuproqda yurishni yaxshi koʻradilar. Bu ehtiyot choralari fillarning terisini qurishidan, quyosh qizdirishidan va hasharotlar chaqishidan himoya qiladi.
Kattaligi uchun fillar hayratlanarli darajada chaqqon va harakatchandir; ularda ajoyib muvozanat hissi bor. Agar kerak boʻlsa, ular xartumlarning zarbalari bilan oyoqlari ostidagi tuproqning ishonchliligi va qattiqligini tekshiradilar, ammo oyoqning tuzilishi tufayli ular hatto suv va botqoq joylarda ham harakat qilishlari mumkin. Xavotirga tushgan fil harakat jarayonida soatiga 48 km tezlikka erisha oladi; shu bilan birga, yugurish paytida fil dumini koʻtarib, qarindoshlariga xavf haqida signal beradi. Fillar suzishni ham yaxshi biladi. Fil koʻp vaqtini oziq-ovqat izlashga sarflaydi, filga uxlash uchun kuniga eng kamida 4 soat kerak boʻladi. Lekin, ular yerda yotmaydilar (kasal va yosh fillar bundan mustasnodir).
Fillar oʻtkir hid, eshitish va sezish hissi bilan ajralib turadi, lekin ularning koʻrish qobiliyati yomon boʻlib, ular 10 m dan ortiq masofani yaxshi koʻrolmaydi, soyali joylarda biroz yaxshiroq koʻradilar. Ulkan quloqlar kuchaytirgich vazifasini bajaradi. Fillarning eshitish qobiliyati odamnikidan ancha ustun hisoblanadi. Hind tabiatshunosi M. Krishnan[11] fillarning uzoq masofalarda bir-biri bilan muloqot qilish uchun infratovushlardan foydalanishi qayd etgan. Fillar muloqot qilish uchun koʻplab tovushlar, pozitsiyalar va magistral imo-ishoralardan foydalanadilar. Shunday qilib, uzun xartumi orqali podani chaqiradi; qisqa oʻtkir, karnay ovozi qoʻrquvni anglatadi; yerga xatrum bilan kuchli zarbalar va yerni tirnashlar esa gʻazabni anglatadi. Fillar qoʻngʻiroqlar, boʻkirishlar, xirillashlar, qichqiriqlar va boshqalarning keng repertuariga ega. ushbu harakatlar bilan ular xavf, stress, tajovuzkorlik haqida ogohlantirish berishadi va bir-birlari bilan salomlashadilar.
Oziqlanish va migratsiya
tahrir
Hind fillari oʻtxo'r hayvonlar boʻlib, kuniga ozuqa qidirish va oziqlanlanish uchun 20 soatgacha vaqt sarflaydi. Fillar faqat kunning eng issiq soatlarida qizib ketmaslik uchun soyada panoh topadilar. Ular har kuni iste'mol qiladigan oziq-ovqat miqdori 150 dan 300 kg gacha turli oʻsimliklar yoki fil tana vaznining 6-8% ni tashkil qiladi. Fillar asosan oʻt bilan oziqlanadi; ular turli oʻsimliklarning poʻstlogʻi, ildizlari va barglarini, shuningdek, gullar va mevalarni maʼlum miqdorda isteʼmol qiladilar. Fillar egiluvchan tanasi bilan uzun oʻtlarni, barglarni va kurtaklarni istemol qilishadi, agar oʻt kichkina boʻlsa, ular birinchi navbatda tuproqni tepib va zarbalar bilan uni1 qazishadi. Katta shoxlarning qobigʻi novdani tanasi bilan ushlab, xartum bilan qirib tashlanadi. Fillar qishloq xoʻjaligi ekinlarini, odatda guruch, banan va shakarqamish plantatsiyalarini bajonidil xush koʻrishadi hamda yemish uchun dalaga kirib payxon qiladilar, shuning uchun ular qishloq xoʻjaligining eng katta "zararkunandalari" hisoblanadi.
Hind filining ovqat hazm qilish tizimi juda oddiy boʻlib, sigʻimli silindrsimon oshqozon oziq-ovqatni ichaklarda simbiont bakteriyalar tomonidan fermentatsiyalanganda "saqlash" imkonini beradi. Hind filidagi ingichka va katta ichaklarning umumiy uzunligi 35 m ga yetadi. Hazm qilish jarayoni taxminan 24 soat davom etadi. Shu bilan birga, oziq-ovqatning faqat 44-45% haqiqatda hazm boʻladi. Fil kuniga kamida 70-90 (200 gacha) litr suv ichishi kerek, shuning uchun ular hech qachon suv manbalaridan uzoqlashmaydi. Afrika fillari singari, ular koʻpincha tuz izlab yerni qazishadi.
Fillar koʻp miqdorda oziq-ovqat istemol qilganligi sababli, bir joyda ketma-ket 2-3 kundan ortiq oziqlanmaydi. Ular oziqlanadigan hudud quruq mavsumda hajmi kattalashib, erkaklarda 15 km² va ayollarda 30 km² ga yetadigan oziqlanish joylarini saqlab qolishadi. Fillar ilgari uzoq mavsumiy koʻchishlarni (toʻliq migratsiya jarayoni baʼzan 10 yilgacha davom etadi) va suv manbalari orasidagi yurishlarni amalga oshirgan, ammo bugunga kelib inson faoliyati bunday harakatlarni cheklab, fillarning milliy bogʻlar va qoʻriqxonalarda yashashini cheklab qoʻygan.
Ijtimoiy tuzilma va ko'payish
tahrir
Hind fillari - milliy jonivorlar hisoblanadi. Urgʻochilari har doim matriarx yaʼni tajribali va boshqaruvchi. Urgʻochi fillar butun toʻdani boshqaradi desak mubolagʻa boʻlmaydi. XIX asrda fillar podalari, qoida tariqasida, 30-50 kishidan iborat edi, baʼzan 100 yoki undan ortiq hayvonlarning podalari ham uchragan. Hozirgi vaqtda podalar asosan 2-10 ta urgʻochi va ularning avlodlaridan iborat. Poda vaqtincha kichikroq guruhlarga boʻlinib ketishi mumkin, ular past chastotali komponentlarni oʻz ichiga olgan oʻziga xos tovushlar orqali aloqani saqlab turadilar. Kichik guruhlar (3 tadan kam kattalar urg'ochi) katta guruhlarga qaraganda ancha barqaror ekanligi aniqlangan[12]. Klanlar bir nechta kichik podalarni tashkil qilishi mumkin.
Erkak fillar odatda yolgʻiz yashaydilar; faqat balogʻatga yetmagan yosh erkaklar ayollar guruhlari bilan bogʻliq bo'lmagan vaqtinchalik guruhlarni tashkil qiladi. Voyaga yetgan erkaklar podaga faqat urg'ochilardan biri koʻpayish jarayonida boʻlganda yaqinlashadi. Shu bilan birga, ular nikoh duellarini tashkil qilishadi; koʻpincha erkaklar bir-biriga nisbatan toqat qiladilar va ularning oziqlanish hududlari koʻpincha bir-biriga mos keladi. 15-20 yoshda erkaklar odatda jinsiy yetuklikka erishadilar, shundan soʻng ular har yili must (urdu tilida "mast") deb nomlanuvchi holatga kiradilar. Bu davr juda yuqori testosteron darajasi boʻlib, natijada tajovuzkor xatti-harakatlar bilan tavsiflanadi. Quloq va koʻz oʻrtasida joylashgan maxsus teri bezidan feromonlarni oʻz ichiga olgan hidli qora sirni majburiy ajratib turadi. Erkaklar ham koʻp miqdorda siydik chiqaradilar. Bunday holatda ular juda ta'sirchan, xavfli va hatto odamga hujum qilishlari mumkin. Bu holat 60 kungacha davom etishi mumkin. Shu vaqt ichida erkaklar deyarli ovqatlanishni toʻxtatadilar va issiqda urgʻochilarni qidirib yurishadi. Qizigʻi shundaki, Afrika fillarida must kamroq ayon boʻladi va nisbatan kechroq yoshda (25 yoshdan boshlab) paydo boʻladi.
Koʻpayish mavsumdan qat'iy nazar yilning istalgan vaqtida sodir bo'lishi mumkin. Ayollar faqat 2-4 kun davomida estrusda boʻladi; Toʻliq estrus davomiyligi taxminan 4 oy davom etadi. Erkaklar podaga janlardan keyin qoʻshiladi - natijada faqat yetuk kuchli erkaklarning nasl qoldirishiga ruxsat beriladi. Janglar ba'zan raqiblarning jiddiy jarohatlariga va hatto oʻlimga olib keladi. Erkak gʻolib boshqa erkaklarni haydab chiqaradi va taxminan 3 hafta davomida ayol bilan qoladi.
Fil homiladorligi sutemizuvchilar orasida eng uzoq muddatlidir. Ularda homila 19 oygacha toʻliq rivojlangan boʻlsa-da, ularda homiladorlik 18 oydan 21,5 oygacha davom etadi. 19 oydan keyin faqat hajmi oshadi. Urgʻochisi ogʻirligi taxminan 90-100 kg, boʻyi (elkalarida) taxminan 1 m boʻlgan 1 (kamdan-kam 2) bolani dunyoga keltiradi.Uning 5 sm uzunlikdagi tishlari boʻlib, ular kattalashib 2 yoshga toʻlganida tushadi. Bolalash davrida qolgan urgʻochilar onani oʻrab, himoya doirasini hosil qiladi. Tugʻilgandan koʻp oʻtmay, urgʻochi najas hidini eslab qolishi uchun defekatsiya qiladi. Fil chaqaloq tugʻilgandan keyin 2 soat oʻtgach oyoqqa koʻtariladi va darhol sut emishni boshlaydi; urgʻochi xartumining yordami bilan uning ustiga chang va tuproqni "purkaydi", terini quritadi va hidini katta yirtqichlardan yashiradi. Bir necha kundan soʻng, bola allaqachon onasi yoki katta opasining dumini xartumi bilan ushlab, podaga ergashishga qodir boʻladi. Podadagi barcha emizikli urgʻochilar fil bolasini boqish bilan shugʻullanadi. fil bolasi 6-7 oydan keyin oʻsimlik va boshqa oziqlarni yeyishni boshlasada, uni sut bilan oziqlantirish 18-24 oygacha davom etadi. Fillar onasining najasini ham yeyishadi, ularning yordami bilan ularda nafaqat hazm boʻlmagan ozuqa moddalari, balki sellyulozani hazm qilishga yordam beradigan simbiotik bakteriyalar ham oʻtkaziladi. Onalar yana bir necha yil oʻz nasllarini parvarish qilishda davom etadilar. Yosh fillar 6-7 yoshda oiladan ajrala boshlaydi va nihoyat 12-13 yoshda butunlar haydab chiqariladi.
Fillarning oʻsish sur'ati, yetukligi va umr koʻrish davomiyligi odamnikiga teng. Urgʻochi hind fillarida jinsiy yetuklik 10-12 yoshda sodir boʻladi, garchi ular 16 yoshga kelib nasl qoldirish qobiliyatiga ega boʻlsalar va faqat 20 yoshda kattalar hajmiga erishadilar. Erkaklar 10-17 yoshda naslchilik qobiliyatiga ega boʻladilar, lekin yoshi kattaroq erkaklar bilan raqobat ularni naslchilikdan saqlaydi. Bu yoshda yosh erkaklar oʻz podasini tark etadilar; urgʻochilar esa, qoida tariqasida, yashash uchun qoladilar. Balogʻatga yetishning boshlanishi, shuningdek, yetuk urgʻochilarda estrus, noqulay sharoitlar - qurgʻoqchilik yoki kuchli toʻplanish davrlari bilan toʻsqinlik qilishi mumkin. Eng qulay sharoitlarda ayol har 3-4 yilda bir marta nasl keltira oladi. Eng koʻp nasl qoldirish davri 25 yoshdan 45 yoshgacha.
Yovvoyi fillarning alohida populyatsiyalarining jiddiy boʻlinishi va izolyatsiya natijasi genofondning kamayishi va tez-tez nasl qoldirishga erishish hisoblanadi.
Osiyo va Afrika fillarining chatishishi
tahrirBush fillari va Osiyo fillari Loxodonta va Elephas kabi turli avlodlarga tegishli boʻlib, ular bir-birining ustiga chiqmaydi va tabiatda chatishmaydi. Biroq, 1978-yilda Chester Zoo ingliz hayvonot bog'ida tasodifan bu ikki turni oʻzaro chatishtirishga muvaffaq boʻlishdi. Muddatidan avval tugʻilgan fil bolasi atigi 10 kun yashab, ichak infektsiyasidan vafot etdi. Bu gibrid zotningning paydo boʻlishining yagona qayd etilgan holatidir[13].
Hayot davomiyligi
tahrirTabiatda hind fillari 60-70 yilgacha, asirlikda - 80 yilgacha yashaydi. Voyaga yetgan fillarning tabiiy dushmanlari yoʻq (odamlardan tashqari); yosh fillarga yoʻlbarslar va hind sherlari hujum qilishi mumkin.
Soni va tarqalishi
tahrir
Tarix davomida odamlar fillarni avval goʻshti, keyinroq tishlari uchun ovlaganlar. Ovrupoliklar kelishi bilan yovvoyi hind fillarini fil suyagi uchun ovlash, ekinlar maydonlarini himoya qilish va yashash sharoitlarining antropogen oʻzgarishi ularning sonini keskin qisqartirdi va tarqalish maydoniga taʼsir koʻrsatdi. Hudud chekka yoki qoʻriqlanadigan joylar bilan chegaralangan bir qator izolyatsiya qilingan hududlarga aylandi. Yovvoyi fillarning turlari va soni, ayniqsa, XX asrning soʻnggi oʻn yilliklarida qishloq xoʻjaligi yerlarining kengayishi, ayniqsa Janubi-Sharqiy Osiyo mamlakatlarida qogʻoz va sellyuloza sanoati uchun asosiy xom ashyo sifatida ishlatiladigan evkalipt plantatsiyalarining kengayishi tufayli keskin qisqara boshladi. Bundan tashqari, tabiatni muhofaza qilish qonunlariga qaramay, fillar qishloq xoʻjaligi zararkunandalari sifatida yoʻq qilina boshladi. Urgʻochi Osiyo fillariga ovchilar deyarli taʼsir qilmagan (tishlari yoʻqligi sababli), brakonerlik Afrikadagi kabi fillar sonining keskin kamayishiga olib kelmadi. Biroq, erkak fillar sonining qisqarishi, umuman olganda, jiddiy demografik va genetik oqibatlarga olib keladigan jinslar nisbatida tafovutga olib keldi[14].
Yovvoyi Osiyo filining barcha turlarining umumiy soni quyidagicha taxmin qilinadi:
| Yil | Raqam (son) |
|---|---|
| 1900 | Tax. 200 000 |
| 1970-yy. oxiri | 25 000—36 000 |
| 1978 | 28 000—42 000 |
| 1983 | 30 000—40 000 |
| 1984 | 50 000 kam boʻlmagan |
| 1990 | 34 000—56 000 |
| 1991 | 30 000—55 000 |
| 1995 | 50 000 dan oshmaydi |
| 1997 | 35 000—50 000 |
| 2003 | 30 000—40 000 |
| 2005 | 35 000—50 000 |
Fillarni himoya qilish toʻgʻrisidagi birinchi qonun 1879-yilda Hindistonda qabul qilingan. Unda yozilishicha,odam faqat oʻzini himoya qilish yoki zarar yetkazmaslik uchun yovvoyi filni oʻldirishi mumkin edi. 1986-yildan beri Osiyo fili yoʻqolib ketish xavfi ostida boʻlgan tur sifatida Xalqaro Qizil kitobga kiritilgan (Yoʻqolib ketish xavfi ostida)[15]. Shuningdek, u CITES I ilovasida keltirilgan[16]. Hozirgi vaqtda Hindistonning Wildlife Trust kompaniyasi World Land Trust bilan birgalikda yovvoyi fillarning Hind-Birma mintaqasidagi alohida hududlarini bogʻlaydigan anʼanaviy migratsiya yoʻnalishlari boʻyicha oʻziga xos „koridorlar (yoʻlak)“ yaratish boʻyicha loyihalarni amalga oshirmoqda.
Umuman olganda, Osiyo fillari sonining kamayish sabablari ekinlarga zarar etkazish, ov qilish (asosan fil suyagi va uning go'shti uchun) va tabiiy landshaftlarga antropogen bosimning kuchayishi (shu jumladan, oʻrmonlarning kesilishi tufayli) tufayli atrof-muhitning buzilishi bilan bogʻliq. Ko'plab fillar transport vositalari bilan toʻqnashganda yoʻl-transport hodisalarida nobud boʻlishadi. Baʼzi maʼlumotlarga koʻra, yovvoyi Osiyo filining tarqalishi har yili 2-5% ga kamayib bormoqda.
Fillar, boshqa yirik hayvon singari, odamlar uchun potentsial xavfli va halokatli hayvonlardir. Adashgan yolgʻiz fillar va bolalari bilan boʻlgan urgʻochilar ayniqsa juda tajovuzkor hisoblanadi.
Inson uchun ahamiyati
tahrir
Osiyo fili asrlikda tezda qoʻlga oʻrgatiladi, oʻrgatish oson va keyinchalik murakkab ishlarni bajarishi mumkin. Asrlar davomida Janubi-Sharqiy Osiyoda fillar minish, janglarda ishtirok etish va yuk tashuvchi hayvonlar sifatida ishlatilgan, koʻpincha daraxt kesishda koʻproq ishlatilgan boʻlib, bu yerda fillar „tirik turnalar“ rolini oʻynagan va kesilgan daraxt tanasini ko'tarib yuklagan: katta fillar 300 kg yuk koʻtarishi mumkin[17]. Biroq, hozirgi vaqtda texnologik taraqqiyot va oʻrmonlarning tez kesilishi Osiyo filining anʼanaviy "kasbi"ni deyarli keraksiz qilib qoʻydi. Hozirda ular mehnatidan transport vositalari borishi mumkin boʻlmagan joylarda foydalanishda davom etmoqda.
Garchi Osiyo fillari asirlikda yaxshi nasl bersa-da, ishda asosan qoʻlga oʻrgatilgan va qoʻlga olingan yovvoyi fillardan foydalanilgan. Yosh filarni fermada faqat 7 yoshdan boshlab, eng qiyin ishlarda esa faqat 12 yoshdan boshlab ishlatish mumkin edi. 30 yoshdan oshgan yovvoyi hayvonlarni qoʻlga oʻrgatish deyarli imkonsiz edi, shuning uchun ular qoʻyib yuborilgan.
Oʻrgatilgan fillar uzoq vaqtdan beri jangovar kuch sifatida ishlatilgan. Fillar Hindiston yarimoroli madaniyatida ham muhim rol oʻynagan. Hindistonning asosiy dinlarida, hinduizm va buddizmda bu hayvonlar (ayniqsa oq) muhim oʻrinlardan birini egallaydi va an'anaviy ravishda diniy marosimlarda qatnashadi. Eng mashhurlari Keraladagi yurishlar boʻlib, u yerda fillar bezatilgan xudolarning haykallarini koʻtarib yurishadi. Hindlar hind filining boshi boʻlgan odam sifatida tasvirlangan Ganesha xudosini juda hurmat qilishadi. Umuman olganda, uzoq vaqtdan beri hurmat bilan qaralgan Osiyo fillari Afrika fillari kabi vahshiyona yoʻq qilinmagan.
Fil — ijobiy xarakter ramzi — Osiyoda hukmdorning bu jonzoti aql hamda ayyorligi uchun qadrlanadi. Oq fil, Buddaning tugʻilishini eʼlon qilgan odamlarni yerdagi borliq kishanlaridan ozod qilgan ramzga aylandi. Hinduizmda adabiyot va donilik xudosi Ganeshada fil boshi tasvirlangan. Fil Qadimgi Xitoyda ham kuch va aqlning ramzi boʻlgan. Gʻarbiy qadimiy dunyoda ekzotik hayvon Merkuriy xudosining atributi - irsiy donolik va tajovuzkor boʻlmagan kuch timsolidir.
Uzoq umr koʻrishi tufayli fil oʻlimni yengib oʻtishni anglatadi. Oʻrta asr kitoblarida fillarning pokligi madh etilgan. Ular koʻpincha jannat tasvirlarida va gerblarda (Salib yurishlaridan keyin) topilgan. 1464-yilda Daniyada Fillar ordeni tuzilgan. Oq fil Siam Qirolligining (hozirgi Tailand) ramzi boʻlgan. Xitoyda ular tushda fil minish baxtni anglatadi, deb hisoblashadi[18].
Madaniyat va san'atda hind fillari
tahrirAdabiyotda hind fillari
tahrirHind fillari Rudyard Kiplingning „Jungle kitobi“da, „Fillar raqsi“[19] va „Isyonchi fil“[20] hikoyalarida, Aleksandr Belyaevning „Hoyti-toyti“ asarida, shuningdek, Vladimir Semyonovich Vysotskiyning „Oq fil qo'shigʻi“da aks ettirilgan[21].
Mashhur fillar
tahrir
Abul Abbos
tahrirAbul-Abbos - 798-yilda Bagʻdod xalifasi Horun ar-Rashid tomonidan imperator Karlga sovgʻa qilingan oq tanli Osiyo fili. Hindistondan Germaniyaga sayohat bir necha yil davom etdi va sovgʻa Karlga faqat 802-yil 1-iyunda yetib keldi.
804-yilda Abul-Abbos „safarbar qilingan“ boʻlib, jangovar fil sifatida daniyaliklarga qarshi urushda qatnashadi. Abul-Abbos 810-yilda, taxminan qirq yoshida zotiljamdan vafot etdi[22].
Hanno
tahrir
Hanno fili Rim papasi Leo X ga tegishli boʻlgan. Ushbu oq osiyo filini papaga Portugaliya qiroli Manuel I sovgʻa qilgan. Hanno 1514-yilda kemada Lissabondan Italiyaga olib kelingan. Oʻsha paytda fil taxminan toʻrt yoshda edi. Dastlab, fil belvederda saqlangan, keyin esa u uchun Avliyo Pyotr sobori yonida maxsus fil uyi qurilgan.
Hanno papa saroyining sevimlisiga aylandi. Koʻpincha u tantanali yurishlarda qatnashgan. Biroq, fil uzoq umr koʻrmadi - u 1516-yil 8-iyunda vafot etdi.
Fil uchun yodgorlik freskalari Rafael Santi tomonidan chizilgan (freskalar saqlanib qolmagan) va papa Leo X ning oʻzi fil qabriga epitafiya matnini yozgan[23][24].
Sulaymon
tahrir
Sulaymon Osiyo fili Portugaliya qiroli Juan III tomonidan shahzoda Maksimilianga (keyinchalik uMuqaddas Rim imperatori boʻlgan) hadya qilingan.
Fil Portugaliyaga sharqiy koloniyalardan olib kelingan. Keyin uni kemada Barselonadan Genuyaga olib ketishdi. Filning Vena shahriga tantanali kelishi 1552-yil 6-martda boʻlib oʻtdi.
Biroq, Sulaymonning Avstriyadagi hayoti uzoq davom etmadi - u 18 oydan keyin, 1553-yil dekabrda vafot etdi.
Oʻlimdan song, filning terisi toʻldirilib eksponad sifatida muzeyga qoʻyildi. U 1945-yildagi portlash paytida Munxendagi Bavariya milliy muzeyining boshqa eksponatlari bilan birga vayron qilingan, haykal muzeyda 1928-yildan beri saqlanadi[25][26].
Hansken
tahrirHansken - Seylondan kelgan Osiyo fili. 1637-yilda Gollandiyaliklar tomonidan Yevropaga olib kelingan.
Yevropada Hanskenni Gollandiya, Germaniya va boshqa uzoqroq mamlakatlar yarmarkalariga olib borishdi va u yerda sirk fokuslarini namoyish qilishdi. Yarmakalarda Hansken yerdan tangalar oldi, boshiga shlyapa kiydi, yogʻoch va qilich bilan jang qildi va hatto tomoshabinlarning savollariga "javob berdi". Tomoshabinlar fohishalarning oldiga kim borganini soʻrashganda, Hansken barchaning kulgisiga eʼtibor berib xartumini bilan pastorga ishora qildi.
Tomoshabinlar esdalik sifatida Hansken tasvirlari tushirilgan suvinerlarni sotib olishlari mumkin edi.
Hanskeninng koʻrinishini ushbu esdalik suvinerlar va Rembrandtning fil eskizlari asosida aniqlash mumkin.
Yomon gʻamxo'rlik tufayli (chunki oʻsha paytda yevropaliklar filga qanday gʻamxo'rlik kerakligini bilishmagan) Hansken uzoq umr koʻrmadi. U 1655-yil 9-noyabrda Italiyada gastrol safarida vafot etdi[27][28].
Lin Vang
tahrirFil Lin Vang (xitoycha: 林旺, 1917-2003) — Ikkinchi Xitoy-Yaponiya urushi davrida Xitoy Ekspeditsiya kuchlarida xizmat qilgan va keyin Gomindan askarlari bilan Tayvanga joʻnab ketgan mashhur Osiyo fili. Lin Vang oʻzining umrining koʻp qismini Taypey hayvonot bogʻida oʻtkazdi. U Tayvanda eng mashhur va sevimli hayvon edi, uni "Lin Vang bobo" deb atashgan.
U 2003-yilda, taxminan 86 yoshida vafot etdi va uzoq umr koʻrgan rekordchi fil sifatida Ginnesning rekordlar kitobiga kiritilgan. Taypey hayvonot bogʻida Lin Vangga haykal oʻrnatildi.
Rubi
tahrirRubi Feniks (AQSh) hayvonot bogʻida rassom fil sifatida mashhur boʻlgan. Bir kuni xizmatchi, fil uyining tuproqli pol qismiga tayoq bilan qandaydir figuralar chizayotganini koʻrdi. Keyin unga choʻtkalar va boʻyoqlar berildi. Filning ijodiy natijalari mavhum (abstraksionizm) rasmlarga oʻxshardi. Hayvonot bogʻiga rasmlarning sotuvidan yarim million dollar foyda keldi.
Rubi 1998-yilda atigi 25 yoshida, muvaffaqiyatsiz homiladorlikdan kelib chiqqan asoratlar oqibatida vafot etdi[29].
Botir
tahrirBotir nomli fil (1969-1993)Qaragʻanda (Qozogʻiston, SSSR) hayvonot bogʻida yashagan. U inson nutqiga taqlid qilish qobiliyati bilan mashhur boʻldi.
Fil urologik muammolar - buyrak yalligʻlanishi, buyrak toshlari va buyrak etishmovchiligi tufayli vafot etdi.
Usama bin Laden ismli yovvoyi osiyolik erkak fil Hindistonda kamida 14 kishini (boshqa manbalarga ko'ra - 27 kishi) o'ldirgani bilan mashhur bo'ldi. U ikki yil davomida Assam aholisini vahimaga solgan va 2006-yil 18-dekabrda otib o'ldirilgan.
Arxitektura
tahrir
Margate City shahrida (Nyu-Jersi, Atlantik Citydan uch kilometr uzoqlikda) Lusi fil nomi bilan mashhur boʻlgan ulkan fil koʻrinishidagi gʻalati bino bor. Barcha asosiy tashqi belgilarga koʻra (tananing shakli, boshi, quloqlari) Lusi hind filidir, ammo uning tishlari bor, ular haqiqiy hind fillarida yoʻq.
Bino 1882-yilda sayyohlarni jalb qilish uchun qurilgan. Loyiha muallifi hatto hayvon shaklidagi binolar uchun rasmiy patent olishga muvaffaq boʻldi. Lusi fildan tashqari, XIX-asrning oxirida AQShda Osiyo fillari koʻrinishidagi yana ikkita bino qurilgan: Nyu-Jersidagi Light of Asia (Osiyo nuri) (Keyp Mey okrugi) va Koni-Aylend bogʻidagi Elephantine Colossus. Biroq, Lusidan farqli oʻlaroq, ular bugungi kungacha saqlanib qolmagan.
1960-yillarga kelib, bino yaroqsiz holga kelgan va buzib tashlanishi arafasida edi, biroq mahalliy aholi “Lusini qutqaring” aksiyasini uyushtirishdi. Natijada, Lusi taʼmirlandi, yangi joyga koʻchirildi va qayta tiklandi. 1970-yilda Lusi Fil AQSh Milliy tarixiy yodgorlik roʻyxatiga kiritilgan (National Historic Landmark. Hozir u joy muzeyga aylantirilgan[30].
Muzey
tahrirOregon hayvonot bogʻida (Portlandda joylashgan) fillarning noyob muzeyi mavjud (hind va Afrika fillari)[31]. Muzey 1985-yil dekabr oyida ochilgan. Muzey kolleksiyasida 2007-yil (oʻrtalari) holatiga quyidagi eksponatlar mavjud:
- Dinda fillar. Fillar buddizm va hinduizmda muhim rol oʻynaydi.
- Fil suyagi savdosi
- Sirkdagi fillar
- Ishlaydigan fillar
- Harbiy fillar
- Yovvoyi fillar
- Asirlikdagi fillar
- Sanʼatda fillar
- Fil ajdodlari. Ushbu zalda mamont skeleti namoyish etilgan.
Oregon hayvonot bogʻining oʻzi fillarni koʻpaytirish dasturi bilan mashhur[32]. Hozirgi vaqtda hayvonot bogʻida oltita fil yashaydi: uchta erkak va uchta urgʻochi[33].
Yana qarang
tahrirManbalar
tahrir- ↑ Мащенко Е.Н., Кузнецов Г.В. Морфология зубов азиатского слона (Elephas maximus) южного Вьетнама // Зоологический журнал): Журнал. — 2014. — Т. 93, № 2. — С. 259—273. —.
- ↑ Соколов В. Е. Пятиязычный словарь названий животных. Млекопитающие. Латинский, русский, английский, немецкий, французский. / под общей редакцией акад. В. Е. Соколова. — М.: Рус. яз., 1984. — С. 121. — 352 с. — 10 000 экз.
- ↑ Nowak, R.M. 1999. Walker’s Mammals of the World. 6th Ed. The Johns Hopkins Univ. Press, Baltimore.
- ↑ Elephants in Thailand by Adam Flinn Архивировано 11 апреля 2007 года.. Jan 2002.
- ↑ The Wild Ones/Wildlife Trust Архивная копия от 10 марта 2007 на Wayback Machine. Jan 2002
- ↑ WWF. Asian Elephants от 15 марта 2007 на Wayback Machine. 2005
- ↑ Cranbrook, E., Payne, J., Leh, C.M.U. Origin of the elephants Elephas maximus L. of Borneo (англ.) // Sarawak Museum Journal : jouranl. — 2008. — Vol. 63, no. 82. — P. 95—125. — ISSN 0375-3050. 13 января 2019 года
- ↑ Fernando P, Vidya TNC, Payne J, Stuewe M, Davison G, et al. DNA Analysis Indicates That Asian Elephants Are Native to Borneo and Are Therefore a High Priority for Conservation(ingl.) // PLoS Biology : journal. — 2003. — 18 August (vol. 1, no. 1). — ISSN 1544-9173. — DOI:10.1371/journal.pbio.0000006.
- ↑ „Giant Elephants in Nepal“. 2007-yil 2-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2007-yil 9-mart.
- ↑ См. также Biodiversity Hospots 4 декабря 2008 года.. 2007.
- ↑ Payne, Katherine. Silent Thunder. Simon & Schuster, 1998.
- ↑ „Indian Elephant. Wild India“. 2007-yil 19-yanvarda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2007-yil 9-mart.
- ↑ Motty, the Hybrid Elephant (Archive.is saytida 2012-12-09 sanasida arxivlangan) 9 декабря 2012 года.
- ↑ Sukumar, R. et al. Impact of poaching on an Asian elephant population in Periyar, southern India: a model of demography and tusk harvest. Animal Conservation, 1: 281—291. 1998.
- ↑ Elephas maximus (англ.). The IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Приложения к Конвенции от 19 мая 2007 на Wayback Machine. Официальный сайт Конвенции CITES.
- ↑ Rasmussen, L. E. L. (2006) Chapter 32. Chemical, Tactile, and Taste Sensory Systems от 18 августа 2014 на Wayback Machine. In: Fowler, M. E., Mikota, S. K. Biology, medicine, and surgery of elephants. Wiley-Blackwell, Oxford, UK. ISBN 978-0-8138-0676-1. Page 409 ff.
- ↑ Бидерманн, Ганс. Энциклопедия символов. М.: «Республика», 1996. ISBN 5-250-02592-7.
- ↑ Редьярд Киплинг «Танец слонов»
- ↑ „Редьярд Киплинг «Слон-мятежник»“. 2005-yil 24-yanvarda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2010-yil 10-avgust.
- ↑ Владимир Семёнович Высоцкий «Песня про белого слона» 8 апреля 2011 года.
- ↑ „Ex oriente — Isaak und der weiße Elefant“. 2020-yil 26-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 29-mart.
- ↑ Silvano A. Bedini, The Pope’s Elephant, Carcanet Press, 1997, ISBN 1-85754-277-0
- ↑ Robert Greene, The 48 Laws of Power, Viking Penguin, 1998, ISBN 0-14-028019-7
- ↑ Roland Halbritter: Hellafandt alhir. Der reisende Elefant Soliman. Vom lebenden Fürstengeschenk zum Kunstkammerobjekt. In: Jahrbuch für Volkskunde 2002, S. 189—199.
- ↑ Hans Heiss: Der Weg des «Elephanten». Geschichte eines großen Gasthofes seit 1551. Folio Bozen, Wien 2002.
- ↑ Hansken het olifantje (Wayback Machine saytida 2007-10-09 sanasida arxivlangan) 9 октября 2007 года.
- ↑ Stephan Oettermann: Die Schaulust am Elefanten. Eine Elephantographia Curiosa. Syndikat, Frankfurt am Main 1982. S. 44ff; S. 124—129 ISBN 3-8108-0203-4
- ↑ „US Sad end for Phoenix’s celebrated painting pachyderm // CNN, 6 November 1998“. 2007-yil 5-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2007-yil 8-iyun.
- ↑ „Официальный сайт музея“. 2021-yil 25-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2007-yil 8-iyun.
- ↑ Elephant museum (Wayback Machine saytida 2007-04-23 sanasida arxivlangan) 23 апреля 2007 года.
- ↑ Elephant Exhibit (Wayback Machine saytida 2008-12-19 sanasida arxivlangan) 19 декабря 2008 года.
- ↑ „The Elephant Herd“ (deadlink). 2007-yil 26-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2007-yil 11-iyun.
Havolalar
tahrir- Слоны // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (Дата обращения: 8 июля 2010)
- Индийский слон на сайте «Мир животных»
- Индийский слон на сайте Зооклуб
- Elephas maximus на сайте Animal Diversity
- Elephas maximus на сайте Animal Info
- Animal Info. Численность и динамика популяции диких слонов в различных странах и регионах
- Традиционные маршруты миграции диких слонов
- Elephas maximus на сайте WWF
- Wilson D. E. & Reeder D. M. (eds). Mammal Species of the World. — 3rd ed. — Johns Hopkins University Press[en], 2005. — Vol. 1. — P. 743. — ISBN 0-8018-8221-4. OCLC 62265494.
- Video